dorósł Panicz, latwo się dowiedział, Za co w poczciwym swym więzieniu siedział. Dziwnie go zatym tęskno w owym było Zamknięciu, że się wyniść nie godziło. Tego książątka największe kochanie W łowach zaś było, jedne polowanie Z natury kochał, stąd było najcięży, Siedzieć bez łowów, i to go ciemięży, W takich tęsknotach dwudziestu dorasta Las Książę, nigdy nie wyszedzy z Miasta. Śliczne obicia w tym pałacu były, Które Książęcia młodego cieszyły. Na tych szpalerach wyszywane łowy, Do których księcia był umysł gotowy. Między różnemi co je wyrabiano, I Lwa srogiego na obiciu szczwano. Książę wiedząc swej tęsknicy przyczynę, Kładąc zaś na Lwa swoich
dorosł Panicz, latwo śię dowiedźiał, Za co w poczćiwym swym więźieniu siedźiał. Dźiwnie go zatym teskno w owym było Zamknięćiu, że śię wyniść nie godźiło. Tego kśiążątka naywiększe kochanie W łowach zaś było, iedne polowanie Z natury kochał, ztąd było nayćięży, Siedźieć bez łowow, i to go ćiemięży, W takich tęsknotach dwudźiestu dorasta Las Kśiążę, nigdy nie wyszedzy z Miasta. Sliczne obićia w tym pałacu były, Ktore Kśiążęćia młodego ćieszyły. Na tych szpalerach wyszywane łowy, Do ktorych kśięćia był umysł gotowy. Między rożnemi co ie wyrabiano, I Lwa srogiego na obićiu szczwano. Kśiążę wiedząc swey tesknicy przyczynę, Kładąc zaś na Lwa swoich
Skrót tekstu: JabłEzop
Strona: 40
Tytuł:
Ezop nowy polski
Autor:
Jan Stanisław Jabłonowski
Drukarnia:
Andrzej Ceydler
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
bajki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1731
Data wydania (nie wcześniej niż):
1731
Data wydania (nie później niż):
1731
