Iura Mari; Nunc mihi Tarpoeias, quamtumvis Iuppiter arces Obiice, et illa tui maenia Martis, ait. Si Pelago Tyberim praefers, Urbem aspice utramq Illam Homines dices, hanc posuise Deos.
To jest: Ujzrzał w Morzu Adryj Neptun Wenecją Stojącą, i jej morską wielką potencją, Rzekł; niech wkontr Jowisz Zamki Tarpejskie wystawia, I swe Mars Bożek wojen, niech mury wysławia. Nad morze Tyber kładziesz; zważ dwóch Miast cud srogi: Mów: Rzym Ludzie stawili, Wenecją Bogi.
OBywatele WENECYJ są triplicis Classis albo rangu, jedni są Patritii Krwie Senatorskiej w leciech 25. kreowani, przy których jest administracja Rzeczypospolitej. Gdzie nota,
Iura Mari; Nunc mihi Tarpoeias, quamtumvis Iuppiter arces Obiice, et illa tui maenia Martis, ait. Si Pelago Tyberim praefers, Urbem aspice utramq Illam Homines dices, hanc posuise Deos.
To iest: Uyzrzał w Morzu Adryi Neptun Wenecyą Stoiącą, y iey morską wielką potencyą, Rzekł; niech wkontr Iowisz Zamki Tarpeyskie wystawia, Y swe Mars Bożek woien, niech mury wysławia. Nad morze Tyber kładźiesz; zważ dwoch Miast cud srogi: Mow: Rzym Ludźie stawili, Wenecyą Bogi.
OBywátele WENECYI są triplicis Classis albo rangu, iedni są Patritii Krwie Senátorskiey w leciech 25. kreowáni, przy ktorych iest administrácya Rzeczypospolitey. Gdźie nota,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 187
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
panna z łóżka Jego wstanę, a z spółku Jego zmazy nie dostanę – On wódz, On stróżem niepokalanego pokoja mego”.
Młodzieniec na to, gdy co mówić, nie wie, w ogromnym pyta: “Któż to taki?” gniewie i wpadszy myślą na trop chrześcijański, człowiek pogański
ojcu to niesie, co tarpejskie grody sprawował w ten czas, a broniąc swobody bałwanów niemych, miecz piastował krwawy z walnej ustawy.
Pozwana stanie przed trybunał srogi, stojących pilny wzrok na nią od nogi obrócił zewsząd; do płci lilijewejtwarz insza plewy.
Opłonął sędzia, choć nieubłagany, a syn, wznowiwszy nie zgojone rany, społecznie z ojcem
panna z łóżka Jego wstanę, a z spółku Jego zmazy nie dostanę – On wódz, On stróżem niepokalanego pokoja mego”.
Młodzieniec na to, gdy co mówić, nie wie, w ogromnym pyta: “Któż to taki?” gniewie i wpadszy myślą na trop chrześcijański, człowiek pogański
ojcu to niesie, co tarpejskie grody sprawował w ten czas, a broniąc swobody bałwanów niemych, miecz piastował krwawy z walnej ustawy.
Pozwana stanie przed trybunał srogi, stojących pilny wzrok na nię od nogi obrócił zewsząd; do płci lilijewéjtwarz insza plewy.
Opłonął sędzia, choć nieubłagany, a syn, wznowiwszy nie zgojone rany, społecznie z ojcem
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 161
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
