koniec ten drugi do oka przeciwnego munsztukowego przywiązać dużo/ ale ile być może/ nie znacznie. Co nie tylko że wadę mu takową odejmuje/ ale i munsztukowi władzej więtszej dodawa/ i każdemu koniowi złej gęby wiele sztuk złych odejmuje. A toż odpędza i tę wadę kiedy na dół wodzą porywa/ zwłaszcza gdy miasto tasiemki abo sznurka/ jako niektórzy zwykli/ łancuszka płaskiego abo okrągłego gładkiego na to uprzejmie urobionego zażywiesz. Co sobie acz za sekret nie mały siła Kawalkatorów poczytają/ ja jednak i na piśmie podać ludziom nie lutuję.
Trafia się często/ gdy koń idąc ucho jedno nastawia/ drugie pokłada/ przemieniając i to i owo/ jakoby
koniec ten drugi do oká przećiwnego munsztukowego przywiązáć dużo/ ále ile być może/ nie znácznie. Co nie tylko że wádę mu tákową odeymuie/ ále y munsztukowi władzey więtszey dodawa/ y káżdemu koniowi złey gęby wiele sztuk złych odeymuie. A toż odpędza y tę wádę kiedy ná doł wodzą porywa/ zwłaszczá gdy miásto táśiemki ábo sznurká/ iáko niektorzy zwykli/ łáncuszká płáskiego ábo okrągłego głádkiego ná to vprzeymie vrobionego záżywiesz. Co sobie ácz zá sekret nie máły śiłá Káwálkatorow poczytáią/ ia iednák y ná piśmie podáć ludźiom nie lutuię.
Tráfia się często/ gdy koń idąc vcho iedno nástáwia/ drugie pokłáda/ przemieniáiąc y to y owo/ iákoby
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: I
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
