śmierć wyważy: Jego śmierć mię kaleczy, Moja tę ranę zleczy. 7. PIEŚŃ ALBO TREN XL OD JESIENI
Żyzna jesień! To, co się na wiosnę zieleni, Co przez lato dojźreje, zbieramy w jesieni. Trzeszczą piętra pod żytem, Są i pszenice przy tem.
Są owsy, są jęczmiony, grochy i tatarki, Za ziarko dał Bóg dziesięć, bodaj z nim frymarki! Że nawieziono szumno, Ledwie nie puknie gumno.
Leżą drzewa w połogu i nie darmo sochy Stawiał pod nie gospodarz, opatrował lochy, Słusznie się cieszył sadem — Lecą owoce gradem.
Jedne na strychy, drugie wynoszą na lasy; Kto się umie z tym
śmierć wyważy: Jego śmierć mię kaleczy, Moja tę ranę zleczy. 7. PIEŚŃ ALBO TREN XL OD JESIENI
Żyzna jesień! To, co się na wiosnę zieleni, Co przez lato dojźreje, zbieramy w jesieni. Trzeszczą piętra pod żytem, Są i pszenice przy tem.
Są owsy, są jęczmiony, grochy i tatarki, Za ziarko dał Bóg dziesięć, bodaj z nim frymarki! Że nawieziono szumno, Ledwie nie puknie gumno.
Leżą drzewa w połogu i nie darmo sochy Stawiał pod nie gospodarz, opatrował lochy, Słusznie się cieszył sadem — Lecą owoce gradem.
Jedne na strychy, drugie wynoszą na lasy; Kto się umie z tym
Skrót tekstu: PotNabKuk_I
Strona: 526
Tytuł:
Pieśni nabożne ...
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Jako sprzątają z pola i co na nim sieją, Czyli koresponduje ich praca z nadzieją. Niezbyt tu wielka praca, zysk zaś z niej obfity, Bujno zagon urodzi, choć mało co zryty. Jęczmień, pszenicę sieją, arbuzy, melony, Bawełnę, groch, tym tylko zapełnią zagony. Owsa, żyta, tatarki w tym kraju nie znają; Pszenicę na chleb, jęczmień na obroki dają. Bawełna jak tatarka rośnie. Z wierzchu główki Okrągłe się podnoszą, jak u nas makówki. W tych się bawełna rodzi, a gdy się dostoi, Z suchych główek skorupkę na kawałki dwoi. Zboże jak my sprzątają, lecz na tejże
Jako sprzątają z pola i co na nim sieją, Czyli koresponduje ich praca z nadzieją. Niezbyt tu wielka praca, zysk zaś z niej obfity, Bujno zagon urodzi, choć mało co zryty. Jęczmień, pszenicę sieją, arbuzy, melony, Bawełnę, groch, tym tylko zapełnią zagony. Owsa, żyta, tatarki w tym kraju nie znają; Pszenicę na chleb, jęczmień na obroki dają. Bawełna jak tatarka rośnie. Z wierzchu główki Okrągłe się podnoszą, jak u nas makówki. W tych się bawełna rodzi, a gdy się dostoi, Z suchych główek skorupkę na kawałki dwoi. Zboże jak my sprzątają, lecz na tejże
Skrót tekstu: GośPosBar_II
Strona: 461
Tytuł:
Poselstwo wielkie Stanisława Chomentowskiego...
Autor:
Franciszek Gościecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1732
Data wydania (nie wcześniej niż):
1732
Data wydania (nie później niż):
1732
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
jarki zagonów 8 w polu i na pierwszym staju, którego że nie można zmiarkować, bo nie powschodziła, dlatego w kupę wszystkiej zagonów 46. Całe to staje pańskiem zbożem zasiane. Grochu na drugiem staju składów 17, lnu dworskiego nad łąką na tymże stajku kawałków 3, konopi półtora, kapusty 3 dopiero sadzonej. Tatarki na niwie ku Pleszewu w boru tatarki 33 kawałki, już niwa wyprzątniona. Reszta zaś jarzyny, jako to owsy na folwarkach pańskich, z trzecizny tylko posiane. Na całym tym ku Strzyżewu folwarku, zacząwszy od grochu, także i na niwie tej, gdzie żyto i tatarka ku Pleszewu, prócz żyta i lnu pszenicy,
jarki zagonów 8 w polu i na pierwszym staju, którego że nie można zmiarkować, bo nie powschodziła, dlatego w kupę wszystkiej zagonów 46. Całe to staje pańskiem zbożem zasiane. Grochu na drugiem staju składów 17, lnu dworskiego nad łąką na tymże stajku kawałków 3, konopi półtora, kapusty 3 dopiero sadzonej. Tatarki na niwie ku Pleszewu w boru tatarki 33 kawałki, już niwa wyprzątniona. Reszta zaś jarzyny, jako to owsy na folwarkach pańskich, z trzecizny tylko posiane. Na całym tym ku Strzyżewu folwarku, zacząwszy od grochu, także i na niwie tej, gdzie żyto i tatarka ku Pleszewu, prócz żyta i lnu pszenicy,
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 86
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
pierwszym staju, którego że nie można zmiarkować, bo nie powschodziła, dlatego w kupę wszystkiej zagonów 46. Całe to staje pańskiem zbożem zasiane. Grochu na drugiem staju składów 17, lnu dworskiego nad łąką na tymże stajku kawałków 3, konopi półtora, kapusty 3 dopiero sadzonej. Tatarki na niwie ku Pleszewu w boru tatarki 33 kawałki, już niwa wyprzątniona. Reszta zaś jarzyny, jako to owsy na folwarkach pańskich, z trzecizny tylko posiane. Na całym tym ku Strzyżewu folwarku, zacząwszy od grochu, także i na niwie tej, gdzie żyto i tatarka ku Pleszewu, prócz żyta i lnu pszenicy, kapusty, które się wyżej rachowało,
pierwszym staju, którego że nie można zmiarkować, bo nie powschodziła, dlatego w kupę wszystkiej zagonów 46. Całe to staje pańskiem zbożem zasiane. Grochu na drugiem staju składów 17, lnu dworskiego nad łąką na tymże stajku kawałków 3, konopi półtora, kapusty 3 dopiero sadzonej. Tatarki na niwie ku Pleszewu w boru tatarki 33 kawałki, już niwa wyprzątniona. Reszta zaś jarzyny, jako to owsy na folwarkach pańskich, z trzecizny tylko posiane. Na całym tym ku Strzyżewu folwarku, zacząwszy od grochu, także i na niwie tej, gdzie żyto i tatarka ku Pleszewu, prócz żyta i lnu pszenicy, kapusty, które się wyżej rachowało,
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 86
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
, robi na pańskim temiż wołami 3 dni w tydzień, do tegoż krowę jednę, świnię jednę, siekierę i kosę. Powinność tę odbywa co i drudzy zagrodnicy.
Excepto tego komornika starego Adama jest komornic 3, które to komornice biorą z pańskiego folwarku żyta kopę jednę, skład grochu, jęczmienia 2 składy, tatarki 2 składy, skład rzepy, kopę siana i do tego ogród ma każda. Robią pańszczyzny podczas żniw 3 dni, po skończonym żniwie 2 dni w tydzień. Powinność ich pół sztuki prząść i z każdego waru piwa słodziny znieść.
Pogłównego każda komornica daje gr 15. Nb. Pogłównego kaczmarz daje zł 2, Stanisław Wojciechowski
, robi na pańskim temiż wołami 3 dni w tydzień, do tegoż krowę jednę, świnię jednę, siekierę i kosę. Powinność tę odbywa co i drudzy zagrodnicy.
Excepto tego komornika starego Adama jest komornic 3, które to komornice biorą z pańskiego folwarku żyta kopę jednę, skład grochu, jęczmienia 2 składy, tatarki 2 składy, skład rzepy, kopę siana i do tego ogród ma każda. Robią pańszczyzny podczas żniw 3 dni, po skończonym żniwie 2 dni w tydzień. Powinność ich pół sztuki prząść i z każdego waru piwa słodziny znieść.
Pogłównego każda komornica daje gr 15. Nb. Pogłównego kaczmarz daje zł 2, Stanisław Wojciechowski
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 189
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
impp. Skrzypińskim na swoję tylko potrzebę.
A ponieważ w stodółce tej, która się oddaje, tylko jest grochu wozów kilka, tedy czwarty wóz grochu impp. Skrzypińskim naznacza się i siana w tejże stodole wozów 4. W drugiej zaś stodole wyznacza się żyta kóp 10, jęczmienia kóp 5, owsa kóp 5, tatarki także wóz czwarty.
W ogrodzie wydziela się jarzyny zagonów 10, to jest kapusty zagonów 3, marchwi zagonów 3, pasternaku zagonów 3, grochu białego zagon. Na insze zaś lata wydziela się w tymże ogrodzie, który sobie impp. Skrzypińscy zasiać powinni, zagonów 10; te same, które ad praesens zbierą.
impp. Skrzypińskim na swoję tylko potrzebę.
A ponieważ w stodółce tej, która się oddaje, tylko jest grochu wozów kilka, tedy czwarty wóz grochu impp. Skrzypińskim naznacza się i siana w tejże stodole wozów 4. W drugiej zaś stodole wyznacza się żyta kóp 10, jęczmienia kóp 5, owsa kóp 5, tatarki także wóz czwarty.
W ogrodzie wydziela się jarzyny zagonów 10, to jest kapusty zagonów 3, marchwi zagonów 3, pasternaku zagonów 3, grochu białego zagon. Na insze zaś lata wydziela się w tymże ogrodzie, który sobie impp. Skrzypińscy zasiać powinni, zagonów 10; te same, które ad praesens zbierą.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 205
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
słoma do wpołowy drugiej pachy. Item nad tym bojowiskiem na wiciach i tyczkach proso kłosowane. Item wchodząc do drugiego bojowiska tejże samej stodoły po lewej stronie cała pacha założona, a drugiej pachy wpół żytem założonej; po prawej stronie bojowiska jeden sąsiek próżny, tylko słoma w niem, po drugiej zaś stronie tylko wpół pachy tatarki. Ta stodoła stara, sochy popróchniałe, sąsieki i ściany powyprążane, kozły połamane i podpierane. Wrota do obojgu bojewisk funditus złe, poszycie stare, złe, miejscami dziury. Ta stodoła wcale zła. Item przy tej stodole stodółka mała o jednym bojowisku, ta z gruntu zła, stara ze wszystkim, że ledwo stoi
słoma do wpołowy drugiej pachy. Item nad tym bojowiskiem na wiciach i tyczkach proso kłosowane. Item wchodząc do drugiego bojowiska tejże samej stodoły po lewej stronie cała pacha założona, a drugiej pachy wpół żytem założonej; po prawej stronie bojowiska jeden sąsiek próżny, tylko słoma w niem, po drugiej zaś stronie tylko wpół pachy tatarki. Ta stodoła stara, sochy popróchniałe, sąsieki i ściany powyprążane, kozły połamane i podpierane. Wrota do obojgu bojewisk funditus złe, poszycie stare, złe, miejscami dziury. Ta stodoła wcale zła. Item przy tej stodole stodółka mała o jednym bojowisku, ta z gruntu zła, stara ze wszystkim, że ledwo stoi
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 312
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
