, powiedział mi, nie świadcz mi żadnej serdeczności. Godnym ciebie, przekonane serce moje, lecz teraźniejszy WMPani Małżonek, sam tylko może miłości jej się dopomnieć, ja zaś muszę wyrokowi, i cnocie z moją ustąpić miłością. Tym wyznaniem tylko mię jeszcze barziej poruszył. Spytał się na koniec małego Dziecięcia, gdzieby był Tatynek, i czemuby nie wszedł? wraz z WMPanem i w jednym przyjachał powozie, rzekło. W swojej z najduje się izbie, i płacze. Na co Hrabia odezwał się do mnie, mój tedy Najmilszy Przyjaciel, WMPani jest Mężem? To mi nieszczęście moje jeszcze znośnym czyni. Zaczym mojej prosił Coreczki, żeby
, powiedział mi, nie świadcz mi żadney serdeczności. Godnym ciebie, przekonane serce moie, lecz teraźnieyszy WMPani Małżonek, sam tylko może miłośći iey się dopomnieć, ia zaś muszę wyrokowi, i cnocie z moią ustąpić miłośćią. Tym wyznaniem tylko mię ieszcze barziey poruszył. Zpytał śię na koniec małego Dziećięcia, gdzieby był Tatynek, i czemuby nie wszedł? wraz z WMPanem i w iednym przyiachał powozie, rzekło. W swoiey z nayduie śię izbie, i płacze. Na co Hrabia odezwał śię do mnie, moy tedy Naymilszy Przyiaćiel, WMPani iest Mężem? To mi nieszczęście moie ieszcze znośnym czyni. Zaczym moiey prosił Coreczki, żeby
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 76
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
