/ i Herezje. Ile abowiem do pierwszego ábsurdum: zaż Atanazjus ś. Ducha ś. Ojcowym i Synowym tchnieniem nie nazywa? Jeśliż Duch Z. jest ich tchnieniem/ tedy z potrzeby idzie/ że Ocieć i Syn/ przetożstwo i jedyność siły tchnienia ich/ jeden i tenże jest jego spirator/ tchnący. A zatym nietylko do Ojca odnosisię Duch ś. jak do tchnącego/ ale i do Syna/ ile do absurdum wtórego. Jeśli kto pierwszym siebie samego być może/ tedy też i to pójdzie słusznie/ że sam sobie przyczyną być może: a jeśli pierwsze impossibile/ tedy i drugie. ile do trzeciego:
/ y Haerezye. Ile ábowiem do pierwszego ábsurdum: zaż Athánázyus ś. Duchá ś. Oycowym y Synowym tchnieniem nie nazywa? Ieśliż Duch S. iest ich tchnieniem/ tedy z potrzeby idźie/ że Oćieć y Syn/ przetożstwo y iedyność śiły tchnienia ich/ ieden y tenże iest iego spirator/ tchnący. A zátym nietylko do Oycá odnośiśię Duch ś. iák do tchnącego/ ále y do Syná/ ile do absurdum wtorego. Ieśli kto pierwszym śiebie sámego bydź może/ tedy też y to poydźie słusznie/ że sam sobie przycżyną bydź może: á ieśli pierwsze impossibile/ tedy y drugie. ile do trzećiego:
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 72
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
zapozwani byli, i razem w manifeście deputatów o mniemaną paritatem votorum, w grodzie wołkowyskim bezsumiennie protestujących, są wyrażeni. Dekret sprawiedliwy pluralitatis votorum przyjmują, a przez to niby dają motivum do zapozwania ich księciu kanclerzowi. Dosyć to jest na księcia kanclerza do utrzymania dekretu naszego pluralitatis sprawiedliwego konwikcji, kiedy Witanowscy duchem i instrukcją jego tchnący (bo sami przez się nic nie mogący), wspólni z nim
coactores, dekret pluralitatis przyjmują i prawdę uznają, nic przeciwko temu dekretowi nie mówiąc.
Druga refleksja jest takowa, że książę kanclerz tychże Witanowskich razem z nami zapozwał i razem w aktoracie przeciwko nam wyniesionym ich wpisał i w żałobie wyraził tymi słowy:
zapozwani byli, i razem w manifeście deputatów o mniemaną paritatem votorum, w grodzie wołkowyskim bezsumiennie protestujących, są wyrażeni. Dekret sprawiedliwy pluralitatis votorum przyjmują, a przez to niby dają motivum do zapozwania ich księciu kanclerzowi. Dosyć to jest na księcia kanclerza do utrzymania dekretu naszego pluralitatis sprawiedliwego konwikcji, kiedy Witanowscy duchem i instrukcją jego tchnący (bo sami przez się nic nie mogący), wspólni z nim
coactores, dekret pluralitatis przyjmują i prawdę uznają, nic przeciwko temu dekretowi nie mówiąc.
Druga refleksja jest takowa, że książę kanclerz tychże Witanowskich razem z nami zapozwał i razem w aktoracie przeciwko nam wyniesionym ich wpisał i w żałobie wyraził tymi słowy:
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 680
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
. Łacinnicy zaś ile rozeznańsi Święconego przed potrawami powszechnemi zażywają, stojący, lub chodzący, obzierając się na Pismo Święte Exodi 12 Comedetis festinanter, jeść będziecie spieszno, zwyczajnie w drogę się wybierając, gdyż Pascha znaczy podroż, przeście przez Czerwone morze.
Niektórzy z Rusi (nie mówię do uczonych i polerownych) prostotą i uporem tchnący, i zabobonów dziwnych tak się mocno trzymający, jak smoła ręki, jak bodak wełny, ani od uczonych są convincibiles, że wenerują Rachmański Wełyk deń, alias Rachmańską Wielkanoc, w Srzodę czwartego Tygodnia po Ruskiej Wielkiejnocy, twierdząc, że jakaś Nacja Rachmany znajduje się, czyli pod ziemią, czyli za wodami bez Kalędarzów
. Łacinnicy zaś ile rozeznańsi Swięconego przed potrawami powszechnemi zażywaią, stoiący, lub chodzący, obzieraiąc się na Pismo Swięte Exodi 12 Comedetis festinanter, ieść będziecie spieszno, zwyczaynie w drogę się wybieraiąc, gdyż Pascha znaczy podroż, przeście przez Czerwone morze.
Niektorzy z Rusi (nie mowię do uczonych y polerownych) prostotą y uporem tchnący, y zabobonow dziwnych tak się mocno trzymaiący, iak smoła ręki, iak bodak wełny, ani od uczonych są convincibiles, że weneruią Rachmański Wełyk deń, alias Rachmańską Wielkanoc, w Srzodę czwartego Tygodnia po Ruskiey Wielkieynocy, twierdząc, że iakaś Nacya Rachmany znayduie się, czyli pod ziemią, czyli za wodami bez Kalędarzow
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 41
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Radca Curvatura, Pastorał Consequentia, Konsekwencja Capax, incapax Consiliarus, Konsyliarz Delator Deductio, Dedukcja Declinatio, Deklinacja Disputatio, Dysputa Defendere Defendować Director Doctor, Doktor
Zakazanie. Wyzwolony. Niełądnie wyzwolone Królestwo Sprawca, strona powodowa. Powołanie. Nie ładnie: uczynił powołanie do Nuncjatury. Przeciwnik Ławnicze Sądy; poprostu, szpetnie, Budownik Tchnący pragnący do stanu Wysłuchanie, szpetnie: mieli Posłowie u Króla wysłuchanie Wywołanie U Rzymian Consul był powagi Królewskiej Nagiętość, szpetnie. Następowanie, nie łądnie Sposobny albo nie sposobny do czegoś Poradnik, Rada Oskarżyciel, Donosiciel. Wyprowadzenie, naprzykład Szlachectwa Nachylanie, łamanie. Szpetnie nie umie łamania, miast odeklinacyj Przegadywanie:
Radca Curvatura, Pastorał Consequentia, Konsekwencya Capax, incapax Consiliarus, Konsiliarz Delator Deductio, Dedukcya Declinatio, Deklinacya Disputatio, Disputa Defendere Defendować Director Doctor, Doktor
Zakazanie. Wyzwolony. Niełądnie wyzwolone Krolestwo Sprawca, strona powodowa. Powołanie. Nie ładnie: uczynił powołanie do Nuncyatury. Przeciwnik Ławnicze Sądy; poprostu, szpetnie, Budownik Tchnący pragnący do stanu Wysłuchanie, szpetnie: mieli Posłowie u Krola wysłuchanie Wywołanie U Rzymian Consul był powagi Krolewskiey Nagiętość, szpetnie. Następowanie, nie łądnie Sposobny albo nie sposobny do czegoś Poradnik, Rada Oskarzyciel, Donosiciel. Wyprowadzenie, naprzykład Szlachectwa Nachylanie, łamanie. Szpetnie nie umie łamania, miast odeklinacyi Przegadywanie:
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 375
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
wysokie/ które były pod wszystkim Niebem. 20. Piętnaście łokci wzwyż wezbrały wody/ gdy były okryte góry. 21. Zaginęło tedy wszelkie ciało ruchające się na ziemi/ i z ptaków/ i zbydła/ i z zwierząt/ i zwszelkiej gadziny płazającej się po ziemi/ i wszyscy ludzie. 22. Wszystko którego tchnący duch żywota był wznodrzach jego/ ze wszystkiego co na suszy było/ pomarło. 23. Tak wygładził BÓG wszystko stworzenie które było na ziemi/ od człowieka aż do bydlęcia/ aż do gadziny/ i aż do ptastwa niebieskiego/ wygładzone są z ziemie/ i został tylko Noe/ i którzy znim byli w Korabiu
wysokie/ ktore były pod wszystkim Niebem. 20. Piętnáśćie łokći wzwysz wezbráły wody/ gdy były okryte gory. 21. Záginęło tedy wszelkie ćiało ruchájące śię ná źiemi/ y z ptakow/ y zbydłá/ y z zwierząt/ y zwszelkiey gádźiny płazájącey śię po źiemi/ y wszyscy ludźie. 22. Wszystko ktorego tchnący duch żywotá był wznodrzách jego/ ze wszystkiego co ná suszy było/ pomárło. 23. Ták wygłádźił BOG wszystko stworzenie ktore było ná źiemi/ od człowieká áż do bydlęćiá/ áż do gádźiny/ y áż do ptástwá niebieskiego/ wygłádzone są z źiemie/ y został tylko Noe/ y ktorzy znim byli w Korabiu
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 7
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
kasztelan 1479. potym Wojewoda Chełmiński 1481. Jan. Historia Polon: Prutben: fol. 88. chce go mieć kasztelanem Chełmińskim w roku 1487. ten w owej pod Chojnicami naszych porażce, siła ranami zwątlony, między gęstemi trupami poległ, atoli po batalii, gdy ciała jego słudzy własni szukają, żywo, ledwo jednak tchnący znaleziony, przy należytym staraniu od śmierci wybrnął. Z Synów jego trzech, Bartłomiej w Węgrzech wiek swój na różnych kampaniach trawiąc, na koniec tamże zginął. Mikołaj brat jego w Moskwie poległ Jan trzeci brat, Wojewodą był Chełmińskim Starostą Radzyńskim: temu Luzjańska Wojewodzanka Chełmińska powiła dwóch Synów, Hugona Starostę Radzyńskiego, ten z Katarzyną
kasztelan 1479. potym Woiewoda Chełmiński 1481. Jan. Historia Polon: Prutben: fol. 88. chce go mieć kasztelanem Chełmińskim w roku 1487. ten w owey pod Choynicámi nászych poráżce, siła ranami zwątlony, między gęstemi trupami poległ, atoli po batalii, gdy ćiáłá iego słudzy włásni szukáią, żywo, ledwo iednak tchnący znaleźiony, przy náleżytym staraniu od śmierći wybrnął. Z Synow iego trzech, Bartłomiey w Węgrzech wiek swoy na rożnych kampániach trawiąc, ná koniec tamże zginął. Mikołay brát iego w Moskwie poległ Jan trzeći brát, Woiewodą był Chełminskim Starostą Radzynskim: temu Luzyańská Woiewodzanka Chełminska powiła dwoch Synow, Hugona Stárostę Radzynskiego, ten z Kátárzyną
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 5
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
