nie miał/ aleby upiwszy się myśliły mówił: Otom się jako Świnia/ za łaską mówiąc/ ożarł i opił/ że ani rękami ani nogami władać nie mogę; Gdyby teraz dzień sądny przyszedł/ a mięby w takim obżarstwie i pijaństwie zastał/ jakożbym przed sądem Bożym stanął? Pytam cię/ śą słowa jednego Teologa/ Gdyby do ciebie w ten czas/ gdyś pijany/ śmierć w nawiedziny przyszła/ albo dzień sądny nastąpił/ jakożbyś sobie począł? Cóżbyś za postawkę stroił? Cobyś mówił? Pijany o świecie nie wie/ mówić nie umie: na nogach stać nie może: tacza się to tam to sam
nie miał/ áleby upiwszy śię myśliły mowił: Otom śię jáko Swiniá/ zá łáską mowiąc/ ożárł y opił/ że áni rękámi áni nogámi władáć nie mogę; Gdyby teraz dźień sądny przyszedł/ á mięby w tákim obżárstwie y pijáństwie zástał/ jákożbym przed sądem Bożym stánął? Pytam ćię/ śą słowá jednego Teologá/ Gdyby do ćiebie w ten czás/ gdyś pijány/ śmierć w náwiedźiny przyszłá/ álbo dźień sądny nástąpił/ jákożbyś sobie począł? Cożbyś zá postawkę stroił? Cobyś mowił? Pijány o świećie nie wie/ mowić nie umie: ná nogách stać nie może: tacza śię to tám to sám
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 43.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
. Chrystusie/ iż już nie jest dalej ni Kapłanem/ ni Pośrzednikiem: gdyż Kapłaństwo mówi Chrystusowe/ nie zostało w Chrystusie/ ale się z niego zlało na kapłany/ i na nich opoczyło. Opuszczam drugie bluźnierstwa jego porzeciwko pochodzeniu Ducha ś^o^. i przeciw Episkopa Rzymskiego i insze błędy i herezje jego. Postępuję do drugiego Teologa Krzysztofa Filaleta. Drugi Teolog Ruski Krzysztof Filalet.
TEn Filalet wydał naukę swoję z druku. AñoAnno 1597. , nazwaną. Który pagina 66. zmyśla i potwarza Greków jakoby oni na Cõcilium florenckim Transsubstancji/ to jest Przeistnoczenia chleba i wina w ciało i Krew Pana Chrystusowę w Sakramencie Eucharystii nie przyznali.
Pag. 198
. Christusie/ iż iuż nie iest dáley ni Kápłanem/ ni Pośrzednikiem: gdyż Kápłáństwo mowi Christusowe/ nie zostáło w Christuśie/ ále sie z niego zlało ná kápłany/ y ná nich opoczyło. Opuszcżam drugie bluźnierstwá iego porzećiwko pochodzeniu Duchá ś^o^. y przećiw Episkopá Rzymskiego y insze błędy y hęrezye iego. Postępuię do drugiego Theologá Krzysztophá Philaletá. Drugi Theolog Ruski Krzysztoph Philálet.
TEn Philálet wydał náukę swoię z druku. AñoAnno 1597. , názwáną. Ktory pagina 66. zmyśla y potwarza Grękow iákoby oni ná Cõcilium florenckim Tránssubstántiey/ to iest Przeistnoczenia chlebá y winá w ciáło y Krew Páná Christusowę w Sákrámenćie Eucháristiey nie przyználi.
Pag. 198
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 21
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
uchwały praw Cerkiewnych/ Apelacia do Biskupa Rzymskiego należała.
Pag. 216. Twierdzi/ iż wsprawach Duchownych Apelacja Biskupom należy do Cesarzów.
Pag. 219. Władze nakazywania Synodów przywłaszcza Cesarzom.
Pag. 223. Nieprzyznawa/ aby na koncyliach powszechnych Biskupowie Rzymscy pierwsze miejsce zasiadali. To i tym podobne błędy i Herezje Teologa drugiego naszego Filaleta. Apologia Ortologowe błędy/ i Herezje.
NAstempuje trzeci takowy Cerkwie naszej Ruski Teolog Teofil Ortolog/ który w skrypcie swym Lamentem nazwanym R. 1610. z druku wydanym/ wszytek o pochodzeniu Ducha ś. Traktat na rozdzieleniu rzeczywistym istności Boskiej od osoby założył i zbudował.
Folio 111. 2. Wyraźnymi słowy
vchwały praw Cerkiewnych/ Apellácia do Biskupá Rzymskiego należáłá.
Pag. 216. Twierdźi/ iż wspráwách Duchownych Appellácya Biskupom należy do Cesárzow.
Pag. 219. Władze nákázywánia Synodow przywłaszcza Cesárzom.
Pag. 223. Nieprzyznawa/ áby ná konciliách powszechnych Biskupowie Rzymscy pierwsze mieysce záśiadáli. To y tym podobne błędy y Haerezyae Theologá drugiego nászego Philáletá. Apologia Ortologowe błędy/ y Haerezye.
NAstempuie trzeći tákowy Cerkwie nászey Ruski Theolog Theophil Ortholog/ ktory w scripćie swym Lámentem názwánym R. 1610. z druku wydánym/ wszytek o pochodzeniu Duchá ś. Tráktat ná rozdźieleniu rzeczywistym istnośći Boskiey od osoby záłożył y zbudował.
Folio 111. 2. Wyráźnymi słowy
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 22
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Cerkwi naszej wiarą i wyznaniem zapieczętowane obaczywszy/ jeśli to im zadawać zachcemy/ niewstydliwie na dusze nasze kłamać będziemy. Upatrzywać tedy w Rzymskiej Cerkwi Herezjej/ jest upatrzywać jej w czystej Cerkwi Wschodniej/ jedno i toż z Rzymską wiary wyznanie samą rzeczą mającej/ choć słowy poniekąd różniące. Lecz u prawowiernych/ według Z. Grzegorza Teologa/ nie na słowach zalega wiara/ ale na rzeczy. Skąd ś. Złotousty. Niepotrzeba/ mówi/ na słowach się zasadzać/ ale na intent tego/ który co pisze/ patrzać. Bo jeśli intencji piszącego niepojmiemy/ wiele niesworności popaść możemy/ i wszytko rozróżnimy: tam zadrżawszy od bojaźni/ gdzie niemasz
Cerkwi nászey wiárą y wyznániem zápiecżętowáne obaczywszy/ ieśli to im zádáwáć záchcemy/ niewstydliwie ná dusze násze kłamáć będźiemy. Vpátrzywáć tedy w Rzymskiey Cerkwi Hęrezyey/ iest vpátrzywáć iey w cżystey Cerkwi Wschodniey/ iedno y toż z Rzymską wiáry wyznánie sámą rzeczą máiącey/ choć słowy poniekąd rożniące. Lecż v práwowiernych/ według S. Grzegorzá Theologá/ nie ná słowách zálega wiárá/ ále ná rzecży. Zkąd ś. Złotousty. Niepotrzeba/ mowi/ ná słowách sie zásádzáć/ ále ná intent tego/ ktory co pisze/ pátrzáć. Bo ieśli intentiey piszącego niepoymiemy/ wiele nieswornośći popáść możemy/ y wszytko rozrożnimy: tám zádrżawszy od boiáźni/ gdźie niemász
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 116
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
, Severiae, Czerniechoviaeque. Significamus praesentibus Literis Nostris quoru interest Universis etc Singulis. Cum Nobilis MICHAEL GROELL Aulae Nostrae Regiae Commissarius etc Bibliopola, Libros Sub Titulis, Primo : Dzieje Rzeczypospolitej Rzymskiej od założenia Rzymu aż do Cesarzów, krótko porządkiem lat opisane z Francuskiego języka na Polski przełożone przez X. Jana Albertrandego Soc. Jezu Teologa II. 8vo. Secundo: Krótkie zebranie Historyj uniwersalnej z Francuskiego P. la Croza na Polski Język przełożone po Polsku i po Francusku. 8vo. Tertio: Atlas Dziecinny, czyli nowy sposób, krótki, łatwy i do nauczenia Dzieci Geografii najdoświadczenszy wraz z przyłączonemi XXIV. Mapkami etc. z Francuskiego przez X. Dom
, Severiae, Czerniechoviaeque. Significamus praesentibus Literis Nostris quoru interest Universis etc Singulis. Cum Nobilis MICHAEL GROELL Aulae Nostrae Regiae Commissarius etc Bibliopola, Libros Sub Titulis, Primo : Dzieie Rzeczypospolitey Rzymskiey od założenia Rzymu aż do Cesarzow, krotko porządkiem lat opisane z Francuskiego ięzyka na Polski przełożone przez X. Jana Albertrandego Soc. Jezu Theologa II. 8vo. Secundo: Krotkie zebranie Historyi uniwersalney z Francuskiego P. la Croza na Polski Język przełożone po Polsku y po Francusku. 8vo. Tertio: Atlas Dziecinny, czyli nowy sposob, krotki, łatwy y do nauczenia Dzieci Geografii naydoświadczenszy wraz z przyłączonemi XXIV. Mapkami etc. z Francuskiego przez X. Dom
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 315
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
(a to nie o gołym nazwisku/ ale z ambicją władze samowładnej złączonym rozumiej) jest nowe/ imię niesłychane/ które hardości schizmę w Cerkiew Bożą wprowadza/ Imię niezbożne/ którym się Antychrystusów poseł będzie tytułował/ którego wszelki/ ktokolwiek (z pychy z hardości) w Cerkwi Bożej szuka/ niebieską Ojczyznę (według złotosłownego Teologa) traci/ na to zezwalam i ja/ tych mężów zdania i ja pieczętuję. Godzien zaiste Jan on Konstantynopolski był napominania/ aby w Cerkiew Chrystusową pychy i hardości nie wnosił/ i aby tyrańską oną sentencją/ Sic volo sic iubeo, stet pro ratione voluntas, nie potrząsywał. Cóż tedy miałoli wagę sztrofowanie ono
(á to nie o gołym nazwisku/ ále z ambicyą władze sámowładney złącżonym rozumiey) iest nowe/ imię niesłycháne/ ktore hárdośći schizmę w Cerkiew Bożą wprowadza/ Imię niezbożne/ ktorym się Antychrystusow poseł będźie titułował/ ktorego wszelki/ ktokolwiek (z pychy z hárdośći) w Cerkwi Bożey szuka/ niebieską Oycżyznę (według złotosłownego Theologá) tráći/ ná to zezwalam y ia/ tych mężów zdánia y ia piecżętuię. Godźien záiste Ian on Konstántinopolski był nápominánia/ áby w Cerkiew Chrystusową pychy y hárdośći nie wnośił/ y áby tyráńską oną sententią/ Sic volo sic iubeo, stet pro ratione voluntas, nie potrząsywał. Coż tedy miáłoli wagę sztrofowánie ono
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 88
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
i świątobliwość chwalebna; i godna tego, aby po wszytkie wieki wspominana była. Miedzy takimi naparła się Drukarnia twoja tych dwu; którem nie barzo dawno, gdym ORACIE Kościelne składał, chwałami memi wspominał: to jest świętego HiaCINTA Odrowąża, Zakonu Kaznodziejskiego Fundatora, w tych krajach naszych Północych; i JANA KANTEGO Akademika, Teologa, wielkiego miłośnika Rzymskiego i Katolickiego Kościoła. Jako widzę serce twoje polubuje sobie we wszytkich Zakonach. Kocha się i w JAGIELOWSKIEJ Akademii, rado wszytkich chwali i pamięta, którzy w stanach tych świętych kiedy żyli. Panie Boże daj szczęście/ na takie cnoty, cny KAWALERZE; Bogdaj nasza Ojczyzna wiele takich widziała, ożyłaby
y świątobliwość chwálebna; y godná tego, áby po wszytkie wieki wspominána byłá. Miedzy tákimi nápárłá się Drukárniá twoiá tych dwu; ktorem nie bárzo dawno, gdym ORACIE Kośćielne skłádał, chwałámi memi wspominał: to iest świętego HYACINTHA Odrowążá, Zakonu Káznodzieyskiego Fundatorá, w tych kráiách nászych Pułnocnych; y IANA KANTEGO Akádemiká, Theologá, wielkiego miłośniká Rzymskiego y Kátholickiego Kośćiołá. Iáko widzę serce twoie polubuie sobie we wszytkich Zakonách. Kocha się y w IAGIELOWSKIEY Akádemiey, rádo wszytkich chwali y pámięta, ktorzy w stanách tych świętych kiedy żyli. Pánie Boże day szczęśćie/ ná tákie cnoty, cny KAWALERZE; Bogday nászá Oyczyzná wiele tákich widźiáłá, ożyłaby
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 53
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
najprzykładniejszymi z obyczajów mógł pójść o lepszą, poszedłszy o lepszą zwyciężyć ich, zwyciężywszy jednak afektu u nich nie stracić.
O sprawiedliwości, drugiej pańsko-chrześcjańskiej cnocie, na cóż oszukaniem i przewleczeniem czasu wspominać? Widzą wszyscy, że nikomu z krzywdą nic nie był winien ani potrzebował śmiałego w rezolucjach o oddaniu, co cudzego jest, teologa. Co większa, wiedząc mądry pan, że ci, co się do prawa uciekają, podobni są onym owcom, które uciekłszy przed deszczem w ciernie, od zawieruchy prawda są wolne, ale pełno wełny na cierniu zostawują, kłótni się prawnych wystrzegał, życząc wszystkim w sąsiedztwie z sobą pokoju.
Na to nie trzeba mi
najprzykładniejszymi z obyczajów mógł pójść o lepszą, poszedłszy o lepszą zwyciężyć ich, zwyciężywszy jednak afektu u nich nie stracić.
O sprawiedliwości, drugiej pańsko-chrześcijańskiej cnocie, na cóż oszukaniem i przewleczeniem czasu wspominać? Widzą wszyscy, że nikomu z krzywdą nic nie był winien ani potrzebował śmiałego w rezolucjach o oddaniu, co cudzego jest, teologa. Co większa, wiedząc mądry pan, że ci, co się do prawa uciekają, podobni są onym owcom, które uciekłszy przed deszczem w ciernie, od zawieruchy prawda są wolne, ale pełno wełny na cierniu zostawują, kłótni się prawnych wystrzegał, życząc wszystkim w sąsiedztwie z sobą pokoju.
Na to nie trzeba mi
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 491
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Polaka Augustyanina 8. Lutego. Umierającego Roku 1471. Matka Najś: z maleńkim P. JEZUSEM nawiedziła, i z Patronami SS. Polskiemi. Dwóch umarłych jeszcze żyjąc wskrzesił. Ciało jego leży w trunience u OO. Augustynianów w Krakowie w Kościele SS. Katarzyny i Małgorzaty w Kaplicy Z. Doroty.
JANA Ewangelisty Teologa 27. Grudnia. Z imienia znaczy gratiam. Był najmłodszy z Apostołów, opiekun Maryj. Ruś go zowią Napersnikiem, iż się na piersiach oparł JEZUSOWYCH na ostatniej wieczerzy. W Rzymie w oleju smażony za Bramą Łacińską, na wysep Pathmos, na wygnanie dekretowany od Domicjana Cesarza: tam na pisał Apokalipsim, albo cudowne objawienie
Polaka Augustyanina 8. Lutego. Umieraiącego Roku 1471. Matka Nayś: z maleńkim P. IEZUSEM nawiedziła, y z Patronami SS. Polskiemi. Dwoch umarłych ieszcze żyiąc wskrzesił. Ciało iego leży w trunience u OO. Augustinianow w Krakowie w Kościele SS. Katarzyny y Małgorzaty w Kaplicy S. Doroty.
IANA Ewangelisty Teologa 27. Grudnia. Z imienia znacży gratiam. Był naymłodszy z Apostołow, opiekun Maryi. Ruś go zowią Napersnikiem, iż się na piersiach oparł IEZUSOWYCH na ostatniey wiecżerzy. W Rzymie w oleiu smażony za Bramą Łacinską, na wysep Pathmos, na wygnanie dekretowany od Domicyana Cesarza: tam na pisał Apocalypsim, albo cudowne obiawienie
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 155
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
to. X. Marcina Delriona Jezuity Disquisitiones Magicas zwane, żyjącego około Roku 1608; to Simona Majolusa Włocha Biskupa Wulturarieńskiego drugą Część, albo Tom Dierum Canicularium, będącego in vivis Roku 1610; to książkę Malleus Maleficiorum; to Flagellum Daemonum; to książkę Tribunal Sacrum X. Wojciecha Tylkowskiego Soc: IESU wielkiego Filozofa, i Teologa; i innych którzy tu occurrent dalej. Z tych i wielu innych Autorów, którym więcej wierzę afirmującym, niż owym ściolom negującym, dokumenta wyprowadzę o Czarnoksięstwie, Czarach, Opętanych, Upierach, a najpierwej o Diable tego wszystkiego Autorze, Promotorze, Fautorze. Zażywają tych niegodziwych sposobów źli ludzie, chcąc sobie to zysk jaki
to. X. Marcina Delriona Iezuity Disquisitiones Magicas zwáne, żyiącego około Roku 1608; to Simona Maiolusa Włocha Biskupa Wulturarieńskiego drugą Część, albo Tom Dierum Canicularium, będącego in vivis Roku 1610; to ksiąszkę Malleus Maleficiorum; to Flagellum Daemonum; to ksiąszkę Tribunal Sacrum X. Woyciecha Tylkowskiego Soc: IESU wielkiego Filozofa, y Teologa; y innych ktorzy tu occurrent daley. Z tych y wielu innych Autorow, ktorym więcey wierzę affirmuiącym, niż owym sciolom neguiącym, dokumenta wyprowadzę o Czarnoksięstwie, Czarach, Opętanych, Upierach, á naypierwey o Diable tego wszystkiego Autorze, Promotorze, Fautorze. Zażywaią tych niegodziwych sposobow źli ludzie, chcąc sobię to zysk iáki
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 202
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
