i na uspokojenie. Co do zaczęcia niepokoju. Uwiadomywają się pokolenia: Wie coś Absalon na Dawida. Gotuj wiarę Izraelu, musi to być coś wielkiego, że łąmie w sobie naturę Syn, przekłada miłość dobra pospolitego, nad miłość Synowską, i zwycięża afekt do Ojca, afektem do Ojczyzny. Czyni powab tej sprawie i Teologia, że natury niezwycięża tylko łaska. Szczegolna to łaska Boża, że nie da się Absalon uwodzić afektowi do Ojca, ale patrzy na dobro Izraela. Ej nie pewna to Teologia: boć częstokroć gwałci naturę, złość, i grzech. 4. Przystąpmyż pytać się o tym, Coś: które to wie
i ná vzpokoięnie. Co do záczęćia niepokoiu. Uwiádomywáią się pokolenia: Wie coś Absálon ná Dawidá. Gotuy wiárę Izráelu, muśi to bydź coś wielkiego, że łąmie w sobie náturę Syn, przekłáda miłość dobrá pospolitego, nád miłość Synowską, i zwyćięża áfekt do Oycá, áfektem do Oyczyzny. Czyni powab tey spráwie i Theologia, że nátury niezwyćięża tylko łáská. Szczegolna to łáská Boża, że nie da się Absalon vwodźić áfektowi do Oycá, ále pátrzy ná dobro Izráelá. Ey nie pewna to Theologia: boć częstokroć gwałći náturę, złość, i grzech. 4. Przystąpmyż pytáć się o tym, Coś: ktore to wie
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 2
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Syn, przekłada miłość dobra pospolitego, nad miłość Synowską, i zwycięża afekt do Ojca, afektem do Ojczyzny. Czyni powab tej sprawie i Teologia, że natury niezwycięża tylko łaska. Szczegolna to łaska Boża, że nie da się Absalon uwodzić afektowi do Ojca, ale patrzy na dobro Izraela. Ej nie pewna to Teologia: boć częstokroć gwałci naturę, złość, i grzech. 4. Przystąpmyż pytać się o tym, Coś: które to wie Absalon na Dawida. Podobno je stąd zaczął: Panowie a wiecież że to wziął Dawid żonę Uriaszową? któreż będzie bezpieczne stadło? Małżeństwo, i Boga i rozumu prawem obwarowane,
Syn, przekłáda miłość dobrá pospolitego, nád miłość Synowską, i zwyćięża áfekt do Oycá, áfektem do Oyczyzny. Czyni powab tey spráwie i Theologia, że nátury niezwyćięża tylko łáská. Szczegolna to łáská Boża, że nie da się Absalon vwodźić áfektowi do Oycá, ále pátrzy ná dobro Izráelá. Ey nie pewna to Theologia: boć częstokroć gwałći náturę, złość, i grzech. 4. Przystąpmyż pytáć się o tym, Coś: ktore to wie Absálon ná Dawidá. Podobno ie ztąd záczął: Pánowie á wiećież że to wźiął Dawid żonę Uryaszową? ktoreż będźie beśpieczne stadło? Małżeństwo, i Bogá i rozumu práwem obwárowáne,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 2
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
swego, słudzy Pana poddani Króla, tak my wierni Chrześcijanie mamy bronić sławy i honoru Boga Stwórce naszego. Cornel. Mussus Conc de SS. Trinit. Na Dzień świętej Trójce, Kazanie Trzecie. Idem Cornel ibidem. Poetowie najbarziej siłę bogów nawymyślali. Ephef. 3 Apocal. 19. Prouerb 26. Świętego Antoniego Pustelnika Teologia przyrodzona. Cornel. Mussus Conc. De SS. Trinit. O oddawaniu powinnej chwały Trójcy Przenaświetszej.
Wiedzcież tedy Żydowie/ iż Pan Bóg nasz jeden jest w istności/ jako wam przez Mojżesza powiedziano: Audi Israel Dominus Deus tuus vnus est. Ale trojaki jest w osobach Ociec/ Syn/ i Duch święty.
swego, słudzy Páná poddáni Krolá, tak my wierni Chrześćiánie mamy bronić sławy y honoru Bogá Stworce nászego. Cornel. Mussus Conc de SS. Trinit. Ná Dźień świętey Troyce, Kazánie Trzećie. Idem Cornel ibidem. Póétowie naybarźiey śiłę bogow náwymyślali. Ephef. 3 Apocal. 19. Prouerb 26. Swiętego Antoniego Pustelniká Theologia przyrodzona. Cornel. Mussus Conc. De SS. Trinit. O oddawániu powinney chwały Troycy Przenaświetszey.
Wiedzćież tedy Zydowie/ iż Pan Bog nász ieden iest w istnośći/ iáko wam przez Moyzeszá powiedźiano: Audi Israel Dominus Deus tuus vnus est. Ale troiáki iest w osobách Oćiec/ Syn/ y Duch święty.
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 18
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
, Piłat na samę niewinność CHRYSTUSA, okrutną miał daną sobie od BOGA moc; Farao, Nabuchodonozor ludu Boskiego Opresores, aby tak jak wiatry na Morzu dum saeviunt, serviunt, i ci surowością swoją, rygor Boski ku ludziom temperowali. o Rzeczypospolitej, którą guki Tyran.
Quaeritur Czy godzi się zabić Tyrana?
Odpowiada cała Teologia Katolicka, z dystynkcją, że privata Autorytate nikt nie może, tylko publica zabijać Tyranów; owszem lepiejby Chrześcijanom tolerare, non tollere z przykładu Dawida mogącego się zemścić na Saulu, mając go w ręku, a przecie wolnym go puszczającego.
Przeciw tym lepiej się zasłonić Scuto, to jest unikając, cicho siedząc protekcyj żądając
, Piłat ná samę niewinność CHRYSTUSA, okrutną miał daną sobie od BOGA moc; Farao, Nabuchòdonozor ludu Boskiego Oppresores, aby tak iak wiatry na Morzu dum saeviunt, serviunt, y ci surowością swoią, rygor Boski ku ludziom temperowali. o Rzeczypospolitey, ktorą guki Tyran.
Quaeritur Czy godzi się zabić Tyrana?
Odpowiada cała Teologia Katolicka, z dystynkcyą, że privata Authoritate nikt nie może, tylko publicâ zabiiać Tyrannow; owszem lepieyby Chrześcianom tolerare, non tollere z przykładu Dawida mogącego się zemścić na Saulu, maiąc go w ręku, á przecie wolnym go puszczaiącego.
Przeciw tym lepiey się zasłonić Scuto, to iest unikaiąc, cicho siedząc protekcyi żądaiąc
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 359
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
kłamliwie zwalony, wszystkie nasze zasługi nie tylko skasował, ale jeszcze ad illam extremitatemdo tej ostateczności gniewu i zawziętości przyprowadził. A że durissima przyciśnieni necessitatenajtwardszą... koniecznością, broniemy honoru naszego, izaliż za to jako złoczyńcę, jako zabójcę w przepaść wieży in fundo mamy być wtrąceni? A dla Boga, teologia święta synowi od zabijającego ojca, poddanemu od tyrana bronić się pozwala.
I cóż, gdybyśmy jak nieme w jatkach bydlęta milczeli, gdybyśmy się jako ludzie nie bronili, gdybyśmy jako rodowita szlachta naszego nie windykowali honoru? Jeżeli teraz, Mci książę, tak wybiegle, tak repugnanterprzecząc sobie, tak niesprawiedliwie stawasz
kłamliwie zwalony, wszystkie nasze zasługi nie tylko skasował, ale jeszcze ad illam extremitatemdo tej ostateczności gniewu i zawziętości przyprowadził. A że durissima przyciśnieni necessitatenajtwardszą... koniecznością, broniemy honoru naszego, izaliż za to jako złoczyńcę, jako zabójcę w przepaść wieży in fundo mamy być wtrąceni? A dla Boga, teologia święta synowi od zabijającego ojca, poddanemu od tyrana bronić się pozwala.
I cóż, gdybyśmy jak nieme w jatkach bydlęta milczeli, gdybyśmy się jako ludzie nie bronili, gdybyśmy jako rodowita szlachta naszego nie windykowali honoru? Jeżeli teraz, Mci książę, tak wybiegle, tak repugnanterprzecząc sobie, tak niesprawiedliwie stawasz
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 589
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Zebranie, zakazanie, zatrzymanie Następowanie. Nieładnie: to idze następowanie. Zwycięstwa znak Plus sonat w łacinie iset ot armatura na słupie złożona. Rozprawa Zwycięstwo. Ito mało znaczy, więcej w Łacińskim; bo Rzymianów Triumfy były wielka Ceremonia dla zwycięzców. Geograsia Generalna i partyhularna
Theatrum, Teatrum Thronus Tron Tribunał Trybunał Tragaedia Trajedia Theologia Teologia Vigilia, Wilia Vesica, Wezyka Violentia Wiolencja Vomitus, Womit Vox activa, passiva.
Widok, i to nie bardzo łądnie Stolec Królewski albo Stolica, nie politycznie. Stolec Sądowy, Krzesło Sędziów. Smutna, feralna scena nauka o BOGU. Post przed Świętem. Ale Vigilia więcey znaczy, bo u starych Chrześcian znaczyła straż
Zebranie, zakazanie, zatrzymanie Następowanie. Nieładnie: to idze następowanie. Zwycięstwa znak Plus sonat w łacinie iset ot armátura na słupie złożona. Rozprawa Zwycięstwo. Jto mało znaczy, więcey w Łacinskim; bo Rzymianow Tryumfy były wielka Ceremonia dla zwycięzcow. Geograsia Generalna y partyhularna
Theatrum, Teatrum Thronus Tron Tribunał Trybunał Tragaedia Traiedia Theologia Teologia Vigilia, Wilia Vesica, Wezyka Violentia Wiolencya Vomitus, Womit Vox activa, passiva.
Widok, y to nie bardzo łądnie Stolec Królewski albo Stolica, nie politycznie. Stolec Sądowy, Krzesło Sędziow. Smutna, feralna scena nauka o BOGU. Post przed Świętem. Ale Vigilia więcey znaczy, bo u starych Chrześcian znaczyła straż
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 379
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
prowadzącego życia? Obaczemy. Zeć nic innego/ tylko sam a jedyny Grzech. Rzecz jawna. Bo sam a jedyny Grzech jest przeciw rozumowi/ sumnieniu/ cnocie/ przeciw zbawieniu i Bogu samemu. Na tym bowiem Istota jego należy: przeciwić się rozumowi i woli Bożej. Tak go opisuje Augusytn Z. a z nim Teologia. Ze jest Dictum, Factum, Concupitum contra legem eternam. przetoż prawdziwie jest i nazywa się nierozumem/ występkiem/ zdrożeniem. Przeciw sumnieniu/ cnocie/ obrazą Bożą. I o tym nikt nie wątpi: chyba ten/ co cale nie wie co to Grzech/ co cnota/ co żyć według rozumu/ co
prowádzącego żyćia? Obaczemy. Zeć nic innego/ tylko sam á iedyny Grzech. Rżecz iáwná. Bo sám á iedyny Grzech iest przećiw rozumowi/ sumnieniu/ cnoćie/ przećiw zbáwieniu i Bogu sámemu. Ná tym bowiem Istotá iego należy: przećiwić się rozumowi i woli Bożey. Ták go opisuie Augusytn S. á z nim Theologiá. Ze iest Dictum, Factum, Concupitum contra legem aeternam. przetoż prawdziwie iest i názywá się nierozumem/ występkiem/ zdrożeniem. Przećiw sumnieniu/ cnoćie/ obrázą Bożą. I o tym nikt nie wątpi: chybá ten/ co cále nie wie co to Grzech/ co cnotá/ co żyć według rozumu/ co
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 13
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
jest niestworzony/ jest mocą Bożą/ potym też Ewangelią zowie Duchem ś. gdy tak pisze: Potrzeba było na to Ducha Bożego/ to jest Ewangeliej świętej. Oto Ewangelią uczynił Duchem ś. toć pewnie Ewangelia będzie u nich trzecim Bogiem. Niechcę się tym teraz bawić/ tylko to przypominam/ jako to misterna Teologia Ariańska/ wedle której czynią sobie bogi/ jako się im podoba. Tak to zwykł diabeł czynić/ iż mówiąc przeciw Bogu w Trójcy jedynemu/ chciałby na to miejsce swoje Trójcę wprowadzić/ jako też przez stare Ariany czynił/ o czym było wyższej. Lib: de Ciui[...] 19. Cap. 23 Diabeł Chrystusa zaleca
iest niestworzony/ iest mocą Bożą/ potym też Ewángelią zowie Duchem ś. gdy ták pisze: Potrzebá było ná to Duchá Bożego/ to iest Ewángeliey świętey. Oto Ewángelią vczynił Duchem ś. toć pewnie Ewángelia będźie v nich trzećim Bogiem. Niechcę się tym teraz báwić/ tylko to przypominam/ iáko to misterna Theologia Aryáńska/ wedle ktorey czynią sobie bogi/ iáko się im podoba. Ták to zwykł dyabeł czynić/ iż mowiąc przećiw Bogu w Troycy iedynemu/ chćiałby ná to mieysce swoie Troycę wprowádźić/ iáko też przez stáre Aryany czynił/ o czym było wyzszey. Lib: de Ciui[...] 19. Cap. 23 Dyabeł Chrystusá záleca
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 50
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
świat się pokazują. P. Nauczywszy się cokolwiek niektórych potrzebniejszych języków, cóż potym czynić? F. Potym udać się do Matematyki, Filozofii, jako to Logiki, Fizyki, Etyki, Polityki, Jurysprudencyj, Historyj etc. P. Cale cudowną słyszę nauk dyspozycją; wszak przecie po Gramatyce Poëtyka, Retoryka, potym Filozofia Teologia. Takim i ja uczyłem się porządkiem, a o Matematyce ledwie słyszałem, więc o niej chyba na końcu szkół dawać się może lekcja dla wiadomości tylko, Gramatyka zaś jako jest początkiem wszystkich nauk, tak ma być traktowana najpierwiej. F. Odpowiadam: najprzód. Iż ani Gramatyka jest początkiem scjencyj , ani Poëtyka
swiat się pokazuią. P. Nauczywszy się cokolwiek niektorych potrzebnieyszych ięzykow, coż potym czynić? F. Potym udać się do Matematyki, Filosofii, iako to Logiki, Fizyki, Etyki, Polityki, Jurisprudencyi, Historyi etc. P. Cale cudowną słyszę nauk dyspozycyą; wszak przećie po Gramatyce Poëtyka, Rhetoryka, potym Filozofia Theologia. Takim y ia uczyłem się porządkiem, a o Mathematyce ledwie słyszałem, więc o niey chyba na końcu szkoł dawać się może lekcya dla wiadomośći tylko, Grammatyka zaś iako iest początkiem wszystkich nauk, tak ma być traktowana naypierwiey. F. Odpowiadam: nayprzod. Iż ani Grammatyka iest początkiem scyencyi , ani Poëtyka
Skrót tekstu: AkDziec
Strona: 46
Tytuł:
Akademia dziecinna albo zbiór nauk różnych
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia JKM i Rzeczypospolitej Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1761
Data wydania (nie wcześniej niż):
1761
Data wydania (nie później niż):
1761
a niż w niebie z żebrakami.
Pośli coś ci na owego Bezbożnika/ którego D. Saccus (refer. M. Kern in Tób. Cap. VI. Conc. XVIII. f. m. 885.) wspomina/ że się dał tymi lekkomyślnymi słyszeć słowy:
Marchantus (cit. Rudraus. in Teologia Filozofica, Exhibitione IV. de ATEISMO, p. m. 37.) przypisuje te słowa bezbożnemu Machiavellowi/ o którym pisze/
To byli Ateistowie/ którzy chocia piekło wspominali/ wszakże jedno z niego szydzili /a żeby prawdziwie piekło było/ dokońca nie wierzyli. (Ateistów )Bezbożnikow) teraz moc na świecie
á niż w niebie z żebrakámi.
Pośli coś ći ná owego Bezbożniká/ ktorego D. Saccus (refer. M. Kern in Tob. Cap. VI. Conc. XVIII. f. m. 885.) wspomina/ że śię dał tymi lekkomyślnymi słyszeć słowy:
Marchantus (cit. Rudraus. in Theologiâ Philosophicâ, Exhibitione IV. de ATHEISMO, p. m. 37.) przypisuie te słowá bezbożnemu Machiavellowi/ o ktorym pisze/
To byli Ateistowie/ ktorzy choćia piekło wspomináli/ wszákże iedno z niego szydźili /á żeby prawdźiwie piekło było/ dokońcá nie wierzyli. (Ateistow )Bezbożnikow) teraz moc ná świećie
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Yiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
