na poratowanie ludzi ubogich/ na ochronienie ludzi Chrześcijańskich od nawałności jakiej i gwałtu pogańskiego/ abo Heretyckiego: i na pomnożenie chwały Pańskiej/ abo ozdobę domu jego świętego? Uczyć się tedy mamy od Aniołów świętych/ którzy Pana Boga w niebie chwaląc/ taką mu piosnkę wiecznymi czasy przed majestestem jego upadając śpiewają; . Na siedm tonów abo melodyj śpiewanie swoje rozdzielili Aniołowie święci/ którym Trójcę Przenaświętszą wychwalają. Pierwszy ton abo nota jest Benedictio. to jest dziękowanie Trójcy świętej za to/ iż cokolwiek czyni/ czyni dobrze. Quia est fons omnis bonitatis. I stąd to Jakub święty w liście swoim napisał/ iż . Nie możem tego o Panu Bogu naszym
ná porátowánie ludźi vbogich/ ná ochronienie ludźi Chrześćiáńskich od náwáłnośći iákiey y gwałtu pogáńskiego/ ábo Heretyckiego: y ná pomnożenie chwały Páńskiey/ ábo ozdobę domu iego świętego? Vczyć się tedy mamy od Anyołow świętych/ ktorzy Páná Bogá w niebie chwaląc/ táką mu piosnkę wiecznymi czásy przed máiestestem iego vpadáiąc spiewáią; . Ná śiedm tonow ábo melodyi spiewánie swoie rozdźielili Anyołowie święći/ ktorym Troycę Przenaświętszą wychwaláią. Pierwszy ton ábo notá iest Benedictio. to iest dźiękowánie Troycy świętey zá to/ iż cokolwiek czyni/ czyni dobrze. Quia est fons omnis bonitatis. Y ztąd to Iákob święty w liśćie swoim napisał/ iż . Nie możem tego o Pánu Bogu nászym
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 23
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Łacinnicy od czasów Boecjusza, i Świętych Ambrożego, Augustyna, i Grzegorza Wielkiego, co raz krótsze Muzykom formowali Compendia, aż do Gwidona z Aretium Miasta Florenckiego Benedyktyna, który około Roku 1024 wynałazł nowy Modelusz śpiewania, i nauczenia się arte śpiewać w Europejskich Krajach, to jest z inwentował 5 Syłlab za znaki głosów, albo Tonów, to jest: UT. RE, MI, FA, SOL, LA, alias wziął pierwsze Sylaby z Strof Hymnu Kościelnego o Świętym JANIE Chrzcicielu owego.
UT queánt LAxis, REsonare fibris. MIra gestorum, FAmuli tuorum, SOLve pulluti LAbii reorum,
Sancte Ioannes.
Co samo wyraził dowcipny Poeta Wierszem następującym, Miłość
Łacinnicy od czasow Boecyusza, y Swiętych Ambrożego, Augustyna, y Grzegorza Wielkiego, co raz krotsze Muzykom formowali Compendia, aż do Gwidona z Aretium Miasta Florenckiego Benedyktyna, ktory około Roku 1024 wynałazł nowy Modelusz spiewania, y nauczenia się arte spiewać w Europeyskich Kraiach, to iest z inwentował 5 Syłlab za znaki głosow, albo Tonow, to iest: UT. RE, MI, FA, SOL, LA, alias wziął pierwsze Syllaby z Strof Hymnu Kościelnego o Swiętym IANIE Chrzcicielu owego.
UT queánt LAxis, REsonare fibris. MIra gestorum, FAmuli tuorum, SOLve pulluti LAbii reorum,
Sancte Ioannes.
Co samo wyraził dowcipny Poetá Wierszem następuiącym, Miłość
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 343
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, lecz raz leniwiej i wolniej, drug raz spieszniej. PAUSAE, są pewne znaki na kartkach Muzycznych położone, które śpiewającego, lub grającego przestrzegają, gdzie stanąć ma, i uczynić Pauzę.
TONUS, jest pewny sposób, forma, modelusz śpiewania, lub grania na początku, w środku, i na końcu. Takich Tonów jest sześć: Dorius, Hypodorius, Hypophrigius, Lidius, Hypolydius. Własności tych Tonów sa Pius, Latus, Querulus, Tristis, Hilaris, Incitatus.
MUZYKA tandem INSTRUMENTALNA jest jedna Instrumentalna Enchordica, Stron kręconych, lub ciągnionych zażywająca, jako to Lutnia, Skrzypce, wiola Druga Instrumentalna PNEUMATICA Wiatrem; Duchem głos i koncetr
, lecz raz leniwiey y wolniey, drug raz spieszniey. PAUSAE, są pewne znaki na kartkach Muzycznych położone, ktore spiewaiącego, lub graiącego przestrzegaią, gdzie stanąć ma, y uczynic Pauzę.
TONUS, iest pewny sposob, forma, modelusz spiewania, lub grania na początku, w srodku, y na końcu. Takich Tonow iest sześć: Dorius, Hypodorius, Hypophrigius, Lidius, Hypolydius. Własności tych Tonow sa Pius, Latus, Querulus, Tristis, Hilaris, Incitatus.
MUZYKA tandem INSTRUMENTALNA iest iedna Instrumentalna Enchordica, Stron kręconych, lub ciągnionych zażywaiąca, iako to Lutnia, Skrzypce, wiola Druga Instrumentalna PNEUMATICA Wiatrem; Duchem głos y koncetr
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 344
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
na kartkach Muzycznych położone, które śpiewającego, lub grającego przestrzegają, gdzie stanąć ma, i uczynić Pauzę.
TONUS, jest pewny sposób, forma, modelusz śpiewania, lub grania na początku, w środku, i na końcu. Takich Tonów jest sześć: Dorius, Hypodorius, Hypophrigius, Lidius, Hypolydius. Własności tych Tonów sa Pius, Latus, Querulus, Tristis, Hilaris, Incitatus.
MUZYKA tandem INSTRUMENTALNA jest jedna Instrumentalna Enchordica, Stron kręconych, lub ciągnionych zażywająca, jako to Lutnia, Skrzypce, wiola Druga Instrumentalna PNEUMATICA Wiatrem; Duchem głos i koncetr, czyniąca, jaka jest na Trąbie, Fłecie, Oboi, Dudach grając. Trzecia
na kartkach Muzycznych położone, ktore spiewaiącego, lub graiącego przestrzegaią, gdzie stanąć ma, y uczynic Pauzę.
TONUS, iest pewny sposob, forma, modelusz spiewania, lub grania na początku, w srodku, y na końcu. Takich Tonow iest sześć: Dorius, Hypodorius, Hypophrigius, Lidius, Hypolydius. Własności tych Tonow sa Pius, Latus, Querulus, Tristis, Hilaris, Incitatus.
MUZYKA tandem INSTRUMENTALNA iest iedna Instrumentalna Enchordica, Stron kręconych, lub ciągnionych zażywaiąca, iako to Lutnia, Skrzypce, wiola Druga Instrumentalna PNEUMATICA Wiatrem; Duchem głos y koncetr, czyniąca, iaka iest na Trąbie, Fłecie, Oboi, Dudach graiąc. Trzecia
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 344
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
.
Już dawno zgasła, Co Egipt pasła Latarnia blaskiem,
W morzu się nurza, Faros, bo burza Nadeszła z wrzaskiem. DUCHOWNE.
Cyt! Herkulesie, Nie sukaj w lesie, Milcz na twe słupy.
Coś nadal ciskał, Zabrał i spryskał Neptun do kupy.
Gdzież owe Palmy, I głośne Psalmy Zwycięskich tonów? Aleksandra wielkiego krótkość życia i triumfów.
Kant triumfalny: Gdzie wrzask tubalny Marsowych Dzwonów?
Rwij! Macedonie Z włosów swe skronie, Już nieme kanty:
Pogłucho licho, Już o tym cicho, że świata Pan Ty.
Świat ten burzyłeś, Refleksje.
A tak się skryłeś Jak mrówka w garku,
Warły
.
Iuż dawno zgasłá, Co Egypt pásłá Látarnia bláskiem,
W morzu się nurza, Pháros, bo burza Nádeszłá z wrzaskiem. DVCHOWNE.
Cyt! Herkulesie, Nie sukay w leśie, Milcz ná twe słupy.
Coś nádal ciskał, Zábrał y spryskał Neptun do kupy.
Gdźież owe Pálmy, Y głośne Psalmy Zwyćięskich tonow? Alexándra wielkiego krotkość żyćia y tryumfow.
Kánt tryumfalny: Gdźie wrzask tubálny Mársowych Dzwonow?
Rwiy! Mácedonie Z włosow swe skronie, Iuż nieme kánty:
Pogłucho licho, Iuż o tym ćicho, że świátá Pan Ty.
Swiat ten burzyłeś, REFLEXYE.
A ták się skryłeś Iák mrowká w garku,
Wárły
Skrót tekstu: JunRef
Strona: 11
Tytuł:
Refleksje duchowne na mądry króla Salomona sentyment
Autor:
Mikołaj Karol Juniewicz
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1731
Data wydania (nie wcześniej niż):
1731
Data wydania (nie później niż):
1731
, jako mu się szczęści, Co za skutki swych trudów odnosi Francja, Jeśli ją ratowała w złem razie Anglia. Gdy to mówią, gdy jeden powieda drugiemu, Co wie, rozruchowi się zdziwili srogiemu, Rozruchowi, co wrzaskiem tak głuszył ich uszy, Iż każdy coś dziwnego w obozie być tuszy.
XXX
Syn Otonów i luba kompania jego, Jako pospołu beli, na konia swojego Każdy z nich wsiadł, więc zbroje już zupełne mieli, Prosto na głos gwałtownych huków pobieżeli. Kierują bystre konie, skąd straszliwe krzyki Wychodzą i gdzie widzą rot gęściejsze szyki, Aż w pół obozu właśnie zoczyli z daleka Z najokrutniejszem kijem nagiego człowieka.
XXXVII
, jako mu się szczęści, Co za skutki swych trudów odnosi Francya, Jeśli ją ratowała w złem razie Anglia. Gdy to mówią, gdy jeden powieda drugiemu, Co wie, rozruchowi się zdziwili srogiemu, Rozruchowi, co wrzaskiem tak głuszył ich uszy, Iż każdy coś dziwnego w obozie być tuszy.
XXX
Syn Otonów i luba kompania jego, Jako pospołu beli, na konia swojego Każdy z nich wsiadł, więc zbroje już zupełne mieli, Prosto na głos gwałtownych huków pobieżeli. Kierują bystre konie, skąd straszliwe krzyki Wychodzą i gdzie widzą rot gęściejsze szyki, Aż w pół obozu właśnie zoczyli z daleka Z najokrutniejszem kijem nagiego człowieka.
XXXVII
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 192
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
rozumieć ma/ jest dźwięk głosu/ według miary przyrodzenia czyjego brzmiący/ gdyż jawna to/ że stary niemoże tak cienko intonować/ jako chłopiec w kilkunastu leciech/ chłopiec zaś tak grubo/ jako już letni/ dla tegoż iż jest różność w głosach/ różność też musi być i w pisaniu.
Wieleż jest tych tonów?
Cztery. 1. Dyscant, głos to jest najwyższy. 2. Alt, już trochę niższy. 3. Tenor, średni/ jakim pospolicie ludzie mówią. 4. Bas, ten zaś najniższy/ co jednak lepiej uznasz z klawiatury/ gdy te Claues z uderzenia brzmiące będziesz uważał.
Jakoż się Dyscant pisze?
rozumieć ma/ iest dźwięk głosu/ według miáry przyrodzenia cżyiego brzmiący/ gdyż iáwna to/ że stáry niemoże ták ćienko intonowáć/ iáko chłopiec w kilkunastu lećiech/ chłopiec záś ták grubo/ iáko iuż letni/ dla tegoż iż iest rożność w głosách/ rożność też muśi bydź y w pisániu.
Wieleż iest tych tonow?
Cztery. 1. Discant, głos to iest naywyzszy. 2. Alt, iuż trochę niższy. 3. Tenor, średni/ iákim pospolićie ludźie mowią. 4. Bas, ten záś nayniższy/ co iednák lepiey vznasz z kláwiátury/ gdy te Claues z vderzenia brzmiące będźiesz vważał.
Jákoż się Discant pisze?
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: b4v
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
biegając kołem, rano i wieczór biją mu czołem.
Szczęśliwe dziecię, bez długiej wojny bo ty już brodzisz w pociesze hojnej, triumf przed laty prowadząc w niebie, a nikt szczęśliwszy nie był nad ciebie.
Więc nie tak w maju krzyczą słowicy, w jakiej go tamże muzyce ćwiczy, nie umiał takich i Azaf tonów ani przed skrzynią Dawid ukłonów.”
Tak wprawionemu dopiero zwierzy spaniałej palmy, a on ją dzierży w prawej, w bieluchnych paluszków dłoni, a blask po świetnym stropie ją goni.
Otworzył potym wirydarz złoty, gdzie wonne wieńce trzy wiją Cnoty, kładąc je nowym gościom na głowy, nie wyrażone żadnemi słowy.
Te też
biegając kołem, rano i wieczór biją mu czołem.
Szczęśliwe dziecię, bez długiej wojny bo ty już brodzisz w pociesze hojnéj, tryumf przed laty prowadząc w niebie, a nikt szczęśliwszy nie był nad ciebie.
Więc nie tak w maju krzyczą słowicy, w jakiej go tamże muzyce ćwiczy, nie umiał takich i Azaf tonów ani przed skrzynią Dawid ukłonów.”
Tak wprawionemu dopiero zwierzy spaniałej palmy, a on ją dzierży w prawej, w bieluchnych paluszków dłoni, a blask po świetnym stropie ją goni.
Otworzył potym wirydarz złoty, gdzie wonne wieńce trzy wiją Cnoty, kładąc je nowym gościom na głowy, nie wyrażone żadnemi słowy.
Te też
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 309
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
