zapadłą nocą nazwawszy/ samego szczęścia naszczęśliwszego piastuna/ za nanieszczęśliwszego miedzy nieszczęśliwemi publikował; Nihil mihi videtur inselicius eo, cui nihil vnquã euenit aduersi. A tak skoro Diogenes swoje zdanie o człowieku potwiedził/ alić natychmiast napadło takowych niemało/ którzy się chwyciwszy tego dekretu/ za szczęście sobie przywłaszczyli/ w nieszczęściu szczęściem opływać/ w Trenodiach nieprzyjaźliwych spoczywając/ słodkobrzmiący Hejnał przypiewać; a tam gdzie nacięższe razy/ ostrzejszymi się stawić: aby przyuczeni do świetnej szczęścia barwy/ na jej żałobę niezmrużonym okiem mogli poglądać. Zaprawdę nieladajako/ co i samy Miłościwi PP. przyznacie/ animusz ludzki sobie postąpił: ponieważ ORATOR W nieszczęściu szczęściem opływać jest stałego animuszu.
I któż
zápádłą nocą názwawszy/ same^o^ szczęśćia nászczęśliwsze^o^ piástuná/ zá nanieszczęśliwsze^o^ miedzy nieszczęśliwemi publikował; Nihil mihi videtur inselicius eo, cui nihil vnquã euenit aduersi. A ták skoro Dyogenes swoie zdánie o człowieku potwiedźił/ álić nátychmiast nápádło tákowych niemáło/ ktorzy się chwyćiwszy tego dekretu/ zá szczęśćie sobie przywłaszczyli/ w nieszczęśćiu szczęśćiẽ opływáć/ w Trenodyách nieprzyiáźliwych spoczywáiąc/ słodkobrzmiący Heynał przypiewáć; á tám gdźie nacięższe rázy/ ostrzeyszymi się stáwić: áby przyuczeni do świetney szczęśćia bárwy/ ná iey żałobę niezmrużonym okiem mogli poglądáć. Záprawdę nieládáiáko/ co y sámy Miłośćiwi PP. przyznaćie/ ánimusz ludzki sobie postąpił: ponieważ ORATOR W nieszczęśćiu szczęśćiem opływáć iest stałego ánimuszu.
Y ktoż
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 75
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
