m nie począł, a tyś już schował do stodoły.” A ten: „Panie, prędko się, mówią, zmyje goły.” „Prawda — rzecze ów — mniej też ubogiemu trzeba.” „Byle było — odpowie — co jeść do pogrzeba. A skoro się z nas każdy w swej położy trumnie, Nie rozeznasz chudziny z bogatym po gumnie.” 236 (F). RACJA NA ŻONĘ MŁODĄ
Pytam starego, czemu wziął żonkę tak młodą. Rzadko nierówne stadło żyje z sobą zgodą. „Kiedyć by mi się — prawi — chciały lata wrócić! Łacniej młody groch łuszczyć niźli stary młócić. Dziewczę zbędę żartami
m nie począł, a tyś już schował do stodoły.” A ten: „Panie, prędko się, mówią, zmyje goły.” „Prawda — rzecze ów — mniej też ubogiemu trzeba.” „Byle było — odpowie — co jeść do pogrzeba. A skoro się z nas każdy w swej położy trumnie, Nie rozeznasz chudziny z bogatym po gumnie.” 236 (F). RACJA NA ŻONĘ MŁODĄ
Pytam starego, czemu wziął żonkę tak młodą. Rzadko nierówne stadło żyje z sobą zgodą. „Kiedyć by mi się — prawi — chciały lata wrócić! Łacniej młody groch łuszczyć niźli stary młócić. Dziewczę zbędę żartami
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 106
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
cały dom trzaśnie spodnim głosem. Skończy się oracja, bo skoro zakadzą, Żeby się nie chciał usrać, z izby go prowadzą. 293 (F). KĘDY ŻONA NAJLEPSZA
Kędy żona najlepsza? „W domu — rzekę — u mnie.” Aż frant: „Mylisz się, lepsza w łóżku, potem w trumnie.” Aż drugi: „I w łóżku się wam naprzykrzy, panie.” Ja zaś: „Już mi też w trumnie żoną być przestanie.” 294 (D). NA ROZWÓD Z ŻONĄ
Ciężka konstytucja i by nie od Boga Samego napisana, powiedziałbym: sroga. Ożenić się rzecz święta,
cały dom trzaśnie spodnim głosem. Skończy się oracyja, bo skoro zakadzą, Żeby się nie chciał usrać, z izby go prowadzą. 293 (F). KĘDY ŻONA NAJLEPSZA
Kędy żona najlepsza? „W domu — rzekę — u mnie.” Aż frant: „Mylisz się, lepsza w łóżku, potem w trumnie.” Aż drugi: „I w łóżku się wam naprzykrzy, panie.” Ja zaś: „Już mi też w trumnie żoną być przestanie.” 294 (D). NA ROZWÓD Z ŻONĄ
Ciężka konstytucyja i by nie od Boga Samego napisana, powiedziałbym: sroga. Ożenić się rzecz święta,
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 127
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
293 (F). KĘDY ŻONA NAJLEPSZA
Kędy żona najlepsza? „W domu — rzekę — u mnie.” Aż frant: „Mylisz się, lepsza w łóżku, potem w trumnie.” Aż drugi: „I w łóżku się wam naprzykrzy, panie.” Ja zaś: „Już mi też w trumnie żoną być przestanie.” 294 (D). NA ROZWÓD Z ŻONĄ
Ciężka konstytucja i by nie od Boga Samego napisana, powiedziałbym: sroga. Ożenić się rzecz święta, ale z drugiej strony Okrutnie niebezpieczna, straszna, kiedy żony, Niech będzie pijanica, zła, głupia, nieplaga, Swarliwa, jadowita
293 (F). KĘDY ŻONA NAJLEPSZA
Kędy żona najlepsza? „W domu — rzekę — u mnie.” Aż frant: „Mylisz się, lepsza w łóżku, potem w trumnie.” Aż drugi: „I w łóżku się wam naprzykrzy, panie.” Ja zaś: „Już mi też w trumnie żoną być przestanie.” 294 (D). NA ROZWÓD Z ŻONĄ
Ciężka konstytucyja i by nie od Boga Samego napisana, powiedziałbym: sroga. Ożenić się rzecz święta, ale z drugiej strony Okrutnie niebezpieczna, straszna, kiedy żony, Niech będzie pijanica, zła, głupia, nieplaga, Swarliwa, jadowita
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 127
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
tak się zdało Bogu, Śmierć nam z szwedzkiego wyrzuciła brogu. Tu pierwszy ze krwie sarmackiej ozdoby W poczcie umarłych swoje zaległ groby. Pierwszy był Michał, Kazimierz ostatni; Idą obadwa do śmiertelnej matni. Jednym i Alfa, i Omega losem Muszą przed groźnym stawić się Minosem. Korona w skarbie, a jej głowy w trumnie; Wzgarda to wielka, a nie honor u mnie, Dotąd polskiemu nie widziana niebu: Koronacja pierwsza bez pogrzebu, A druga o dwu; nie dojdziem tak sprawy: Z jednym na ławę rny, a śmierć dwu z ławy. Któż ci ich, sroga tyranko, nadąży, Gdy jeden na tron, dwu do
tak się zdało Bogu, Śmierć nam z szwedzkiego wyrzuciła brogu. Tu pierwszy ze krwie sarmackiej ozdoby W poczcie umarłych swoje zaległ groby. Pierwszy był Michał, Kazimierz ostatni; Idą obadwa do śmiertelnej matni. Jednym i Alfa, i Omega losem Muszą przed groźnym stawić się Minosem. Korona w skarbie, a jej głowy w trumnie; Wzgarda to wielka, a nie honor u mnie, Dotąd polskiemu nie widziana niebu: Koronacyja pierwsza bez pogrzebu, A druga o dwu; nie dojdziem tak sprawy: Z jednym na ławę rny, a śmierć dwu z ławy. Któż ci ich, sroga tyranko, nadąży, Gdy jeden na tron, dwu do
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 277
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
ty już, francje, szkody nie będziesz nań składał.” Każę potem dać srebrnej na gorzałkę czarki, Aż on kieliszek. „Cóż to — rzekę — za frymarki?” „Ktoś mi ją wziął — odpowie — w skrzynce była u mnie.” „Wżdyć już ktosia do grobu zaniesiono w trumnie.” Dopiero gdy się z sobą cieśniej rozkomosim: Każdy, widzę, kto kradnie, każdy złodziej ktosiem. 282 (P). WEDLE STAWU GROBLA
Jeżelić urodzenie, jeśli humor wadzi, Posłuchaj przyjaciela, gdyć życzliwie radzi: Nie kupuj dygnitarstwa, bo cię bardziej szpeci Miasto ozdoby; gorsza, że zubożysz
ty już, francie, szkody nie będziesz nań składał.” Każę potem dać srebrnej na gorzałkę czarki, Aż on kieliszek. „Cóż to — rzekę — za frymarki?” „Ktoś mi ją wziął — odpowie — w skrzynce była u mnie.” „Wżdyć już ktosia do grobu zaniesiono w trumnie.” Dopiero gdy się z sobą cieśniej rozkomosim: Każdy, widzę, kto kradnie, każdy złodziej ktosiem. 282 (P). WEDLE STAWU GROBLA
Jeżelić urodzenie, jeśli humor wadzi, Posłuchaj przyjaciela, gdyć życzliwie radzi: Nie kupuj dygnitarstwa, bo cię bardziej szpeci Miasto ozdoby; gorsza, że zubożysz
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 311
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Lipca, znaczy z Imienia obrońcę z Greckiego. Był synem bogatego Senatora Rzymskiego, mającego sług 3000. bogato strojnych. Po ślubie zaraz czysty od małżonki sekretnie uszedł, aż do Edessy miasta Orientalnego zaszedł, w przysionku tamecznego Kościoła lat 17. potym u Ojca w Rzymie taił się. Leży w Rzymie w marmurowej i szmaragdowej trumnie u Z. Bonifacjusza, czy Z. Piotra: dokąd Arkadiusz i Honoriusz Cesarze na ramionach go nieśli swoich. Z ciała jego płynie olejek chorych leczący; żył około Roku 410. Jest Patronem czystości, i czystego małżeństwa.
ALOJZEGO GONZAGI Z. Jezuity 21 Lipca. Jest Patronem czystości, młodzi szkolnej, i Matematyki,
Lipca, znacży z Imienia obrońcę z Greckiego. Był synem bogatego Senatora Rzymskiego, maiącego sług 3000. bogato stroynych. Po slubie zaraz cżysty od małżonki sekretnie uszedł, aż do Edessy miasta Orientalnego zaszedł, w przysionku tamecżnego Kościoła lat 17. potym u Oyca w Rzymie taił się. Leży w Rzymie w marmurowey y szmaragdowey trumnie u S. Bonifacyusza, cży S. Piotra: dokąd Arkadiusz y Honoriusz Cesarze na ramionach go nieśli swoich. Z ciała iego płynie oleiek chorych lecżący; żył około Roku 410. Iest Patronem cżystości, y cżystego małżeństwa.
ALOYZEGO GONZAGI S. Iezuity 21 Lipca. Iest Patronem cżystości, młodzi szkolney, y Matematyki,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 124
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, Syn Wielisława i Bogny Świętych Rodziców; za non licet Królowi Bolesławowi Śmiałemu, na wojnę i na grzech cielesny, od niegoż cięty w głowę, na Skałce w Krakowie; a potym rozsiekany na sztuk 72; a według Długosza na części 600. Leży w Krakowie w tymże Zamku, w pośród Kościoła w trumnie srebrnej. Żył około Roku 1060. Kanonizowany Roku 1253 od Innocencjusza IV. w Asyżu w Włoszech. Cudów jego wylicza Długosz za życia O SS. Relikwiach.
swego 53. co ich potym aż do czasów naszych stało się? Przemysław Król Czeski Roku 1253. przez Posłów od Prandoty Biskupa Krakowskiego uprosił sobie trochę Relikwii Z
, Syn Wielisławá y Bogny Swiętych Rodzicow; za non licet Krolowi Bolesławowi Smiałemu, na woynę y na grzech cielesny, od niegoż cięty w głowę, na Skałce w Krakowie; à potym rozsiekany na sztuk 72; á według Długosza na części 600. Leży w Krakowie w tymże Zamku, w pośrod Kościoła w trumnie srebrney. Zył około Roku 1060. Kanonizowany Roku 1253 od Innocencyusza IV. w Assyżu w Włoszech. Cudow iego wylicza Długosz za życia O SS. Relikwiach.
swego 53. co ich potym aż do czasow naszych stało sie? Przemysław Krol Czeski Roku 1253. przez Posłow od Prandoty Biskupa Krakowskiego uprosił sobie troche Relikwii S
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 195a
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
i asystencyj Z. Barbary, szatana w postaci brytana Krzyżem Z. odpedził, gdy nań trzykoć się miotał. Matka Najś: na łóżko mu Syna maleńkiego złożyła. Umarł w sam dzień Wniebowzięcia Najś: Panny w całowaniu Krucyfiksa Roku 1568. lat mając 19. Leży w Rzymie u Z. Andrzeja w trumnie srebrnej. Głowa jego w Krakowie u SS. Piotra i Pawła w Kościele Jezuickim. Wiele cudów czynił i czyni; podczas Chocimskiej na wozku się pokazał w Obłokach Matkę Najś: błagający za Polaków. Było z tego Domu Kostków Senatorów 12 różnemi czasy. P. Skarga, P. Duriewski in Monum: Dom9 Kostk
y assystencyi S. Barbary, szatana w postaci brytana Krzyżem S. odpedził, gdy nań trzykoć się miotał. Matka Nayś: na łożko mu Syna maleńkiego złożyła. Umarł w sam dzień Wniebowzięcia Nayś: Panny w całowaniu Krucyfixa Roku 1568. lat maiąc 19. Leży w Rzymie u S. Andrzeia w trumnie srebrney. Głowa iego w Krakowie u SS. Piotra y Pawła w Kościele Iezuickim. Wiele cudow czynił y czyni; podczas Chocimskiey na wòzku się pokazał w Obłokach Matkę Nayś: błagaiący za Polakow. Było z tego Domu Kostkow Senatorow 12 rożnemi czasy. P. Skarga, P. Duriewski in Monum: Dom9 Kostk
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 196
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
aż Stefan Batory Król nasz odebrał Roku 1579. Wojewoda tutejszy idzie per Electionem Szlachty, przynastępującej Królewskiej Konfirmacyj. Jest tu Kole- Geografia Generalna i partykularna
gium Jezuickie, Kościoły Z. Salwatora, Z. Zofii. W Cerkwi Bazilianów leży Ciało Z. Jozafata Męczennika, Arcybiskupa Połockiego, zabitego przez Schizmatyków w Witebsku leży mowie w trumnie kosztującej 20 tysięcy Talerów od Leona Sapiehy Kanclerza Litewskiego danych.
W ŻmudzKIM KsIĘSTWIE, olim Książęta nim rządzący, potym Królowie według Stryikowskiego i Kojałowicz, Przez Władysława Jagiełła do wiary Z. to przystąpiło Ksiestwoa a przez Zygmunta Augusta do Korony przyłączone. Wojewoda tutejszy trybem tutejszego Kraju Starostą Żmudzkim zowie się, gdyż z początku przez
aż Stefan Batory Krol nasz odebrał Roku 1579. Woiewoda tuteyszy idzie per Electionem Szlachty, przynastępuiącey Krolewskiey Konfirmácyi. Iest tu Kolle- Geografia Generalna y partykularna
gium Iezuickie, Kościoły S. Salwatora, S. Zofii. W Cerkwi Bazilianow leży Ciało S. Iozaphata Męczennika, Arcybiskupa Połockiego, zabitego przez Schizmatykow w Witebsku leży mowie w trumnie kosżtuiącey 20 tysięcy Talerow od Leona Sapiehy Kanclerza Litewskiego dánych.
W ZMUDZKIM XIĘSTWIE, olim Xiążęta nim rządzący, potym Krolowie według Stryikowskiego y Koiałowicz, Przez Władysława Iagiełła do wiary S. to przystąpiło Xiestwoa a przez Zygmunta Augusta do Korony przyłączone. Woiewoda tuteyszy trybem tuteyszego Kraiu Starostą Zmudzkim zowie się, gdyż z początku przez
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 363
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
taki Stek błota smrodliwego/ i sprosnej kloaki Ani swąd zgromadzony ćuchnącego gnoju/ Ani psów zgniłych fetor przy gorącym znoju/ Tak brzydki/ i tak sprosny/ i tak zaraźliwy/ Jakim ja grzesznik trącę nader nieszczęliwy. Bo gdy by kto chciał wejrzeć w mój swąd zgromadzony/ Mniemałby/ żem brzydszy niż trup w trumnie zamkniony. Dusza Kościołem Ducha Z. będąca, przez grzech staje się brzydką kloaką, i fetorem. Lamentu dzień pierwszy
Mamli rzecz dalej/ rzekę wstydem otoczony: A na sercu żałością ciężką obciążony: Ze nie było grzesznika żadnego na ziemi/ Którego bym grzechami nie przewyższał memi. Me zdrady większe były nad Judasza
táki Stek błotá smrodliwego/ y sprosney kloaki Ani swąd zgromadzony ćuchnącego gnoiu/ Ani psow zgniłych fetor przy gorącym znoiu/ Ták brzydki/ y ták sprosny/ y ták zaráźliwy/ Iakim iá grżesznik trącę náder nieszcżęliwy. Bo gdy by kto chćiał weyrzeć w moy swąd zgromádzony/ Mniemałby/ żem brzydszy niż trup w trumnie zamkniony. Duszá Kośćiołem Duchá S. będąca, przez grzech staie się brzydką kloáką, y fetorem. Lámentu dźień pierwszy
Mamli rzecż dáley/ rzekę wstydem otocżony: A na sercu żałośćią ćięszką obćiążony: Ze nie było grzesznika żadnego ná źiemi/ Ktorego bym grzechámi nie przewyższał memi. Me zdrady większe były nad Iudaszá
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 23
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
