/ rozłączywszy się od Kompanijej ciała swego/ zapozwany stawił się przed Areopag Niebieski/ przyśpiał: tego Uroczystość/ aby wedle przystojnego porządku Chrześcijańskiego świętym Ojcom i nabożnej braci celebrować dopomogli/ zjechali się Książęta/ Panowie/ i wszyscy którzy w trakcie Kijowskim włości mają Ziemianie. A gdy znak początku nabożeństwa dzwonieniem uczyniono/ wielebny Ociec Nicefor Tur Archimandrita i sam omieszkał iść do Cerkwie/ i drugich rozmowami swemi zatrzymał. W Cerkwi wedle zwyczaju Paraecclesiarch Isaki Boryskowicz (potym Episkop Lucti i dziś żyjący) z drugim Erodiakonem na miejscu Archimandriczym obaczywszy Męża pobożnego i świętobliwego Zakonu naszego odzianego habitem/ na twarzy bladego/ z czarna rusawego/ brody nie barzo przeciagłej/ rozumiał być
/ rozłączywszy się od Compániey ćiáłá swego/ zápozwány stáwił się przed Areopág Niebieski/ przyśpiał: tego Vroczystość/ áby wedle przystoynego porządku Chrześciáńskieg^o^ świętym Oycom y nabożney bráći celebrowáć dopomogli/ ziácháli się Xiążętá/ Pánowie/ y wszyscy ktorzy w trákcie Kiiowskim włośći máią Ziemiánie. A gdy znák początku nabożeństwá dzwonieniem vczyniono/ wielebny Oćiec Nicephor Tur Archimándritá y sam omieszkał iść do Cerkwie/ y drugich rozmowámi swemi zátrzymał. W Cerkwi wedle zwyczáiu Páráecclesiárch Isáki Boriskowicz (potym Episkop Lucti y dźiś żyiący) z drugim Erodiákonem ná mieyscu Archimándriczym obaczywszy Mężá pobożne^o^ y świętobliwego Zakonu nászego odzianego hábitem/ ná twarzy bládego/ z czarná rusáwego/ brody nie bárzo przećiagłey/ rozumiał bydź
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 118.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
repraesentabiliter autem, kiedyby już widzieli, że król prawa gwałci, senator annuit, coby się miał oponować, to on pozwala, a to już na takową opresją od królów i senatorów ma stan rycerski swoje repraesentalia, ma foedus, ma wielkie rugowe prawo, co go rokoszem zowią, ma egzekucją, ma kap- tur, ma wolną zawsze komocją do niego tempore interregni et tempore regni: Consurgemus omnes contra violatores, profanatores, destructores iurium nostrorum et promittimus sub, fide, honore ei conscientia talem et tales, cuiuscunque status, praeeminentiae, gradus et conditionis fuerit, punire. To tu jest król, jest senator, jest duchowny, jest
repraesentabiliter autem, kiedyby już widzieli, że król prawa gwałci, senator annuit, coby się miał oponować, to on pozwala, a to już na takową opresyą od królów i senatorów ma stan rycerski swoje repraesentalia, ma foedus, ma wielkie rugowe prawo, co go rokoszem zowią, ma egzekucyą, ma kap- tur, ma wolną zawsze kommocyą do niego tempore interregni et tempore regni: Consurgemus omnes contra violatores, profanatores, destructores iurium nostrorum et promittimus sub, fide, honore ei conscientia talem et tales, cuiuscunque status, praeeminentiae, gradus et conditionis fuerit, punire. To tu jest król, jest senator, jest duchowny, jest
Skrót tekstu: LibResCz_II
Strona: 406
Tytuł:
Libera respublica — absolutum dominium — rokosz
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
sią pod manudukcją Mojżesza. Między górami tamecznemi najpryncypalniejsze są góry, czyli przeciąg jednej góry, która od Wschodu zowie się Synaj, teraz Mons S. Catharinae; od Zachodu zowie się Horeb. Na tym przeciągu góry Sinaj BÓG dał Tabulas Decalogi Mojżeszowi; gdzie tez jest locô hominibus ignotô Mojżesz pochowany. Maurowie te góry zowią Tur. Synaj z Hebrajskiego znaczy ciernie od wielości ciernia; gdzie Mojżesz pasąc owce Jetra Teszcza swego, oglądał BOGA in medio rubi ardentis. Exodi 3. Horeb zaś znaczy suchość, Pustynię według Tłumaczów Pisma Z. W bliskości tych gór mieli Stacje swoje Moabitowie, Amalecytowie, Madianitowie, Idumejczykowie. Pustynie ich były Pharan, Cin
sią pod manudukcyą Moyżeszá. Między gorámi támecznemi náypryncypalnieysze są gory, czyli przeciąg iedney gory, ktorá od Wschodu zowie się SINAI, teráz Mons S. Catharinae; od Záchodu zowie się Horeb. Ná tym przeciągu gory Sináy BOG dał Tabulas Decalogi Moyżeszowi; gdźie tez iest locô hominibus ignotô Moyżesz pochowány. Máurowie te gory zowią Tur. Sinai z Hebráyskiego znáczy ciernie od wielości ciernia; gdźie Moyżesz pásąc owce Ietra Teszcza swego, oglądał BOGA in medio rubi ardentis. Exodi 3. Horeb zaś znáczy suchość, Pustynię według Tłumaczow Pisma S. W bliskości tych gór mieli Stácye swoie Moabitowie, Amálecytowie, Mádyánitowie, Idumeyczykowie. Pustynie ich były Pharan, Cin
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 516
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
M. włosków żółtych/ Kowalów białych i czerwonych po łocie. To z przerzeczonymi rzeczami co napilniej pomieszać/ i w kory stoczyć/ pomazując ręce olejkiem z dzwonków P. Mar. Tak będziesz miał maść kosztowną do ran wyżej pomienionych. Świnim wrzodom
Świnie wrzody abo gruczoły za uszyma rozpędza sok w uszy ciepło lejąc. (Tur.) Oczom bielmem zaszłym.
Oczom bielmem zwirzchu zaszłym/ albo łuską/ jest lekarstwem doświadczonym/ Sok na nie puszczając. Płucom.
Płuca z flegmy wychędaża/ korzeń warzony trunkiem na czczo używany. Wrzodom.
Toż Wrzodówzastarzałym które zów: Cancer Fistułom
Fistułom jest użytecznym lekarstwem/ liście obojga Dzięgielu w winie na poły
M. włoskow żołtych/ Kowalow białych y czerwonych po łoćie. To z przerzeczonymi rzeczámi co napilniey pomięszáć/ y w kory stoczyć/ pomázuiąc ręce oleykiem z dzwonkow P. Már. Ták będźiesz miał máść kosztowną do ran wyszey pomienionjch. Swinim wrzodom
Swinie wrzody ábo gruczoły zá vszymá rozpądza sok w vszy ćiepło leiąc. (Tur.) Oczom bielmem zászłym.
Oczom bielmem zwirzchu zászłym/ álbo łuską/ iest lekárstwem doświadczonym/ Sok ná nie pusczáiąc. Płucom.
Płucá z flágmy wychędaża/ korzeń wárzony trunkiem ná czczo vżywány. Wrzodom.
Toż Wrzodowzástárzáłym ktore zow: Cancer Fistułom
Fistułom iest vżytecznym lekárstwem/ liśćie oboygá Dźięgielu w winie ná poły
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 92
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
dawnych czasów zmarzłą na pył zmieszany: Okrutne bole Podagryczne uśmierza tym mażąc: Podagrze Chiragrze Scjatyce Artetyce jest wielkim i doświadczonym lekarstwem proch z korzenia tego ziela/ z małmazją szczerą/ a nie machlowaną plastrowany/ pierwej go w niej przez dziewięć dni mocząc. Ciężkie boleści układa/ zwłaszcza z zimnych a flegmistych flusów pochodzące. (Tur.) Podagrze Chyragrz Ściatyce. Artetyce. Księgi Pierwsze. Krwi oziębłej w nyrkach.
Krew w przerzeczonych członkach oziębłą: Także Żyły pięte/ albo Nerwy/ i inne Żyły oziębłe rozgrzewa/ przywracając im przyrodzone ciepło/ a precz z nich oddalając boleści. Wrzodów złym.
Wrzody złe płynące goi/ Olejek z całego tego ziela
dawnych czasow zmárzłą ná pył zmieszány: Okrutne bole Podágryczne vśmierza tym máżąc: Podágrze Chirágrze Scyátyce Artetyce iest wielkim y doświádczonym lekárstwem proch z korzeniá teg^o^ źielá/ z máłmázyą sczerą/ á nie máchlowáną plastrowány/ pierwey go w niey przez dźiewięć dni mocząc. Ciężkie boleśći vkłáda/ zwłasczá z źimnych á flegmistych flusow pochodzące. (Tur.) Podágrze Chyrágrz Sciátyce. Artetyce. Kśięgi Pierwsze. Krwi oźiębłey w nyrkách.
Kreẃ w przerzeczonych członkách oźiębłą: Tákże Zyły pięte/ álbo Nerwy/ y ine Zyły oźiębłe rozgrzewa/ przywracáiąc im przyrodzone ciepło/ á precz z nich oddaláiąc boleśći. Wrzodow złym.
Wrzody złe płynące goi/ Oleiek z cáłego tego źiela
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 105
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
na czczo/ począwszy na schodzie Miesiąca/ aż zaś do tegoż punktu. Płodu na świat dopomaga.
Paniom długo się rodzeniem pracującym dla nie wywikłania płodu z swych odziecek i z Łożyska/ albo zawiezienia miedzy kościami w otworze łona/ tenże Sok jest prędkim ratunkiem/ dając go kropli dwanaście pić z trochą Oliwy. Tur.) Łożysku.
Łożysko po porodzeniu pozostałe wyrzuca pomienionym obyczajem dany. (Tenże.) Item.
Tenże Sok/ podług kopania korzenia jego nabrzmiałość/ i miąższość członków rozpędza/ albo i czyni. (tenże.) Ciało potężnie pryszczy.
Ciało potężnie pryszczy/ tak iż za Cauterium ujdzie/ z zielomymi
ná czczo/ począwszy ná schodźie Mieśiącá/ áż záś do tegoż punktu. Płodu ná świát dopomaga.
Pániom długo sie rodzeniem prácuiącym dla nie wywikłánia płodu z swych odźiecek y z Lożyská/ álbo zawieźienia miedzy kośćiámi w otworze łoná/ tenże Sok iest prędkim rátunkiem/ dáiąc go kropli dwánaśćie pić z trochą Oliwy. Tur.) Lożysku.
Lożysko po porodzeniu pozostáłe wyrzuca pomienionym obyczáiem dány. (Tenże.) Item.
Tenże Sok/ podług kopánia korzeniá iego nábrzmiáłość/ y miąższość członkow rospądza/ álbo y czyni. (tenże.) Ciáło potężnie prysczy.
Ciáło potężnie prysczy/ ták iż zá Cauterium vydźie/ z źielomymi
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 185
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
przydać/ i co napilniej umieszać/ a Rożaną wodką/ ile potrzeba/ roztworzyć: a gdy będzie trzecia część Wodnika wstępowała/ pod panowaniem Saturnusa. Tedy Maść tę uczynić/ którą Korzeń męski namazować. Tak gusła i czary/ i boleści/ rzezawki/ i wszystka niepotężność/ do skutku małżeńskiego/ precz odstąpi. (Tur.) Przyczyn: choroby jako poznać w chorym.
Twirdzą niektórzy/ iż gdyby kto chciał dowodnie/ albo chocia niedoskonale/ w chorym ciele chorobę poznać: z kądby i z jakiej przyczyny była/ albo być miała/ tylko z Mediany dać mu krwie miernie upuścić/ a co namielszym prochem tego Soku zwierzchu potrząść.
przydáć/ y co napilniey vmieszác/ á Rożáną wodką/ ile potrzebá/ roztworzyć: á gdy będźie trzećia część Wodniká wstępowáłá/ pod pánowániem Sáturnusá. Tedy Máść tę vczynić/ ktorą Korzeń męski námázowáć. Ták gusłá y czáry/ y boleśći/ rzezawki/ y wszystká niepotężność/ do skutku małżeńskiego/ precz odstąpi. (Tur.) Przyczyn: choroby iáko poznáć w chorym.
Twirdzą niektorzy/ iż gdjby kto chćiał dowodnie/ álbo choćia niedoskonále/ w chorym ćiele chorobę poznáć: z kądby y z iákiey przyczyny byłá/ álbo być miáłá/ tylko z Medyány dáć mu krwie miernie vpuśćić/ á co namielszym prochem tego Soku zwierzchu potrząść.
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 232
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
.
Tym sposobem z Panaku istność bywa wyciągana/ jako z Mistrzowniku/ i z innych ziół/ która tymże niedostatkom/ którym sam Korzeń z zielem/ i ze wszystkimi okolicznościami swymi/ służy. Serdecznym niedostatkom
Serce mdłę barzo posila/ biorąc go porządnie trzydzieści dni/ po trzydzieści kropek/ bez przydania innych rzeczy. (Tur) Kordiacznym.
Kordiacznym także wielkim jest ratunkiem. Nyrkom bolejącem.
Nyrkom bolejącym/ zatkanym/ i Zawrzedziałym/ z zimnej przyczyny. Ślezienie zamulon: i zatwardziałości
Ślezionę zamuloną wychędaża/ i go po sześcidziesiąt kropli/ przez dziewięć dni na noc/ kładąc się. A potym nic inego całą noc nie pijać. Toż też
.
Tym sposobem z Panaku istność bywa wyćiągána/ iáko z Mistrzowniku/ y z inych źioł/ ktora tymże niedostátkom/ ktorym sam Korzeń z źielem/ y ze wszystkimi okolicznośćiámi swymi/ służy. Serdecznym niedostátkom
Serce mdłę bárzo pośila/ biorąc go porządnie trzydźieśći dni/ po trzydźieśći kropek/ bez przydánia inych rzeczy. (Tur) Kordyácznym.
Kordyácznym tákże wielkim iest rátunkiem. Nyrkom boleiącem.
Nyrkom boleiącym/ zátkánym/ y Záwrzedźiáłym/ z źimney przyczyny. Sleźienie zámulon: y zatwárdźiałośći
Sleźionę zámuloną wychędaża/ y go po sześćidźieśiąt kropli/ przez dźiewięć dni ná noc/ kłádąc sie. A potjm nic inego cáłą noc nie piiáć. Toż też
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 232
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
osadnienie w siedzeniu leczy/ cipeło wymywając/ a flajtuch w niej maczając/ na sadzele przykładać. Głowie.
Głowie napuchłej. Twarzy nabrzmiałej.
Twarzy nabrzmiałej/ chusty w niej maczając/ a ciepło przykładając. Abowiem wyciąga znich puchlinę. Pleurze.
Pleurze z zawrzedziałości/ jest ratunkiem/ poranu na czczo pijać. (Tur.) Omienieniu.
Omienieniu i ochrapieniu. (Także) Boleniu głowy.
Głowy boleniu/ a zwłaszcza w połowicy/ jest ratunkiem (Turn.) pijąc i nacierając nią. Sok z Lubczyku.
Sok z Lubczyku/ do niektórych chorób barzo potrzebny/ który co z naświeższego korzenia/ z liściem/ z kłączem/
osádnienie w śiedzeniu leczy/ ćipeło wymywáiąc/ á fláytuch w niey maczáiąc/ ná sádzele przykłádáć. Głowie.
Głowie nápuchłey. Twarzy nábrzmiáłey.
Twarzy nábrzmiáłey/ chusty w niey maczáiąc/ á ćiepło przykłádáiąc. Abowiem wyćiąga znich puchlinę. Pleurze.
Pleurze z záwrzedźiáłośći/ iest rátunkiem/ poránu ná czczo piiac. (Tur.) Omienieniu.
Omienieniu y ochrapieniu. (Tákże) Boleniu głowy.
Głowy boleniu/ á zwłasczá w połowicy/ iest rátunkiem (Turn.) piiąc y náćieráiąc nią. Sok z Lubsczyku.
Sok z Lubsczyku/ do niektorych chorob bárzo potrzebny/ ktory co z náświeższego korzeniá/ z liśćiem/ z kłączem/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 243
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Łacniejsza na barana z owce jest odmiana, Kiedy baran przyszyje, czego nie dostało: Ale iż tego szczęście skopowi zajrzało, Ani baranem, ani owcą zwać się trzeba, Zupełne tylko członki należą do nieba. 656. Sprawa pana Skopa w trybunale wileńskim anno 1629.
Skop się zwadził z Baranem, Wołk rzecz odprawuje, Tur i Kozieł Sędziami, Wilczek dekretuje. Rzecz taka, że się wsparli, na kim lepsza strawa, Zaczym u trybunału przypadła ich sprawa. Strony z kontrowersiej oczywistej obie Miały dowody słuszne i prawne po sobie. Wołk, choć z obiema trzyma jak umocowany, Prosi, żeby za Skopem dekret był wydany. Potym kiedy już
Łacniejsza na barana z owce jest odmiana, Kiedy baran przyszyje, czego nie dostało: Ale iż tego szczęście skopowi zajrzało, Ani baranem, ani owcą zwać się trzeba, Zupełne tylko członki należą do nieba. 656. Sprawa pana Skopa w trybunale wileńskim anno 1629.
Skop się zwadził z Baranem, Wołk rzecz odprawuje, Tur i Kozieł Sędziami, Wilczek dekretuje. Rzecz taka, że się wsparli, na kim lepsza strawa, Zaczym u trybunału przypadła ich sprawa. Strony z kontrowersiej oczywistej obie Miały dowody słuszne i prawne po sobie. Wołk, choć z obiema trzyma jak umocowany, Prosi, żeby za Skopem dekret był wydany. Potym kiedy już
Skrót tekstu: NaborWierWir_I
Strona: 330
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Daniel Naborowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1620 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
