1715. W trudnościach rozmaitych, i że się prawie nic nam nie wiodło dobrze, ani w domu, ani w sądach, ani w handlach. Ten też rok z obserwacji osobliwej, prawdziwie mój był według lat mojego wieku krytyczny, a jejmości mojej eneaticus. Niech za wszystko Bóg będzie pochwalony, i że na nas turbacje dopuścił. Laudetur nomen ejus. W których jeśli Mu się podoba i dalej nas trzymać, niech się dosyć dzieje świętej Jego woli: a przecie w tych przeciwnościach z Dawidem prosimy: „Deus misereatur nostri et benedicat nobis”. Amen.
Anno 1716. Ten rok odprawiłem i zacząłem i skończyłem w negocjacjach
1715. W trudnościach rozmaitych, i że się prawie nic nam nie wiodło dobrze, ani w domu, ani w sądach, ani w handlach. Ten téż rok z obserwacyi osobliwéj, prawdziwie mój był według lat mojego wieku krytyczny, a jejmości mojéj eneaticus. Niech za wszystko Bóg będzie pochwalony, i że na nas turbacye dopuścił. Laudetur nomen ejus. W których jeśli Mu się podoba i daléj nas trzymać, niech się dosyć dzieje świętéj Jego woli: a przecie w tych przeciwnościach z Dawidem prosimy: „Deus misereatur nostri et benedicat nobis”. Amen.
Anno 1716. Ten rok odprawiłem i zacząłem i skończyłem w negocyacyach
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 30
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
do karety na dwie osoby vis a vis. Różne dyskursa mówił, między innymi księdza Łopacińskiego, sekretarza naówczas lit., a teraźniejszego biskupa żmudźkiego, dobrze wspominał i że go miał intencją promowować do biskupstwa wileńskiego.
Przyjechaliśmy zatem do Kiecka, gdzie książę hetman, jako był pan nabożny, oddając swoje o następującym trybunale turbacje Panu Bogu, posłał do dominikanów na trycezymę in suffragium dusz żadnego ratunku nie mających. Tandem około północy przyjechaliśmy do Nieświeża, gdzie przyjechawszy, zastałem dwóch Brześcianów, to jest Józefa Giesztora i drugiego — nie pamiętam, jak się nazywał — pod aresztem przysłanych od Smogorzewskiego, obersztelejtnanta regimentu konnego buławy wielkiej W. Ks
do karety na dwie osoby vis a vis. Różne dyskursa mówił, między innymi księdza Łopacińskiego, sekretarza naówczas lit., a teraźniejszego biskupa żmujdzkiego, dobrze wspominał i że go miał intencją promowować do biskupstwa wileńskiego.
Przyjechaliśmy zatem do Kiecka, gdzie książę hetman, jako był pan nabożny, oddając swoje o następującym trybunale turbacje Panu Bogu, posłał do dominikanów na trycezymę in suffragium dusz żadnego ratunku nie mających. Tandem około północy przyjechaliśmy do Nieświeża, gdzie przyjechawszy, zastałem dwóch Brześcianów, to jest Józefa Giesztora i drugiego — nie pamiętam, jak się nazywał — pod aresztem przysłanych od Smogorzewskiego, obersztelejtnanta regimentu konnego buławy wielkiej W. Ks
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 634
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
dwoista ma być naznaczona tak osobie występnej, jako i rodzicom niedozornym corek upadku. A czego Boże uchowaj, żeby w stanie małzenskim miał kto wykroczyc, taki ma być do prawa Maydeburskiego wydany, dla egzekucji sprawiedliwości św., aby się zle nie mnozyło, na ciężką obrazę Boską.
4. Doznawszy przeszłego roku przykre turbacje, kłotnie i klątwy kościelne, uciązające, klasztorowi niepokoi przynoszące, których okazią dali Sielczanie, nie dawszy satysfakcią według umowy Rudawskiej plebaniej, aby na potym w obserwancji miłości wzajemnej zostawał klasztor z IM. XX. plebanami, do naszych majętności relacją mającemi, zakażujemy, i tak a nie inaczej mieć chcemy, aby się
dwoista ma bydz naznaczona tak osobie występney, iako y rodzicom niedozornym corek upadku. A czego Boze uchoway, zeby w stanie małzenskim miał kto wykroczyc, taki ma bydz do prawa Maydeburskiego wydany, dla executiey sprawiedliwosci św., aby się zle nie mnozyło, na cięszką obrazę Bozką.
4. Doznawszy przeszłego roku przykre turbacye, kłotnie y klątwy koscielne, uciązaiące, klasztorowi niepokoi przynoszące, ktorych okazią dali Sielczanie, nie dawszy satisfakcią według umowy Rudawskiey plebaniey, aby na potym w obserwantiey miłosci wzaiemney zostawał klasztor z IM. XX. plebanami, do naszych maietnosci relatią maiącemi, zakażuiemy, y tak a nie inaczey miec chcemy, aby sie
Skrót tekstu: SprawyCzerUl
Strona: 396
Tytuł:
Sprawy sądowe poddanych klasztoru OO. Karmelitów w Czernej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Czerna
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1663 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
takowych kreditorów nieopowiednych, przykazując i napominając, aby sami poddani nasi przestrzegali takowych kreditorów i obwiescili im to prawo postanowione, dając przytym znać i przełożonemu do klasztora, ze ten u owego piniędzy pozycza, abo takowej na dług rzetelny zaciąga rzeczy. Ktoby tedy zawodzenia takowe czynił u ludzi postronnych, zatym i kłotnie, turbacje, klasztorowi zadał, ma być takowy z naszych poddanych karany kuną abo gąsiorem, przez dzień cały od godziny do godziny siedząc, i do tego 30 plag wziąć postronkiem dobrem, jako nieposłuszny.
26. Naostatek i w tym niektórzy poddani nasi wykraczają na szkodę klasztorną a na zniszczenie siebie samych, gdy bydła według upodobania
takowych kreditorow nieopowiednych, przykazuiąc y napominaiąc, aby sami poddani nasi przestrzegali takowych kreditorow y obwiescili im to prawo postanowione, daiąc przytym znac y przełozonemu do klasztora, ze ten u owego piniędzy pozycza, abo takowey na dług rzetelny zaciąga rzeczy. Ktoby tedy zawodzenia takowe czynił u ludzi postronnych, zatym y kłotnie, turbacye, klasztorowi zadał, ma bydz takowy z naszych poddanych karany kuną abo gąsiorem, przez dzien cały od godziny do godziny siedząc, y do tego 30 plag wziąc postronkiem dobrem, iako nieposłuszny.
26. Naostatek y w tym niektorzy poddani nasi wykraczaią na szkodę klasztorną a na znisczenie siebie samych, gdy bydła według upodobania
Skrót tekstu: SprawyCzerUl
Strona: 401
Tytuł:
Sprawy sądowe poddanych klasztoru OO. Karmelitów w Czernej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Czerna
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1663 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
