SGE. Który trianguł PLC, snadniej wyraża fundament rozmierzania przez instrumenta, mając dwie ściany PL, i BC, spolne z wielkim triangułem EBD. 4.Postanowienie takie dwóch sznurków CG, EB, odległych od siebie na łokci 15. służy za kwadrat, abo Tablicę mierniczą, wielką, na łokci 15. Gdyżby tylego abo tylej trzeba, aby z ich boku GC, promień ED, idący do D, odciął Odległość DB, od punktu B, do D, rachującą łokci 8640. 5.Sznurków GC, i EB, im dłuższych użyjesz, tym pewniejszy być możesz o doskonałym wymierzeniu Odległości BD: i Odległości CB, tych sznurków
SGE. Ktory tryánguł PLC, snádniey wyraża fundáment rozmierzánia przez instrumenta, máiąc dwie śćiány PL, y BC, spolne z wielkim tryángułem EBD. 4.Postánowięnie tákie dwoch sznurkow CG, EB, odległych od śiebie ná łokći 15. służy zá kwádrat, ábo Tablicę mierniczą, wielką, ná łokći 15. Gdyżby tylego ábo tyley trzebá, áby z ich boku GC, promień ED, idący do D, odćiął Odległość DB, od punktu B, do D, ráchuiącą łokći 8640. 5.Sznurkow GC, y EB, im dłuższych vżyiesz, tym pewnieyszy bydź możesz o doskonáłym wymierzeniu Odległośći BD: y Odległośći CB, tych sznurkow
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 23
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
powieści; i Bofuet w swojej mowie o Historyj całego świata, twierdzi je za rzecz nie wątpliwą. Ja przyznam się nieznajduję tu żadnego podbieństwa prawdy. Czy możnasz? albowiem aby Jezioro na 90. mil obszerne, wykopane było pod jednym Monarchą, gdzie, i jako tę ziemię wykopaną sypać. Na co zagubiać położystość tylego kraju. Jak napełnić tak ogromne doły z chyłkiem wód Nilowych. Znalazło by się jeszczę i więcej zarzutów. Rozumiem przeto, że się trzymać potrzeba zdania Pomponiusza Meli dawnego Ziemiopisza, tym bardziej, że się wspiera na wielu świeższych powieściach. On uczy, że to Jezioro nie ma w koło nad 20. kroków, które
powieśći; y Boffuet w swoiey mowie o Historyi całego światá, twierdzi ie za rzecz nie wątpliwą. Ja przyznam się nieznayduię tu żadnego podbieństwá prawdy. Czy możnasz? albowiem áby Jezioro na 90. mil obszerne, wykopane było pod iednym Monarchą, gdzie, y iáko tę ziemię wykopáną sypáć. Ná co zagubiáć położystość tylego kraiu. Jak nápełnić ták ogromne doły z chyłkiem wod Nilowych. Znalazło by się ieszczę y więcey zarzutow. Rozumiem przeto, że się trzymać potrzeba zdaniá Pomponiuszá Meli dawnego Ziemiopisza, tym bardziey, że się wspierá ná wielu swieższych powieśćiách. On uczy, że to Jezioro nie má w koło nad 20. krokow, ktore
Skrót tekstu: RolJabłADziej
Strona: 71
Tytuł:
Dziejopis starożytny Egipcjanów, Kartainców, Assyryjczyków, Babilonców, Medów, Persów, Macedończyków i Greków
Autor:
Charles Rollin
Tłumacz:
Józef Aleksander Jabłonowski
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
przysobie zostawił. Uczy ze tak odstąp ty i zasług i substancyjej jedz zemną do stolice dam ci 50 000 dam ci i Córkę i wszystko co mam. Począł był i medytować ubogi Żołnierz et interim kazano oddawać więźniów i musiałem oddać. Doszło to Wojewody że od siebie obiecował 50000. Chwycono się tego zaraz się tylego szacunku upominano, i musiało tak być. kiedy negabat tylo dać broniąc się zem ja to obiecował dla tego że by się był ułakomił i wypuścił mię. Ale tak wiela summy nie miałem i mieć nie mogę. Nie słuchano tego kazano Pana Pisarza w kajdankach do wału do taków równo z drugiemi akomodować w Tykocinie
przysobie zostawił. Uczy ze tak odstąp ty y zasług y substancyiey iedz zęmną do stolice dam ci 50 000 dam ci y Corkę y wszystko co mąm. Począł był y medytować ubogi Zołnierz et interim kazano oddawać więzniow y musiałęm oddac. Doszło to Woiewody że od siebie obiecował 50000. Chwycono się tego zaraz się tylego szacunku upominano, y musiało tak bydz. kiedy negabat tylo dac broniąc się zem ia to obiecował dla tego że by się był ułakomił y wypuscił mię. Ale tak wiela summy nie miałęm y mieć nie mogę. Nie słuchano tego kazano Pana Pisarza w kaydankach do wału do takow rowno z drugiemi akkomodować w Tykocinie
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 100v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
