ale cudowć się będziesz. A Pomienony Cesare Geatano, jużby był z więzienia uszedł/ gdyby był chłopieć Gubernatora/ który mu dopomagał/ na dół nieupadł/ który wołać począwszy barzo/ ten wrzask Warta usłyszała/ a Pan sam już stamtę stronę Baszty był/ gdzie mu już do prędkiego/ niewie le dostawało uścia/ jednak Warta co była postrzegła/ znowu pojmanego do więzienia wrzuciła. Oznaimując zaraz Ojcu ś Papiezowi o wszytkim/ gdzie zaraz rozkazano/ aby mu szyje w Zamku/ o pułnocy ucięto/ a chłopca zawiesiwszy za wielki palec u nogi/ Zmurów obieszono/ i spuszczono. Proś zeć pokażą/ jedno pewne na Panów znacznych
ále cudowć się będźiesz. A Pomienony Cesare Geatano, iużby był z więźienia vszedł/ gdyby był chłopieć Gubernátorá/ ktory mu dopomagał/ ná doł nieupadł/ ktory wołáć począwszy bárzo/ ten wrzásk Wártá usłyszáłá/ á Pan sam iuż ztámtę stronę Bászty był/ gdźie mu iuż do prętkie^o^/ niewie le dostawáło vśćia/ iednak Wártá co byłá postrzegłá/ znowu poimáne^o^ do więźienia wrzućiłá. Oznáimuiąc záraz Oycu ś Papiezowi o wszytkim/ gdźie záraz roskazano/ áby mu szyie w Zamku/ o pułnocy vćięto/ á chłopcá záwieśiwszy zá wielki pálec v nogi/ Zmurow obieszono/ y zpusczono. Proś zeć pokażą/ iedno pewne ná Pánow znácznych
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 92
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
żałujmy etc. Wstydźmy się odwagi Pogańskiej. Asa synowie (jako pisze Paul. venet. Hist. Indiae Orien l. 1 c. 28.) Za rozkazaniem Króla swego; na pewne katowania/ i jawną śmierć się odważali/ w samych namiotach i pałacach Pańskich/ Królewskich/ Cesarskich; tam gdzie żadnej ochronie: uścia śmierci/ nadziei nie było; zabijali tych/ których Król ich zabijać kazał. jakoż aż do Francyj (czytaj w żywocie Z. Ludwika) na zabicie tegoż Z. Ludwika zesłani/ ochotnie zaszli. Cóż ich na śmierć i wytrzymanie wszelkich katowni/ tak odważnemi czyniło: Nie pewna obietnica. Król bowiem tych
żáłuymy etc. Wstydźmy się odwagi Pogáńskiey. Assa synowie (iako pisze Paul. venet. Hist. Indiae Orien l. 1 c. 28.) Zá roskazániem Krola swego; ná pewne katowánia/ i iawną śmierć się odwáżáli/ w sámych námiotách i pałácách Páńskich/ Krolewskich/ Cesárskich; tám gdzie żadney ochronie: uśćiá śmierći/ nádziei nie było; zábiiáli tych/ ktorych Krol ich zábiiać kazáł. iákoż aż do Fráncyi (czytay w żywoćie S. Ludwiká) na zábićie tegoż S. Ludwiká zesłáni/ ochotnie zászli. Coż ich ná śmierć i wytrzymánie wszelkich katowni/ tak odwáżnemi czyniło: Nie pewná obietnica. Krol bowiem tych
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 55
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
Jej Mci tych majętności Haereditas in perpetuum służyła, i potomstwu Jej Mci, cum omnibus conditionibus, ligamentis, evictionibus cuilibet earum resignationum servientibus iuxta stylum et formam Cancellariae . Cisz Ichmość przyszli da Pan Bóg Małżonkowie dożywocie spolne zeznać sobie będą powinni. Jego Mość Pan Chorąży Koron. przyszłej Jej Mci Paniej Małżonce swej na dobrach wszytkich Uścia i Mikuliniec, i wsi do nich należących, sobie przez J. M. Pana Ojca rezygnowanych, i na rzeczach ruchomych ad praesens habitis, a Jej Mść Panna Canclerzanka także przyszłemu da Bóg J. M. Panu Małżonkowi swemu na Sumach pieniężnych na Uściu i Mikulińcach sobie zapisanych, także na dziedzictwach swoich, które
Jey Mći tych maiętności Haereditas in perpetuum służyła, y potomstwu Jey Mći, cum omnibus conditionibus, ligamentis, evictionibus cuilibet earum resignationum servientibus iuxta stylum et formam Cancellariae . Cisz Ichmość przyszli da Pan Bóg Małżonkowie dożywocie spolne zeznać sobie będą powinni. Jego Mość Pan Chorąży Coron. przyszłey Jey Mći Paniey Małżonce swey na dobrach wszytkich Uścia i Mikuliniec, y wsi do nich należących, sobie przez J. M. Pana Oyca resignowanych, y na rzeczach ruchomych ad praesens habitis, a Jey Mść Panna Canclerzanka także przyszłemu da Bog J. M. Panu Małżonkowi swemu na Summach pieniężnych na Uściu y Mikulińcach sobie zapisanych, także na dziedzictwach swoich, które
Skrót tekstu: InterZamKoniec
Strona: 361
Tytuł:
Intercyza ślubna
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
intercyzy
Tematyka:
gospodarstwo, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1642
Data wydania (nie wcześniej niż):
1642
Data wydania (nie później niż):
1642
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
Hetman za łaską miłego Boga/ który Rycerstwu męstwa/ a wodzom radę do serca podaje. Zatym tak stanąwszy; przemową przeraźliwą Rycerstwo w ochotę i powinność oddania cnocie i sławie obroku wzbudziwszy/ nieprzyjacielskiego lubo wojska wielkość/ ale zaś niesprawiedliwość przeciw Bogu i Panu swemu dostatecznie przełożywszy/ niebezpieczeństwo z przegranej bitwy (strzeż Boże) do uścia każdemu ukazawszy/ w samym tylko Panu Bogu/ a potym w mężnej ręce nadzieję położywszy/ kazał z dział swoich do wojska nieprzyjacielskiego uderzyć. Zatym każdy z nich wziąwszy nachwalebniejsze imię JEZUS w serce i w usta swe/ chorągwi swej naprzód trzema sty koni/ które Jego M. Pan Wincenty Wojna Porucznik Jego M. Pana
Hetman zá łáską miłego Bogá/ ktory Rycerstwu męstwá/ á wodzom rádę do sercá podáie. Zátym ták stánąwszy; przemową przeráźliwą Rycerstwo w ochotę y powinność oddánia cnoćie y słáwie obroku wzbudźiwszy/ nieprzyiaćielskiego lubo woyská wielkość/ ále záś niespráwiedliwość przećiw Bogu y Pánu swemu dostátecżnie przełożywszy/ niebespiecżeństwo z przegráney bitwy (strzeż Boże) do vśćia káżdemu vkazawszy/ w samym tylko Pánu Bogu/ á potym w mężney ręce nádźieię położywszy/ kazał z dźiał swoich do woyská nieprzyiaćielskiego vderzyć. Zátym káżdy z nich wźiąwszy nachwalebnieysze imię IEZVS w serce y w vstá swe/ chorągwi swey naprzod trzemá sty koni/ ktore Ie^o^ M. Pan Wincenty Woyná Porucżnik Ie^o^ M. Páná
Skrót tekstu: NowinyInfl
Strona: A3v
Tytuł:
Nowiny z Inflant o szczęśliwej porażce
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Mikołaj Scharffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1605
Data wydania (nie wcześniej niż):
1605
Data wydania (nie później niż):
1605
z przyczółkiem; co to wszystko należy do tego gruntu. I kupił to pół roli tenże zwyż opisany Stefan na imieniu Jaceczkowym. A ten grunt, ta to rola już po nieboszczyku Kondracie poszła w trzecie ręce cudze, a teraz to kupił ten to Stefan Obuchanicz u Jana Onofryka; a ten Jan był rodem z Uścia i wstępień był na ten grunt. I przedał go tenże Jan Onofryk ten grunt zwyż opisany za złotych polskich półtorasta w dobry monecie bez naddatku, samemi talerami bitemi, nic sobie nie zostawując na swój pożytek i na swoję potrzebę s. 382 marnego kawałka jako w polu, tak i w budynku, także
z przyczółkiem; co to wszystko należy do tego gruntu. I kupił to pół roli tenże zwyż opisany Stefan na imieniu Jaceczkowym. A ten grunt, ta to rola już po nieboszczyku Kondracie poszła w trzecie ręce cudze, a teraz to kupił ten to Stefan Obuchanicz u Jana Onofryka; a ten Jan był rodem z Uścia i wstępień był na ten grunt. I przedał go tenże Jan Onofryk ten grunt zwyż opisany za złotych polskich półtorasta w dobry monecie bez naddatku, samemi talerami bitemi, nic sobie nie zostawując na swój pożytek i na swoję potrzebę s. 382 marnego kawałka jako w polu, tak i w budynku, także
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 330
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
że Stefan zapłacić przyobiecał Andrzejowi Karlakowi złotych siedm groszy piętnaście. Które pieniądze, nie czyniąc ciężko Unowieckiemu, pomieniony Andrzej Karlak na kilka razy choć sianem odbierać obiecuje. A krowę zaraz Stefanowi Unowickiemu wydaje. Na co się przy urzędzie dobrowolnie zgodzili. 1111. s. 384
Dnia 26 stycznia. — W sprawie Iwana Machanicza z Uścia a Jacka i Lazara kunkowskich sołtysów stanął taki dekret: Ponieważ się w prawie tutecznym z świadectwa wyraźnego pokazało, że tak Machanicz Iwan, jako i kunkowscy sołtysi na kilka zawodów z sobą się hałasowali i bili, tak że się od Machanicza krwią oblał sołtys kunkowski, jednak iż na powtórki wybiegli ciż sołtysi Jacko z Lazarem
że Stefan zapłacić przyobiecał Andrzejowi Karlakowi złotych siedm groszy piętnaście. Które pieniądze, nie czyniąc ciężko Unowieckiemu, pomieniony Andrzej Karlak na kilka razy choć sianem odbierać obiecuje. A krowę zaraz Stefanowi Unowickiemu wydaje. Na co sie przy urzędzie dobrowolnie zgodzili. 1111. s. 384
Dnia 26 stycznia. — W sprawie Iwana Machanicza z Uścia a Jacka i Lazara kunkowskich sołtysów stanął taki dekret: Ponieważ sie w prawie tutecznym z świadectwa wyraźnego pokazało, że tak Machanicz Iwan, jako i kunkowscy sołtysi na kilka zawodów z sobą sie hałasowali i bili, tak że sie od Machanicza krwią oblał sołtys kunkowski, jednak iż na powtórki wybiegli ciż sołtysi Jacko z Lazarem
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 332
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
część roli pod rózgą zieloną Dmitro Petruszczak Jurkowi Cholewiczowi i wypisuje się teraz groszem swoim ze wszystkich pretensji swoich wiecznymi czasy. Dla lepszej temu wiary pisać nie umiejąc krzyżyk położył Dmitro Petruszczak. 1128.
Pod wyższym aktem. — W sprawie Andrzeja kunkowskiego kowala a Jana Błaszczaka przykazuje dekret, aby względem konia okaliczonego z Uścia dał kunkowski kowal Błaszczakowi złotych dwadzieścia i pięć. Dołhaniczyk chłopiec powinien dać kowalowi kunkowskiemu złotych 3; chłopiec także Fedora Śmieja powinien dać temuż kowalowi złotych 2. Z tych tedy pieniędzy kowal powinien dopłacić pomienionego konia do Uścia, a chłopca Dołhaniczyka zaniechać ma, nie pogrążając mu, pod 10 grzywien winy pańskiej i plag 50
część roli pod rózgą zieloną Dmitro Petruszczak Jurkowi Cholewiczowi i wypisuje sie teraz groszem swoim ze wszystkich pretensyi swoich wiecznymi czasy. Dla lepszej temu wiary pisać nie umiejąc krzyżyk położył Dmitro Petruszczak. 1128.
Pod wyższym aktem. — W sprawie Andrzeja kunkowskiego kowala a Jana Błaszczaka przykazuje dekret, aby względem konia okaliczonego z Uścia dał kunkowski kowal Błaszczakowi złotych dwadzieścia i pięć. Dołhaniczyk chłopiec powinien dać kowalowi kunkowskiemu złotych 3; chłopiec także Fedora Śmieja powinien dać temuż kowalowi złotych 2. Z tych tedy pieniędzy kowal powinien dopłacić pomienionego konia do Uścia, a chłopca Dołhaniczyka zaniechać ma, nie pogrążając mu, pod 10 grzywien winy pańskiej i plag 50
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 339
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
aktem. — W sprawie Andrzeja kunkowskiego kowala a Jana Błaszczaka przykazuje dekret, aby względem konia okaliczonego z Uścia dał kunkowski kowal Błaszczakowi złotych dwadzieścia i pięć. Dołhaniczyk chłopiec powinien dać kowalowi kunkowskiemu złotych 3; chłopiec także Fedora Śmieja powinien dać temuż kowalowi złotych 2. Z tych tedy pieniędzy kowal powinien dopłacić pomienionego konia do Uścia, a chłopca Dołhaniczyka zaniechać ma, nie pogrążając mu, pod 10 grzywien winy pańskiej i plag 50, jeśliby tego dekretu nie słuchał we wszystkim. Te pieniądze najdali do przyszły niedziele, to jest 5 dnia lutego, kowal Błaszczakowi oddać ma. 1129. s. 393
Dnia 3 februarii 3 II, — Podał
aktem. — W sprawie Andrzeja kunkowskiego kowala a Jana Błaszczaka przykazuje dekret, aby względem konia okaliczonego z Uścia dał kunkowski kowal Błaszczakowi złotych dwadzieścia i pięć. Dołhaniczyk chłopiec powinien dać kowalowi kunkowskiemu złotych 3; chłopiec także Fedora Śmieja powinien dać temuż kowalowi złotych 2. Z tych tedy pieniędzy kowal powinien dopłacić pomienionego konia do Uścia, a chłopca Dołhaniczyka zaniechać ma, nie pogrążając mu, pod 10 grzywien winy pańskiej i plag 50, jeśliby tego dekretu nie słuchał we wszystkim. Te pieniądze najdali do przyszły niedziele, to jest 5 dnia lutego, kowal Błaszczakowi oddać ma. 1129. s. 393
Dnia 3 februarii 3 II, — Podał
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 339
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
budynki łożył, bydła czworo przygnawszy do tego) nakazuje, żeby Waśko Unowicki sołtys albo ktokolwiek z jego strony zapłacił Moskwiakowi Wasilowi z tej części sołtystwa złotych sto siedmdziesiąt i dwa i groszy piętnaście. Do tego wiana powinien dać, które spłacać będzie z tej części po żonie jemuż, tak jako siostrze żony jego dano do Uścia. A jeżeli na pomieniony czas pieniędzy i wiana nie oddadzą, tedy dziedzictwo Wasilowi Moskwie przysądza dekret. 1162.
Pod wyższym aktem. — Ponieważ Stefan Breniak w Leszczynach cudzołóstwo z białągłową ubogą i kaliką popełnił, za ten grzech i swywolą nakazało prawo, żeby dał winy pańskiej grzywien 4, wójtowi grzywną 1,
budynki łożył, bydła czworo przygnawszy do tego) nakazuje, żeby Waśko Unowicki sołtys albo ktokolwiek z jego strony zapłacił Moskwiakowi Wasilowi z tej części sołtystwa złotych sto siedmdziesiąt i dwa i groszy piętnaście. Do tego wiana powinien dać, które spłacać będzie z tej części po żonie jemuż, tak jako siostrze żony jego dano do Uścia. A jeżeli na pomieniony czas pieniędzy i wiana nie oddadzą, tedy dziedzictwo Wasilowi Moskwie przysądza dekret. 1162.
Pod wyższym aktem. — Ponieważ Stefan Breniak w Leszczynach cudzołóstwo z białągłową ubogą i kaliką popełnił, za ten grzech i swywolą nakazało prawo, żeby dał winy pańskiej grzywien 4, wójtowi grzywną 1,
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 353
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
zaś kumornikowi za tak zbytnią swawolą nakazuje prawo plag 30, grzywien pańskich dwie, sądowi grzywnę 1 nieprzepuszczone. Gdy by zaś cokolwiek miał zabawić abo postać u niej, popadać będzie grzywien nieodpuszczonych 10, plag sto. 1176. s. 423
Pod wyższym aktem. — Stanąwszy przed prawem Anusia Maćkaniczka z Uścia uskarżała się na Iwana Moskwiaka, ojca pierwszego męża swego, iż winien był synowi swemu, a mężowi jej, złotych 38 za woły. Co sądząc prawo uznali, iż za te woły tylko wziął był Moskwiak złotych 30. Z których piniędzy na pogrzeb tegoż syna swego, a męża jej,
zaś kumornikowi za tak zbytnią swawolą nakazuje prawo plag 30, grzywien pańskich dwie, sądowi grzywnę 1 nieprzepuszczone. Gdy by zaś cokolwiek miał zabawić abo postać u niej, popadać będzie grzywien nieodpuszczonych 10, plag sto. 1176. s. 423
Pod wyższym aktem. — Stanąwszy przed prawem Anusia Maćkaniczka z Uścia uskarżała się na Iwana Moskwiaka, ojca pierwszego męża swego, iż winien był synowi swemu, a mężowi jej, złotych 38 za woły. Co sądząc prawo uznali, iż za te woły tylko wziął był Moskwiak złotych 30. Z których piniędzy na pogrzeb tegoż syna swego, a męża jej,
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 357
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
