K. Mści i ojczyźnie naszej powinni, oświadczyć. Publiczne postanowienie Sejmu przeszłego doszło nas, które niewielką nam nadzieję, a nieprzyjacielowi postrach przyniosło, do pomyślnego i prędkiego skończenia tej wojny, upatrując miasto większej gorącości, co raz tem większą oziębłość; jeżeli jest co secretius gruntowniejszego, z serca życzę: bo za tą powszechną uchwałą, nic doskonałego, nic pociesznego nie tylko sobie nikt obiecować niemoże, ale owszem każdy do tak nieporządnej wojny, na której się sława i reputacia traci a obmowiska usczypliwych języków zyskują, serce i ochotę gubić musi. Z nas każdy, byle się okazja podała, dla hańby i sromoty krwią swoją koniec tej wojnie uczynić
K. Mści i ojczyznie naszej powinni, oświadczyć. Publiczne postanowienie Sejmu przeszłego doszło nas, które niewielką nam nadzieję, a nieprzyjacielowi postrach przyniosło, do pomyślnego i prętkiego skończenia tej wojny, upatrując miasto większéj gorącości, co raz tém większą oziębłość; jeżeli jest co secretius gruntowniejszego, z serca życzę: bo za tą powszechną uchwałą, nic doskonałego, nic pociesznego nie tylko sobie nikt obiecować niemoże, ale owszem każdy do tak nieporządnej wojny, na której się sława i reputacia traci a obmowiska usczypliwych języków zyskują, serce i ochotę gubić musi. Z nas każdy, byle się okazya podała, dla hańby i sromoty krwią swoją koniec tej wojnie uczynić
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 103
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
niego należących największa ku Wierze Z. Rzymskiej Katolickiej zawsze jaśnieć zwykła żarliwość, jako najprzedniejsze Prawa o tym postanowione, a mianowicie w Konfederacjach Generalnych Warszawskich Annorũ 1632. 1648. 1668. 1674 wyświadczają, tak dalece, iż Dysydentom w Wierze Chrześcijańskiej, oprócz dawnych zborów, z wolnym w nich Nabożeństwa swego odprawowaniem, które przed Uchwałą Praw pomienionych zbudowane są, nowych zborów stawiać nie godzi się, ale mieszkającym po Miastach, Miasteczkach, i innych miejscach Koron: i W. X. L. prywatnie tylko po swoich Gospodach albo domach, Nabożeństwa swe używać, i to bez Kazania i śpiewania nie pozwolono. Przeto reasumując wszystkie dawniejsze Prawa i ekspedycje respective
niego należących naywiększa ku Wierze S. Rzymskiey Katolickiey zawsze iaśnieć zwykła żarliwość, iako nayprzednieysze Prawa o tym postanowione, á mianowićie w Konfederacyach Generalnych Warszawskich Annorũ 1632. 1648. 1668. 1674 wyświadczaią, tak dalece, iż Dyssydentom w Wierze Chrześćijańskiey, oprocz dawnych zborow, z wolnym w nich Nabożeństwa swego odprawowaniem, ktore przed Uchwałą Praw pomienionych zbudowane są, nowych zborow stawiać nie godźi się, ale mieszkaiącym po Miastach, Miasteczkach, y innych mieyscach Koron: y W. X. L. prywatnie tylko po swoich Gospodach albo domach, Nabożeństwa swe używać, y to bez Kazania y śpiewania nie pozwolono. Przeto reassumuiąc wszystkie dawnieysze Prawa y expedycye respective
Skrót tekstu: TrakWarsz
Strona: G
Tytuł:
Traktat Warszawski dnia trzeciego Nowembra 1716 roku zkonkludowany
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
1611. fol. 1641. et 1613. g anni 1611. et 1609.
Czwarty. Tatarowie jako ludzie stanu prostego za uniwersałmi Jego Mości Pana Hetmana/ pewną liczbą w siedmi set koni (a mogliby dwa tysiąca posyłać) na każdą potrzebę R. P. powinni/ czego Szlachcic nie powinien/ aż za uchwałą Sejmową/ a Tatarzyn jako chłop/ kiedy mu każą na koń wsiadać/ musi. Do tego gdy Tatarowie wojnę służą jako stacji wyciągać nie mają/ stanowisk w majętnościach Duchownych i Szlacheckich miewać nie mają. Podwód nie brać/ wozów nie spiżować/ żywność płacić według ustawy Konstytucją roku 1609. stwierdzonej/ mają. O czym
1611. fol. 1641. et 1613. g anni 1611. et 1609.
Cżwarty. Tátárowie iáko ludźie stanu prostego zá vniwersáłmi Iego Mośći Páná Hetmáná/ pewną licżbą w śiedmi set koni (á mogliby dwá tyśiącá posyłáć) na kożdą potrzebę R. P. powinni/ cżego Szláchćic nie powinien/ áż zá vchwałą Seymową/ á Tatárzyn iáko chłop/ kiedy mu káżą ná koń wśiádáć/ muśi. Do te^o^ gdy Tátarowie woynę służą iáko staciy wyćiągać nie máią/ stánowisk w maiętnośćiách Duchownych y Sżlácheckich miewáć nie máią. Podwod nie brać/ wozow nie spiżować/ żywność płáćić według vstáwy Constytucyą roku 1609. stwierdzoney/ máią. O czym
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 6
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
poselskiej audiencjej zjazd po sejmie we dwie niedzieli, a osobliwie poborcowie z gotowym poborem stawili. Jeśliby też nie było impedymentu żadnego, któryby nam KiM. od konkluzji rokoszowych hamować miał, ale rzeczy wszytkie w pożądanej zgodzie i wspólnej instancjej tak posłów, jako wszystkiego senatu, do KiMci przyniesione i od KiMci sejmową uchwałą aprobowane i zawrarte były, tedy uczyniwszy zwykłym sposobem dzięki KiMci, tamże też in pleno senatu podziękować solemniter IMP. Wojewodzie krakowskiemu, ud laudata virtus crescat, a my stróże i wodze nasze, którymi są IchM. pp. senatorowie naszy, o sobie i stateczności i wdzięczności naszej abyśmy upewnili, tym więcej przeto
poselskiej audyencyej zjazd po sejmie we dwie niedzieli, a osobliwie poborcowie z gotowym poborem stawili. Jeśliby też nie bylo impedymentu żadnego, któryby nam KJM. od konkluzyej rokoszowych hamować miał, ale rzeczy wszytkie w pożądanej zgodzie i wspólnej instancyej tak posłów, jako wszystkiego senatu, do KJMci przyniesione i od KJMci sejmową uchwałą aprobowane i zawrarte były, tedy uczyniwszy zwykłym sposobem dzięki KJMci, tamże też in pleno senatu podziękować solemniter JMP. Wojewodzie krakowskiemu, ud laudata virtus crescat, a my stróże i wodze nasze, którymi są IchM. pp. senatorowie naszy, o sobie i stateczności i wdzięczności naszej abyśmy upewnili, tym więcej przeto
Skrót tekstu: ZebrzApolCz_III
Strona: 256
Tytuł:
Apologia abo sprawota szlachcica polskiego.
Autor:
Zebrzydowski Mikołaj
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
żeby ten Borys, ten chłop, sławy narodu naszego, u wszech narodów sławionego (żeśmy Moskwie tak srodzy beli za króla Stefana), teraz ladajako nie podeptał i w niwecz nie obrócił. Wolałbym beł, jeśli się nam tamtego księstwa chciało, żeby się to beło za pozwoleniem wszech stanów, za uchwałą sejmową i z więtszą potęgą zaczęło i odprawiło. Co się dotycze osoby tego samego Dymitra, ato słyszę, że się mieni być synem onego Iwana; prawda, że miał dwóch synów, ale jednego pozostałego, którym się on mieni być, tak było słychać, że go zadawiono. Lecz on powieda, że
żeby ten Borys, ten chłop, sławy narodu naszego, u wszech narodów sławionego (żeśmy Moskwie tak srodzy beli za króla Stefana), teraz ladajako nie podeptał i w niwecz nie obrócił. Wolałbym beł, jeśli się nam tamtego księstwa chciało, żeby się to beło za pozwoleniem wszech stanów, za uchwałą sejmową i z więtszą potęgą zaczęło i odprawiło. Co się dotycze osoby tego samego Dymitra, ato słyszę, że się mieni być synem onego Iwana; prawda, że miał dwóch synów, ale jednego pozostałego, którym się on mieni być, tak było słychać, że go zadawiono. Lecz on powieda, że
Skrót tekstu: MowaZamojCz_II
Strona: 474
Tytuł:
Mowa Zamoyskiego na sejmie 1605 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy polityczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1605
Data wydania (nie wcześniej niż):
1605
Data wydania (nie później niż):
1605
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
obstantibus quibusvis Contractibus, praetensionibus, praetextibus, które authoritate praesentis Conventus kasujemy, i na takowych którzyby się ważyli tej ordynacyj Naszej Sprzeciwić, paenam peculatus, et infamiae ipso facto incurrendamdeklarujemy, tudzież Hyberny sowite, Czopowe, Szelężne, posług Taryfy Grodzieńskiej, i Wileńskiej ostatniej, Pogłowne Żydowskie, od Kahałów, tąż uchwałą Naszą ad decursum dwóch lat postanawiamy; i aby według Repartycyj i Ordynacyj W. X. Litewskiego, wojsku wypłacone były, nakazujemy. A jeśliby do tych Żydów nad sześćdziesiąt tysięcy, miało co więcej wychodzić Asygnacyj, tedy nullitati mają subiacere. Ażeby zaś depaktacja przez Pisarzów na Komorach i przykomorkach zostających, ludziom cujuscunque Status
obstantibus quibusvis Contractibus, praetensionibus, praetextibus, ktore authoritate praesentis Conventus kassuiemy, y na takowych ktorzyby się ważyli tey ordynacyi Naszey Sprzećiwić, paenam peculatus, et infamiae ipso facto incurrendamdeklaruiemy, tudźież Hyberny sowite, Czopowe, Szelężne, posług Taryffy Grodźieńskiey, y Wileńskiey ostatniey, Pogłowne Zydowskie, od Kahałow, tąż uchwałą Naszą ad decursum dwoch lat postanawiamy; y aby według Repartycyi y Ordynacyi W. X. Litewskiego, woysku wypłacone były, nakázuiemy. A ieśliby do tych Zydow nad sześćdźieśiąt tyśięcy, miało co więcey wychodźić Assygnacyi, tedy nullitati maią subiacere. Ażeby zaś depáktacya przez Pisarzow na Komorach y przykomorkach zostaiących, ludźiom cujuscunque Status
Skrót tekstu: KonstLubLit
Strona: 117
Tytuł:
Konsytucje W. X. Lit. na tymże Sejmie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia J.K. M. i Rzeczypospolitej Collegium Warszawskie Scholarum Piiarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1739
Data wydania (nie wcześniej niż):
1739
Data wydania (nie później niż):
1739
. A łanowe do św. Michała 29 IX przez nie zupełnie wybrane być ma.
Z którego poboru ci to pp. poborcy w skarbie koronnym podług zwyczaju liczbą dostateczną uczynić powinni będą. A iż przeszłego poboru reszta pewna przy urodzonych paniech Adamie Naramowskim poznańskiego i Janie Ryszewskim kaliskiego województw poborców s zostaje, przeto to sobie tą uchwałą warujemy, aby ci to pp. poborcy tę wszytką resztę do skarbu koronnego jako narychli po wybraniu jej oddali i z ty reszty tamże w skarbie koronnym liczbę uczynieli. A z tego poboru przeszłego, co go do tego czasu ciż pp. poborcy wybrali i onym dysponowali, powinni będą przed ichmciami pany szafarzami na sejmiku
. A łanowe do św. Michała 29 IX przez nie zupełnie wybrane być ma.
Z którego poboru ci to pp. poborcy w skarbie koronnym podług zwyczaju liczbą dostateczną uczynić powinni będą. A iż przeszłego poboru reszta pewna przy urodzonych paniech Adamie Naramowskim poznańskiego i Janie Ryszewskim kaliskiego województw poborców s zostaje, przeto to sobie tą uchwałą warujemy, aby ci to pp. poborcy tę wszytką resztę do skarbu koronnego jako narychli po wybraniu jej oddali i z ty reszty tamże w skarbie koronnym lidzbę uczynieli. A z tego poboru przeszłego, co go do tego czasu ciż pp. poborcy wybrali i onym dysponowali, powinni będą przed ichmciami pany szafarzami na sejmiku
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 239
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
4 lanuarii 1608. 148. List senatorów i urzędników województw poznańskiego i kaliskiego uczestniczących w zjeździe w Słupcy 34 stycznia 1608 r. do kardynała Bernarda Maciejowskiego, arcybiskupa gnieźnieńskiego.
- - Nieszczęście nasze sprawuje, że gdy wm. n. m. p. najwięcej w zabiegu teraźniejszym potrzebujemy, na ten prawie czas onego za uchwałą sejmu blisko przeszłego przy boku J. K. M. zadzierżywa. Czemu uskarżywszy się, życzemy spólnie, abyś wm. nasz m. p. tam okreszone dni wymieszkawszy, namże w tymże zdrowiu dobrym przybyć, radą swą niebezpieczeństwom zachodzącym wstręt uczynić raczeł. A to w niebytności wm. n. m
4 lanuarii 1608. 148. List senatorów i urzędników województw poznańskiego i kaliskiego uczestniczących w zjeździe w Słupcy 34 stycznia 1608 r. do kardynała Bernarda Maciejowskiego, arcybiskupa gnieźnieńskiego.
- - Nieszczęście nasze sprawuje, że gdy wm. n. m. p. najwięcy w zabiegu teraźniejszym potrzebujemy, na ten prawie czas onego za uchwałą sejmu blisko przeszłego przy boku J. K. M. zadzierżywa. Czemu uskarżywszy się, życzemy spólnie, abyś wm. nasz m. p. tam okreszone dni wymieszkawszy, namże w tymże zdrowiu dobrym przybyć, radą swą niebezpieczeństwom zachodzącym wstręt uczynić raczeł. A to w niebytności wm. n. m
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 382
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
., ale raczej z ich samych pochodzić. CXXVII. Zjazd województw poznańskiego i kaliskiego na okazowanie pod Środą 17 września 1613 r. 169. Uchwała koła województwa kaliskiego na okazowaniu województw poznańskiego i kaliskiego pod Środą 17 września 1613 r.
My rady koronne, dygnitarze, urzędnicy i rycerstwo województwa kaliskiego, którzyśmy się za uchwałą sejmu przeszłego tu pod Śrzodę na okazowanie zjachali, wszem wobec i każdemu z osobna, komu to wiedzieć należy, wiadomo czyniemy, iż uważając modernum statum rerum w ojczyźnie naszy, a zabiegając dalszym, które i publice wszytkę R. P., i privatim nasze województwa zaść by mogły, niebezpieczeństwom i doległościom,
., ale raczej z ich samych pochodzić. CXXVII. Zjazd województw poznańskiego i kaliskiego na okazowanie pod Środą 17 września 1613 r. 169. Uchwała koła województwa kaliskiego na okazowaniu województw poznańskiego i kaliskiego pod Środą 17 września 1613 r.
My rady koronne, dygnitarze, urzędnicy i rycerstwo województwa kaliskiego, którzyśmy się za uchwałą sejmu przeszłego tu pod Śrzodę na okazowanie zjachali, wszem wobec i każdemu z osobna, komu to wiedzieć należy, wiadomo czyniemy, iż uważając modernum statum rerum w ojczyźnie naszy, a zabiegając dalszym, które i publice wszytkę R. P., i privatim nasze województwa zaść by mogły, niebezpieczeństwom i doległościom,
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 424
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
p. Węgorzewski. Do Zborowian: p. Domaniewski, p. Lubstowski. Do Prusaków dla konfederacyjej p. Wajer. 170. Uchwała zjazdu województw poznańskiego i kaliskiego na okazowaniu pod Środą 17 września 1613 r.
My rady koronne, dygnitarze, urzędnicy, rycerstwo wielkopolskich poznańskich i kaliskich ss województw, którzyśmy się za uchwałą sejmu przeszłego tu pod Środę na okazowa nie zjachali, wszem wobec i każdemu z osobna, komu to wiedzieć należy, wiadomo czyniemy, iż uważając modernum miserabilem statum rerum w ojczyźnie naszy, a zabiegając dalszym, które i publice wszystkę R. P., i privatim nasze województwa zajść by mogły, niebezpieczeństwom i doległościom
p. Węgorzewski. Do Zborowian: p. Domaniewski, p. Lubstowski. Do Prusaków dla konfederacyjej p. Wajer. 170. Uchwała zjazdu województw poznańskiego i kaliskiego na okazowaniu pod Środą 17 września 1613 r.
My rady koronne, dygnitarze, urzędnicy, rycerstwo wielgopolskich poznańskich i kaliskich ss województw, którzyśmy się za uchwałą sejmu przeszłego tu pod Środę na okazowa nie zjachali, wszem wobec i każdemu z osobna, komu to wiedzieć należy, wiadomo czyniemy, iż uważając modernum miserabilem statum rerum w ojczyźnie naszy, a zabiegając dalszym, które i publice wszystkę R. P., i privatim nasze województwa zajść by mogły, niebezpieczeństwom i doległościom
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 426
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957