trajedyjej, A na potem nie zmyślał tej ceremonijej. Patrzcie, jakie to z wiary Lutrowej nasienie, O, niezbedni, co Boskie wzgardzacie ćwiczenie! Drugie ucho wziął Stankar, minister, kto słyszał, Temu diabeł kazanie na każdy czas pisał. W Tygirze o tym zeznał i dlatego ucha Godzien się zstał, żeby był uczniem z jego ducha. Bierzcie przykład jakiego ludzie to sumnienia, Co ciągną do wiecznego dusze potępienia. Nazusowi nos dano, diabeł zgodził sztukę, Trafił się czop do beczki za takąż naukę. Jakiej Luter mistrzem był, Nazus uczył tego,
Bo od ubikwitarzów zawoniał wszytkiego. Rękę rzucił Erazmy Ekolampadowi, Co się piórem przeciwił
trajedyjej, A na potem nie zmyślał tej ceremonijej. Patrzcie, jakie to z wiary Lutrowej nasienie, O, niezbedni, co Boskie wzgardzacie ćwiczenie! Drugie ucho wziął Stankar, minister, kto słyszał, Temu diabeł kazanie na każdy czas pisał. W Tygirze o tym zeznał i dlatego ucha Godzien się zstał, żeby był uczniem z jego ducha. Bierzcie przykład jakiego ludzie to sumnienia, Co ciągną do wiecznego dusze potępienia. Nazusowi nos dano, diabeł zgodził sztukę, Trafił się czop do beczki za takąż naukę. Jakiej Luter mistrzem był, Nazus uczył tego,
Bo od ubikwitarzów zawoniał wszytkiego. Rękę rzucił Erazmy Ekolampadowi, Co się piórem przeciwił
Skrót tekstu: ErZrzenAnKontr
Strona: 363
Tytuł:
Anatomia Martynusa Lutra Erazma z Roterdama
Autor:
Erazm z Rotterdamu
Tłumacz:
Jan Zrzenczycki
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
jest filar/ na którym ona stoi. Jeden ten u Ojców naszych Herb był/ po którym oni brata swego poznawali. Albowiem tę jednę utraciwszy ozdobę czym będzie: wyrodkiem cnotliwych Polaków. Czym będzie: człowiekiem pospolitym ani miłości ani poszanowania godnym/ bo zdrada w ustach jego i fałsz namiot sobie rozbije. Zostanie bratem i uczniem człowieka złego/ w którego Akademii wszytko to pachnie/ i tego uczą. Pueros quidentalis circumueniri oportere, at viro iuramentis. A ja tak powiadam że w takim już ani bojaźni Bożej/ ani Cnoty; ale ostry miecz Boży i przeklęctwo za nim chodzi. Niech jako chce ciągnie po sobie/ niech powiada/ że na
iest filar/ ná ktorym oná stoi. Ieden ten v Oycow naszych Herb był/ po ktorym oni brátá swego poznawáli. Albowiem tę iednę vtráćiwszy ozdobę czym będzie: wyrodkiem cnotliwych Polakow. Czym będźie: człowiekiem pospolitym áni miłośći áni poszánowánia godnym/ bo zdrádá w vstách iego y fałsz namiot sobie rozbiie. Zostánie brátem y vczniem człowieká złego/ w ktorego Akádemiey wszytko to pachnie/ y tego vczą. Pueros quidentalis circumueniri oportere, at viro iuramentis. A ia ták powiádam że w tákim iuż áni boiáźni Bożey/ áni Cnoty; ále ostry miecz Boży y przeklęctwo zá nim chodźi. Niech iáko chce ćiągnie po sobie/ niech powiáda/ że ná
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: Ev
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
Morzem Charmel długo się ciągnąca, na której Eliasz Prorok czysty, bezżenny (jako Z. Hieronimowi i Ambrożemu konstat) w kontemplacyj rzeczy Niebieskich mając wiele Dyscypułów którzy się zwali Filii Profetarum, stamtąd przechodził się do Galgalis, do Betel, do Jerycho, Klasztory tam swoje wizytujący, najwięcej jednak mieszkający na Karmelu z Elizeuszem pryncypalnym uczniem swoim. Tam ogniem z Nieba spuszczonym Ofiary zapalił: 450 Kapłanów Baalowych, to jest Bałwochwalskich pozab jał : z tej góry, o żołnierzy dwa razy Ochoniasza Króla ogniem Niebieskim popalił według Abulensa. Tę Górę i mieszkanie od Eliasza i Elizeusza Święrych Proroków poświęcone, Dyscypuło wie ich Prawowierni zawsze trzymali i obserwowali; od Karmelu
Morzem Charmel długo się ciągnąca, ná ktorey Eliasz Prorok czysty, bezżenny (iako S. Hieronimowi y Ambrożemu constat) w kontemplacyi rzeczy Niebieskich maiąc wiele Discypułow ktorzy się zwali Filii Prophetarum, ztamtąd przechodził się do Galgalis, do Bethel, do Iericho, Klasztory tam swoie wizytuiący, naywięcey iednak mieszkaiący nà Karmelu z Elizeuszem pryncypálnym uczniem swoim. Tam ogniem z Nieba spuszczonym Ofiáry zapálił: 450 Kapłanow Báálowych, to iest Báłwochwalskich pozab iał : z tey gory, o zołnierzy dwa rázy Ochoniásza Krola ogniem Niebieskim popalił według Abulensa. Tę Gorę y mieszkánie od Eliásza y Elizeusza Swięrych Prorokow poświęcone, Dyscypuło wie ich Prawowierni zawsze trzymali y obserwowali; od Karmelu
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1037
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Osób wiadomości godnych
AgryCOLA Drugi Georgius Medyk i Metalista główny; który pisał: de Ponderibus, Mensuris Romanorum et Graecorum, de Fossilibus et Animantibus Subterraneis, de Bello adversus Turcás suscipiendo etc. Umarł Roku 1555.
AELIANUS Sophista albo Mądry wykrętarz, rodem Rzymianin od Filostrata pochwalony; iż Cudzoziemski Ateński umiał wyśmienicie język. Pausaniasza był uczniem za Adriana Cesarza. Pisał Księgi de Animantibus, de re militari, de varia Historia etc.
AESCHYLUS Wierszopis o Tragediach piszący, i ich pierwszy Autor według Kwintiliana; który w Sycylii siedząc, czyli śpiąc, pod Niebem od Orła spuszczeniem z góry żółwia na głowę swoją, rozumiejąc, iż głowa jego łysa a świecąca się
Osob wiadomości godnych
AGRICOLA Drugi Georgius Medyk y Metallista głowny; ktory pisał: de Ponderibus, Mensuris Romanorum et Graecorum, de Fossilibus et Animantibus Subterraneis, de Bello adversus Turcás suscipiendo etc. Umarł Roku 1555.
AELIANUS Sophista albo Mądry wykrętarz, rodem Rzymianin od Filostrata pochwalony; iż Cudzoziemski Ateński umiał wyśmienicie ięzyk. Pausaniasza był uczniem za Adriana Cesarza. Pisał Księgi de Animantibus, de re militari, de varia Historia etc.
AESCHYLUS Wierszopis o Tragedyach piszący, y ich pierwszy Autor według Kwintiliana; ktory w Sycylii siedząc, czyli spiąc, pod Niebem od Orła spuszczeniem z gory żołwia na głowę swoią, rozumieiąc, iż głowa iego łysá a świecąca się
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 566
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
DIOGENES Filozof Cynicus, bardzo sławny. Cynikami się (sciendum) ci zwali, którzy za Antystenesa Filozofa szli zdaniem; czyli od Cynesarge miejsca, na szkołę ich deputowanego; czyli od psiego kąsania, iż bez braku i respektu każdemu dojadali; czyli, iż wszytkim na świecie gardzili, i byli temperatissimi. Był uczniem Antystenesa ucznia Sokratesowego, Cynicznej szkoły Mistrza, cierpliwości miłośnika, wzgardziciela bogactw, które porzuciwszy, przy jednym został się płaszczu. Zwany ten Diogenes in diem vivens, iż tylko na dziś starał się o pożywienie, które sobie ostiatim wykwestował. Mieszkanie jego najczęstsze było w bramach i przysionkach, w beczce, którą ruchomą, toczącą
DIOGENES Filozof Cynicus, bardzo sławny. Cynikami się (sciendum) ci zwali, ktorzy za Antistenesa Filozofa szli zdaniem; czyli od Cynesarge mieysca, na szkołę ich deputowanego; czyli od psiego kąsania, iż bez braku y respektu każdemu doiadali; czyli, iż wszytkim na swiecie gardzili, y byli temperatissimi. Był uczniem Antistenesa ucznia Sokratesowego, Cyniczney szkoły Mistrza, cierpliwości miłośnika, wzgardziciela bogactw, ktore porzuciwszy, przy iednym został się płaszczu. Zwany ten Diogenes in diem vivens, iż tylko na dziś starał się o pożywienie, ktore sobie ostiatim wykwestował. Mieszkanie iego nayczęstsze było w bramach y przysionkach, w beczce, ktorą ruchomą, toczącą
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 622
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
: Cyrylowi, ale zato pokutował i upamiętał się. Żył około Roku 430.
THEOPHRASTUS Filozof z Eressu Miasteczka na Lesbus vulgo Mitylene wyspie, przed tym zwany Tyrtamus, potym Euphrastus, naostatek od Arystotela dla słodkiej wymowy Theophrastus, tojest Divina eloquentia rzeczony, z Perypatetyków najwymowniejszy i najmędrszy. Był bowiem Arystotelesa Principis Philosophorum uczniem, a potym w szkole jego następcą, mając Uczniów na 2000. Ksiąg napisał na trzy tysiące, a z tych najznaczniejsze sześć ksiąg Epitomes na Arystotelesa o zwierzętach. Pisał i o Drzewach, płonkach, ziołach, rybach, wiatrach, ogniu etc. W wielkiej umierał starości Olimpiady setnej trzynastej według Laęrejusa, przed Chrystusa Pana
: Cyrillowi, ale zato pokutował y upamiętał się. Zył około Roku 430.
THEOPHRASTUS Filozof z Eressu Miasteczka na Lesbus vulgo Mitylene wyspie, przed tym zwany Tyrtamus, potym Euphrastus, naostatek od Aristotela dla słodkiey wymowy Theophrastus, toiest Divina eloquentia rzeczony, z Peripatetykow naywymownieyszy y naymędrszy. Był bowiem Aristotelesa Principis Philosophorum uczniem, á potym w szkole iego następcą, maiąc Uczniow na 2000. Ksiąg napisał na trzy tysiące, á z tych nayznacznieysze sześć ksiąg Epitomes na Aristotelesa o zwierzętach. Pisał y o Drzewach, płonkach, ziołach, rybach, wiatrach, ogniu etc. W wielkiey umierał starości Olympiady setney trzynastey według Làęreyusa, przed Chrystusa Pana
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 694
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
słuchał, potym w Kolonii pod Albertem Wielkim także Folozofii i Teologii lat 4. Naostatek w Paryżu z wielką pochwałą, a uczniów satysfakcją nauczał Z: Teologii około Roku 1248, gdzie Aleksandra de Ales, albo Alensa Anglika Zakonu Z: Franciszka wielkiego Teologa, wprzód zmarłego, już nie zastał, consequenter nie był jego uczniem, jako był Z: Bonawentura, według probacyj Gravesona. W Paryżu Doktorski odniósł Biret, całego siebie obrócił na pisanie ksiąg. Zycie swe skończył w klasztorze Fossa nova u OO. Cystersów w Francyj, jadąc na Konsylium Generalne Lugduńskie II ad confutandos Graecos z rozkazu Grzegorza X Papieża, a to Roku 1274. 7 Marca
słuchał, potym w Kolonii pod Albertem Wielkim także Folozofii y Teologii lat 4. Naostatek w Paryżu z wielką pochwałą, á uczniow satisfakcyą nauczał S: Teologii około Roku 1248, gdzie Alexandra de Ales, albo Alensa Anglika Zakonu S: Franciszka wielkiego Teologa, wprzod zmarłego, iuż nie zastał, consequenter nie był iego uczniem, iako był S: Bonawentura, według probacyi Gravesona. W Paryżu Doktorski odniosł Biret, całego siebie obrocił na pisanie ksiąg. Zycie swe skończył w klasztorze Fossa nova u OO. Cystersow w Francyi, iadąc na Koncilium Generalne Lugduńskie II ad confutandos Graecos z roskazu Grzegorza X Papieża, á to Roku 1274. 7 Marca
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 695
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
przeciwnych przyprowadzić? jako czytamy o Pawle świętym/ który wprzód prześladownikiem Kościoła Bożego będąc/ zstał się potym Apostołem Chrystusowym/ i Doktorem narodów. Augustyn ś. wprzód od Manicheusów zwiedziony/ a potym od Ambrożego świętego za sprawą Boską nawrócony/ Doktorem i światłością Kościoła Bożego stał się. Dionizy Święty wprzód Pogańskim Filozofem/ a potym Uczniem Pawła świętego został. Cyprian święty wprzód Czarnoksięźnikiem/ a potym świątobliwym został Biskupem. Sylwester Święty Biskup najwyższy przed Konstantynem Cesarzem/ tak w uzdrowieniu trądu jego/ jako też i w dysputacjej przeciwko Żydom Cuda wielkie pokazał. Stanisław święty w skrzeszeniu trzy lata w grobie leżącego na pokazanie prawdy Cud wielki pokazał/ który jako na niebie
przećiwnych przyprowádźić? iáko czytamy o Páwle świętym/ ktory wprzod prześládownikiem Kośćiołá Bożego będąc/ zstał się potym Apostołem Chrystusowym/ y Doktorem narodow. Augustyn ś. wprzod od Mánicheusow zwiedźiony/ á potym od Ambrożego świętego zá spráwą Boską náwrocony/ Doktorem y świátłośćią Kośćiołá Bożego sstał się. Dyonizy Swięty wprzod Pogáńskim Philozophem/ á potym Vczniem Páwłá świętego został. Cypryan święty wprzod Czárnokśięźnikiem/ á potym świątobliwym został Biskupem. Sylwester Swięty Biskup naywyższy przed Konstántynem Cesárzem/ ták w vzdrowieniu trądu iego/ iáko też y w dysputácyey przećiwko Zydom Cudá wielkie pokazał. Stánisław święty w skrzeszeniu trzy látá w grobie leżącego ná pokazánie prawdy Cud wielki pokazał/ ktory iáko ná niebie
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 14
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
Podźważ za pas balwierzu, a wnet się dowiewa Kto mocniejszy i lepszy, jako leczyć jady W twym ksiąsczysku zakryte i uchodzić zdrady. Rada moja doktorska cyruliku: spalić, Na wiatr popiół puściwszy, powietrze oddalić. SAMUEL BABIARZ
Baby co przy niewiastach brzemiennych bywacie, Uczonego w rzemieśle waszym mistrza macie. A bodaj nie był uczniem który czarownice, Wszak tam sejmy miewają, gdzie ma kazalnicę. Która jeszcze nieukiem, idź się ucz u niego, Ale nie darmo będzie chciał się podjąć tego. Trzeba co przynieść z sobą: jedna weź wrzeciono, Druga z paczesi kądziel, a trzecia prządziono. Nauczcież go prząść nici i zwijać na kłęby,
Podźważ za pas balwierzu, a wnet się dowiewa Kto mocniejszy i lepszy, jako leczyć jady W twym ksiąsczysku zakryte i uchodzić zdrady. Rada moja doktorska cyruliku: spalić, Na wiatr popiół puściwszy, powietrze oddalić. SAMUEL BABIARZ
Baby co przy niewiastach brzemiennych bywacie, Uczonego w rzemięśle waszym mistrza macie. A bodaj nie był uczniem który czarownice, Wszak tam sejmy miewają, gdzie ma kazalnicę. Która jeszcze nieukiem, idź się ucz u niego, Ale nie darmo będzie chciał się podjąć tego. Trzeba co przynieść z sobą: jedna weź wrzeciono, Druga z paczesi kądziel, a trzecia prządziono. Nauczcież go prząść nici i zwijać na kłęby,
Skrót tekstu: RamMKolKontr
Strona: 267
Tytuł:
Kolenda
Autor:
Mikołaj Aleksander Ramułt
Drukarnia:
Jan Wolrab
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
był mąż stateczny a miłośnik sprawiedliwości/ rad się zastawiał przeciw gwałtownikom czyniącym krzywdę ubogim.
Domysły jego przykładne. Trudność nauki człowieka każdego pilnością odmiękczona bywa. Mądrość żadnemu mało abo nic bez sprawiedliwości pożyteczna nie jest/ ale sprawiedliwość z mądrością barzo jest pożyteczna. Też umiejętność bez mądrości barzo mało abo nic nie płatna. Kto nigdy uczniem nie był/ też mistrzem nie będzie. Nie jest godzien nauki ten który karania a nauczania mistrzowego nie przyjmuje cierpliwie. Wino miernie używane rozum ostrzy/ ale nie miernie pite/ rozum i zdrowie kazi: Smysł zacny pamięć wyraża/ zapomnienie zaś głupstwo przynasza. Bez ustawiczności żadna nauka nie może być zachowana. Mizerne rzemiosło jest
był mąż státecżny á miłośnik spráwiedliwośći/ rad się zástáwiał przećiw gwałtownikom cżyniącym krzywdę vbogim.
Domysły iego przykłádne. Trudność náuki cżłowieká káżdego pilnośćią odmiękcżona bywa. Mądrość żadnemu máło ábo nic bez spráwiedliwośći pożytecżna nie iest/ ále spráwiedliwość z mądrośćią bárzo iest pożytecżna. Też vmieiętność bez madrośći bárzo máło ábo nic nie płatna. Kto nigdy vcżniem nie był/ też mistrzem nie będźie. Nie iest godźien náuki ten ktory karánia á náucżánia mistrzowego nie przyimuie ćierpliwie. Wino miernie vżywáne rozum ostrzy/ ále nie miernie pite/ rozum y zdrowie káźi: Smysł zacny pámięć wyraża/ zápomnienie záś głupstwo przynasza. Bez vstáwicżnośći żadna náuká nie może być záchowána. Mizerne rzemiosło iest
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 82
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
