etc. 2. Skasi, której się trzymają, Arabowie. 3. Maliki, obserwowana w Trypolu; Tunizie, Algierze, i w niektórych miejscach Afrykańskich. 4, Hambeli, skąpa w swoich sekwitów w Arabii. Wszyscy tych Sekt są prawowierni Musulmani. Różnią się tylko pewnemi Ceremoniami, i zwyczajami, naprzykład w umywaniu, idąc za zdaniem swoich Doktorów. Jest jeszcze Sekt starych ośm, mniej u Turków obmierzłych, albo szkodliwych, tojest Moatazalów: Kadajów, Schiów, Sefatyów, Dziabarów, Waidów, Szafarygów. Od tych Matek generatur 72. Corek, Sekt rozmaitych Mahometańskich, których co osobliwszego, w kilku wspomnię periodach.
W Sekcie
etc. 2. Skási, ktorey się trzymaią, Arabowie. 3. Maliki, obserwowana w Trypolu; Tunizie, Algierze, y w niektorych mieyscach Afrykanskich. 4, Hambeli, skąpa w swoich sekwitow w Arabii. Wszyscy tych Sekt są prawowierni Musulmani. Roznią się tylko pewnemi Ceremoniami, y zwyczaiami, naprzykład w umywaniu, idąc za zdaniem swoich Doktorow. Iest ieszcze Sekt starych ośm, mniey u Turkow obmierzłych, albo szkodliwych, toiest Moatazalow: Kadaiow, Schiow, Sefatyow, Dziabarow, Waidow, Szafarygow. Od tych Matek generatur 72. Corek, Sekt rozmaitych Machometańskich, ktorych co osobliwszego, w kilku wspomnię periodach.
W Sekcie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1107
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
co do tych czterech Sekt należą/ mają Turcy za prawowiernych. Idą za zdaniem i nauką pewnych swoich Doktorów/ jako naprzykład u Chrześcijan niektórzy Zakonnicy za ś. Augustynem/ drudzy za ś. Tomaszem. Nie różnią się miedzy sobą/ tylko pewnemi Ceremoniami/ i zwyczajami osobliwemi/ których zażywają w Modlitwach/ i w umywaniu/ i w niektórych też Statutach świeckiego prawa. Zgadzają się z sobą/ i mile wzajem wspominają/ mają się wszyscy za prawowiernych/ i zgodnemi dostać się do szczęśliwości Raju/ byle się żywot z nauką i z wyznaniem zgadzał. Rozdział XI.
Wszytkich Mahometanów gdziekolwiek się znajdują/ rozeznać przez te cztery Sekty/ dają im
co do tych czterech Sekt náleżą/ máią Turcy zá práwowiernych. Idą zá zdániem y náuką pewnych swoich Doktorow/ iáko náprzykład v Chrześćian niektorzy Zakonnicy zá ś. Augustynem/ drudzy zá ś. Thomászem. Nie rożnią się miedzy sobą/ tylko pewnemi Ceremoniámi/ y zwyczáiámi osobliwemi/ ktorych záżywáią w Modlitwách/ y w vmywániu/ y w niektorych też Statutách świeckiego práwá. Zgadzáią się z sobą/ y mile wzáiem wspomináią/ máią się wszyscy zá práwowiernych/ y zgodnemi dostáć się do szczęśliwośći Ráiu/ byle się żywot z náuką y z wyznániem zgadzał. Rozdźiał XI.
Wszytkich Máhometánow gdźiekolwiek się znayduią/ rozeznáć przez te cztery Sekty/ dáią im
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 152
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
biorą obywatele odmiany. Co się w tym źrzodle narzali z igrzyska/ twierdzili że się na dnie ostać nie mogli/ ale ich gwałtem zbywala woda wybijając na wierzch. Co też niektórzy i do wanien naciągają/ jakoby kto nie ma być zdrów w wannie go woda znieść niechce. Zapach jej kąsek jest siarczysty/ w umywaniu śliska. w Druzbaku i Lęckowej Woda Leckowska.
Od tej Wody ćwierć mile/ bliżej Lubowniej/ ku miasteczku Gniazdom/ jest wieś Lęckowa: przy niej źrzodło także w dolinie wprawdzie/ ale na południe położone w obecnym słońcu/ które kilka godzin tylko do wieczora na nie nie patrzy. Nad tym źrzodłem jest gorka chrostem zagęszczona
biorą obywátele odmiány. Co się w tym źrzodle narzáli z igrzyská/ twierdzili że się ná dnie ostać nie mogli/ ále ich gwałtem zbywálá wodá wybiiáiąc ná wierzch. Co też niektorzy y do wánien náćiągáią/ iákoby kto nie ma bydź zdrow w wánnie go wodá znieść niechce. Zápach iey kąsek iest śiárczysty/ w vmywániu śliska. w Druzbáku y Lęckowey Wodá Leckowska.
Od tey Wody ćwierć mile/ bliżey Lubowniey/ ku miásteczku Gniazdom/ iest wieś Lęckowa: przy niey źrzodło tákże w dolinie wprawdźie/ ále ná południe położone w obecnym słońcu/ ktore kilká godźin tylko do wieczorá ná nie nie pátrzy. Nad tym źrzodłem iest gorká chrostem zagęszczona
Skrót tekstu: PetrJWod
Strona: 7
Tytuł:
O wodach w Drużbaku i Łęckowej
Autor:
Jan Innocenty Petrycy
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1635
Data wydania (nie wcześniej niż):
1635
Data wydania (nie później niż):
1635
