klasztorze.” 493 (P). CHOĆ ZŁYM SPOSOBEM, NADA SIĘ CZASEM INTENCJA DOBRA JAKO PAN BÓG PODAJE Sposób DO WYSCIA Z NĘDZE, PATRZĄC NA DOBRĄ INTENCJĄ
Człowiek jeden ubogi, już w ostatniej toni, Skoro wszytko, co ociec zostawił, roztrwoni, Nie mając już co w gębę razu włożyć zgoła, Z uprzejmym nabożeństwem poszedł do kościoła. Tam padszy krzyżem, modli, prosi, żebrze z płaczem, Na jego Bóg ubóstwo żeby wejźrał, a czem Opatrzył, więc że robić nie uczył się z młodu, Zbijać mu nie dopuścił albo kraść od głodu. Że tamtecznej patrona święto było fary, Rzęsiste na ołtarzu kładziono ofiary, Gdzie
klasztorze.” 493 (P). CHOĆ ZŁYM SPOSOBEM, NADA SIĘ CZASEM INTENCJA DOBRA JAKO PAN BÓG PODAJE SPOSOB DO WYSCIA Z NĘDZE, PATRZĄC NA DOBRĄ INTENCJĄ
Człowiek jeden ubogi, już w ostatniej toni, Skoro wszytko, co ociec zostawił, roztrwoni, Nie mając już co w gębę razu włożyć zgoła, Z uprzejmym nabożeństwem poszedł do kościoła. Tam padszy krzyżem, modli, prosi, żebrze z płaczem, Na jego Bóg ubóstwo żeby wejźrał, a czem Opatrzył, więc że robić nie uczył się z młodu, Zbijać mu nie dopuścił albo kraść od głodu. Że tamtecznej patrona święto było fary, Rzęsiste na ołtarzu kładziono ofiary, Gdzie
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 220
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
odnawiali: aż za łaską Bożą po tym tu żywocie/ onej nam zamierzonej doskonałości z radością dojdziemy. Katechizm O Modlitwie.
116 Dla czego potrzebna jest modlitwa krześcjanom?
Iż modlitwa przednia jest czastka powinnej naszej ku Bogu wdzięczności: i nie inszym Pan użycza łaski swej/ i Ducha Z. jedno tym/ którzy ustawicznym a uprzejmym wzdychaniem i żądaniem tego od niego proszą/ i za dobrodziejstwa jemu dziękują.
117 Jako się ktemu przygotować mamy/ aby się Panu Bogu modlitwa nasza podobała/ i od niego wysłuchana być mogła?
Naprzód/ abyśmy się samemu Bogu modlili/ a jego samego/ jako tego który się nam w słowie swoim objawił/ za
odnawiáłi: áż za łaską Bożą po tym tu żywoćie/ oney nam zámierzoney doskonáłośći z rádością doydziemy. Kátechizm O Modlitwie.
116 Dla czego potrzebna iest modlitwá krześćiiánom?
Iż modlitwá przednia iest czástká powinney nászey ku Bogu wdzięcznośći: y nie inszym Pan vżycza łáski swey/ y Duchá S. iedno tym/ ktorzy vstawicznym á vprzeymym wzdychániem y żądaniem tego od niego proszą/ y zá dobrodźieystwá iemu dziękuią.
117 Iáko śię ktemu przygotowáć mamy/ áby śię Pánu Bogu modlitwá nászá podobáła/ y od niego wysłuchaná bydź mogłá?
Naprzod/ ábysmy się samemu Bogu modlili/ á iego sámego/ iáko tego ktory śię nam w słowie swoim obiáwił/ zá
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 48
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
/ błyszczących się sensach/ albo bez dzielnej ręki/ bez uprzejmej gotowej szczerej chęci (jak byś na wiatr tylko machał i szermował) do serca przyjęte niebędzie; skutku należytego i pożadanej pomocy nie przyniesie. 11. Dla czego kto chce skutku w Piśmie Z. nam zgotowanego doznać/ winien jest nie tylko z uprzejmym serca i duszy swej ułożeniem/ do tego się dobra sposabiać/ ale nad szczerze usilnie bez dworności/ bez płochej dowcipu okazki/ szczególnie duchownego zbawiennego postępku w nim szukając/ do samego w Piśmie Z. ukrytego (że tak rzeknę) śpiku/ i wnętrznego soku dobierać. 12. Ztąd i tu uczyń dobrą i bez
/ błyszczących się sensach/ álbo bez dźielney ręki/ bez uprzeymey gotowey szczerey chęći (iák byś ná wiatr tylko máchał y szermował) do sercá przyięte niebędźie; skutku náleżytego y pożadaney pomocy nie przynieśie. 11. Dlá czego kto chce skutku w Piśmie S. nam zgotowánego doznać/ winien iest nie tylko z uprzeymym sercá y duszy swey ułożeniem/ do tego się dobra sposabiać/ ále nad szczerze uśilnie bez dwornośći/ bez płochey dowćipu okazki/ szczegulnie duchownego zbáwiennego postępku w nim szukáiąc/ do samego w Piśmie S. ukrytego (że ták rzeknę) śpiku/ y wnętrznego soku dobierać. 12. Ztąd y tu uczyń dobrą y bez
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 187
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
; tylko że Pańska dyspozycja tak kazał, chętnie przyjmuję tę funkcją abym tak publico jako i W. M. M. Pana usui poty pryświecał, póki inserviendo non consumar.
Aplauz 5. Wielka Braterskiemu sercu stąd przybyła radość; że tandem niezliczone i godne merita parem labori fortunám i swoje odebrały praemium, czemu ja uprzejmym ápplaudosercem, ex voto życzliwych aprekacyj życząc, aby fructus bonos oneris był W. M. Panu zadatkiem dalszych dygnitarstw.
Respons: I owszem znam do siebie, że ex nihilo mei biorę od Pańskiej ręki tę godność kreacją, od której wziąwszy to esse, ták jey jáko Bráterskim W. M. W. M
; tylko że Páńska dyspozycya ták kázał, chętnie przyjmuję tę funkcyą ábym ták publico jáko y W. M. M. Páná usui poty pryświecał, poki inserviendo non consumar.
Applauz 5. Wielká Bráterskiemu sercu ztąd przybyłá rádość; że tandem niezliczone y godne merita parem labori fortunám y swoje odebráły praemium, czemu ja uprzeymym ápplaudosercem, ex voto życzliwych ápprekácyi życząc, áby fructus bonos oneris był W. M. Pánu zádatkiem dálszych dignitarstw.
Respons: Y owszem znam do śiebie, że ex nihilo mei biorę od Páńskiey ręki tę godność kreacyą, od ktorey wźiąwszy to esse, ták jey jáko Bráterskim W. M. W. M
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: H2v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
jest wielkie pondus W. M. Pana laski, w aplauzzie Brterskim, które mię ex alto honoru, do najniższej gratiarũ akcyj i szelkich skłania usług. Senatorowi. Ze ta Purpura która alto sangvini i wysłużonym W. M. Pana barkom dawno należała, teraz idzie nie tak ornamentum osoby jego; jako Ojczyzny decus, uprzejmym winszuję sercem, cum voto wyższego koloru Senatorskiej inwestytury.
Respons. Ad ruborem meum jest mi ta Purpura i łaska W. M. Pana iż ją odbieram cale immeritus: ale induo obligacyj do wszelkich usług habitũ, w tej honoru Todze, który chyba z życiem oraz exuam.
Biskupowi. Oddaję należyty aplauz Pasterskiemu honorowi W
jest wielkie pondus W. M. Páná láski, w ápplauzźie Brterskim, ktore mię ex alto honoru, do nayniższey gratiarũ ákcyi y szelkich skłánia usług. Senatorowi. Ze tá Purpura która alto sangvini y wysłużonym W. M. Páná barkom dáwno náleżáła, teraz idźie nie ták ornamentum osoby jego; jáko Oyczyzny decus, uprzeymym winszuję sercem, cum voto wyższego koloru Senatorskiey inwestytury.
Respons. Ad ruborem meum jest mi tá Purpura y łáská W. M. Páná iż ją odbieram cále immeritus: ále induo obligácyi do wszelkich usług habitũ, w tey honoru Todze, ktory chybá z żyćiem oraz exuam.
Biskupowi. Oddáję należyty ápplauz Pásterskiemu honorowi W
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: H3v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
.
Respons. Uniżenie dziękuję za Braterską kongratulacją; pedum moje składam ad sinum W. M. Pana, czekając nutum wszelkich rozkazów do przysług jego.
Marszałkowi. Wysłużonej tot annis et meritis W. M. Pana ręce, iż koronny, dostał się scipio, nie tak in fulcrum jemu, jako Ojczyźnie in columẽ praesidiumque uprzejmym ápplaudo sercem, oraz życzę, aby ta łaska reflorescat W. M. Panu w godniejsze honorów fasces.
Respons. Nie tak in praemium wysług moich, jako za baculum senectutis tę Marszałkowską przyjąwszy laskę, życzę sobie abym przynamniej o tym kiju zdolniejszy był do usług Braterskich W. M. W. M. Pana
.
Respons. Uniżenie dźiękuję zá Bráterską kongrátulacyą; pedum moje skłádam ad sinum W. M. Páná, czekájąc nutum wszelkich rozkázow do przysług jego.
Márszáłkowi. Wysłużoney tot annis et meritis W. M. Páná ręce, iż koronny, dostáł śię scipio, nie ták in fulcrum jemu, jáko Oyczyznie in columẽ praesidiumque uprzeymym ápplaudo sercem, oraz życzę, áby tá łáská reflorescat W. M. Pánu w godnieysze honorow fasces.
Respons. Nie ták in praemium wysług moich, jáko zá baculum senectutis tę Márszáłkowską przyjąwszy láskę, życzę sobie ábym przynamniey o tym kiju zdolnieyszy był do usług Bráterskich W. M. W. M. Páná
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: H4
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
dobrej sławy Jezuickiej urobili/ onę różnie siekając/ ja was też trzymać dłużej nie chcę; te tylko nauki wtym responsie dane wam do tego bigosu miasto korzenia ofiaruję/ jako to staremu/ (ponieważ się za takiego udajecie) dla żołądka słabego/ na lepsze zdrowie dusze waszej; boć ja wam przecię wszego dobrego sercem uprzejmym życzę; choć się zwa uganiam. Bądźciesz łaskawi po staremu proszę/ a na po tym lepiej o Jezuitach rozumiejcie. i za to coście ich zle do ludzi udać usiłowali/ pokutuicie jako potrzeba; pomniąc że maledici Regnum Dei non possi debunt; a wystrzegaicie się na potym nè, maledicendo illis, quibus Dominus benedixit
dobrey sławy Iezuickiey vrobili/ onę rożnie siekáiąc/ ia was tesz trzymáć dłużey nie chcę; te tylko náuki wtym responsie dane wam do tego bigosu miásto korzeńia ofiáruię/ iáko to stáremu/ (poniewasz się zá tákiego vdáiećie) dla żołądká słábego/ ná lepsze zdrowie dusze wászey; boć ia wam przećię wszego dobrego sercem vprzeymym zyczę; choć sie zwá vgániam. Bądźćiesz łaskáwi po stáremu proszę/ á ná po tym lepiey o Iezuitách rozumieyćie. y zá to cośćie ich zle do ludźi vdáć vśiłowali/ pokutuićie iáko potrzebá; pomniąc że maledici Regnum Dei non possi debunt; á wystrzegaićie się ná potym nè, maledicendo illis, quibus Dominus benedixit
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 64
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
to już być nie może inaczej/ Nie omieszkiwać (prawią) prowadzić go raczej. Szabasz nadchodzi święty/ a koniecznie trzeba/ Żeby już ten bluźnierca więcej nie jadł chleba. Już tedy tych potwarzy/ i dziwnych przykrości/ Które tu potykały Pana bez winności. Psal: 38. Luc: 23. Pamiątka
Słuszna/ uprzejmym sercem żałować i łzami Gorzkiemi opłakiwać: Te będą świadkami Żalu o krzywdę Pańską i politowania: Słuszna nie odstępować Pana do skonania. I owszem/ zezwolmy się/ ukażeli tego Potrzeba/ umrzeć podle dobrodzieja swego.
Tu zmówić 5. Pacierzy i 5. Zdrowych Maryj. Piąta droga Pańska od Piłata do Heroda. I
to iuż być nie może ináczey/ Nie omieszkiwáć (práwią) prowádźić go ráczey. Szábász nádchodźi święty/ á koniecznie trzebá/ Zeby iuż ten bluźniercá więcey nie iadł chlebá. Iuż tedy tych potwarzy/ y dźiwnych przykrośći/ Ktore tu potykáły Páná bez winnośći. Psal: 38. Luc: 23. Pámiątká
Słuszna/ vprzeymym sercem żáłowáć y łzámi Gorzkiemi opłákiwać: Te będą świádkámi Zalu o krzywdę Páńską y politowánia: Słuszna nie odstępowáć Páná do skonánia. I owszem/ zezwolmy się/ vkażeli tego Potrzebá/ vmrzeć podle dobrodźieia swego.
Tu zmowić 5. Paćierzy y 5. Zdrowych Máriy. Piąta drogá Páńska od Piłátá do Herodá. Y
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 42.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
proszą/ białawą ukazując szatę/ Mówiąc oto go i król osądził na stratę. Zaczym i ty daj łacne miejsce prośbie naszej: Wszak przystojna nagroda będzie łasce waszej. I mimo to/ gdy wolej naszej dogodzicie/ I nas wiecznie i ten lud sobie zniewolicie. Tu znowu/ jako insza sprawa następuje/ Ktokolwiek Pana sercem uprzejmym miłuje. Słuchaj i patrz/ tę sobie smakując zabawę; Obaczysz krzywdy pełną i żałosną sprawę. Psal: 18.
Tu zmówić 5. Pacierzy i 5. Zdrowych Maryj. Pamiątka Czwarty sąd Pański u Piłata i instancje Żydowskie.
Pilatus autem convocatis principibus etc. Luc: 23.
ANi obietnicami/ ani uwiedziony Prośbą/
proszą/ białáwą vkázuiąc szátę/ Mowiąc oto go y krol osądźił ná strátę. Záczym y ty day łácne mieysce prośbie nászey: Wszák przystoyna nagrodá będźie łásce wászey. I mimo to/ gdy woley nászey dogodźićie/ I nas wiecznie y ten lud sobie zniewolićie. Tu znowu/ iáko insza spráwá nástępuie/ Ktokolwiek Páná sercem vprzeymym miłuie. Słuchay y pátrz/ tę sobie smákuiąc zabáwę; Obaczysz krzywdy pełną y żáłosną spráwę. Psal: 18.
Tu zmowić 5. Paćierzy y 5. Zdrowych Máriy. Pámiątká Czwarty sąd Páński v Piłatá y instancye Zydowskie.
Pilatus autem convocatis principibus etc. Luc: 23.
ANi obietnicámi/ áni vwiedźiony Prośbą/
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 47.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
wielce MŚcia Panno, który od inszych zmysłów żadnych nieprzyjmując Ordynansów swoją własną rządzi się Imprezą I na którą kolwiek stronę zechce i sam siebie i Serdeczną może nakierować inklinacyją. Niech przez wysokie przeprawuje się Albes, niech bystrych rzek przepływa Nurty, Niech między bezdennemi Niezbrodzonego Oceanu zabawia się głębokościami. Ma jednak swój cel do którego uprzejmym serca swego zmierza okiem, do którego choć w odległości niech swoje zyczliwe zwykł akomodowac intencyje. Takich nie omięszkując sposobów któremi by swoję mógł wyswiadczyc przysługę IMSC Pan Pasek Brat i Towarzysz mój stak dalekiej od Granić Ojczystych Peregrynujący jakim by miał WMM Pannie przysłuzyć się praezentem deliberował długo. Bo przywiozł zdalekich krajów to, co lubo z
wielce MScia Panno, ktory od inszych zmysłow zadnych nieprzyimuiąc Ordynansow swoią własną rządzi się Imprezą I na ktorą kolwiek stronę zechce y sąm siebie y Serdeczną moze nakierować inklinacyią. Niech przez wysokie przeprawuie się Albes, niech bystrych rzek przepływa Nurty, Niech między bezdennemi Niezbrodzonego Oceanu zabawia się głębokosciami. Ma iednak swoy cel do ktorego uprzeymym serca swego zmierza okięm, do ktorego choc w odległosci niech swoie zyczliwe zwykł akkomodowac intencyie. Takich nie omięszkuiąc sposobow ktoremi by swoię mogł wyswiadczyc przysługę IMSC Pan Pasek Brat y Towarzysz moy ztak dalekiey od Granić Oyczystych Peregrynuiący iakiem by miał WMM Pannie przysłuzyć się praezęntem deliberował długo. Bo przywiozł zdalekich kraiow to, co lubo z
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 80
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
