pacisque okazjach aeternum decus. Godna wspomnienia Legacjej Wiedeńskiej pamiętna in seram posteritatem przysługa; którą za odjazdem na Sejm Jaśnie Oświeconego Ródzonego swego, innatâ activitate i doskonale nabytą eksperiencją, chwalebnie kontynuowałeś. Twoją pilnością i sprawą Cesarzową Jejmość niewidany w Polsce Gość, i Najaśniejsza Augusta Eleonora w granice Polskie wprowadzona. Ani próżna była wdzięczności usługa: która Dworu Wiedeńskiego stimę wysoką Wm. M. Panu zjednała; a w Ojczyźnie zasłużone ozdoby i tytuły gradatim w dom zacny wprowadziła, Nie do rzeczy o Wm. M. Panu świeży Primacjalny Panegirysta napisał, żeś jest: In cujus actis nil non ad omnium aetatum (ja przydam) Principum et Ordinum gustum
pacisque okazyach aeternum decus. Godna wspomnienia Legacyey Wiedeńskiey pamiętna in seram posteritatem przysługa; ktorą za odiazdem na Seym Iáśnie Oświeconego Rodzonego swego, innatâ activitate i doskonale nabytą eksperyencyą, chwalebnie kontynuowałeś. Twoią pilnośćią i sprawą Cesarzową Ieymość niewidany w Polszcze Gość, i Naiaśnieysza Augusta Eleonora w granice Polskie wprowádzona. Ani prożna była wdźięcznośći usługa: ktora Dworu Wiedeńskiego stimę wysoką Wm. M. Panu ziednała; a w Oyczyźnie zasłużone ozdoby i tytuły gradatim w dom zacny wprowadźiła, Nie do rzeczy o Wm. M. Panu świeży Primacyalny Panegirysta napisał, żeś iest: In cujus actis nil non ad omnium aetatum (ia przydam) Principum et Ordinum gustum
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 6
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
gdy przydę do was/ z hojnym błogosławieństwem Ewangeliej CHrystusowej przydę. 30. A Proszę was bracia przez PAna naszego JEzusa CHrystusa/ i przez miłość Ducha/ abyście wespołek ze mną pracowali w modlitwach za mię do Boga. 31. Abym był wybawiony od tych/ którzy są niewiernymi w ziemi Judskiej: a iżby usługa moja która wykonywam przeciw Jeruzalem/ przyjemna była świętym. 32. Abym z radością przyszedł do was za wolą Bożą/ i z wami się wespołek ucieszył. 33. A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen. Rozd. XV. AD ROMANOS. Rozd. XVI. ROZDZIAŁ XVI. Zaleca Febe.
gdy przydę do was/ z hojnym błogosłáwieństwem Ewángeliey CHrystusowey przydę. 30. A Proszę was braćia przez PAná nászego JEzusá CHrystusá/ y przez miłość Duchá/ ábyśćie wespołek ze mną prácowáli w modlitwách zá mię do Bogá. 31. Abym był wybáwiony od tych/ ktorzy są niewiernymi w źiemi Judskiey: á iżby usługá mojá ktora wykonywam przećiw Jeruzalem/ przyjemna byłá świętym. 32. Abym z rádośćią przyszedł do was zá wolą Bożą/ y z wámi śię wespołek ućieszył. 33. A Bog pokoju niech będźie z wámi wszystkimi. Amen. Rozd. XV. AD ROMANOS. Rozd. XVI. ROZDZIAŁ XVI. Zaleca Febe.
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 174
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
sześć niedziel intrudendum osądzono. Z wieży potem uciekł i udał się do Poniatowskiego, naówczas wojewody mazowieckiego, teraźniejszego kasztelana krakowskiego, który nie będąc jego potrzebnym, rekomendował go do Fleminga podskarbiego do trzymania archiwum.
Był naówczas u Fleminga Miller, kapitan i komisarz jego generalny, który się rozpił tak dalece, że mała z niego usługa była. Posłał raz Fleming Bystrego do trybunału litewskiego w inte-
resie swoim; gdy za promocją księcia kanclerza teraźniejszego, który rządził trybunałami, dobrze mu się udało, wszedł w fawory podskarbiego. Zaczął mu podskarbi łaski znaczne świadczyć. Wziął najprzód kaduk po Pekielmanie, cudzoziemcu bezdzietnym, znaczną wieś w ekonomii mohilewskiej trzymającym, za którą
sześć niedziel intrudendum osądzono. Z wieży potem uciekł i udał się do Poniatowskiego, naówczas wojewody mazowieckiego, teraźniejszego kasztelana krakowskiego, który nie będąc jego potrzebnym, rekomendował go do Fleminga podskarbiego do trzymania archiwum.
Był naówczas u Fleminga Miller, kapitan i komisarz jego generalny, który się rozpił tak dalece, że mała z niego usługa była. Posłał raz Fleming Bystrego do trybunału litewskiego w inte-
resie swoim; gdy za promocją księcia kanclerza teraźniejszego, który rządził trybunałami, dobrze mu się udało, wszedł w fawory podskarbiego. Zaczął mu podskarbi łaski znaczne świadczyć. Wziął najprzód kaduk po Pekielmanie, cudzoziemcu bezdzietnym, znaczną wieś w ekonomii mohilewskiej trzymającym, za którą
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 295
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
złości zabił; Pospólstwo go też za to zabiło, aKruka w trumienkę włożywszy, i wiankami ukoronowawszy, Murzyni do tego wokowani przy trąb odgłosie, na pole Rediculi, na stos zanieśli śmiertelny, według Pliniusza. Był to Ptak źle u Starożytności ominujący, obżarstwa Symbolum. Czasem też i dobra z niego i ucieszna była usługa. Gdy Valerius Rzymianin z Francuzem na pojedynek był wyzwany; kruk przyleciawszy usiadł mu na szyszaku, i zaraz adwersarzowi jego rzucił się w oczy, dopomógł do wiktoryj; stąd Valerius ten Corvinus nazwany. Gellius lib. 9. cap: 11. W Sensie figuralnym kruk Słońcu wszystko smolącemu i czerniącemu poświęcony przez pogan. Corvus
złości zabił; Pospolstwo go też za to zabiło, àKruká w trumienkę włożywszy, y wiankami ukoronowawszy, Murzyni do tego wokowani przy trąb odgłosie, na pole Rediculi, na stos zanieśli śmiertelny, według Pliniusza. Był to Ptak źle u Starożytności ominuiący, obżárstwa Symbolum. Czasem też y dobra z niego y ucieszna była usługa. Gdy Valerius Rzymianin z Francuzem na poiedynek był wyzwany; kruk przyleciawszy usiadł mu na szyszaku, y zaraz adwersarzowi iego rzucił się w oczy, dopomogł do wiktoryi; ztąd Valerius ten Corvinus nazwany. Gellius lib. 9. cap: 11. W Sensie figuralnym kruk Słońcu wszystko smolącemu y czerniącemu poświęcony przez pogan. Corvus
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 296.
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
trudno było rozeznać i kości jego in commune z obcemi w trunnę włożyć się musiały. Najdując przytym Kleynoty grobowe, po Wołoszech a primis Templi Capitibus zostawione, Uprosiłem u zwierzchności kościelnej, aby mi wolno było, grób odnowić, et vetustate corrupta decora reparować. Kosztowała mnie znacznie ta szczera ku Bogu i Przodkom moim usługa, ale jej in toto ad effectum, zaszłe domowej wojny turbida przyprowadzić niedały. Cokolwiek wziąłem ad reparandum, wedle regestru cum testimonio fide Dignorum złożyłem to ad tempus quietae Reipublicae w Skarbcu moim ojczystym Rakołupskim. Gdzie przy milionowych szkodach moich przez Saską inkursją, i temu się Depozytowi dostało. A J. X
trudno było rozeznać y kości iego in commune z obcemi w trunnę włożyć się musiały. Nayduiąc przytym Kleynoty grobowe, po Wołoszech a primis Templi Capitibus zostawione, Uprosiłem u zwierzchności kościelney, aby mi wolno było, grób odnowić, et vetustate corrupta decora reparować. Kosztowała mnie znacznie ta szczera ku Bogu y Przodkom moim usługa, ale iey in toto ad effectum, zaszłe domowey woyny turbida przyprowadzić niedały. Cokolwiek wziąłem ad reparandum, wedle regestru cum testimonio fide Dignorum złożyłem to ad tempus quietae Reipublicae w Skarbcu moim oyczystym Rakołupskim. Gdzie przy milionowych szkodach moich przez Saską inkursyą, y temu się Depozytowi dostało. A J. X
Skrót tekstu: KoniecJATestKrył
Strona: 409
Tytuł:
Testament
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
A z tąd brać się może przykład, coby z całym wojskiem się działo, gdyby przez wyprawę na usługę Rzeczypospolitej chodziło. A zatym sine ulla partialitate rzecz oczywista, że niemoże inszą mlicją Rzeczpospolita się posłużyć, tylko jednym kwarcianym wojskiem, i to Towarzyskim, i to że drudzy bają: żeby była większa Rzeczypospolitej usługa, gdyby wojska Cudzoziemskie same tylko na usłudze Rzeczypospolitej były, alegując: że disciplina militaris Cudzoziemska, jest posłuszniejsza, niż Towarzyska, bardzo się na tym mylą, nigdyby prędzej Rzeczpospolita niezginęła, jako gdyby wojska Towarzyskiego niebyło; bo wojsko Cudzoziemskie gdyby raz niezapłacone byłom uchowaj Boże rebellium, albo w związek poszło
A z tąd brać się może przykład, coby z cáłym woyskiem się dźiało, gdyby przez wyprawę ná usługę Rzeczypospolitey chodźiło. A zátym sine ulla partialitate rzecz oczywista, że niemoże inszą mlicyą Rzeczpospolita się posłużyć, tylko iednym kwarćianym woyskiem, y to Towarzyskim, y to że drudzy baią: żeby byłá większa Rzeczypospolitey usługá, gdyby woyská Cudzoźiemskie sáme tylko ná usłudze Rzeczypospolitey były, álleguiąc: że disciplina militaris Cudzoźiemska, iest posłusznieysza, niż Towarzyska, bardzo się ná tym mylą, nigdyby prędzey Rzeczpospolita niezginęłá, iáko gdyby woyská Towarzyskiego niebyło; bo woysko Cudzoźiemskie gdyby raz niezápłacone byłom uchoway Boże rebellium, álbo w związek poszło
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 132
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
K. Mści Panu memu i ojczyźnie miłej powinność moję oświadczył. Taż ochota, przeszłego roku, za nastąpieniem w kraje Pruskie Kscia Sudermańskiego, od ostatnich granic państw koronnych, tu do Prus mię przeniosła; gdziem z niezwyczajną ciężkiemu żołnierzowi stanął prędkością, nie dla czego inszego, tylko żeby jako w inszych okazjach moja usługa, tak osobliwie w tym około prowincji pruskiej wojennym zaciągu z ekspectacią J. K. Mści P. M. M. i wszystkiej Rzptej porównać się mogła; gdzie jako na mojem, tak i wojska wszystkiego nieschodziło mi pieczołowaniu, lubo gotowość nasza, i wojenne aparamenta, bez których trudno co począć, nie tylko
K. Mści Panu memu i ojczyźnie miłej powinność moję oświadczył. Taż ochota, przeszłego roku, za nastąpieniem w kraje Pruskie Xcia Sudermańskiego, od ostatnich granic państw koronnych, tu do Prus mię przeniosła; gdziem z niezwyczajną ciężkiemu żołnierzowi stanął prętkością, nie dla czego inszego, tylko żeby jako w inszych okazyach moja usługa, tak osobliwie w tym około prowinciéj pruskiéj wojennym zaciągu z expectacią J. K. Mści P. M. M. i wszystkiéj Rzptéj porównać się mogła; gdzie jako na mojém, tak i wojska wszystkiego nieschodziło mi pieczołowaniu, lubo gotowość nasza, i wojenne apparamenta, bez których trudno co począć, nie tylko
Skrót tekstu: ManifKoniec
Strona: 61
Tytuł:
Manifestacja w grodzie...
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
igranie Patrzy. W tym oczy rzuciwszy na stronę: Niespodziwaną obaczy Teonę. 44. Nigdybym była nie wierzyła sobie, Pierwsza Teone przywitawszy rzecze: Abym się na tym miejscu twej osobie Przypatrzyć miała; o jako człowiecze Mylą się zdania? często rozum błądzi Ludzki; gdy tylko powierzchownie sądzi. 45. Wszytka usługa dworu przepysznego, Królewskieć w tych dniach gotuje wesele, O tobie mówią nie myśląc inszego: Sam Król, Królowa, Słudzy, Przyjaciele. A ty z myślami wolałaś się stawić W tym miejscu? i ty z myślami się bawić. 46. Przyszłaś tu widzę, odpowie Królewna, A jeżeli szczerej i życzliwej
igránie Pátrzy. W tym oczy rzućiwszy ná stronę: Niespodźiwáną obaczy Teonę. 44. Nigdybym byłá nie wierzyłá sobie, Pierwsza Teone przywitawszy rzecze: Abym się ná tym mieyscu twey osobie Przypátrzyć miáłá; o iáko człowiecze Mylą się zdánia? często rozum błądźi Ludzki; gdy tylko powierzchownie sądźi. 45. Wszytká usługá dworu przepysznego, Krolewskieć w tych dniách gotuie wesele, O tobie mowią nie myśląc inszego: Sam Krol, Krolowa, Słudzy, Przyiaćiele. A ty z myślámi woláłáś się stáwić W tym mieyscu? y ty z myślámi się báwić. 46. Przyszłáś tu widzę, odpowie Krolewná, A ieżeli szczerey y życzliwey
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 74
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
103. Zefirów lekkich. Ona lecącego Widząc: w niezmiernej cieszy się radości. Idź moje dziecię, a skoro wielkiego Rodzica wdzięcznej dojdziesz obecności: Tam lepiej twoje urazy opowisz; I mile wzajem odemnie pozdrowisz. 104. Zatym gdy w mniejsze światła przetykanym Płaszczem, świat wszytek noc ciemna okryła: Jego życzliwych wiatrów nieprzerwanym Usługa pędem prowadząc: stawiła (Tamując bystre o zachodzie loty) Tuż przed pałacu Słonecznego wroty. 105. Gdzie nad odległej Indyj brzegami, Ocean ziemskie granice obmywa: Skąd za nocnemi w kolej Planetami, Jutrzenka swoich promieni dobywa: Gdy za spędzonym gwiazd idąc szeregiem; Słoneczny swoim bieg uprzedza biegiem. 106. Z daleka
103. Zefirow lekkich. Oná lecącego Widząc: w niezmierney ćieszy się rádośći. Idź moie dźiećię, á skoro wielkiego Rodźicá wdźięczney doydźiesz obecnośći: Tám lepiey twoie urázy opowisz; Y mile wzáiem odemnie pozdrowisz. 104. Zátym gdy w mnieysze świátła przetykánym Płaszczem, świát wszytek noc ćięmna okryłá: Iego życzliwych wiátrow nieprzerwánym Vsługá pędem prowádząc: stáwiłá (Támuiąc bystre o zachodźie loty) Tuż przed páłácu Słonecznego wroty. 105. Gdźie nád odległey Indyi brzegámi, Oceán źiemskie gránice obmywa: Zkąd zá nocnemi w koley Plánetámi, Iutrzenká swoich promieni dobywa: Gdy zá spędzonym gwiazd idąc szeregiem; Słoneczny swoim bieg uprzedza biegiem. 106. Z dáleká
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 88
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
dzieje, na Ukrainie świeżo godzi się wspomnieć, przeciwko wielkim i potężnym Tatarów natarczkom, obronę oświadczaną przez Jaśnie Oświecone Książę Jego Mści HieronimA, Wojewodę Ruskieg, W. X. MM. Stryja: gdy nieprzyjaciel na to się był nasadził, aby czoło żołnierstwa Polskiego Ukrajnego zniósłszy, bezpieczne wpadnienie mógł był mieć w Koronę. Usługa ta Książęcia Jego Mści, jako wdzięczna Rzeczypospolitej Polskiej, tak Czara Moskiewskiego Wielkiego serce do Książęcia Jego Mści obróciło, że wielkiemi instancjami i upominkami zaciągał go na regiment generalnego Wojska swego, przeciw temuż nieprzyjacielowi. Nie może inaksze serce tak zacnej Familii być, tylko Heroicum, na którego dzieła oczy swoje ludzie obracają, i
dźieie, ná Vkráinie świeżo godźi się wspomnieć, przećiwko wielkim y potężnym Tátárow natárczkom, obronę oświadczáną przez Iáśnie Oświecone Xiążę Iego Msći HIERONYMA, Woiewodę Ruskieg, W. X. MM. Stryiá: gdy nieprzyiaćiel ná to się był násadźił, áby czoło żołnierstwá Polskiego Vkráynego znioższy, bespieczne wpadnienie mogł był mieć w Koronę. Vsługá tá Xiążęćiá Iego Mśći, iáko wdźięczna Rzeczypospolitey Polskiey, ták Czará Moskiewskiego Wielkiego serce do Xiążęćiá Iego Mśći obroćiło, że wielkiemi instancyámi y vpominkámi zaćiągał go ná regiment generálnego Woyská swego, przećiw temuż nieprzyiaćielowi. Nie może ináksze serce ták zacney Fámiliey bydź, tylko Heroicum, ná ktorego dźiełá oczy swoie ludźie obracáią, y
Skrót tekstu: GorAryt
Strona: 5
Tytuł:
Nowy sposób arytmetyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
