a jasno zielone. Kwiatu przy gęstszym żółtego po swych odnożkach/ jako gwiazdeczki małe/ który/ gdy doźrzeje/ w pyrzyny się białe i mszyste obraca. Korzonków czarnych z niewielu odnóżek/ niezbytnie w ziemie głęboko rozpierzchłych. Miejsce.
ROście w lesiech/ na górach/ na pagórkach/ na miedzach/ w winnicach/ nad wąwozami. Kwitnie w Sierpniu. Przyrodzenie.
PRzyrodzenia jest/ wysuszającego/ rozgrzewającego w wtórym stopniu/ równie jako i Złomignat/ wyciera/ spaja/ zwiera/ ściencza/ otwiera/ rozprawuje/ i rzedzi. Moc i skutki.
Cyrulicy/ i Barwierze do ran używają tego ziela szczęśliwie/ tak do maści i plastrów/ jako do
á iásno źielone. Kwiátu przy gęstszym żołtego po swych odnożkách/ iáko gwiazdeczki máłe/ ktory/ gdy doźrzeie/ w pyrzyny się białe y mszyste obráca. Korzonkow czarnych z niewielu odnożek/ niezbytnie w źiemie głęboko rospierzchłych. Mieysce.
ROśćie w leśiech/ ná gorách/ ná págorkách/ ná miedzách/ w winnicách/ nád wąwozámi. Kwitnie w Sierpniu. Przyrodzenie.
PRzyrodzenia iest/ wysuszáiącego/ rozgrzewáiącego w wtorym stopniu/ rownie iáko y Złomignat/ wyćiera/ spaia/ zwiera/ śćiencza/ otwiera/ rospráwuie/ y rzedźi. Moc y skutki.
Cyrulicy/ y Bárwierze do ran vżywáią tego źiela sczęśliwie/ ták do máśći y plastrow/ iáko do
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 306
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
potym cienkich pięć/ albo więcej wypuszcza/ rumiennych/ na piądź albo na pułtory. Kwiatu blado żółtego/ ze czterech listków złożonego/ Pięciornikowemu podobnego/ tylko mniejszy i drobniejszy: które gdy opadną/ nastawają głoweczki/ jako Poziomkowe jagodki/ a te nasieniem bywają tego ziela. Miejsce.
ROście na górach/ pagórkach/ nad wąwozami głębokiemi/ miedzy krzewinami/ roście i na równinach/ na wielkich i obszernych miedzach/ a pospolicie/ i nawięcej w Brzozowych lesiech/ skąd też i od Łacinników Betularia nazwana: że się w cieniu i w chłodzie/ miedzy Brzeziną barzo kocha. Z ziemie nie rychło wynika/ dopiero w ten czas/ gdy poczyna wino
potym ćienkich pięć/ álbo więcey wypuscza/ rumiennych/ ná piądź álbo ná pułtory. Kwiátu bládo żołtego/ ze czterech listkow złożonego/ Pięćiornikowemu podobnego/ tylko mnieyszy y drobnieyszy: ktore gdy opádną/ nástáwáią głoweczki/ iáko Poźiomkowe iágodki/ á te naśieniem bywáią tego źiela. Mieysce.
ROśćie ná gorách/ págorkách/ nád wąwozámi głębokiemi/ miedzy krzewinámi/ rośćie y ná rowninách/ ná wielkich y obszernych miedzách/ á pospolićie/ y nawięcey w Brzozowych leśiech/ skąd też y od Láćinnikow Betularia nazwána: że się w ćieniu y w chłodźie/ miedzy Brzeźiną bárzo kocha. Z źiemie nie rychło wyniká/ dopiero w ten czás/ gdy poczyna wino
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 308
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Kwietniu/ indzie w Marcu. Kwiat. Nasienie. Księgi Pierwsze.
Jest drugi temu we wszem podobny Barwinek/ tylko że jest kwiatu pełnego błękitnego/ albo modrego/ pod czas białego jako i piewszj Miejsce.
ROście rad na ziemiach nawoźnych/ tłustych/ iłowatych/ wyprawnych/ roście i przy płociech/ parkanach/ nad wąwozami/ a w cieniach. Przyrodzenie.
PRzyrodzenia jest chłodnego i suchego/ jednak więcej wysusza niżli chłodzi/ jako Egineta pisze/ co się z samego smaku znaczy. Abowiem żuchając go zda się mieć niejaką w sobie cirpkość z gorzkością: którą cirpkością swą/ zlekka stwierdza/ ale więcej czuć gorzkości. Wysusza tedy bez sczmienia
Kwietniu/ indźie w Márcu. Kwiát. Naśienie. Kśięgi Pierwsze.
Iest drugi temu we wszem podobny Bárwinek/ tylko że iest kwiátu pełnego błękitnego/ álbo modrego/ pod czás białego iáko y piewszj Mieysce.
ROśćie rad ná źiemiách náwoźnych/ tłustych/ iłowátych/ wypráwnych/ rośćie y przy płoćiech/ párkanách/ nád wąwozámi/ á w ćieniách. Przyrodzenie.
PRzyrodzenia iest chłodnego y suchego/ iednák więcey wysusza niżli chłodźi/ iáko AEgineta pisze/ co się z sámego smáku znáczy. Abowiem żuchaiąc go zda się mieć nieiáką w sobie cirpkość z gorzkośćią: ktorą ćirpkośćią swą/ zlekká stwierdza/ ále więcey czuć gorzkośći. Wysusza tedy bez sczmienia
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 319
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
i galanterii nabrano.
§. 6. Po wielkiej nocy skupił generał Rybiński wszystkie swoje dywizje do Świecia, a chcąc tam przednią straż przeprawić do Chełmna, kazał przygotować szkut i pramów; ale gdy się ku wieczorowi trzy chorągwie pułku Garbowieckiego pzeprawiały, przyszło kilkaset Szwedów z Elbląga od Grudziądza, a skradłszy się nad sam przewóz wąwozami, z ogródków okopanych nad samą Wisłą dali do wysiadających ognia; dali też Polacy do nich vice versa, jednak trudno było przełamać Szwedów za okopami ogrodowemi leżących; wrócili się nazad, a już też zmierzch padał. Tam szpieg szwedzki żyd, towarzysza, niejakiego Kwiatkowskiego, pijanego, bramą z Chełmna wyjeżdżającego zabił z jego własnego
i galanteryi nabrano.
§. 6. Po wielkiéj nocy skupił generał Rybiński wszystkie swoje dywizye do Świecia, a chcąc tam przednią straż przeprawić do Chełmna, kazał przygotować szkut i pramów; ale gdy się ku wieczorowi trzy chorągwie pułku Garbowieckiego pzeprawiały, przyszło kilkaset Szwedów z Elbląga od Grudziądza, a skradłszy się nad sam przewóz wąwozami, z ogródków okopanych nad samą Wisłą dali do wysiadających ognia; dali téż Polacy do nich vice versa, jednak trudno było przełamać Szwedów za okopami ogrodowemi leżących; wrócili się nazad, a już téż zmierzch padał. Tam szpieg szwedzki żyd, towarzysza, niejakiego Kwiatkowskiego, pijanego, bramą z Chełmna wyjeżdżającego zabił z jego własnego
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 141
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
