.
CX
W jednej kupie było ich siedm, a wszystkie miały Twarz panieńską tak bladą, iż śmierć wyrażały, Członki suche, jako kość, od głodu przykrego, Który ich zawsze trapi z przejźrzenia Bożego, Ręce drapieżne, ostre paznokcie i krzywe Zęby wilka dzikiego, na chleb cudzy chciwe, Brzuch odęty, podobny ogon wężowemu, Gdy się parzy przeciwko słońcu gorącemu.
CXVII.
Razem na stół nędznego króla przypadają, Razem ciepłe potrawy w nogi porywają, A pożarszy z półmisków wszystko złe bestie, Złote czary rozlały, z których zawsze pije. Potem z kałduna tak smród brzydki łakomego Puściły, iż nic nadto nie było cięższego. Astolf dobywa szable
.
CX
W jednej kupie było ich siedm, a wszystkie miały Twarz panieńską tak bladą, iż śmierć wyrażały, Członki suche, jako kość, od głodu przykrego, Który ich zawsze trapi z przejźrzenia Bożego, Ręce drapieżne, ostre paznokcie i krzywe Zęby wilka dzikiego, na chleb cudzy chciwe, Brzuch odęty, podobny ogon wężowemu, Gdy się parzy przeciwko słońcu gorącemu.
CXVII.
Razem na stół nędznego króla przypadają, Razem ciepłe potrawy w nogi porywają, A pożarszy z półmisków wszystko złe bestye, Złote czary rozlały, z których zawsze pije. Potem z kałduna tak smród brzydki łakomego Puściły, iż nic nadto nie było cięższego. Astolf dobywa szable
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 58
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
