. Niepomierna linia jest, która z drugą niema żadnej całej miary spolnej. Takie uczy wynaleźć propozycja 1. Księgi 10 euklidesa, ale z niemałą trudnościa. Łatwiejszy sposób znajdziesz w Zabawie 2. Geometry wCzęści 2. w nauce 79. o czym masz tamże przestrogę. Krzywych linij zwyczajniejsze są trzy: Cyrkuł, Wężownica; i Konchoida. 11. Cyrkuł, (biorąc go tu, nie jako figurę, ale tylko jako samę długość okrągłą) jest linia, której punkta wszytkie od jednego średniego, nie na niej, punktu danego, jednakowej są odległości. Albo: jest linia zjednego punktu, jedną miarą zatoczona. Jaka jest CLTV
. Niepomierna liniia iest, ktora z drugą niema żadney cáłey miáry spolney. Tákie vczy wynáleść propozycya 1. Kśięgi 10 euklidesá, ále z niemáłą trudnośćia. Łátwieyszy sposob znaydżiesz w Zábáwie 2. Geometry wCzęśći 2. w náuce 79. o czym masz támże przestrogę. Krzywych liniy zwyczáynieysze są trzy: Cyrkuł, Wężownicá; y Konchoidá. 11. Cyrkuł, (biorąc go tu, nie iáko figurę, ále tylko iáko sámę długość okrągłą) iest liniia, ktorey punktá wszytkie od iednego srzedniego, nie ná niey, punktu dánego, iednákowey są odległośći. Albo: iest liniia ziednego punktu, iedną miárą zátoczona. Iáka iest CLTV
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 11
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
,) z centrum (H) cyrkułu, za obwód cyrkułu wyprowadzona, aż do tangensy (CE.) To nazwisko zachowa dla tejże przyczyny; dla której, i Synus, i tangensa. Strzała: jest linia (DL,) między śrzodkiem Cięciwy (SDR,) lunety (SLR,) stojąca.
Wężownica; jest linia więcej niż jeden zakrętów w około mająca, z kwadransów, cyrkułów mniejszych a mniejszych we śrzodku. Jaka jest wFigurze. Czytaj naukę 89. i 90. Zabawy 4. Konchoida albo Koncha, jest linia krzywa (CMP,) która poczynając się w jednym punkcie (M,) blisko niższej linii
,) z centrum (H) cyrkułu, zá obwod cyrkułu wyprowádzona, áż do tángensy (CE.) To názwisko záchowa dla teyże przyczyny; dla ktorey, y Synus, y tángensá. Strzałá: iest liniia (DL,) między śrzodkiem Cienćiwy (SDR,) lunety (SLR,) stoiąca.
Wężownicá; iest liniia więcey niż ieden zákrętow w około máiąca, z kwádránsow, cyrkułow mnieyszych á mnieyszych we śrzodku. Iáka iest wFigurze. Czytay náukę 89. y 90. Zábáwy 4. Konchoidá álbo Konchá, iest liniia krzywa (CMP,) ktora poczynáiąc się w iednym punkćie (M,) blisko niższey linii
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 13
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
od D, do G: ytak dalej. Centra zramion krzyża małego, i z cyrkułów trzech, mają się brać na każdą lunetę, nie między tymi ramionami wielkiego krzyża, między którymi luneta ma się zatoczyć; ale za tymi ramionami, aby centra wprzód szły przed ramionami wielkiego krzyża wtę stronę, w którą się Wężownica zrysuje. Ostatek ci doświadczenie ułatwi. Nauka XCI. Wężownicę cieńszą zrysować. JEżeli zechcesz subtelniejszej Wężownice, którejby pas wtóry szedł bliżej pierwszego. W Oku albo we śrzodku CT LO Wężownice zrysowawszy Cyrkulików trzy, (na których w Nauce poprzedzającej postawiłeś centrów 12, tam gdzie je krzyż mniejszy bqpd przecina) obierzesz na
od D, do G: yták dáley. Centrá zrámion krzyżá máłego, y z cyrkułow trzech, máią sie bráć ná káżdą lunetę, nie między tymi rámionami wielkiego krzyżá, między ktorymi lunetá ma się zátoczyć; ále za tymi rámionámi, áby centrá wprzod szły przed rámionámi ẃielkiego krzyżá wtę stronę, w ktorą się Wężownicá zrysuie. Ostátek ći doświádczenie vłatwi. NAVKA XCI. Wężownicę ćieńszą zrysowáć. IEżeli zechcesz subtelnieyszey Wężownicé, ktoreyby pás wtory szedł bliżey pierwszego. W Oku álbo we śrzodku CT LO Wężownicé zrysowawszy Cyrkulikow trzy, (ná ktorych w Náuce poprzedzáiącey postáwiłeś centrow 12, tám gdźie ie krzyż mnieyszy bqpd przećina) obierzesz ná
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 156
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
które przypadają pod lunetę, która się ma rysować: według przestrogi Nauki poprzedzającej. Zabawa IV. Figura 1. Tablice 3. przy Karcie 158. Około Rysowania Figur.
Nauka XCII. W Wężownicy z głową pękatszą, pas równoodległy zrysować. JEżeli w danej Wężownicy, będą oraz dane centra lunet, z których jest złożona Wężownica: Z tychże centrów, zktórycheś zataczał lunety pasa danego: zataczać będziesz lunety pasa równoodległego, według odległości danej; zachowując przestrogi Nauki 90. tej Zabawy 4. Jeżeli w Oku danej OCDB Wężownicy pękatszej, nie będzie 12. centrów, a trzeba pas jeden, albo więcej równoodległo danemu prowadżyć. Odległość głowy F,
ktore przypadáią pod lunetę, ktora się ma rysowáć: według przestrogi Náuki poprzedzáiącey. Zábáwá IV. Figurá 1. Tablice 3. przy Kárćie 158. Około Rysowánia Figur.
NAVKA XCII. W Wężownicy z głową pękátszą, pás rownoodległy zrysowáć. IEżeli w dáney Wężownicy, będą oraz dáne centrá lunet, z ktorych iest złożona Wężownica: Z tychże centrow, zktorycheś zátaczał lunety pásá dánego: zátaczáć będźiesz lunety pásá rownoodległego, według odległośći dáney; záchowuiąc przestrogi Náuki 90. tey Zabáwy 4. Ieżeli w Oku dáney OCDB Wężownicy pękátszey, nie będżie 12. centrow, á trzebá pás ieden, álbo więcey rownoodległo dánemu prowádżić. Odległość głowy F,
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 157
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
nauk Geometrycznych przez nie demonstrował. Jest różna od poprzedzających Wężownic: częścią sposobem rysowania, częścią że jest rozłożystsza nad nie, przy centrum. Tak tą zrysujesz. Zatoczywszy cyrkuł cned, do upodobania, przekrzyżuj go Diametrami nd, ce. Potym rozdziel cyrkuł na wiele chcesz części, (im więcej podziałów użyjesz, tym doskonalasz Wężownica stanie) w figurze jest rozdzielony na cztery części równe. Rozdziel także Półdiametry, bn, bm, bd, de, na tyleż części równych na wieleś cyrkuł podzielił. (w figurze są podzielone na 4.) Toż począwszy od n. kropkami linią cyrklistą naprzód przez m, jeden podział pierwszego półdiametru bc,
náuk Geometrycznych przez nie demonstrował. Iest rożna od poprzedzáiących Wężownic: częśćią sposobem rysowania, częśćią że iest rozłożystsza nád nie, przy centrum. Ták tą zrysuiesz. Zátoczywszy cyrkuł cned, do vpodobánia, przekrzyżuy go Dyámetrámi nd, ce. Potym rozdźiel cyrkuł ná wiele chcesz częśći, (im więcey podżiałow vżyiesz, tym doskonálasz Wężownicá stánie) w figurze iest rozdżielony ná cztery częśći rowne. Rozdźiel tákże Połdyámetry, bn, bm, bd, de, ná tyleż częśći rownych ná wieleś cyrkuł podźielił. (w figurze są podźielone ná 4.) Toż począwszy od n. kropkámi liniią cyrklistą naprzod przez m, ieden podźiał pierwszego połdyámetru bc,
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 158
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
