: Burg czyli Jastrych, na galeriach otwornych: Akroterie są pedostały pomniejsze na środku i rogach. Fundament albo Substrukcja: Parastata Ansa jest podpora pod arkusem: Postes Podwoje Resalt, albo wyskok Proiectura Cymatium Cymaza, Carnies Platy są płaskie części, a wypukłe są karnety; Woluty, sznyrkle są ornamenta Kapitellów, jakoto wężownice, trefione włosy. Atlasy, Herkulesowie są to podpory z osób męskich miasto kolumn: Kariatydy są słupy z Białygłów smutnych: Persiki są statuj Mężów niewolników, iż trofaeum Persowie nieśli, zbici od Pausanisza. TERMINY ZEGLUDZE SŁUZĄCE
Naprzód Okręt, czyli Wojenny, czyli Kupiecki, cztery ma wsobie Części, temi dwiema określonych
: Burg czyli Iastrych, na galeriach otwornych: Akroterie są pedostały pomnieysze na srodku y rogach. Fundament albo Substrukcya: Parastata Ansa iest podpora pod arkusem: Postes Podwoie Resalt, albo wyskok Proiectura Cymatium Cymaza, Carnies Platy są płaskie części, a wypukłe są karnety; Woluty, sznyrkle są ornamenta Kapitellow, iakoto wężownice, trefione włosy. Atlasy, Herkulesowie są to podpory z osob męskich miasto kolumn: Karyatydy są słupy z Białygłow smutnych: Persiki są statuy Mężow niewolnikow, iż trophaeum Persowie nieśli, zbici od Pausanisza. TERMINY ZEGLUDZE SŁUZĄCE
Naprzod Okręt, czyli Woienny, czyli Kupiecki, cztery ma wsobie Części, temi dwiema okryślonych
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 79
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Zaczym GD, krzyżowa Diametrowi GC, skońca jego G; A przeto, Tangensa według Definicyj 25. Zabawy 1. Części 2. ZABAWY II. CZĘSC I. ROZDZIAŁ IV. O Rysowaniu Linij Cyrklistych.
Linij Cyrklistych, krom Cyrkułu doskonałego, używają Geoometrowie: Elipsy, Hiperboli, Paraboli, Owaty, Konchy, Wężownice, których rysowanie masz w Zabawie 4. począwszy od Nauki 71. do 90. gdyż sa, nie tylko linie, ale i figury. Tu samę Konchę zrysowawszy, do podziału linij, spieszę. Nauka LXI. Konchoidę albo Konchę, to jest linią (GCMP) taką zrysować, która poczynając się blisko drugiej linii
Záczym GD, krzyżowa Dyámetrowi GC, zkońcá iego G; A przeto, Tángensá według Definicyi 25. Zábáwy 1. Częśći 2. ZABAWY II. CZĘSC I. ROZDZIAŁ IV. O Rysowániu Liniy Cyrklistych.
Liniy Cyrklistych, krom Cyrkułu doskonáłego, vżywáią Geoometrowie: Ellipsy, Hiperboli, Paraboli, Owaty, Konchy, Wężownice, ktorych rysowánie masz w Zábáwie 4. począwszy od Náuki 71. do 90. gdyż sa, nie tylko liniie, ále y figury. Tu sámę Konchę zrysowawszy, do podźiału liniy, spieszę. NAVKA LXI. Konchoidę álbo Konchę, to iest liniią (GCMP) táką zrysowáć, ktora poczynáiąc się blisko drugiey linii
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 60
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
trzech naprzykład, wszytkie cztery centra, trzy razy przebiegając, i z nich dwanaście lunet aż do I, zataczając: o połczwarta zawinienia, jako w figurze aż do R: o czterech, albo o piąci, jeżeli cztery razy albo pięć, centra obieżysz. PRZESTROGI. JEżeli potrzeba będzie dwóch, albo więcej pasów Wężownice, według danej odległości tychże pasów: Naznaczywszy na ramieniu CV krzyża, daną odległość (NP.) pasów, z poprzedzającego centrum 4. Zatoczysz lunetę pierwszą wtórego pasa kończącą się na P: Drugą poczynającą się od punktu P, z centrum 1; Trzecią, z centrum 2: Czwartą, z centrum 3.
trzech náprzykład, wszytkie cztery centrá, trzy rázy przebiegáiąc, y z nich dwánaśćie lunet áż do Y, zátaczáiąc: o połczwártá záwinienia, iáko w figurze áż do R: o czterech, álbo o piąći, ieżeli cztery rázy álbo pięć, centrá obieżysz. PRZESTROGI. IEżeli potrzebá będźie dwoch, álbo więcey pásow Wężoẃnice, według dáney odległośći tychże pásow: Naznáczywszy ná rámięniu CV krzyżá, dáną odległość (NP.) pásow, z poprzedzáiącego centrum 4. Zátoczysz lunetę pierwszą wtorego pása kończącą się ná P: Drugą poczynáiącą się od punktu P, z centrum 1; Trzećią, z centrum 2: Czwartą, z centrum 3.
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 155
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
1. Tego zawsze przestrzegając, abyś dalej lunety jednej nie zaciągał, tylko od jednego do drugiego bliższego ramienia linij krzyżowych RV, DH: a żebyś centrum lunety brał, nie to, nad którym lunetę masz zataczać kwadransową, ale insze poprzedzające centrum. Co snadniej pojmiesz z następujących nauk doświadczenia. Drugi sposób Rysowania Wężownice łatwiusinki dla prostych Rzemieślników. WAłeczekk drewniany, (albo stoczka, albo; świece woskowej sztuczkę) przybiwszy szpilką do tablice, albo ćwiekiem do muru, na których masz rysować Wężownicę, aby się w miejscu nie kręcił; obwiń sznureczkiem przywiązanym mocno końcem jednym, a na drugim mającym zawiązane oko, w które założywszy ołowek,
1. Tego záwsze przestrzegáiąc, ábyś dáley lunety iedney nie záćiągał, tylko od iednego do drugiego bliższego rámienia liniy krzyżowych RV, DH: á żebyś centrum lunety brał, nie to, nad ktorym lunetę masz zátaczáć kwádránsową, ále insze poprzedzáiące centrum. Co snádniey poymiesz z nástępuiących náuk doświádczęnia. Drugi sposob Rysowánia Wężownice łátwiuśinki dla prostych Rzemieślnikow. WAłeczekk drewniány, (álbo stoczká, álbo; świecé woskowey sztuczkę) przybiwszy szpilką do tablice, álbo ćwiekiem do muru, ná ktorych masz rysowáć Wężownicę, áby się w mieyscu nie kręćił; obwiń sznureczkiem przywiązánym mocno końcem iednym, á ná drugim máiącym záwiązáne oko, w ktore záłożywszy ołowek,
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 155
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
, i Mularze w porządku Jonickim naczęściej potrzebują: i używają w niej trojga zakręcenia, z nażywają z Włoska: Voluta. Sposób zrysowania jej, ten niech będzie. ZRysowawszy nieznacznie dwie linie SE, FH, krzyżowe, które tu będę zwał: Krzyżem wielkim; długość od punktu V, przecięcia spolnego, aż do wysokości wężownice F, jaką sobie upodobasz, rozdziel na części 9. równych. Toż jedną dziewiątą, zatocz cyrkuł COLT, i przedziel jego wszytkie kwadranse CO, OL, LT, TC, w punktach b, c, p, q, na pół: i przęz te podziały, postaw dwie linie nieznaczne bp, cq,
, y Mulárze w porządku Ionickim naczęśćiey potrzebuią: y vżywáią w niey troygá zákręcęnia, z náżywáią z Włoská: Voluta. Sposob zrysowania iey, ten niech będźie. ZRysowawszy nieznácznie dwie liniie SE, FH, krzyżowe, ktore tu będę zwał: Krzyżem wielkim; dlugość od punktu V, przećięćia spolnego, áż do wysokośći wężownice F, iáką sobie vpodobasz, rozdźiel ná częśći 9. rownych. Toż iedną dźiewiątą, zátocz cyrkuł COLT, y przedźiel iego wszytkie kwádránse CO, OL, LT, TC, w punktách b, c, p, q, ná poł: y przęz te podżiały, postaw dwie liniie nieznáczne bp, cq,
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 156
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
. Potym od B końca napierwszej lunety OB, otworzysz cyrkiel do wtórego centrum 2. i zatoczysz drugą lunetę BD, jako widżysz w figurze. Toż od D z trzeciego centrum 3. zatoczysz trzecią lunetę DG. Także od G z centrum 4, czwartą lunetę GM, Wężownice. A tak wystawisz pierwsze zawinienie Wężownice OBDGM, z pierwszeo namniejszego cyrkulika centrów 1. 2. 3. 4. Wydzielonych od Krzyża małego. Drugie zawinienie MNPQR, rysować będziesz z centrów 5. 6. 7. 8. wtórego cyrkulika, przez które krzyż mały przechodży. Trzecie zawinienie REHSF skończysz, biorąc centra 9. 10. 11. 12
. Potym od B końcá napierwszey lunety OB, otworzysz cyrkiel do wtorego centrum 2. y zátoczysz drugą lunetę BD, iáko widżisz w figurze. Toż od D z trzećiego centrum 3. zátoczysz trzećią lunetę DG. Tákże od G z centrum 4, czwartą lunetę GM, Wężownicé. A ták wystáwisz pierwsze záwinienie Wężownicé OBDGM, z pierwszeo namnieyszego cyrkuliká centrow 1. 2. 3. 4. Wydźielonych od Krzyżá máłego. Drugie záwinienie MNPQR, rysowáć będżiesz z centrow 5. 6. 7. 8. wtorego cyrkuliká, przez ktore krzyż máły przechodżi. Trzećie záwinienie REHSF skończysz, biorąc centrá 9. 10. 11. 12
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 156
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
trzech, mają się brać na każdą lunetę, nie między tymi ramionami wielkiego krzyża, między którymi luneta ma się zatoczyć; ale za tymi ramionami, aby centra wprzód szły przed ramionami wielkiego krzyża wtę stronę, w którą się Wężownica zrysuje. Ostatek ci doświadczenie ułatwi. Nauka XCI. Wężownicę cieńszą zrysować. JEżeli zechcesz subtelniejszej Wężownice, którejby pas wtóry szedł bliżej pierwszego. W Oku albo we śrzodku CT LO Wężownice zrysowawszy Cyrkulików trzy, (na których w Nauce poprzedzającej postawiłeś centrów 12, tam gdzie je krzyż mniejszy bqpd przecina) obierzesz na nich po 4, centra, już nie w przecięciach od małego krzyża bqpd, lecz od wielkiego
trzech, máią sie bráć ná káżdą lunetę, nie między tymi rámionami wielkiego krzyżá, między ktorymi lunetá ma się zátoczyć; ále za tymi rámionámi, áby centrá wprzod szły przed rámionámi ẃielkiego krzyżá wtę stronę, w ktorą się Wężownicá zrysuie. Ostátek ći doświádczenie vłatwi. NAVKA XCI. Wężownicę ćieńszą zrysowáć. IEżeli zechcesz subtelnieyszey Wężownicé, ktoreyby pás wtory szedł bliżey pierwszego. W Oku álbo we śrzodku CT LO Wężownicé zrysowawszy Cyrkulikow trzy, (ná ktorych w Náuce poprzedzáiącey postáwiłeś centrow 12, tám gdźie ie krzyż mnieyszy bqpd przećina) obierzesz ná nich po 4, centrá, iuż nie w przećięćiách od máłego krzyżá bqpd, lecz od wielkiego
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 157
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
YA zatoczysz z centrum wtórego, na ramieniu SC, od I do A. Trzecią lunetę Ai, od A do i z centrum trzeciego na ramieniu FO przecinającym namniejszy cyrkulik 1. 2. 3. 4: czwartą lunetę i1, zatoczysz z czwartego centrum, na ramieniu EB: i tak odprawisz jedno zawinienie pasa wtórego Wężownice. Na wtóre zaś i trzecie zaś i trzecie zawinienie, biorąc centra na wtórym i trzecim cyrkuliku, dopełnisz całego pasa, jai masz w figurze kropkowany. Byleś przestrzegał, aby luneta żadna, krom pierwszej OdY, nie była większa nad kwadrans jeden, między ramionami krzyża małego bqpd wciąż pociągnionymi: ażebyś centra obierał
YA zátoczysz z centrum wtorego, ná rámięniu SC, od Y do A. Trzećią lunetę Ai, od A do i z centrum trzeciego ná rámięniu FO przećináiącym namnieyszy cyrkulik 1. 2. 3. 4: czwartą lunetę i1, zátoczysz z czwartego centrum, ná rámięniu EB: y ták odpráwisz iedno záwinienie pásá wtorego Wężownicé. Ná wtore záś y trzećie záś y trzećie záwinienie, biorąc centrá ná wtorym y trzećim cyrkuliku, dopełnisz cáłego pásá, iai masz w figurze kropkowány. Byleś przestrzegał, áby lunetá żadna, krom pierwszey OdY, nie byłá większa nád kwádráns ieden, między rámionámi krzyżá máłego bqpd wćiąż poćiągnionymi: áżebyś centrá obierał
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 157
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
tychże centrów, zktórycheś zataczał lunety pasa danego: zataczać będziesz lunety pasa równoodległego, według odległości danej; zachowując przestrogi Nauki 90. tej Zabawy 4. Jeżeli w Oku danej OCDB Wężownicy pękatszej, nie będzie 12. centrów, a trzeba pas jeden, albo więcej równoodległo danemu prowadżyć. Odległość głowy F, od centrum Wężownice rozdzielisz na 9. części, według Naui 90. tej Zabawy, i jedną częścią z dziewiącij, jako półdiametrem, zatoczysz z centrum Wężownice, cyrkuł, albo Oko OCTL. Potym od wierzchu F, kędy jest naodleglejsze zawinienie od centrum V; przez toż centrum, spuścisz linią FH, i przetniesz ją w centrum,
tychże centrow, zktorycheś zátaczał lunety pásá dánego: zátaczáć będźiesz lunety pásá rownoodległego, według odległośći dáney; záchowuiąc przestrogi Náuki 90. tey Zabáwy 4. Ieżeli w Oku dáney OCDB Wężownicy pękátszey, nie będżie 12. centrow, á trzebá pás ieden, álbo więcey rownoodległo dánemu prowádżić. Odległość głowy F, od centrum Wężownicé rozdźielisz ná 9. częśći, według Náui 90. tey Zabáwy, y iedną częśćią z dźiewiąćiy, iáko połdyámetrem, zatoczysz z centrum Wężownicé, cyrkuł, álbo Oko OCTL. Potym od wierzchu F, kędy iest náodlegleysze záwinienie od centrum V; przez toż centrum, spuśćisz liniią FH, y przetniesz ią w centrum,
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 157
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
Zabawy 4. Jeżeli w Oku danej OCDB Wężownicy pękatszej, nie będzie 12. centrów, a trzeba pas jeden, albo więcej równoodległo danemu prowadżyć. Odległość głowy F, od centrum Wężownice rozdzielisz na 9. części, według Naui 90. tej Zabawy, i jedną częścią z dziewiącij, jako półdiametrem, zatoczysz z centrum Wężownice, cyrkuł, albo Oko OCTL. Potym od wierzchu F, kędy jest naodleglejsze zawinienie od centrum V; przez toż centrum, spuścisz linią FH, i przetniesz ją w centrum, drugą krzyżową SE. A gdy według Nauki 90, zordynujesz 12. centrów; i z pierwszego zatoczysz lunetę pierwszą na daną odległość od pierwszego
Zabáwy 4. Ieżeli w Oku dáney OCDB Wężownicy pękátszey, nie będżie 12. centrow, á trzebá pás ieden, álbo więcey rownoodległo dánemu prowádżić. Odległość głowy F, od centrum Wężownicé rozdźielisz ná 9. częśći, według Náui 90. tey Zabáwy, y iedną częśćią z dźiewiąćiy, iáko połdyámetrem, zatoczysz z centrum Wężownicé, cyrkuł, álbo Oko OCTL. Potym od wierzchu F, kędy iest náodlegleysze záwinienie od centrum V; przez toż centrum, spuśćisz liniią FH, y przetniesz ią w centrum, drugą krzyżową SE. A gdy według Náuki 90, zordynuiesz 12. centrow; y z pierwszego zátoczysz lunetę pierwszą ná dáną odległość od pierwszego
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 157
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683