obraca się w popiół; gorącość jego jest nagła i psująca żelazo. Węgiel nie dopalony ma kolor szarawy, trudno się łamie, i paląc się wydaje błękitny płomień i wiele dymu, pali się tak jak i drewno, co jest przyczyną że go nazywają głównią. SZTUKA WĘGLARSKA.
Przymioty te któreśmy wymienili, służą każdemu węgłowi, do czego kolwiek miałby być zażywany. Węgiel dla tego jest lepszy nad drzewo do palenia, że wydaje żywszy i regularniejszy z siebie ogień, nie wydając dymu, co czyni go potrzebnym w kuchniach do rozpalania piecyków, na których się robią potrawy i sosy, które gotowane nad ogniem drzewowym, przydymiłyby się,
obraca się w popioł; gorącość iego iest nagła i psuiąca żelazo. Węgiel nie dopalony ma kolor szarawy, trudno się łamie, i paląc się wydaie błękitny płomień i wiele dymu, pali się tak iak i drewno, co iest przyczyną że go nazywaią głownią. SZTUKA WĘGLARSKA.
Przymioty te ktoreśmy wymienili, służą każdemu węgłowi, do czego kolwiek miałby być zażywany. Węgiel dla tego iest lepszy nad drzewo do palenia, że wydaie żywszy i regularnieyszy z siebie ogień, nie wydaiąc dymu, co czyni go potrzebnym w kuchniach do rospalania piecykow, na ktorych się robią potrawy i sosy, ktore gotowane nad ogniem drzewowym, przydymiłyby się,
Skrót tekstu: DuhMałSpos
Strona: 34
Tytuł:
Sposób robienia węglów czyli sztuka węglarska
Autor:
Henri-Louis Duhamel Du Monceau
Tłumacz:
Jacek Małachowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
