i miejscami czyni Rzeczpospolitą Raguzańską pod protekcją Turków i Wenetów zostającą. P. Które są rzeki i góry znaczniejsze w Wegrzech? O. Rzeki są te: a. Dunaj. b. Draw. c. Saw. d. Tess albo Tibiscus Cissa. e. Moraw. f. Maros. Góry najwyższe dzielące Węgry od Polski pod znaczkiem ¤ nazywają się Tatry albo Krempak. P. Jakie są granice Węgier i jaka długość i szerokość ich? O. Węgry na Wschód graniczą A. z Turcją Europejską Na Południe także KARTA XVIII. ATLAS DZIECINNY. KARTA XVIII.
B. z Turcją, i C. z Grecją, z Morzem
y mieyscami czyni Rzeczpospolitą Raguzańską pod protekcyą Turkow y Wenetow zostaiącą. P. Ktore są rzeki y gory znacznieysze w Wegrzech? O. Rzeki są te: a. Dunay. b. Draw. c. Saw. d. Tess albo Tibiscus Cissa. e. Moraw. f. Maros. Gory naywyższe dzielące Węgry od Polski pod znaczkiem ¤ nazywaią się Tatry albo Krempak. P. Jakie są granice Węgier i iaka długość y szerokość ich? O. Węgry na Wschod graniczą A. z Turcyą Europeyską Na Południe także KARTA XVIII. ATLAS DZIECINNY. KARTA XVIII.
B. z Turcyą, y C. z Grecyą, z Morzem
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 221
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
Polskie ja rzeką Regnum hominum, albo liberorum.
Asesor 4. Nie zazdrościmy M. M. Panowie tego porządku innym postronnym Monarchiom, żebyśmy o takiej Modlitewce nie słyszeli, jako zwykli Ślężacy nad umierającymi mawiać: abi in alterum mundum, et ibi Germanis dominare, sicut tibi fuerunt dominati in hoc mundo. Raczej jak Węgry w Litaniach przed tym przydawały: ab omni malo, á dominio Germanorum libera nos Domine. Tak gorącej się modlmy, żebyśmy się przy naszych rządach i wolności utrzymali.
Gospodarz. Moje zaś w tej materyj zdanie, Roterodama potwierdza komparacja, iż to jest Boski sposób rządzenia, gdy jeden Pan rządzi, Ut unus DEUS
Polskie ja rzeką Regnum hominum, álbo liberorum.
Assessor 4. Nie zazdrośćimy M. M. Pánowie tego porządku innym postronnym Monárchiom, żebyśmy o tákiey Modlitewce nie słyszeli, jáko zwykli Slężacy nád umierájącymi mawiać: abi in alterum mundum, et ibi Germanis dominare, sicut tibi fuerunt dominati in hoc mundo. Ráczey ják Węgry w Litániach przed tym przydawały: ab omni malo, á dominio Germanorum libera nos Domine. Ták gorącey śię modlmy, żebyśmy śię przy nászych rządach y wolnośći utrzymali.
Gospodarz. Moje záś w tey máteryi zdánie, Roterodama potwierdza komparácya, iż to jest Boski sposób rządzenia, gdy jeden Pan rządźi, Ut unus DEUS
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: K8
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
, jako komu, Ale mnie, dobrodzieju, zostrzało w mym domu.” 498. W WĘGRZECH SIĘ WINO RODZI, W PolscE UMIERA
Kupiec jeden węgierski, mając dobre ze mną Zachowanie, przez długą uczynność wzajemną, Posyła umyślnego, pytając się, jeśli Pewna, że sejm z Warszawy do Grodna przenieśli, Gdyż nieomylnie Węgry byłyby u kata. Odpiszę, jaka świeżo stanie alternata, Że Polacy do Litwy i król z swoją radą, Kiedy kolej przypadnie, co trzeci sejm zjadą. Myślę, skąd Węgrom ku nam ten afekt uprzejmy Z taką pilnością pytać o polskie się sejmy; Gdyż jako wszytkim inszym w cesarskiej niewoli, I im w
, jako komu, Ale mnie, dobrodzieju, zostrzało w mym domu.” 498. W WĘGRZECH SIĘ WINO RODZI, W POLSZCZE UMIERA
Kupiec jeden węgierski, mając dobre ze mną Zachowanie, przez długą uczynność wzajemną, Posyła umyślnego, pytając się, jeśli Pewna, że sejm z Warszawy do Grodna przenieśli, Gdyż nieomylnie Węgry byłyby u kata. Odpiszę, jaka świeżo stanie alternata, Że Polacy do Litwy i król z swoją radą, Kiedy kolej przypadnie, co trzeci sejm zjadą. Myślę, skąd Węgrom ku nam ten afekt uprzejmy Z taką pilnością pytać o polskie się sejmy; Gdyż jako wszytkim inszym w cesarskiej niewoli, I im w
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 301
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
każdy się zapowietrzyć boi. Ten był owoc rakuskiej w onę burzą ligi, Do której ze wszytkimi szliśmy na wyścigi; Więc mieszać nasze sejmy, nasze interregna, Czyhając, rychło miła wolność nas pożegna, Cesarz CZĘŚĆ WTÓRA
Rychło nam karki osieść, mieć czwartą na głowie Koronę, skąd spadli dwaj Maksymilanowie; Mało im Węgry, Czechy i niewolnik śląski, Któremu pod przysięgą biednej zabić gąski W własnym domu nie wolno, aż zapłaci od niej; Ale czego chcą sami, znać, że tego godni. Hiszpan barzo żałował, że z tym potentatem, (Który kiedy się ruszy, całym trzęsie światem), Polacy się zwadzili, a tym
każdy się zapowietrzyć boi. Ten był owoc rakuskiej w onę burzą ligi, Do której ze wszytkimi szliśmy na wyścigi; Więc mieszać nasze sejmy, nasze interregna, Czyhając, rychło miła wolność nas pożegna, Cesarz CZĘŚĆ WTÓRA
Rychło nam karki osieść, mieć czwartą na głowie Koronę, skąd spadli dwaj Maksymilanowie; Mało im Węgry, Czechy i niewolnik śląski, Któremu pod przysięgą biednej zabić gąski W własnym domu nie wolno, aż zapłaci od niéj; Ale czego chcą sami, znać, że tego godni. Hiszpan barzo żałował, że z tym potentatem, (Który kiedy się ruszy, całym trzęsie światem), Polacy się zwadzili, a tym
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 57
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
, licho się obwiedzie. Za Karakaszem stanął, przynamniej na dziwy, We trzechkroć stu tysięcy Husseim życzliwy, Kiedy mu się krwie polskiej, jako w mowie swojej Przysiągł wczora Karakasz, toczyć nie okroi; A tymczasem niezmiernie śmieje się w zanadrze, Że Karakasz w godzinę pewnie nogi zadrze; Jeszcze nie zna Polaków, z Węgry i z Niemcami Nawykszy się bić, dziesięć stoma tysiącami. Sześćdziesiąt machin zatem ku Lubomirskiego Bronie rychtuje, które bez skutku wszelkiego Niebo dymem kopciły, a grzmotem niezmiernem Z gruntu się trzęsła ziemia pospołu z Awernem. Stanisław stał Stadnicki z swą chorągwią w straży; Temu zginął Broniowski; drugiego obnaży Ze słuchu towarzysza ten trzask;
, licho się obwiedzie. Za Karakaszem stanął, przynamniej na dziwy, We trzechkroć stu tysięcy Husseim życzliwy, Kiedy mu się krwie polskiej, jako w mowie swojej Przysiągł wczora Karakasz, toczyć nie okroi; A tymczasem niezmiernie śmieje się w zanadrze, Że Karakasz w godzinę pewnie nogi zadrze; Jeszcze nie zna Polaków, z Węgry i z Niemcami Nawykszy się bić, dziesięć stoma tysiącami. Sześćdziesiąt machin zatem ku Lubomirskiego Bronie rychtuje, które bez skutku wszelkiego Niebo dymem kopciły, a grzmotem niezmierném Z gruntu się trzęsła ziemia pospołu z Awernem. Stanisław stał Stadnicki z swą chorągwią w straży; Temu zginął Broniowski; drugiego obnaży Ze słuchu towarzysza ten trzask;
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 224
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
