że odszczepienców.
Tam widzieliśmy, bo nam prywatnie w zakrystii prezentowano, relikwie, co się dostały im nie wiem jakim sposobem, czyli zastawnym, czyli też z tym kościołem: primo włócznię, którą bok przebito Chrystusowi Panu; gwóźdź od ręki co był do krzyża Chrystus Pan przykowany NB O tej włóczni jest kwestia, ponieważ alia w Rzymie invenitur, et de clavo , których ja sam 6 widział
i krzyża świętego pars magna , od obrusa szmat , na którym Ostatnią Wieczerzą Chrystus Pan odprawował, drugi od ręcznika, którym nogi ucierał ubogim przy Ostatniej Wieczerzy Pańskiej, ząb św. Jana Chrzciciela, od łańcucha, którym krępowano
że odszczepienców.
Tam widzieliśmy, bo nam prywatnie w zakrystii prezentowano, relikwie, co się dostały im nie wiem jakim sposobem, czyli zastawnym, czyli też z tym kościołem: primo włócznię, którą bok przebito Chrystusowi Panu; gwóźdź od ręki co był do krzyża Chrystus Pan przykowany NB O tej włóczni jest kwestia, ponieważ alia w Rzymie invenitur, et de clavo , których ja sam 6 widział
i krzyża świętego pars magna , od obrusa szmat , na którym Ostatnią Wieczerzą Chrystus Pan odprawował, drugi od ręcznika, którym nogi ucierał ubogim przy Ostatniej Wieczerzy Pańskiej, ząb św. Jana Chrzciciela, od łańcucha, którym krępowano
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 128
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
Kruciaty Książki w Kościele Z. Piotra, objawiona przez Z. Pio- o SS. Relikwiach.
tra Piotrowi Bartłomiejowi Kapłanowi z Massyku, gdzie była zakopana, skąd przez Kruciatów dobyta, noszona była przez Rajmunda de Agiles Kanonika Podyiskiego, przed Biskupem Podyiskim, dlatego na jego stronie nikt raniony nie jest. Ale o tej tu Włóczni, u wielu było dubium, twierdzących iż Włócznia prawdziwa znajdowała się w Carogrodzie, aż do czasu dobycia jego przez Mahometa II. Cesarza Tureckiego; w Roku 1453. którą on wziął z Kościoła Z. Jana do skarbu swego; potym dał Bajazetowi synowi swemu, a ten na perswazją Piotra de Abusson Najwyższego Mistrza Kawalerów Jerozolimskich
Kruciaty Ksiąszki w Kościele S. Piotra, obiawiona przez S. Pio- o SS. Relikwiach.
tra Piotrowi Bartłomieiowi Kapłanowi z Massyku, gdzie była zakopana, zkąd przez Kruciatow dobyta, noszona była przez Raymunda de Agiles Kanonika Podyiskiego, przed Biskupem Podyiskim, dlatego na iego stronie nikt raniony nie iest. Ale o tey tu Włócżni, u wielu było dubium, twierdzących iż Włocżnia prawdziwa znaydowała się w Carogrodzie, aż do cźasu dobycia iego przez Machometa II. Cesarza Tureckiego; w Roku 1453. ktorą on wziął z Kościoła S. Iana do skarbu swego; potym dał Baiazetowi synowi swemu, á ten na perswazyą Piotra de Abusson Naywyższego Mistrza Kawalerow Ierozolimskich
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 110
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Trójcy ś. wskrzesił i ożywił. V. Wziąłże znowu wszytkie części ciała swego? M. Wziął wszytkie/ włosy nawet na różnych miejscach/ podczas męki swej potargane i rozrucone/ i Krew wszytkę z ciała wylaną. V. Cóż rozumieli o krwi/ którą pokazują na prześcieradle/ w które był uwiniony/ na włóczni/ na gwoździach/ i cierniu? M. Nie jest krew/ ile do jesteśtwa/ ale tylko krwi color i farba. V. Jaką postać miał po Zmartwychwstaniu? M. Taką jako i za żywota/ ale jasności siedmkroć większej/ aniżeli słońce. Zostawił miejsca ran w Nogach/ Ręku/ i Boku/ aby
Troycy ś. wskrześił y ożywił. V. Wźiąłże znowu wszytkie częśći ćiáłá swego? M. Wźiął wszytkie/ włosy náwet ná rożnych mieyscách/ podczás męki swey potárgáne y rozrucone/ y Krew wszytkę z ciáłá wylaną. V. Coż rozumieli o krwi/ ktorą pokázuią ná prześćierádle/ w ktore był vwiniony/ ná włoczni/ ná gwozdźiách/ y ćierniu? M. Nie iest krew/ ile do iestestwá/ ále tylko krwi color y fárbá. V. Iáką postáć miał po Zmartwychwstániu? M. Táką iáko y zá żywotá/ ále iásnośći śiedmkroć większey/ ániżeli słońce. Zostáwił mieyscá ran w Nogách/ Ręku/ y Boku/ áby
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 35
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
w księgi kapłańskie, bo się ziściły wyroki Pańskie. Obiecał drugi lament zaś ciężki, jako więc Matka płacze swej klęski, gdy jednorodne i miłe Plemię tuż przed nią grzebią i kładą w ziemię. Zaraz i ranę pokazał kłótą, którą Żyd ujźrzy z wieczną sromotą, co też swój skutek wzięło oboje, bo i po włóczni dwa różne zdroje wypadły hojnie z świętego boku. A w macierzyńskim gorzkie łzy oku kto zaś policzy i tych, co byli przy Niej, niż Go w grób nowy włożyli?
Pódźmy do arfy stąd Dawidówej; acz to przebieżeć krótkimi słowy, czym on wiersz jako czerwoną różą potrząsnął, trudna, lecz te, co
w księgi kapłańskie, bo się ziściły wyroki Pańskie. Obiecał drugi lament zaś ciężki, jako więc Matka płacze swej klęski, gdy jednorodne i miłe Plemię tuż przed nią grzebią i kładą w ziemię. Zaraz i ranę pokazał kłótą, którą Żyd ujźrzy z wieczną sromotą, co też swój skutek wzięło oboje, bo i po włóczni dwa różne zdroje wypadły hojnie z świętego boku. A w macierzyńskim gorzkie łzy oku kto zaś policzy i tych, co byli przy Niej, niż Go w grób nowy włożyli?
Pódźmy do arfy stąd Dawidowéj; acz to przebieżeć krótkimi słowy, czym on wiersz jako czerwoną różą potrząsnął, trudna, lecz te, co
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 123
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
