przez Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
Syrię, Asyrię, Persyę, Indię zażywają: inna jest Coptica, dawna Egipska według zdania X: Kirchera; inna jest AEthyopica, tojest Murzyńska; inna Armenica; inna Maronitica, która u Maronitów w zwyczaju. Abram Echellensis u Grawesona u Nacji Orientalnych wylicza więcej niż 50 Liturgii, to właściwych u tych Nacyj, to pospolitych. A zaś Eusebius Renaudotius w Dysertacjach w Paryżu wydanych jeszcze więcej Liturgii wylicza Orientalnych. A na Zachodzie oprócz Mszy Z: Łacińskiej Rzymskiej, wszędzie od Katolików zażywanej, jest Missa Ambrosiana w Mediolanie w Ligurrii zażywana, której Autorem Z. Ambroży tameczny Biskup, Doktor Kościelny. Druga Misa Mez
przez Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
Syrię, Asyrię, Persyę, Indię zażywaią: inna iest Coptica, dawna Egypska według zdania X: Kirchera; inna iest AEthyopica, toiest Murzyńska; inna Armenica; inna Maronitica, ktora u Maronitow w zwyczaiu. Abram Echellensis u Grawesona u Nacii Orientalnych wylicza więcey niż 50 Liturgii, to właściwych u tych Nacyi, to pospolitych. A zaś Eusebius Renaudotius w Disertacyach w Paryżu wydanych ieszcze więcey Liturgii wylicza Orientalnych. A na Zachodzie oprucz Mszy S: Łacińskiey Rzymskiey, wszędzie od Katolikow zażywaney, iest Missa Ambrosiana w Mediolanie w Ligurrii zażywana, ktorey Autorem S. Ambroży tameczny Biskup, Doktor Kościelny. Druga Misa Mez
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 47
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
od krajów ojczystych Zażywszy już na morzu niepogód burzystych. Któremi do Kalipso dziewki Atlantowej/ Przybłąkal się w ochocie ku niemu gotowej: Gdyż łagodnymi słowy cieszy żałosnego/ By zapomniał Itaki miała za własnego. Aleć mało na to dba chociaj mu sprzyjaje/ Myślić Ulisses o swym kraju nie przestaje. By tylko dym z kominów właściwych mógł ujźrzeć/ Jednak życia nie straci aż przydzie w swą stronę/ Wybawi z Proków żądzy Penelope żonę. Ponieważ nań łaskawy Jupiter ostotnie/ Aczci mu się Neptunus stawia niepogodnie. Zawiść mając o syna Polifema swego/ Gdyż Ulisses oślepił choć jednookiego. Wszakże w to ma potrafić Jupiter chętliwy/ Ze i Neptunus będzie
od kráiow oyczystych Záżywszy iuż ná morzu niepogod burzystych. Ktoremi do Kálipso dźiewki Atlántowey/ Przybłąkal się w ochoćie ku niemu gotowey: Gdyz łágodnymi słowy ćieszy żáłosnego/ By zápomniał Itáki miáłá zá własnego. Aleć máło ná to dba choćiay mu sprzyiáie/ Myslić Vlisses o swym kráiu nie przestáie. By tylko dym z kominow właśćiwych mogl vyźrzeć/ Iednák żyćia nie stráći áż przydźie w swą stronę/ Wybáwi z Prokow żądzey Penelope żonę. Ponieważ nań łáskáwy Iupiter ostotnie/ Aczći mu się Neptunus stáwia niepogodnie. Zawiść máiąc o syna Polyphemá swego/ Gdyż Vlisses oslepił choć iednookiego. Wszákże w to ma potráfić Iupiter chętliwy/ Ze y Neptunus będźie
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: G4v
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
DZiesięć lat na Trojańskiej potrzebiem się bawił/ Więc zaś wtórą dziesięć lat tułając się strawił Gdziem zwiedził dosyć krain / i królestw kosztownych W językach/ obyczajach/ miedzy sobą różnych. W których też niebezpieczeństw wielkościm skosztował/ I na ludu żołnierskym swym barzo szkodował. A wszakże jakożkolwiek z nich się wyplątawszy/ Do swych imion właściwych i Państw się udawszy. Otolim się przybłąkał: jeno żem niepewny/ Jeśli jest żona żywa/ abo który krewny. Pomnię dobrze które są majętności moje/ Zamki/ miasta/ wsi/ koło nich płynące zdroje.
Tylko nieprzedpadłyli do ręku obcego/ Radbym tę wiadomość miał od kogo pewnego. Jeno mi się na szczęście
DZieśięć lat ná Troiáńskiey potrzebiem sie báwił/ Więc záś wtorą dzieśięć lat tułáiąc sie strawił Gdziem zwiedźił dosyć kráin / y krolestw kosztownych W ięzykách/ obyczáiách/ miedzy sobą roznych. W ktorych też niebezpieczeńśtw wielkośćim skosztował/ I ná ludu żołnierskym swym bárzo szkodował. A wszákże iákożkolwiek z nich sie wyplątawszy/ Do swych imion właśćiwych y Państw się vdawszy. Otolim sie przybłąkał: ieno żem niepewny/ Ieśli iest żoná żywá/ ábo ktory krewny. Pomnię dobrze ktore są máiętnośći moie/ Zamki/ miástá/ wśi/ koło nich płynące zdroie.
Tylko nieprzedpádłyli do ręku obcego/ Radbym tę wiádomość miał od kogo pewnego. Ieno mi sie ná sczęśćie
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: H
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
Ojczyzny winić Nie będą z żalu; jeżeli zaś żwawa Zawziętość więcej zbrodń zechce przyczynić Wytrzymać i szturm, póki za tym szrankiem Decymus w odsiecz nie nadciągnie z Plankiem. CLXXX. Owszem lepiej się ubijac do zgonu, Niżeli wpuszczac na Państwo Tyrana Nie raz od tego wstecz odpada tronu, Ktokolwiek być nam pomyslał za Pana. Właściwych Przodków przypatrzyc się gronu Jaką odwagą wolność obegnana Jaką stałością, cnotą, siłą, męstwem I dał Bóg zawsze cieszyć się zwycięstwem. CLXXXI. Tegoż dnia Pułki, gdy z Afryki ściągną I wyidą na brzeg; tak się wszytkim zdało Ze w ich obronę Bogowie się sprzągną, I zachować im chcą swobody cało. Więc
Oyczyzny winić Nie będą z żalu; ieżeli zas żwawa Zawziętość więcey zbrodń zechce przyczynić Wytrzymać y szturm, poki za tym szrankiem Decymus w odsiecz nie nadciągnie z Plankiem. CLXXX. Owszem lepiey się ubiiac do zgonu, Niżeli wpusżczac na Państwo Tyrana Nie raz od tego wstecz odpada thronu, Ktokolwiek bydz nam pomyslał za Pana. Własciwych Przodkow przypatrzyc się gronu Iaką odwagą wolność obegnana Iaką stałośćią, cnotą, siłą, męstwem I dał Bog zawsze cieszyc się zwycięstwem. CLXXXI. Tegosz dnia Pułki, gdy z Afryki sciągną I wyidą na brzeg; tak się wszytkim zdało Ze w ich obronę Bogowie się sprzągną, I zachować im chcą swobody cało. Więc
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 150
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
przeszłym Parlamencie wydanych, uczynili następujące postanowienia. 1. Ze wszyscy Obywatele tej osady jako poddani I. Km Mci Koronię Angielskiej winni są tęż samę wierność, którą i rodowici Anglicy. 2. Ze stąd wynika, iż wszyscy tej osady mieszkańcy, będąc uczestnikami wierności, powinni też mieć prawo do używania wszytkich praw i wolności właściwych rodowitym Anglikom. 3. Ze tym samym jawno jest, iż poddani I. K. M. w tej osadzie znajdujący się powinni być potwierdzeni we wszytkich pomienionych prawach nietylko mocą dawnych swych Przywilejów, ależ mocą wyroku ustanowionego od Parlamentu w R. 13 Panowania Jerzego II. 2. Ze ta rzecz jest istotnie
przeszłym Parlamenćie wydanych, uczynili następuiące postanowienia. 1. Ze wszyscy Obywatele tey osady iako poddani I. Km Mći Koronię Angielskiey winni są tęż samę wierność, którą i rodowići Anglicy. 2. Ze ztąd wynika, iż wszyscy tey osady mieszkańcy, będąc uczestnikami wiernośći, powinni też mieć prawo do używania wszytkich praw i wolnośći właśćiwych rodowitym Anglikom. 3. Ze tym samym iawno iest, iż poddani I. K. M. w tey osadźie znayduiący śię powinni być potwierdzeni we wszytkich pomienionych prawach nietylko mocą dawnych swych Przywileiów, ależ mocą wyroku ustanowionego od Parlamentu w R. 13 Panowania Ierzego II. 2. Ze ta rzecz iest istotnie
Skrót tekstu: GazWil_1766_13
Strona: 7
Tytuł:
Gazety Wileńskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1766
Data wydania (nie wcześniej niż):
1766
Data wydania (nie później niż):
1766
