Gentium; jako ich nazywa Cicero, á Ennius Poeta wyraża wierszem; płci męskiej sześciu, a błałej płci sześciu liczać:
Juno, Vesta, Minerva, Ceres, Diana, Venus, Mars,Mercurius, Jovis, Neptunus, Vulcanus, Apollo.
Między wszystkiemi, Supremus jest Jupiter, albo Jowisz, Niebem i piorunami władający, Jovis omnia plena: Inni wierszem wyrażeni Bożkowie i Boginie, są niby Asesores inaczej Konsentes nazwani; których Jowisz nazywa ad Consilium według Poety:
Bis sex Caelestes medio Jove, Sedibus altisAugusta gravitate sedent.
JUNO Siostra Jowisza i Zona, od Poetów i Malarzów gr avi da fingitur et pingitur; skąd napisał Sidonius:
Juno
Gentium; iako ich nazywa Cicero, á Ennius Poeta wyraża wierszem; płci męskiey sześciu, á błałey płci sześciu liczać:
Juno, Vesta, Minerva, Ceres, Diana, Venus, Mars,Mercurius, Jovis, Neptunus, Vulcanus, Apollo.
Między wszystkiemi, Supremus iest Jupiter, albo Jowisz, Niebem y piorunami władaiący, Jovis omnia plena: Inni wierszem wyrażeni Bożkowie y Boginie, są niby Asesores inaczey Consentes nazwani; ktorych Jowisz nazywa ad Consilium według Poety:
Bis sex Caelestes medio Jove, Sedibus altisAugusta gravitate sedent.
JUNO Siostra Jowisza y Zona, od Poetow y Malarzow gr avi da fingitur et pingitur; zkąd napisał Sidonius:
Juno
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 9.
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
żołnierza katolickiego żywego i martwego odprawiali, a kościół pomieniony aby był zwany polskim wiecznemi czasy. Co jako chętnie pozwolił, tak też i bardzo gorąco zaraz do cesarza j. m. pisał, aby to przywilejem swym obwarować raczył. A nadto pułkownika Elearskiego toż książę imieniem cesarza j. m. jako jego w Czechach zupełnie władający namiestnik, takim przywilejem (w grodzie Wschowskim ingrosowanym) uczcił. I rotmistrzom wszystkim spoinie z nim aby przy tytułach, jurgieltach swych, choć bez zaciągu do śmierci zostali, u cesarza j. m. wyjednać obiecał. Który przywilej pulkownikowowi dany tu się na wzbudzenie chęci ludu rycerskiego do służenia cesarzowi j. m. przeciw
żołnierza katolickiego żywego i martwego odprawiali, a kościół pomieniony aby był zwany polskim wiecznemi czasy. Co jako chętnie pozwolił, tak też i bardzo gorąco zaraz do cesarza j. m. pisał, aby to przywilejem swym obwarować raczył. A nadto pułkownika Elearskiego toż książę imieniem cesarza j. m. jako jego w Czechach zupełnie władający namiestnik, takim przywilejem (w grodzie Wschowskim ingrosowanym) uczcił. I rotmistrzom wszystkim spoinie z nim aby przy tytułach, jurgieltach swych, choć bez zaciągu do śmierci zostali, u cesarza j. m. wyjednać obiecał. Który przywilej pulkownikowowi dany tu się na wzbudzenie chęci ludu rycerskiego do służenia cesarzowi j. m. przeciw
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 117
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
incensa, à Pyrrho territa, ab Annibale concusa, suis deniq armis dilacerata. EUROPA. Rzymu starego Delineacja RZYMU dzisiejszego, ROME ChrystIANE accurate odrysowany ABRYS.
JEżeli Stary RZYM Caput Orbis był zwany, słuszniej dzisiejszy, tym się może tytułować imieniem, gdzie teraz GŁOWA Religii NAJWYŻSZY CHRYSTUSA WIKARIUSZ, nie Państwami, ale Panów sercami władający, na Dusze Prawowierne mający moc Ligandi et solvendi. Nie zowię go nowym RZYMEM, bo tak olim Carogród nazwał Konstantyn Wielki: LEO zaś IV. Papież Watykan w Rzymie ufortyfikowawszy, nazwał NOVAM ROMAM et Leoninam Urbem. Stary RZYM tenże jest z dzisiejszym, tylko w nowe, modą Chrześcijańską przybrany decora, z ruin
incensa, à Pyrrho territa, ab Annibale concusa, suis deniq armis dilacerata. EUROPA. Rzymu starego Delineacya RZYMU dźisieyszego, ROMAE CHRISTIANAE accuratè odrysowány ABRYS.
IEżeli Stary RZYM Caput Orbis był zwány, słuszniey dźisieyszy, tym się może tytułować imieniem, gdźie teraz GŁOWA Religii NAYWYŻSZY CHRYSTUSA WIKARYUSZ, nie Państwámi, ale Panow sercami włádaiący, ná Dusze Práwowierne maiący moc Ligandi et solvendi. Nie zowię go nowym RZYMEM, bo tak olim Carogrod nazwał Konstantyn Wielki: LEO zaś IV. Papież Watykan w Rzymie ufortyfikowáwszy, názwał NOVAM ROMAM et Leoninam Urbem. Stary RZYM tenże iest z dźisieyszym, tylko w nowe, modą Chrześciańską przybrány decora, z ruin
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 102
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Jednej Nimfie, co wszystkie Boginie celuje,
Ta się styma i taki Wzór cnoty znajduje,
I niedziw! lub to za cud Mieć może Korona,
Kiedy w Nimfie Minerwa, Słynie i Bellona:
Przeto milcz już bladawy Rządco Oceanu!
Drogim chełpliwy piaskiem, w Nurtach Erydanu,
Wymuszonych dowcipów Wieszczym wynalaskiem,
Perłowym i złotawym Władający blaskiem,
Bożku wodnych widoków, Zamilcz już Neptunie!
Ucichnij z szturmujących Fal miałki Piorunie;
Niemrucz! Hydaszpie w Biegu Cicho z swym szemraniem
Od Helikonu echo Muz walczących graniem,
Nie tu z skutków Bajecznych Wytryśnione Bogi,
Nie Nilu Egipstkiego, Ani morskie progi
Zważąm, jeśli się Człeka Bogiem nazwać godzi,
I Płci
Jedney Nimfie, co wszystkie Boginie celuie,
Tá się stymá y táki Wzor cnoty znáyduie,
Y niedźiw! lub to zá cud Mieć może Koroná,
Kiedy w Nimfie Minerwá, Słynie y Belloná:
Przeto milcz iuż bládáwy Rządco Oceánu!
Drogim chełpliwy piaskiem, w Nurtách Erydanu,
Wymuszonych dowćipow Wieszczym wynálaskiem,
Perłowym y złotawym Władáiący bláskiem,
Bożku wodnych widokow, Zámilcz iuż Neptunie!
Ućichnij z szturmuiących Fal miáłki Piorunie;
Niemrucz! Hydászpie w Biegu Cicho z swym szemrániem
Od Helikonu echo Muz walczących grániem,
Nie tu z skutkow Bájecznych Wytryśnione Bogi,
Nie Nilu Egipstkiego, Ani morskie progi
Zważąm, ieżli się Człeká Bogiem názwáć godźi,
Y Płći
Skrót tekstu: JunRef
Strona: a2v
Tytuł:
Refleksje duchowne na mądry króla Salomona sentyment
Autor:
Mikołaj Karol Juniewicz
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1731
Data wydania (nie wcześniej niż):
1731
Data wydania (nie później niż):
1731
wczesną, kontentny. ukaż chleb należący, podnoś na stopnie honoru, ujrzysz, iż przy Hetmańskiej czułości Rycerstwo żyjąc, nie wydzierstwem z przeklęctwem, do Obożu za sobą nie poprowadzą przeciwnej Fortuny. T. tak jest. Nikt większej nie czyni ani przynosi szkody, w Ludziach, Akrach jako hardy Flotman, uporny Zeglarz styrem władający uczony bez sumnienia, Medyk nieumiejętny, Sędzia ku prezentom żartkiego wzroku, a leniwego ucho ku iprawcom. E. Jam najpierwej sprowadził porządek strachu niespodziewanego, w napadnieniu nawojska z Pannonicka odnosząc zwycięstwajużprawie w przegranej potrzebie. T. Rozumiem sprawę, jako się przydało wojsku, którego był Hetmanem Bronnus, idąc przeciwko Grekom
wczesną, kontentny. vkaż chleb należący, podnoś na stopnie honoru, vyrzysz, iż przy Hetmáńskiey czułośći Rycerstwo żyiąc, nie wydźierstwem z przeklęctwem, do Obożu zá sobą nie poprowádzą przećiwney Fortuny. T. ták iest. Nikt większey nie czyni áni przynośi szkody, w Ludźiách, Akrách iáko hárdy Flotman, vporny Zeglarz styrem władáiący vczony bez sumnienia, Medyk nieumieiętny, Sędźia ku prezentom zartkiego wzroku, á leniwego vcho ku ipráwcom. E. Iam naypierwey sprowádźił porządek stráchu niespodźiewánego, w nápádnieniu náwoyská z Pánnonická odnosząc zwyćięstwáiużprawie w przegráney potrzebie. T. Rozumiem spráwę, iáko się przydáło woysku, ktorego był Hetmánem Bronnus, idąc przećiwko Grekom
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 79
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
