Diecezjach dość obszerna, w parochiach dość liczna. Bo w Prowincjach Litewskiej i Ruskiej daleko więcej liczy Cerkiew a niżeli Kościołów Latini ritus. I. Jest Metropolia Ruska fundowana od Włodzimirza X. Ruskiego w roku 1000. Stolica jej założona była w Kijowie. Ale gdy z Schizmatyczała, przeniesiona do Lwowa. Tenże Metropolita jest Władyką Halickim Lwowskim i Kamienieckim. II. Włodzimirska Władyków Katedra fundowana tegoż roku od tegoż Włodzimirza. Władyka Włodzimirski jest oraz Brzeski i Prototron całej Rusi. III. Jest Łuckich Władyków Katedra. Episkop Łucki jest oraz Eksarcha całej Rusi. IV. Jest Metropolia Połocka fundowana od tegoż Książęcia. Metropolita jest oraz Episkopem Witebskim
Dyecezyach dość obszerná, w parochiach dość liczná. Bo w Prowincyach Litewskiey y Ruskiey daleko więcey liczy Cerkiew á niżeli Kościołow Latini ritus. I. Iest Metropolia Ruska fundowana od Włodzimirza X. Ruskiego w roku 1000. Stolica iey założoná byłá w Kiiowie. Ale gdy z Schizmátyczała, przeniesiona do Lwowa. Tenże Metropolita iest Włádyką Halickim Lwowskim y Kamienieckim. II. Włodzimirska Władykow Katedra fundowana tegoż roku od tegoż Włodzimirza. Władyka Włodzimirski iest oraz Brzeski y Prototron całey Rusi. III. Iest Łuckich Władykow Kátedra. Episkop Łucki iest oraz Exarcha całey Rusi. IV. Iest Metropoliá Połocka fundowana od tegoż Xiążęcia. Metropolitá iest oraz Episkopem Witebskim
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: K3
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Włodzimirza. Władyka Włodzimirski jest oraz Brzeski i Prototron całej Rusi. III. Jest Łuckich Władyków Katedra. Episkop Łucki jest oraz Eksarcha całej Rusi. IV. Jest Metropolia Połocka fundowana od tegoż Książęcia. Metropolita jest oraz Episkopem Witebskim i Mścisławskim. V. Metropolita Smoleńska jeszcze przed rokiem 1146. założona. Metropolita jest oraz Władyką Siewierskim i Archimandrytą Hleboboryskim. VI. Władykostwo Przemyskie fundowane przed rokiem 1271. Władykowie Przemysłcy są oraz Episkopami Samborskiemi. VII. Władykostwo Chelmskie fundowane od X Włodzimirza. VIII. Władykowstwo Pińskie fundowane w roku 1146. Ci Władykowie są oraz Episkopami Turowskiemi.
CXXX. Oprócz Łacińskiej i Greckiej Religii jest w Polsce Arcybiskupstwo Ormiańskie, które
Włodzimirza. Władyka Włodzimirski iest oraz Brzeski y Prototron całey Rusi. III. Iest Łuckich Władykow Kátedra. Episkop Łucki iest oraz Exarcha całey Rusi. IV. Iest Metropoliá Połocka fundowana od tegoż Xiążęcia. Metropolitá iest oraz Episkopem Witebskim y Mścisławskim. V. Metropolita Smoleńská ieszcze przed rokiem 1146. założoná. Metropolitá iest oraz Włádyką Siewierskim y Archimandrytą Hleboboryskim. VI. Włádykostwo Przemysłkie fundowane przed rokiem 1271. Włádykowie Przemysłcy są oraz Episkopami Samborskiemi. VII. Władykostwo Chelmskie fundowane od X Włodzimirza. VIII. Władykowstwo Pińskie fundowane w roku 1146. Ci Władykowie są oraz Episkopami Turowskiemi.
CXXX. Oprocz Łacińskiey y Greckiey Religii iest w Polszcze Arcybiskupstwo Ormiańskie, ktore
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: K3
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
tam będących ludzi postrachem po Cerkwi tam i sam srodze straszliwie rzucał/ i zaczętej przezeń Liturgiej/ aż i do samej śmierci skończyć nigdy nie dopuścił: Trzeci jako oculati testes powiadają/ ożarszy się gorzałki z dobrą pokutą i poprawą żywota swego szyję złamał. Czwarty jeszcze przed tą Apostazją (za to/ że już zostawszy Władyką przeciw swej Zakonniczej Regule z żoną ale nie jak z siostrą mieszkał) w klątwę albo ekscommunicacją od zwierzchniego Pasterza swego będąc włożony/ z takowąż jako i wzwyż mienieni pokutą żywota swego dokonał. Piąty a ten nabliższy twoij Kolega/ który z tobą w tym zawołanym poselstwie do Rzymu jeździł/ mężobójstwem/ wszeteczeństwem/ i innemi
tám będących ludźi postráchem po Cerkwi tám y sám srodze strászliwie rzucał/ y zácżętey przezeń Liturgiey/ áż y do sámey śmierći skońcżyć nigdy nie dopuśćił: Trzeći iáko oculati testes powiádáią/ ożárszy się gorzałki z dobrą pokutą y popráwą żywotá swego szyię złamał. Cżwarty ieszcże przed tą Apostázyą (zá to/ że iuż zostawszy Włádyką przećiw swey Zakonnicżey Regule z żoną ále nie iák z siostrą mieszkał) w klątwę álbo excommunicatią od zwierzchniego Pásterzá swego będąc włożony/ z tákowąż iáko y wzwyż mienieni pokutą żywotá swego dokonał. Piąty á ten nabliższy twoiy Collegá/ ktory z tobą w tym záwołánym poselstwie do Rzymu ieźdźił/ mężoboystwem/ wszetecżeństwem/ y innemi
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 78v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
a potem wielki marszałek W. Ks. Lit., i ponieważ, tak przez konniwencją
króla Jana Trzeciego dla siostrzenicy swojej, in voto Lubomirskiej, marszałkowej wielkiej koronnej, jako też przez inne przeszkody, ordynacja ostrogską względem kawalerów maltańskich szła na sejmach w reces; lubo przez dekreta sejmowe, jeden roku 1645 między Puzyną, władyką włodzimirskim a Władysławem księciem Zasławskim, ordynatem ostrogskim, drugi 1667 za Jana Kazimierza króla polskiego między instygatorem koronnym a Aleksandrem księciem Zasławskim, ordynatem ostrogskim, ferowane, była aprobowana. Za czym książę Sanguszko, marszałek lit., choć do linii białogłowskiej nie należała ordynacja i na księciu Władysławie Zasławskim, ordynacie ostrogskim, ojcu Lubomirskiej,
a potem wielki marszałek W. Ks. Lit., i ponieważ, tak przez konniwencją
króla Jana Trzeciego dla siestrzenicy swojej, in voto Lubomirskiej, marszałkowej wielkiej koronnej, jako też przez inne przeszkody, ordynacja ostrogską względem kawalerów maltańskich szła na sejmach w reces; lubo przez dekreta sejmowe, jeden roku 1645 między Puzyną, władyką włodzimirskim a Władysławem księciem Zasławskim, ordynatem ostrogskim, drugi 1667 za Jana Kazimierza króla polskiego między instygatorem koronnym a Aleksandrem księciem Zasławskim, ordynatem ostrogskim, ferowane, była aprobowana. Za czym książę Sanguszko, marszałek lit., choć do linii białogłowskiej nie należała ordynacja i na księciu Władysławie Zasławskim, ordynacie ostrogskim, ojcu Lubomirskiej,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 431
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
owej strony. Duchowni osobno bywają od pospólstwa przegrodzeni ścianą wywiedzioną śrzodkiem cerkwie. a ma ta ściana dwoje drzwi/ z których jednej zowią Carskie/ i nie otwierają ich nigdy/ tylko kiedy niosą zgotowaną hoscją ku ofierze obiedniej. Wiele Czernców z Moskwy chodzą opowiadając Tatarom Ewangelią świętą/ z których niejaki Stefan/ co potym był Władyką Permskim/ srodze od tamtych ludzi zmęczony był/ a nakoniec obłupiony z skory. Lecz Iwan Wielki Kniaź przyprowadził ich do wiary. Rozszerzyła się ta ich wiara Moskiewska za Coloniami abo osadami z Moskiewskich i z Liwlandskich ludzi/ które ci Hospodarowie zaprowadzili do królestw Astrachańskiego i Kazańskiego. Ale z inszej miary więcej tam jest bałwochwalców
owey strony. Duchowni osobno bywáią od pospolstwá przegrodzeni śćiáną wywiedźioną śrzodkiem cerkwie. á ma tá śćiáná dwoie drzwi/ z ktorych iedney zowią Cárskie/ y nie otwieráią ich nigdy/ tylko kiedy niosą zgotowáną hostią ku ofierze obiedniey. Wiele Czerncow z Moskwy chodzą opowiádáiąc Tátárom Ewángelią świętą/ z ktorych nieiáki Stefan/ co potym był Władiką Permskim/ srodze od támtych ludźi zmęczony był/ á nákoniec obłupiony z skory. Lecz Iwan Wielki Kniáź przyprowádźił ich do wiáry. Rozszerzyłá się tá ich wiárá Moskiewska zá Coloniámi ábo osádámi z Moskiewskich y z Liwlandskich ludźi/ ktore ći Hospodárowie záprowádźili do krolestw Astrácháńskiego y Kázáńskiego. Ale z inszey miáry więcey tám iest báłwochwálcow
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 132
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
