niżeli Kościołów Latini ritus. I. Jest Metropolia Ruska fundowana od Włodzimirza X. Ruskiego w roku 1000. Stolica jej założona była w Kijowie. Ale gdy z Schizmatyczała, przeniesiona do Lwowa. Tenże Metropolita jest Władyką Halickim Lwowskim i Kamienieckim. II. Włodzimirska Władyków Katedra fundowana tegoż roku od tegoż Włodzimirza. Władyka Włodzimirski jest oraz Brzeski i Prototron całej Rusi. III. Jest Łuckich Władyków Katedra. Episkop Łucki jest oraz Eksarcha całej Rusi. IV. Jest Metropolia Połocka fundowana od tegoż Książęcia. Metropolita jest oraz Episkopem Witebskim i Mścisławskim. V. Metropolita Smoleńska jeszcze przed rokiem 1146. założona. Metropolita jest oraz Władyką Siewierskim i
niżeli Kościołow Latini ritus. I. Iest Metropolia Ruska fundowana od Włodzimirza X. Ruskiego w roku 1000. Stolica iey założoná byłá w Kiiowie. Ale gdy z Schizmátyczała, przeniesiona do Lwowa. Tenże Metropolita iest Włádyką Halickim Lwowskim y Kamienieckim. II. Włodzimirska Władykow Katedra fundowana tegoż roku od tegoż Włodzimirza. Władyka Włodzimirski iest oraz Brzeski y Prototron całey Rusi. III. Iest Łuckich Władykow Kátedra. Episkop Łucki iest oraz Exarcha całey Rusi. IV. Iest Metropoliá Połocka fundowana od tegoż Xiążęcia. Metropolitá iest oraz Episkopem Witebskim y Mścisławskim. V. Metropolita Smoleńská ieszcze przed rokiem 1146. założoná. Metropolitá iest oraz Włádyką Siewierskim y
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: K3
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Rzymskim/ Idem ibidem. Idem in Psal. Verba mea. o teraźniejszym Idem Bern. Epistol. 237. kościele Rzymskim. Psal. 84. o teraźniejszym I. Timo. 6 Tamże. Mat. 16. Rzymskim Kościele. Śmierć odstępników jaka. Michael Rahoza. Połocki Herman. Piński Hoboł. Chełmski Lucki władyka Terlecki. O teraźniejszym Apoca, 12 Apoc. 17 Kościele Rżymskim. 2. Tim. 3 O teraźniejszym Mat. 22 Kościele Rzymskim. 2. Tim. 3 Adriano PP. ad Con. Norimb. Anno 1522. o teraźniejszym Rzymskim kościele. o teraźniejszym Część wtóra o Cerkwi ś. O Cerkwi wschodniej Wschodniej,
Rzymskim/ Idem ibidem. Idem in Psal. Verba mea. o teráźnieyszym Idem Bern. Epistol. 237. kośćiele Rzymskim. Psal. 84. o teraźnieyszym I. Timo. 6 Tamże. Mat. 16. Rzymskim Kośćiele. Smierć odstępnikow iáka. Michael Rahoza. Połocki Herman. Pinski Hoboł. Chełmski Lucki włádyká Terlecki. O teráźnieyszym Apoca, 12 Apoc. 17 Kośćiele Rżymskim. 2. Tim. 3 O teráźnieyszym Matt. 22 Kosćiele Rzymskim. 2. Tim. 3 Adriano PP. ad Con. Norimb. Anno 1522. o teráźnieyszym Rzymskim kośćiele. o teráźnieyszym Cżęść wtora o Cerkwi ś. O Cerkwi wschodniey Wschodniey,
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 76v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
się nie szańcowali; którzy zaraz skoro przymierze obwołano, pod sam zamek się przyszańcowali, a skoro czas przymierza wyszedł, zamek zapalili. Naszy i gasili i bronili się, póki mogli, na ostatek nie mogąc ognia ugasić, wyszli z zamku do kniazia. Wojewoda wzięt w więzienie i z żoną, wzięt Hlebowic, wzięt Władyka i co Litwy było, tak wielkich, jako i małych, wszyscy wzięci. Polskie zasię rotmistrze, Wierzchlińskiego, który był Ślęzak, Warszawskiego i insze, oblókszy w szaty kosztowne, wolno puszczono. Wierzchlińskiemu potym w Wilnie przed królem przymówił był o te szaty Starzechowski, wojewoda podolski; lecz Wierzchliński dał o swej niewinności sprawę
się nie szańcowali; którzy zaraz skoro przymierze obwołano, pod sam zamek się przyszańcowali, a skoro czas przymierza wyszedł, zamek zapalili. Naszy i gasili i bronili się, póki mogli, na ostatek nie mogąc ognia ugasić, wyszli z zamku do kniazia. Wojewoda wzięt w więzienie i z żoną, wzięt Hlebowic, wzięt Władyka i co Litwy było, tak wielkich, jako i małych, wszyscy wzięci. Polskie zasię rotmistrze, Wierzchlińskiego, który był Ślęzak, Warszawskiego i insze, oblókszy w szaty kosztowne, wolno puszczono. Wierzchlińskiemu potym w Wilnie przed królem przymówił był o te szaty Starzechowski, wojewoda podolski; lecz Wierzchliński dał o swej niewinności sprawę
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 231
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
w rozsypkę udali, A nasi wpadszy — łby im ucinali, Bili i siekli, i w błota wpychali, I po jęczących Kozakach deptali, Tak iż Styr prawie ze krwie płynął drugi I purpurowe wrzały ciekąc strugi. Żaden w okopach nie został tak zdrowy, Aby na placu nie miał pozbyć głowy. I sam nieborak władyka od swego Ubioru ledwo uciekł kapłańskiego, Porzucił wszystkie w szańcach aparaty, Dzwonki i ryzy, i kościelne szaty, Nie ufając swej nieborak świętości Dodawał skrzydeł nogom i prędkości, Chcąc naleźć z strachem hetmana swojego W drodze Bogdana kędyś Chmielnickiego, Który uchodząc po bitwie przegranej Z ordą jako zwierz od trzody wyszczwany — Więcej już nie
w rozsypkę udali, A nasi wpadszy — łby im ucinali, Bili i siekli, i w błota wpychali, I po jęczących Kozakach deptali, Tak iż Styr prawie ze krwie płynął drugi I purpurowe wrzały ciekąc strugi. Żaden w okopach nie został tak zdrowy, Aby na placu nie miał pozbyć głowy. I sam nieborak władyka od swego Ubioru ledwo uciekł kapłańskiego, Porzucił wszystkie w szańcach aparaty, Dzwonki i ryzy, i kościelne szaty, Nie ufając swej nieborak świątości Dodawał skrzydeł nogom i prędkości, Chcąc naleźć z strachem hetmana swojego W drodze Bogdana kędyś Chmielnickiego, Który uchodząc po bitwie przegranej Z ordą jako zwierz od trzody wyszczwany — Więcej już nie
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 130
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
skwapliwi. I owszem, w deliberacyjej zostawali. W ostatku uciekają uczyniwszy przez błota przeprawę, w której się moc Kozaków topi. Król. J.M. pokory ich nie widząc bić ich każe. Zatym nasi szturmem ich dobywają i, lubo się potężnie bronią, nasi ich dobędą i gwałtownie biją. W ostatku i władyka uciekł. Król IM. z tryjumfem powraca. NAWIGACYJEJ MORSKIEJ ROZDZIAŁ PIĄTY ARGUMENT Pod miasto Roztok przypłynąwszy, gwałtowny szturm na okręt z nagła następuje, a (co większa) przez nieostrożność ściana wewnątrz od ognia tleje, z czego wielki rozruch staje się między ludźmi. Do tego konie, które były w okręcie, w nocy
skwapliwi. I owszem, w deliberacyjej zostawali. W ostatku uciekają uczyniwszy przez błota przeprawę, w której się moc Kozaków topi. Król. J.M. pokory ich nie widząc bić ich każe. Zatym nasi szturmem ich dobywają i, lubo się potężnie bronią, nasi ich dobędą i gwałtownie biją. W ostatku i władyka uciekł. Król JM. z tryjumfem powraca. NAWIGACYJEJ MORSKIEJ ROZDZIAŁ PIĄTY ARGUMENT Pod miasto Roztok przypłynąwszy, gwałtowny szturm na okręt z nagła następuje, a (co większa) przez nieostrożność ściana wewnątrz od ognia tleje, z czego wielki rozruch staje się między ludźmi. Do tego konie, które były w okręcie, w nocy
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 130
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
im. była na nabożeństwie rannym i obiednym u oo. dominikanów.
Imp. wojewodzina bełzka z impp. wojewodziankami przyjachała pro assistentia królowej im. do samej Warszawy. Imp. łowczy kor. i imp. wojewoda bracławski także comparuerunt przed południem, w wieczór zaś imp. żytomirski z jejmcią swoją i im. ks. władyka lwowski. Ci tedy ichm. na łóżku leżącego króla im. różnymi zabawiali dyskursami. P. Dłużewski towarzysz pancerny imp. marszałka nadw. kor. przyprowadził dzikiego znacznego Tatara, który odwód trzymał tych Tatarów, którzy się wybrali w czambuł pod Kamieniec, ale ich z Okopu Ś. Trójcy rozgromiono w przeszłym tygodniu. Więcej
jm. była na nabożeństwie rannym i obiednym u oo. dominikanów.
Jmp. wojewodzina bełzka z jmpp. wojewodziankami przyjachała pro assistentia królowej jm. do samej Warszawy. Jmp. łowczy kor. i jmp. wojewoda bracławski także comparuerunt przed południem, w wieczór zaś jmp. żytomirski z jejmcią swoją i jm. ks. władyka lwowski. Ci tedy ichm. na łóżku leżącego króla jm. różnymi zabawiali dyskursami. P. Dłużewski towarzysz pancerny jmp. marszałka nadw. kor. przyprowadził dzikiego znacznego Tatara, który odwód trzymał tych Tatarów, którzy się wybrali w czambuł pod Kamieniec, ale ich z Okopu Ś. Trójcy rozgromiono w przeszłym tygodniu. Więcej
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 70
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
, że królowa im. do swego pokoju kończyć obiad swój poszła, bo zaraz cerulicy onę opatrywali. Na dwie tedy skarżył się, że mu dokuczają, przy tym kaszel miał, znać z naziębienia. Na żołądek nie skarży się, z łaski Bożej zdrów nań.
Imp. starosta żytomirski i im. ks. władyka lwowski pożegnał króla im., który do Lwowa odjachał, wziąwszy ustny konsens od króla im. hospodara Duki wydać ciało synowi jego do Jass. Jutro tedy stamtąd wszystka Ruś solenni applausu et apparatu (bo będzie na 4 tysiące świc) wyprowadzać onego będą. Archimandryją owrucką temu ks. Dymarackiemu, co go Moskwa męczyła,
, że królowa jm. do swego pokoju kończyć obiad swój poszła, bo zaraz cerulicy onę opatrywali. Na dwie tedy skarżył się, że mu dokuczają, przy tym kaszel miał, znać z naziębienia. Na żołądek nie skarży się, z łaski Bożej zdrów nań.
Jmp. starosta żytomirski i jm. ks. władyka lwowski pożegnał króla jm., który do Lwowa odjachał, wziąwszy ustny konsens od króla jm. hospodara Duki wydać ciało synowi jego do Jass. Jutro tedy stamtąd wszystka Ruś solenni applausu et apparatu (bo będzie na 4 tysiące świc) wyprowadzać onego będą. Archimandryją owrucką temu ks. Dymarackiemu, co go Moskwa męczyła,
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 71
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
Załęski, po której ad praesentationem j.k.m. zaczęła się his formalitatibus ta elekcja.
Siedli tedy w ławkach, stolik we śrzodku z krzyżem był kaplicy, przy którym stał pisarz konsystorski dla konotowania votorum. Im. ks. poznański potestatem jemu daną z Rzymu przeczytał, po przeczytanej praesens im. ks. władyka piński dał votum swoje na im. ks. Załęskiego, drudzy epis-
kopi przez listy swoje, które czytano, im. ks. Winnicki osobliwie cum ea conditione, ut recedat od władyctwa włodzimirskiego, ponieważ tam trzeba osobliwego pasterza. Na co consensit libenter im. ks. Załęski, który his suffragiis electus zaraz poszedł j
Załęski, po której ad praesentationem j.k.m. zaczęła się his formalitatibus ta elekcyja.
Siedli tedy w ławkach, stolik we śrzodku z krzyżem był kaplicy, przy którym stał pisarz konsystorski dla konotowania votorum. Jm. ks. poznański potestatem jemu daną z Rzymu przeczytał, po przeczytanej praesens jm. ks. władyka piński dał votum swoje na jm. ks. Załęskiego, drudzy epis-
kopi przez listy swoje, które czytano, jm. ks. Winnicki osobliwie cum ea conditione, ut recedat od władyctwa włodzimirskiego, ponieważ tam trzeba osobliwego pasterza. Na co consensit libenter jm. ks. Załęski, który his suffragiis electus zaraz poszedł j
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 203
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
czego mu i najwyższe publiczne funkcje przeszkodą nie były; wszystkich serca do BOGA i cnoty nakłaniał: jest w druku jego Kazanie in fol: które miał na pogrzebie, Marianny Jabłonowskii Wojewodziny Ruskiej i Hetmanowy: i drugie, które miał na wprowadzeniu relikwii Z. Felicyssymy pod czas elekcyj in 4to: Za jego perswazją Innocenty Winnicki Władyka Przemyski, z kościołem się Rzymskim zjednoczył, i swoich do tegoż pociągnął. Wjechał potym na Biskupstwo Krakowskie 1701 9 8bris, na którym bardzo krótko prezydując, pieczęci na sejmie nie oddawszy, przeniósł się na lepsze życie 1702. Na Zakon nasz był szczególnie z estymacją łaskawy, dla tego Probostwo Piotrkowskie trzymając, pierwszy nas
czego mu y naywyższe publiczne funkcye przeszkodą nie były; wszystkich sercá do BOGA y cnoty nakłaniał: iest w druku iego Kazanie in fol: ktore miał na pogrzebie, Maryanny Jabłonowskii Woiewodziny Ruskiey y Hetmanowy: y drugie, ktore miał na wprowadzeniu relikwii S. Felicyssymy pod czas elekcyi in 4to: Za iego perswazyą Innocenty Winnicki Włádyká Przemysłki, z kościołem się Rzymskim ziednoczył, y swoich do tegoż pociągnął. Wiachał potym ná Biskupstwo Krákowskie 1701 9 8bris, ná ktorym bardzo krotko prezyduiąc, pieczęci ná seymie nie oddawszy, przeniosł się ná lepsze życie 1702. Ná Zakon nász był szczegulnie z estymácyą łáskáwy, dla tego Probostwo Piotrkowskie trzymáiąc, pierwszy nas
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 68
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
sobą Fredrownę. Abraham Annę Podborecką Sędziankę Ziemską Bełzką. Samuel Katarzynę Zarębiną, ale sterylem. Dro
¤DROHINICZ. Ludwik Drohinicz Horódniczy Radomski, z Księstwem Żmudzkim podpisał elekcją Jana III. Niewiem czy nie tu należy, Katarzyna Drohiczanka Piotra Myszkowskiego Kasztelana Lubelskiego małżonka Gen: Myszko:
DROHOJOWSKI herbu Korczak, na Rusi. Atanazy Drojewski Władyka Przemyski koło roku 1440, jako świadczy obraz jego w tamtej Katedrze. Jan Parys na Drohojowie Drohojewski, z Orzechowską Sędzianką Przemyską zostawił synów piąciu. Z tych 1. Jan naprzód Kasztelan Chełmski, potym Biskup Kamieniecki, z tego postąpił na Chełmskie, ztego na Kujawskie, na którym umarł w roku 1557. Był Ojczyznę
sobą Fredrownę. Abraham Annę Podborecką Sędziánkę Ziemską Bełzką. Sámuel Katarzynę Zarębiną, ale sterilem. Dro
¤DROHINICZ. Ludwik Drohinicz Horodniczy Radomski, z Xięstwem Zmudzkim podpisał elekcyą Jana III. Niewiem czy nie tu należy, Katarzyna Drohiczanka Piotra Myszkowskiego Kásztelana Lubelskiego małżonka Gen: Myszko:
DROHOIOWSKI herbu Korczak, ná Ruśi. Atanazy Droiewski Władyka Przemysłki koło roku 1440, iako świadczy obraz iego w tamtey Katedrze. Jan Parys ná Drohoiowie Drohoiewski, z Orzechowską Sędzianką Przemysłką zostawił synow piąciu. Z tych 1. Jan naprzod Kásztelan Chełmski, potym Biskup Kamieniecki, z tego postąpił ná Chełmskie, ztego ná Kuiawskie, na ktorym umarł w roku 1557. Był Oyczyznę
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 83
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
