nie pozwala, trwoga z tych pochodząca serce zmieszała, że go zażywając niemiłosiernie nigdy i nigdzie zażyć nie możemy walecznie. Pan Bóg bowiem najmniejszemu uciskowi ludzkiemu asystuje ogromnie, krzywdy mści się potężnie i wetuje, same łzy bez nadgrody chcąc mieć, na ostateczny sąd swój usilnie zbiera i zachowuje. Brykamy pyszno i rezolutnie wytwornymi szarży władzami i stopniami, imieniem „towarzysz” jako Annibalowym dmuchamy i sapamy, w pretensyjach Bóg wie jak dawne, ledwo nie od Adama układamy zasługi, w respektach u białychgłów walecznych czynów, przewag, harców, potyczek i imprez swoich pocieszne, aż się boku pukać trzeba, sforcujemy renome, wszędzie i u każdego czci, poszanowania
nie pozwala, trwoga z tych pochodząca serce zmieszała, że go zażywając niemiłosiernie nigdy i nigdzie zażyć nie możemy walecznie. Pan Bóg bowiem najmniejszemu uciskowi ludzkiemu asystuje ogromnie, krzywdy mści się potężnie i wetuje, same łzy bez nadgrody chcąc mieć, na ostateczny sąd swój usilnie zbiera i zachowuje. Brykamy pyszno i rezolutnie wytwornymi szarży władzami i stopniami, imieniem „towarzysz” jako Annibalowym dmuchamy i sapamy, w pretensyjach Bóg wie jak dawne, ledwo nie od Adama układamy zasługi, w respektach u białychgłów walecznych czynów, przewag, harców, potyczek i imprez swoich pocieszne, aż się boku pukać trzeba, sforcujemy renome, wszędzie i u każdego czci, poszanowania
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 282
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
święty mówi: Mirabilis facta est scientia tua ex me, confortata est, et non potero ad eam. Umiejętność twoję Boską Panie/ wyraziłeś na mnie/ kiedyś mi dał rozum/ wolą/ i pamięć/ w jednej duszy mojej/ i natury twojej Boskiej istność nierozdzielną/ we trzech personach zawarta/ temi trzema władzami dusze mojej pokazałeś mi/ i takeś je umocnił/ iż ja ich rozdzielić z jedności dusze mojej nie mogę. Potwierdziło tej nauki Concilium pierwsze Miceńskie/ na którym siła było Biskupów onych świętych/ czynieniem cudów/ i mądrością Boską sławnych/ potępiwszy wszytkie błędy Heretyckie przeszłe a osobliwie Ariusza niezbożnego od uczestnictwa kościoła świętego
święty mowi: Mirabilis facta est scientia tua ex me, confortata est, et non potero ad eam. Vmieiętność twoię Boską Pánie/ wyráźiłeś ná mnie/ kiedyś mi dał rozum/ wolą/ y pámięć/ w iedney duszy moiey/ y nátury twoiey Boskiey istność nierozdźielną/ we trzech personách záwarta/ temi trzemá władzámi dusze moiey pokazałeś mi/ y tákeś ie vmocnił/ iż ia ich rozdźielić z iednośći dusze moiey nie mogę. Potwierdźiło tey náuki Concilium pierwsze Miceńskie/ ná ktorym śiłá było Biskupow onych świętych/ czynieniem cudow/ y mądrośćią Boską sławnych/ potępiwszy wszytkie błędy Heretyckie przeszłe á osobliwie Aryuszá niezbożnego od vczestnictwá kośćiołá świętego
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 5
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
kościoły/ zakładając seminaria/ z wielkim barzo pożytkiem. Przybył tam potym drugiego roku Frater Martinus de Valentia, będąc Vikaryim Papieskim/ człowiek wielkich cnot/ i owszem świątobliwy/ i przyprowadził z sobą jedenaście drugich Ojców z tegoż zakonu ś. Franciszka. W roku zaś 1526. nastąpiło tam XII. Ojców Dominikanów z wielkimi władzami/ które im pozwolił Leo X. i Klemens VII.
W roku 1527. przybył do nowej Hiszpaniej Joannes Zumarraga Franciszkan człowiek dziwnie dobry i cnotliwy/ i barzo przykładny. Umarł Biskupem będąc w Meksyku w roku 1548. po którym nastąpił Alfonsus de Montujar Dominikan. Przybył też tam pod tymże rokiem F. Julianus Garzes
kośćioły/ zákłádáiąc seminária/ z wielkim bárzo pożytkiem. Przybył tám potym drugiego roku Frater Martinus de Valentia, będąc Vikáriim Papieskim/ człowiek wielkich cnot/ y owszem świątobliwy/ y przyprowádźił z sobą iedennaśćie drugich Oycow z tegoż zakonu ś. Fránćiszká. W roku záś 1526. nástapiło tám XII. Oycow Dominikanow z wielkimi władzámi/ ktore im pozwolił Leo X. y Clemens VII.
W roku 1527. przybył do nowey Hiszpaniey Ioánnes Zumárrágá Fránćiszkan człowiek dźiwnie dobry y cnotliwy/ y bárzo przykłádny. Vmárł Biskupem będąc w Mexiku w roku 1548. po ktorym nástąpił Alfonsus de Montuiár Dominikan. Przybył też tám pod tymże rokiem F. Iulianus Garzes
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 41
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
z których drugie nie mają własnych przezwisk/ jako się okaże niżej: gdy się mówić będzie o ich miarkowaniu: to jest/ o cnotach/ które obrzezują niepotrzebność wszelaką w namiętnościach. Mamy tu krótko wiedzieć rzeczy przynależące do władzej pożądliwej/ i do władzej gniewliwej: różne są/ z czego się też różność pokazuje miedzy temi władzami. Rzeczy które się zdadzą godne miłości/ niektóre przynależą więcej do ciała i do jego ukochania/ a te się ściągają do władzej pożądliwej. Niektóre przynależą więcej do umysłu/ jako miłość sławy/ zwycięstwa/ etc. a te przynależą do żądze gniewliwej. Rzeczy około których się bawi władza pożądliwa/ są dobre/ abo złe
z ktorych drugie nie máią własnych przezwisk/ iáko się okaże niżey: gdy się mowić będźie o ich miárkowániu: to iest/ o cnotách/ ktore obrzezuią niepotrzebność wszeláką w namiętnośćiách. Mamy tu krotko wiedźieć rzeczy przynależące do władzey pożądliwey/ y do władzey gniewliwey: rożne są/ z czego się też rożność pokázuie miedzy temi władzámi. Rzeczy ktore się zdádzą godne miłośći/ niektore przynależą więcey do ćiáłá y do iego vkochánia/ á te się śćiągáią do władzey pożądliwey. Niektore przynależą więcey do vmysłu/ iáko miłość sławy/ zwyćięstwá/ etc. á te przynależą do żądze gniewliwey. Rzeczy około ktorych się báwi władza pożądliwa/ są dobre/ ábo złe
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 137
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
