na sądnym dniu tych cyfer nie zmażą.” „Ogród — prawi — pokażę i wątpić w tym szkoda, Że włodarzowi piecza należy ogroda.” „Czego inszego się też spodziewać nie trzeba, Że cię twoim ogrodem zbędą, miasto nieba.” „Nie dbałbym, dosyć by to — rzecze — na włodarza.” Cóż, nieboże, gdy w piekle każdy chłodnik sparza. 235 (F). SĄSIAD BOGATY Z UBOGIM
„Jam nie począł, a tyś już schował do stodoły.” A ten: „Panie, prędko się, mówią, zmyje goły.” „Prawda — rzecze ów — mniej też
na sądnym dniu tych cyfer nie zmażą.” „Ogród — prawi — pokażę i wątpić w tym szkoda, Że włodarzowi piecza należy ogroda.” „Czego inszego się też spodziewać nie trzeba, Że cię twoim ogrodem zbędą, miasto nieba.” „Nie dbałbym, dosyć by to — rzecze — na włodarza.” Cóż, nieboże, gdy w piekle każdy chłodnik sparza. 235 (F). SĄSIAD BOGATY Z UBOGIM
„Jam nie począł, a tyś już schował do stodoły.” A ten: „Panie, prędko się, mówią, zmyje goły.” „Prawda — rzecze ów — mniej też
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 106
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
próżnowania zawsze był daleki. Tak wszelaka zła żądza w twoim sercu chłodnie,
I Kupido, i jego do grzechu pochodnie. Robisz co, okazja do złego upada; Próżnujesz, obmyśli czart i robotę zada. 534 (P). NAJLEPSZEMU ZDROWIU FRASUNEK PRZESZKADZA PAN Z WŁODARZEM
Powróciwszy szczęśliwie do domu z obozu, Każę wołać włodarza, ledwie zsiędę z wozu. „Cóż tu słychać, włodarzu?” „Wszytko dobrze, bowiem Najpierwsza, kiedy nas Bóg udarował zdrowiem.” „Moje stado jak się ma? więcej go, czy tyle, Ilem odjechał?” A ten: „Zdechło dwie kobyle.” „A więcej co?
próżnowania zawsze był daleki. Tak wszelaka zła żądza w twoim sercu chłodnie,
I Kupido, i jego do grzechu pochodnie. Robisz co, okazyja do złego upada; Próżnujesz, obmyśli czart i robotę zada. 534 (P). NAJLEPSZEMU ZDROWIU FRASUNEK PRZESZKADZA PAN Z WŁODARZEM
Powróciwszy szczęśliwie do domu z obozu, Każę wołać włodarza, ledwie zsiędę z wozu. „Cóż tu słychać, włodarzu?” „Wszytko dobrze, bowiem Najpierwsza, kiedy nas Bóg udarował zdrowiem.” „Moje stado jak się ma? więcej go, czy tyle, Ilem odjechał?” A ten: „Zdechło dwie kobyle.” „A więcej co?
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 420
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Familiom/ in memoriam vetustae dignitatis, pozwoliła Rzeczpospolita/ tych Tytułów: i to nudè, a to nad to/ cum cautella, aby Jurysdykciej/ i prawu Ziemskiemu/ i Grodzkiemu/ per omnia, podlegali. który jednak Fauor Rzeczypospolitej/ nieściąga się/ na obec wszystkie Kniazie/ (co po Polsku/ tylko Włodarza/ albo Przełożonego/ lub Popowego syna znaczy?/) ani pogotowiu/ na tych/ którzy po Uniej/ to z tego/ to z owego kąnta/ wyrywają się/ po takie/ i tym podobne Nazwiska/ i Tytuły/ do Cudzych krajów/ et sibi, et posteritati: Albo którzy ich/ cum possessione
Familiom/ in memoriam vetustae dignitatis, pozwoliła Rzeczpospolita/ tych Tytułow: y to nudè, á to nad to/ cum cautella, áby Iurisdictiey/ y práwu Ziemskiemu/ y Grodzkiemu/ per omnia, podlegáli. ktory iednak Fauor Rzeczypospolitey/ niesciąga się/ ná obec wszystkie Kniáźie/ (co po Polsku/ tylko Włodarza/ álbo Przełozonego/ lub Popowego syna znáczy?/) áni pogotowiu/ ná tych/ ktorzy po Vniey/ to z tego/ to z owego kąnta/ wyrywáią się/ po tákie/ y tym podobne Nazwiska/ y Tytuły/ do Cudzych kráyow/ et sibi, et posteritati: Albo ktorzy ich/ cum possessione
Skrót tekstu: GrodzPrzes
Strona: C4v
Tytuł:
Przestroga o tytułach i dygnitarstwach
Autor:
Adam Grodziecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1634
Data wydania (nie wcześniej niż):
1634
Data wydania (nie później niż):
1634
WSC flissu a teraz chorobka przeszkodziła Pytąm albo co? Powiedziała że dawano znać że Woda wielka przybrała Pan Rupniowski pojechał, Pan Jaroszowski pojechał na głowę chłopów powyganiali do ładowania. Odpowiem to i ja pojadę. Rośmiali się wszyscy rozumieli że zartuję. A ja czuję w sobie vigor. Naidłszy się przejdę się poizbie kazałem włodarza wołać i rozkazujemu że by chłopi zaraz wychodzili do ładowania, a tym czasem konie gotować i zaprzągac mówią mi nie czyn tego dla Boga chodzi oto, chodzi oto, droższe jest zdrowie, Ja mówię dajcie mi pokoj ja się lepiej czuję co się zemną dzieje i temu ufam co mi dał zdrowie że mię przynim
WSC flissu a teraz chorobka przeszkodziła Pytąm albo co? Powiedziała że dawano znać że Woda wielka przybrała Pan Rupniowski poiechał, Pan Iaroszowski poiechał na głowę chłopow powyganiali do ładowania. Odpowięm to y ia poiadę. Rosmiali się wszyscy rozumieli że zartuię. A ia czuię w sobie vigor. Naidłszy się przeydę się poizbie kazałęm włodarza wołac y roskazuięmu że by chłopi zaraz wychodzili do ładowania, a tym czasem konie gotować y zaprzągac mowią mi nie czyn tego dla Boga chodzi oto, chodzi oto, droszsze iest zdrowie, Ia mowię daycie mi pokoy ia się lepiey czuię co się zemną dzieie y temu ufam co mi dał zdrowie że mię przynim
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 280v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
, drzwi stare na zawiasach i hakach z haczykiem, skoblami. Komora dobra, do której drzwi nowe z skoblami i haczykiem. Kuchenka nowa, drzwi nowe na zawiasach. Okien dwoje w ołów oprawne, szyb brakuje 8. Izdebka nowa. Ogród do tejże chałupy należący ze wszystkim.
Dziewek także oddaje się 2 i włodarza. Także Frącek mielcarczyk poddany. Item parobek z Reiną.
W pole wyszedszy oddaje się folwark za strugą ku Ciechlowi, Twory nazwany, żytem zasiany. Dalej wedle drogi od Sobótki idący do Kotowiecka folwark na jarzynę także Twory nazwany. Item folwark imo Gałązek ku Pawłowu cały zasiany. Item folwark za stodołami dwojgiem staj żytem zasiany
, drzwi stare na zawiasach i hakach z haczykiem, skoblami. Komora dobra, do której drzwi nowe z skoblami i haczykiem. Kuchenka nowa, drzwi nowe na zawiasach. Okien dwoje w ołów oprawne, szyb brakuje 8. Izdebka nowa. Ogród do tejże chałupy należący ze wszystkim.
Dziewek także oddaje się 2 i włodarza. Także Frącek mielcarczyk poddany. Item parobek z Reiną.
W pole wyszedszy oddaje się folwark za strugą ku Ciechlowi, Twory nazwany, żytem zasiany. Dalej wedle drogi od Sobótki idący do Kotowiecka folwark na jarzynę także Twory nazwany. Item folwark imo Gałązek ku Pawłowu cały zasiany. Item folwark za stodołami dwojgiem staj żytem zasiany
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 25
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
chałupie stodółka mała z chrustu, nowa i chlewiczek dla świni.
3) Wojciech Kostrzewa, na tym tam końcu od Orpiszewka. Ten ma chałupę nową, drzwi w niej troje na biegunach drewnianych. Stodółkę ma przy chałupie nową, dobrą. Ten nie ma nic także pańskiego, prócz siekiery i rydla.
Item oddaje się włodarza. Ten ma chałupę dobrą ze wszystkim; pół snopkami, wpół szkudłami przykryta. W niej drzwi troje na biegunach drewnianych. Przy tej chałupie chlewik mały dla świni i stodółka nowa nie dokończona.
Także kowala Karola. Ten ma chałupę dobrą w lepionkę, nową, dobrze opatrzoną; u niej drzwi czworo na biegunach drewnianych,
chałupie stodółka mała z chrustu, nowa i chlewiczek dla świni.
3) Wojciech Kostrzewa, na tym tam końcu od Orpiszewka. Ten ma chałupę nową, drzwi w niej troje na biegunach drewnianych. Stodółkę ma przy chałupie nową, dobrą. Ten nie ma nic także pańskiego, prócz siekiery i rydla.
Item oddaje się włodarza. Ten ma chałupę dobrą ze wszystkim; pół snopkami, wpół szkudłami przykryta. W niej drzwi troje na biegunach drewnianych. Przy tej chałupie chlewik mały dla świni i stodółka nowa nie dokończona.
Także kowala Karola. Ten ma chałupę dobrą w lepionkę, nową, dobrze opatrzoną; u niej drzwi czworo na biegunach drewnianych,
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 43
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
