takeś jednak rozdrażnił szedziwych ludzi serca/ że kiedy widzą kalekę/ pospolicie mówią: Owo drugi Diogenes. Otoż twego zdania Diogenesie pochwała! A kiedy starego widzimy/ mówimy/ szczęśliwa starości! Ale co mówię Miłościwi PP. źle mówię: nieszczęśliwa starości? i nieszczęśliwy kto sobie jej życzy. O jako cię siwy włosie żądamy! Gdy nadejdziesz o jak na cię stękamy! Azaż nie stękał na tę starość ów Aleksis? kiedy jednemu/ który go pytał/ coby też przez szedziwy swój wiek działał? respons taki oddał: Paulatim inquit morior: fiue pedetentim morior. Pomału prawi umieram. A czemuż pomału? wszak żyjesz Aleksy
tákeś iednák rozdrażnił szedźiwych ludźi sercá/ że kiedy widzą kálekę/ pospolićie mowią: Owo drugi Dyogenes. Otoż twego zdánia Dyogeneśie pochwałá! A kiedy stárego widźimy/ mowimy/ szczęśliwa stárośći! Ale co mowię Miłośćiwi PP. źle mowię: nieszczęśliwa stárośći? y nieszczęśliwy kto sobie iey życzy. O iáko ćię śiwy włośie żądamy! Gdy nádeydźiesz ô iák ná ćię stękamy! Azasz nie stękał ná tę stárość ow Alexis? kiedy iednemu/ ktory go pytał/ coby też przez szedźiwy swoy wiek dźiáłał? respons táki oddał: Paulatim inquit morior: fiue pedetentim morior. Pomáłu práwi vmieram. A czemuż pomáłu? wszák żyiesz Alexy
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 294
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
