sobie, Że się w rzeczy ukłoni naliszej osobie. I rozgada, rozpyta, chęci ofiaruje, Zwłaszcza temu, przy którym co dobrego czuje. To się sadzi, to w sercu zdrady dziwne kroi, A najwięcej się rada dla młodzieńców stroi. Choć z wierzchu koszuleczka jako jedwabnica, A odespoć, mogę rzec, jako włosienica. Spytasz-li jej też o co, tak nie nagorszego, To w rzeczy usty mówi: — „Nie mów waśnić tego, Nierada zbytnie słucham, gdy kto brydnie baje, Wołałabym snadź w piątek jeść pieczone jaje”. A wszytko się najbardziej na młodość uskarżają, Wie ich diabeł, czy pono
sobie, Że sie w rzeczy ukłoni naliszej osobie. I rozgada, rozpyta, chęci ofiaruje, Zwłaszcza temu, przy którym co dobrego czuje. To sie sadzi, to w sercu zdrady dziwne kroi, A najwięcej się rada dla młodzieńców stroi. Choć z wierzchu koszuleczka jako jedwabnica, A odespoć, mogę rzec, jako włosienica. Spytasz-li jej też o co, tak nie nagorszego, To w rzeczy usty mówi: — „Nie mów waśnić tego, Nierada zbytnie słucham, gdy kto brydnie baje, Wołałabym snadź w piątek jeść pieczone jaje”. A wszytko się najbardziej na młodość uskarżają, Wie ich diabał, czy pono
Skrót tekstu: WierszForBad
Strona: 157
Tytuł:
Wiersz o fortelach i obyczajach białogłowskich
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
