277. DO SĄSIADA NIEZGODNEGO
Sąsiedzie! do wszytkich ci, jako widzę, krzywo. Jeśli mieszkać z sąsiadem o miedzę cię ckliwo, Radzęć na Janczarychę albo na Drzypole: Upewniam, że cię tam nikt w oczy nie zakole. 278. DZIEWIĘĆ
Dziewięć, Mospanie! — w czoło uderzywszy palcem, Stojąc nad soli, ważnik wielicki, kawalcem, Tyle ważył cetnarów, dość wymówkę krótką, Powiedział nam, co nas miał poczęstować wódką; Jakoby wielki koncept tym zamykał słówkiem, Kiedy na kartce dziewięć napisał ołówkiem. 279. MARS
Mars krew, ale kiedy kto słówko jego wspaczy, Snadno może przeczytać, że i gówno znaczy: Kto serdeczny,
277. DO SĄSIADA NIEZGODNEGO
Sąsiedzie! do wszytkich ci, jako widzę, krzywo. Jeśli mieszkać z sąsiadem o miedzę cię ckliwo, Radzęć na Janczarychę albo na Drzypole: Upewniam, że cię tam nikt w oczy nie zakole. 278. DZIEWIĘĆ
Dziewięć, Mospanie! — w czoło uderzywszy palcem, Stojąc nad soli, ważnik wielicki, kawalcem, Tyle ważył cetnarów, dość wymówkę krótką, Powiedział nam, co nas miał poczęstować wódką; Jakoby wielki koncept tym zamykał słówkiem, Kiedy na kartce dziewięć napisał ołówkiem. 279. MARS
Mars krew, ale kiedy kto słówko jego wspaczy, Snadno może przeczytać, że i gówno znaczy: Kto serdeczny,
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 311
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
piecowej i dozoru robotnika tragarskiego, ma obmyślać płacę każdemu i pieniądze na potrzeby żupne, znosząc się o tych potrzebach z p. podżupkiem. Ma bywać w każdy wieczór przy pp. stygarach, szafarzu i lesznym, znosić się i radzić o robotach jutrzejszych, aby rano omieszkania nie było, zwłaszcza w porektach.
P. ważnik ma być zawsze obecny i pilny nad ładarzami, którzy frymarczą bałwany, często odłużny mediak albo partykę w remanencie za bałwana liczą, a bałwana między sobą zataszlują, albo gdy kto drobną sól kupi, wziąwszy nadgrodę, bałwany i złomki lepsze dadzą, a gomółki w remanencie zostawują. W tym nie ma się spuszczać na sługi
piecowej i dozoru robotnika tragarskiego, ma obmyślać płacę każdemu i pieniądze na potrzeby żupne, znosząc się o tych potrzebach z p. podżupkiem. Ma bywać w każdy wieczór przy pp. stygarach, szafarzu i lesznym, znosić się i radzić o robotach jutrzejszych, aby rano omieszkania nie było, zwłaszcza w porektach.
P. ważnik ma być zawsze obecny i pilny nad ładarzami, którzy frymarczą bałwany, często odłużny mediak albo partykę w remanencie za bałwana liczą, a bałwana między sobą zataszlują, albo gdy kto drobną sól kupi, wziąwszy nadgrodę, bałwany i złomki lepsze dadzą, a gomółki w remanencie zostawują. W tym nie ma się spuszczać na sługi
Skrót tekstu: InsGór_1
Strona: 51
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1615 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
szafarz. Ten ma mieć pod swą mocą lesznego, cieślów górnych i dolnych, krom kasztowych, ma ceduły wszystkie podpisować, o robotach z p. p. stygarami i lesznym naradzić się, ceduły trutynować i wszyscy mniejsi urzędnicy mają go słuchać i znosić się.
Do rachunków i konferencyjej należy p. pisarz, p. ważnik, p. kontraregestrant i przy nich podczas może być p. podżupek; p. pisarz ceduł nie podpisanych od p. podżupka płacić nie ma.
P. ważnik, aby errorów nie było, w rachunkach znosić się ma z p. pisarzem i kontrregestrantem.
P. szafarz wcześnie i gdy tanie ma przysposobić nad zamiar
szafarz. Ten ma mieć pod swą mocą lesznego, cieślów górnych i dolnych, krom kasztowych, ma ceduły wszystkie podpisować, o robotach z p. p. stygarami i lesznym naradzić się, ceduły trutynować i wszyscy mniejsi urzędnicy mają go słuchać i znosić się.
Do rachunków i konferencyjej należy p. pisarz, p. ważnik, p. kontraregestrant i przy nich podczas może być p. podżupek; p. pisarz ceduł nie podpisanych od p. podżupka płacić nie ma.
P. ważnik, aby errorów nie było, w rachunkach znosić się ma z p. pisarzem i kontrregestrantem.
P. szafarz wcześnie i gdy tanie ma przysposobić nad zamiar
Skrót tekstu: InsGór_1
Strona: 53
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1615 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
i lesznym naradzić się, ceduły trutynować i wszyscy mniejsi urzędnicy mają go słuchać i znosić się.
Do rachunków i konferencyjej należy p. pisarz, p. ważnik, p. kontraregestrant i przy nich podczas może być p. podżupek; p. pisarz ceduł nie podpisanych od p. podżupka płacić nie ma.
P. ważnik, aby errorów nie było, w rachunkach znosić się ma z p. pisarzem i kontrregestrantem.
P. szafarz wcześnie i gdy tanie ma przysposobić nad zamiar.
Leszny dla poprawy dróg wcześnie sosienek, chrustu ma się upominać, kamień lecie łamać, w półstoski układać, a zimie wozić.
P. podżupek aby cieślami umiał
i lesznym naradzić się, ceduły trutynować i wszyscy mniejsi urzędnicy mają go słuchać i znosić się.
Do rachunków i konferencyjej należy p. pisarz, p. ważnik, p. kontraregestrant i przy nich podczas może być p. podżupek; p. pisarz ceduł nie podpisanych od p. podżupka płacić nie ma.
P. ważnik, aby errorów nie było, w rachunkach znosić się ma z p. pisarzem i kontrregestrantem.
P. szafarz wcześnie i gdy tanie ma przysposobić nad zamiar.
Leszny dla poprawy dróg wcześnie sosienek, chrustu ma się upominać, kamień lecie łamać, w półstoski układać, a zimie wozić.
P. podżupek aby cieślami umiał
Skrót tekstu: InsGór_1
Strona: 53
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1615 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
admonendo ichm. pp. oficjalistów wszystkich in genere, żeby chcieli satisfacere officiis suis. Który by zaś zadosyć nie czynił suo officio, nie zachowywał się wiernie i przystojnie na swoim urzędzie, bez wszelkiej ochrony osób donieść będzie powinien im. p. podżupek do im. p. administratora.
2-do. Im. p. ważnik obligatur tą ordynacyją, aby nie czynił nikomu respektu w wadze, gdyż dosyć ustąpić na wielkiej wadze cetnar albo półtora, na małej zaś nic nie pozwalając; przestrzegać ma, aby nie trzymali ładarze wagi, ale tylko jeden stać przy niej powinien, drudzy zaś na stronę odstąpić mają.
3-tio. Im. p. pisarz
admonendo ichm. pp. oficyjalistów wszystkich in genere, żeby chcieli satisfacere officiis suis. Który by zaś zadosyć nie czynił suo officio, nie zachowywał się wiernie i przystojnie na swoim urzędzie, bez wszelkiej ochrony osób donieść będzie powinien im. p. podżupek do im. p. administratora.
2-do. Im. p. ważnik obligatur tą ordynacyją, aby nie czynił nikomu respektu w wadze, gdyż dosyć ustąpić na wielkiej wadze cetnar albo półtora, na małej zaś nic nie pozwalając; przestrzegać ma, aby nie trzymali ładarze wagi, ale tylko jeden stać przy niej powinien, drudzy zaś na stronę odstąpić mają.
3-tio. Im. p. pisarz
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 74
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
jeźli się kradzieżą soli nie bawili, co gdy się znajdzie, by w najmniejszym kruszku, im. p. podżupkowi donosić ma, aby przestępca był karany.
18. Kiedy sól twarda idzie z dołu, hutmani ją zaraz przed wagą cechować każą, a wycinkę do soli skarbowej wsypą, i dlatego im. p. ważnik prędzej soli nie odważy, aż numera wycięte będą. Każdej koniec ma być ważony, a nie taksowany, co serio się zakazuje.
19. Jak postrzegą hutmani, że ładarze solą twardą kupczą, zaraz żupie opowiedzą, ponieważ komisyja a. 1730 per expressusm zakazała. Wolno też nie będzie tymże ładarzom dla prasołów soli
jeźli się kradzieżą soli nie bawili, co gdy się znajdzie, by w najmniejszym kruszku, im. p. podżupkowi donosić ma, aby przestępca był karany.
18. Kiedy sól twarda idzie z dołu, hutmani ją zaraz przed wagą cechować każą, a wycinkę do soli skarbowej wsypą, i dlatego im. p. ważnik prędzej soli nie odważy, aż numera wycięte będą. Każdej koniec ma być ważony, a nie taksowany, co serio się zakazuje.
19. Jak postrzegą hutmani, że ładarze solą twardą kupczą, zaraz żupie opowiedzą, ponieważ komisyja a. 1730 per expressusm zakazała. Wolno też nie będzie tymże ładarzom dla prasołów soli
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 90
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
ma być ważony, a nie taksowany, co serio się zakazuje.
19. Jak postrzegą hutmani, że ładarze solą twardą kupczą, zaraz żupie opowiedzą, ponieważ komisyja a. 1730 per expressusm zakazała. Wolno też nie będzie tymże ładarzom dla prasołów soli przedać.
20. Po odważonej soli twardej im. p. ważnik, wypisek zapieczętowawszy, do kasy posłać ma, ponieważ ładarze wiedzieć nie mają, sieła każdy koniec ważył, dla czego i hutman regestr ważny im pokazać nie ma, ani im. p. ważnik o wadze im co powie.
21. Przy wadze soli twardej zawsze być powinien obecnym p. hutman, a nie wprzód
ma być ważony, a nie taksowany, co serio się zakazuje.
19. Jak postrzegą hutmani, że ładarze solą twardą kupczą, zaraz żupie opowiedzą, ponieważ komisyja a. 1730 per expressusm zakazała. Wolno też nie będzie tymże ładarzom dla prasołów soli przedać.
20. Po odważonej soli twardej im. p. ważnik, wypisek zapieczętowawszy, do kasy posłać ma, ponieważ ładarze wiedzieć nie mają, sieła każdy koniec ważył, dla czego i hutman regestr ważny im pokazać nie ma, ani im. p. ważnik o wadze im co powie.
21. Przy wadze soli twardej zawsze być powinien obecnym p. hutman, a nie wprzód
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 90
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
. Wolno też nie będzie tymże ładarzom dla prasołów soli przedać.
20. Po odważonej soli twardej im. p. ważnik, wypisek zapieczętowawszy, do kasy posłać ma, ponieważ ładarze wiedzieć nie mają, sieła każdy koniec ważył, dla czego i hutman regestr ważny im pokazać nie ma, ani im. p. ważnik o wadze im co powie.
21. Przy wadze soli twardej zawsze być powinien obecnym p. hutman, a nie wprzód w pugilares, ale zaraz inkaustem zapisana ma być waga w regestr ważny.
22. Przy znosieniu beczek próżnych od bednarzów należyty dozór mieć mają hutmani, aby do każdej beczki było dno, dęgi nie
. Wolno też nie będzie tymże ładarzom dla prasołów soli przedać.
20. Po odważonej soli twardej im. p. ważnik, wypisek zapieczętowawszy, do kasy posłać ma, ponieważ ładarze wiedzieć nie mają, sieła każdy koniec ważył, dla czego i hutman regestr ważny im pokazać nie ma, ani im. p. ważnik o wadze im co powie.
21. Przy wadze soli twardej zawsze być powinien obecnym p. hutman, a nie wprzód w pugilares, ale zaraz inkaustem zapisana ma być waga w regestr ważny.
22. Przy znosieniu beczek próżnych od bednarzów należyty dozór mieć mają hutmani, aby do każdej beczki było dno, dęgi nie
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 90
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
albo in scripto podług okoliczności uczynić.
W Wieliczce d. 5 junii 1735.
Ordynacja diarii ichm. pp. oficjalistów żup wielickich zaczynającej się ad. 5 junii 1735-o
Tygodniowe diaryje: tynfów
Imć p. podżupek Bartłomiej Skrzetuski rocznej płatności mieć będzie 5 tysięcy tynfów i akcydensu od każdego końca soli na kupca wydanej szostak bity 1
Ważnik Linczowski
20
Akcydensu od każdego końca soli na kupca wydanej bity szostak 1
Pisarz Luksarowicz
40
Kontraregestrant Sander
40
Szafarz Bogucki
34
Kasyjer Schultz
36
Akcydensu cedułowego od każdego końca soli 6 gr i od każdej beczki 1 1/2 gr
Geometr Bitner
30
Rewizor Brunelli
18
Pp. stygarowie:
Tygodniowe diaryje: tynfów
„Regis” -
albo in scripto podług okoliczności uczynić.
W Wieliczce d. 5 iunii 1735.
Ordynacyja dyjaryi ichm. pp. oficyjalistów żup wielickich zaczynającej się ad. 5 iunii 1735-o
Tygodniowe dyjaryje: tynfów
Imć p. podżupek Bartłomiej Skrzetuski rocznej płatności mieć będzie 5 tysięcy tynfów i akcydensu od każdego końca soli na kupca wydanej szostak bity 1
Ważnik Linczowski
20
Akcydensu od każdego końca soli na kupca wydanej bity szostak 1
Pisarz Luksarowicz
40
Kontraregestrant Sander
40
Szafarz Bogucki
34
Kasyjer Schultz
36
Akcydensu cedułowego od każdego końca soli 6 gr i od każdej beczki 1 1/2 gr
Geometr Bitner
30
Rewizor Brunelli
18
Pp. stygarowie:
Tygodniowe dyjaryje: tynfów
„Regis” -
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 93
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
