masz. O takich trzymam, że się cale nie uczyli, albo negligentissime przebiegli Szkoły: niewiedzą quid est dictum et doctum; albo Autorów mądrych nie O Remediach przeciw Czarom
mają; a choć mają tedy ich nie czytaja; prawdziwie u nich: salvete libri sine Lectore; hreczką, miareczką, kartami, sakami, warcabami, spaniem, próżnowaniem, lub zbytnim w gospodarstwie zatopieniem bawią się, nie ksiąg czytaniem; skąd po Bogu omnis scientia; albo też haeresim sapiunt. Jak oni temu ważą się kontradykować, czemu Kościół Boży nigdy nie kontradykował, owszem czary za grzech wielki dotychczas poczytuje, i święte remedia, contra hoc malum podaje Egzorcyzmy.
masz. O takich trzymam, że się cale nie uczyli, albo negligentissime przebiegli Szkoły: niewiedzą quid est dictum et doctum; albo Autorow mądrych nie O Remediach przeciw Czarom
maią; á choć maią tedy ich nie czytaia; prawdziwie u nich: salvete libri sine Lectore; hreczką, miareczką, kartami, sakami, warcabami, spaniem, prożnowaniem, lub zbytnim w gospodarstwie zatopieniem bawią się, nie ksiąg czytaniem; zkąd po Bogu omnis scientia; albo też haeresim sapiunt. Iak oni temu ważą się kontradykować, czemu Kościoł Boży nigdy nie kontradykował, owszem czary za grzech wielki dotychczas poczytuie, y swięte remedia, contra hoc malum podaie Exorcyzmy.
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 269.
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
mosiądzem sadzone, z flaszkami u których śrubki srebrne, złociste, w tymże puzderku kubeczek i lejek srebrny złocisty. K. 461. Puzderko w kapę oprawny, z sześcią flaszek kryształowych z śrubkami srebrnymi, złocistymi, kubeczek i lejek złocisty, na wierzchu puzderka srebrne sztuczki przybijane pozłociste. A. 462. Warcabnica z warcabami słomą nasadzone. A. 463. Puzderko z flaszkami kryształowymi, z śrubkami srebrnymi złocistymi, z kubeczkiem i leykiem złocistym, w mosiądz oprawne, kością i kontryfałem sadzone. A. 463. Puzderko z flaszkami kryształowymi, z śrubkami srebrnymi złocistymi, z kubeczkiem i leykiem złocistym, w mosiądz oprawne, kością i kontryfałem sadzone
mosiądzem sadzone, z flaszkami u których śrubki srebrne, złociste, w tymże puzderku kubeczek y lejek srebrny złocisty. K. 461. Puzderko w capę oprawny, z sześcią flaszek kryształowych z śrubkami srebrnymi, złocistymi, kubeczek y lejek złocisty, na wierzchu puzderka srebrne sztuczki przybijane pozłociste. A. 462. Warcabnica z warcabami słomą nasadzone. A. 463. Puzderko z flaszkami kryształowymi, z śrubkami srebrnymi złocistymi, z kubeczkiem y leykiem złocistym, w mosiądz oprawne, kością y kontryfałem sadzone. A. 463. Puzderko z flaszkami kryształowymi, z śrubkami srebrnymi złocistymi, z kubeczkiem y leykiem złocistym, w mosiądz oprawne, kością y kontryfałem sadzone
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 63
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
roku wszytkimi dostatkami i majętnościami władać i szafować mogły, i rozmaitymi klejnotami, mężową szkatulę niech się ony za dobro swoje trzymają, a żaden im do tego sięgać nie ma, ani im tego zajźrzec aż do wypełnienia czasu.
Artykuł jedenasty. Dajemy im wolność wszelaka, jeśliby się im podobało zabawić się grę wszelaką, warcabami, kostami, kartami, mogą i faryną z mężem, abo jakaby się im gra podobała tak przy gorzałce, przy winie, przy małmazji, przy piwie i do tego też muzyka, jakakolwiek się im podoba, według wolej swojej.
Artykuł dwunasty. Która by pani miała w domu panny, wolno jej muzykę chować
roku wszytkimi dostatkami i majętnościami władać i szafować mogły, i rozmaitymi klejnotami, mężową szkatulę niech się ony za dobro swoje trzymają, a żaden im do tego sięgać nie ma, ani im tego zajźrzec aż do wypełnienia czasu.
Artykuł jedenasty. Dajemy im wolność wszelaka, jeśliby się im podobało zabawić się grę wszelaką, warcabami, kostami, kartami, mogą i faryną z mężem, abo jakaby się im gra podobała tak przy gorzałce, przy winie, przy małmazyej, przy piwie i do tego też muzyka, jakakolwiek się im podoba, według wolej swojej.
Artykuł dwanasty. Która by pani miała w domu panny, wolno jej muzykę chować
Skrót tekstu: SejmBiałBad
Strona: 77
Tytuł:
Sejm białogłowski
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
nie wcześniej niż 1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
Przeformuje się w Cudzoziemca. Praesumcyj nabędzie.
Lecz ja do ciebie Ojcze znowu się powracam. I pytam co wżdy będziesz czynił z tym to Synem Który się świeżo wrócił? poślesz go do Dworu/ Czy do Wojska? Nic z tego. Niech się domem bawi/ Tuć się siła nauczy/ pić a kostyrować/ Warcabami kołatać/ kart grać do Umoru. Nuż utracać/ pachołków przyjmować/ po Miastach Hulać/ krzosać/ wadić się/ sąmsiadów najeżdżać/ Rodziców nieszanować/ rady ich nie słuchać. Równych sobie znieważać/ aż też utną rączkę/ I onę piękną gąmbkę sprosnie nakarbują. Ty dopiero zabiegać temu chcesz; daremnie. Czemu?
Przeformuie się w Cudzoźiemcá. Praesumcyi nabędźie.
Lecz ia do ćiebie Oycze znowu się powracam. Y pytam co wżdy będźiesz czynił z tym to Synem Ktory się świeżo wroćił? poślesz go do Dworu/ Czy do Woyska? Nic z tego. Niech się domem báwi/ Tuć się śiłá náuczy/ pić á kostyrowáć/ Wárcábámi kołátáć/ kart gráć do Vmoru. Nusz vtracáć/ pachołkow przyimowáć/ po Miástách Huláć/ krzosáć/ wadić się/ sąmsiadow náieżdżáć/ Rodźicow nieszánowáć/ rady ich nie słucháć. Rownych sobie znieważáć/ áż też vtną rączkę/ Y onę piękną gąmbkę sprosnie nákárbuią. Ty dopiero zábiegáć temu chcesz; dáremnie. Czemu?
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 4
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
/ Miedzy inszemi oka nań bystrego/ Chociaj ślepego. Przywodźco ludu pod mur do smatruza/ Obrońco mądrych żołędnego Tuza/ Ty smutne serce rzodkwią śledziem cieszysz/ Gorzałką leczysz. Żywego srebra podskarbi cnotliwy/ Głębokie źrzodło szaruchy smrodliwej/ Bez prochu strzelasz cić wiary nie dają/ Którzy cię znają. Najeźdźco zacny na stół z warcabami/ Harcowniku kniem ze dwiema kostkami/ Mistrzu faryny wielki z niej zysk miewasz/ Pod stołem bywasz. Pachołku piękny burku Krakowskiego/ Zwierciadło jasne cechu kostyrskiego/ Wszyscy w cię pilnie jak w tęczę patrzają/ Co karty grają. Niechże cię każdy nieprawdzie miłuje/ Niech nad cię Bachus milszego nie czuje/ Niech najaśniejszy
/ Miedzy inszemi oká nań bystrego/ Choćiay ślepego. Przywodźco ludu pod mur do smátruza/ Obrońco mądrych żołędnego Tuzá/ Ty smutne serce rzodkwią śledźiem ćieszysz/ Gorzałką leczysz. Zywego srebrá podskárbi cnotliwy/ Głębokie źrzodło szaruchy smrodliwey/ Bez prochu strzelasz ćić wiáry nie daią/ Ktorzy ćię znáią. Naieźdźco zacny ná stoł z wárcabámi/ Hárcowniku kniem ze dwiemá kostkámi/ Mistrzu fáryny wielki z niey zysk miewasz/ Pod stołem bywasz. Páchołku piękny burku Krákowskiego/ Zwierćiádło iásne cechu kostyrskiego/ Wszyscy w ćię pilnie iak w tęczę pátrzáią/ Co kárty gráią. Niechże ćię káżdy niepráwdźie miłuie/ Niech nád ćię Bachus milszego nie czuie/ Niech naiáśnieyszy
Skrót tekstu: FraszNow
Strona: D
Tytuł:
Fraszki nowe sowizrzałowe
Autor:
Jan z Kijan
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
