S. Ioannis Elecmosinaris. § 8. Dobra niesprawiedliwie nabyte. Dobra niesprawiedliwie nabyte. Przykład VIII. Naświętsza Panna umierającej niewieście wachlując na nią gorącość uśmierzała. i ze wszytkimi świętymi jej Eksequje odprawowała. Jednak iż ta niewiasta niesprawiedliwie nabyte nie wróciła. ciężkie męki w Czyśćcu cierpiała. 224.
WDowa niektóra nabożna/ która we wdowstwie długo Panu Bogu służyła/ i córki swoje w świętym panieństwie zaoblubienice Chrysusowi chowała/ gdy do końca żywota przyszła/ widziała B. Maria de Ognies, iż Naświętsza Panna przy onej wdowie była/ która jakoby wachlarzykiem wiejąc na nią/ gorąco które cierpiała miłosiernie uśmierzała. A gdy dusza jej już z ciała wyniść miała/
S. Ioannis Elecmosinaris. § 8. Dobrá niespráwiedliwie nábyte. Dobrá niespráwiedliwie nábyte. PRZYKLAD VIII. Naświętsza Pánná vmieráiącey niewieśćie wáchluiąc ná nię gorącość vśmierzáłá. y ze wszytkimi świętymi iey Exequie odpráwowáłá. Iednák iż tá niewiástá niespráwiedliwie nábyte nie wroćiłá. ćiężkie męki w Czyścu ćierpiáłá. 224.
WDowá niektora nabożna/ ktora we wdowstwie długo Panu Bogu służyłá/ y corki swoie w świętym pánieństwie záoblubienice Chrysusowi chowáłá/ gdy do końcá żywotá przyszłá/ widźiáłá B. Márya de Ognies, iż Naświętsza Pánná przy oney wdowie byłá/ ktora iákoby wáchlarzykiem wieiąc ná nię/ gorąco ktore cierpiáłá miłośiernie vśmierzáłá. A gdy duszá iey iuz z ćiáłá wyniśdź miáłá/
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 238
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
precz od siebie odrzucała/ żeby nic inszego w u-
ściech ludżkich nie brzmiało/ jedno że ona prawdziwie do królowama jest sposobna. Abowiem jako mięsiąc tę światlość/ którą od słońca sobie powierzona (chociażby się niebiosa zaćmiły) do odprawowania biegu zatrzymywa. Tak właśnie ona wszytkie doskonałości i biegłości Króla męża swego/ którychby w wdowstwie z chwałą swoją i dobrym poddanych syna swego używała/ przywłaszczyła. A jako Lidius kamień z złotem i śrebrem (gdy się ociera) zwięzuje się/ i wścijela się/ tym kształtem niech się ona w własności/ mądrości/ i dobroci/ od Króla męża swego użyczonej/ zachowuje. Per Lidiū enim lapide probant anrum.
precż od śiebie odrzucáłá/ żeby nic inszego w v-
śćiech ludżkich nie brzmiáło/ iedno że oná prawdźiwie do krolowáma iest sposobna. Abowiem iáko mięśiąc tę świátlość/ ktorą od słońcá sobie powierzona (choćiáżby się niebiosá záćmiły) do odpráwowánia biegu zátrzymywa. Ták własnie oná wszytkie doskonáłośći y biegłośći Krolá mężá swego/ ktorychby w wdowstwie z chwałą swoią y dobrym poddánych syná swego vżywáłá/ przywłaszcżyłá. A iako Lidius kámień z złotem y śrebrem (gdy się oćiera) zwięzuie się/ y wśćiielá się/ tym kształtem niech się oná w włásnośći/ mádrośći/ y dobroći/ od Krolá mężá swego vżycżoney/ záchowuie. Per Lidiū enim lapide probant anrum.
Skrót tekstu: JudCerem
Strona: D
Tytuł:
Ceremonie i porządek w koronowaniu Marii de Medici
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Bazyli Judycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
