zawiła teologów eksplikacja łatwiuchnej i prościusieńkiej rezolucji, jeżeli mówił o wszechmocności, opatrzności i atrybutach Boskich. Nie tak prędko wyraził w regularnym argumencie filozof, co ten w dyskursie o rzeczach przyrodzonych zwyczajnym. Nie miał co poprawić statysta, jeżeli przyszło sądzić, wotować i radzić. Nie ustąpiło wytworowi oratorów ponderowane słów ułożenie, jeżeli kiedy weselnemu dziewosłębił albo inszemu asystował aktowi. Dopieroż serca i ucha nasycić do woli nie mogła owa nagość, energija i ekspresyja rzeczy prostocie przyzwoita i nad zamiar przyjemna, kiedy w potocznym dał się słyszeć dyskursie. Zgoła doskonałym bez pracowitego kursu teologiem, prawdziwym bez mozolnych sciencji filozofem, sprawiedliwym bez prawa sędzią, niepodłym sine arte
zawiła teologów eksplikacyja łatwiuchnej i prościusieńkiej rezolucyi, jeżeli mówił o wszechmocności, opatrzności i atrybutach Boskich. Nie tak prędko wyraził w regularnym argumencie filozof, co ten w dyskursie o rzeczach przyrodzonych zwyczajnym. Nie miał co poprawić statysta, jeżeli przyszło sądzić, wotować i radzić. Nie ustąpiło wytworowi oratorów ponderowane słów ułożenie, jeżeli kiedy weselnemu dziewosłębił albo inszemu asystował aktowi. Dopieroż serca i ucha nasycić do woli nie mogła owa nagość, energija i ekspresyja rzeczy prostocie przyzwoita i nad zamiar przyjemna, kiedy w potocznym dał się słyszeć dyskursie. Zgoła doskonałym bez pracowitego kursu teologiem, prawdziwym bez mozolnych sciencyi filozofem, sprawiedliwym bez prawa sędzią, niepodłym sine arte
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 46
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
dziesięć może uformować dobry/ a pilny Kuchmistrz alem to dla tego położył/ te wzwyż mianowane sposoby/ pokazując to/ że Kuchmistrz bardzo siła umieć powinien/ a zgoła we wszytkich rzeczach/ którekolwiek do życia ludzkiego należą/ powinien mieć eksperiencją/ a przynamniej wiadomość tak zdrowym jako i chorym wygadzając/ umieć też zażyć czasu Weselnemu Aktowi śłużącemu/ i Pogrzebowemu/ i to roztropnie akomodować; Co odemnie wdzięcznie przyjmij/ a w Addytamencie dziesięć różnych sposobów gotowania/ Kiszek/ Kiełbas/ Salsesonów/ i Mosztardę odbierz. Addytament Trzeci. ADDyTAMENT, I. Kiszki z Kruszek Cielęcych.
Weźmij Kiszek Wieprzowych grubych/ ochędoż pięknie/ weźmij Kruszka Cielęce całkiem ociągnij
dźieśięć może vformowáć dobry/ á pilny Kuchmistrz álem to dla tego położył/ te wzwyż miánowáne sposoby/ pokázuiąc to/ że Kuchmistrz bárdzo śiłá vmieć powinien/ á zgołá we wszytkich rzeczách/ ktorekolwiek do żyćia ludzkiego należą/ powinien mieć experyencyą/ á przynamniey wiádomość ták zdrowym iáko y chorym wygádzáiąc/ vmieć też záżyć czásu Weselnemu Aktowi śłużącemu/ y Pogrzebowemu/ y to rostropnie akkomodowáć; Co odemnie wdźięcznie przyimiy/ á w Addytámenćie dźieśięć rożnych sposobow gotowánia/ Kiszek/ Kiełbás/ Sálsesonow/ y Mosztárdę odbierz. Additáment Trzeći. ADDITAMENT, I. Kiszki z Kruszek Cielęcych.
Weźmiy Kiszek Wieprzowych grubych/ ochędoż pięknie/ weźmiy Kruszká Cielęce całkiem oćiągniy
Skrót tekstu: CzerComp
Strona: 92
Tytuł:
Compendium ferculorum albo zebranie potraw
Autor:
Stanisław Czerniecki
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
kulinaria
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
, gdy dożywotniego przyjaciela Córce mojej, któremu godność Imienia, równość fortuny, nec minor dat pretium virtus. Wiem że W. M. Pan zechcesz mieć rátum i grátum to Sacramentum, i tę unionem animorum, która nexum tak alti sangvinis, jako wszelkich talentów nervum skolligowała domowi naszemu, in libra Iudicii poważać będziesz. Weselnemu aktowi naznaczyłem dzień 12. Kwietnia w Warszawie. Ze zaś to wesele całego Domu być powinno Hilaria, upraszam in partem W. M. Pana, bo bez niego miscerentur haec gaudia lictibus, i prawie jako sine sole dies, tak ten być ledwie może dzień wesela. Wyglądam tedy tego wschodu który i mnie i
, gdy dożywotniego przyjaćielá Corce mojey, któremu godność Imienia, rowność fortuny, nec minor dat pretium virtus. Wiem że W. M. Pan zechcesz mieć rátum y grátum to Sacramentum, y tę unionem animorum, która nexum ták alti sangvinis, jáko wszelkich tálentow nervum zkolligowáłá domowi nászemu, in libra Iudicii poważáć będźiesz. Weselnemu áktowi náznáczyłem dźień 12. Kwietniá w Wárszáwie. Ze záś to wesele cáłego Domu być powinno Hilaria, uprászam in partem W. M. Páná, bo bez niego miscerentur haec gaudia lictibus, y práwie jáko sine sole dies, ták ten być ledwie może dźień wesela. Wyglądam tedy tego wschodu ktory y mnie y
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: B8v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
aktowi naznaczyłem dzień 12. Kwietnia w Warszawie. Ze zaś to wesele całego Domu być powinno Hilaria, upraszam in partem W. M. Pana, bo bez niego miscerentur haec gaudia lictibus, i prawie jako sine sole dies, tak ten być ledwie może dzień wesela. Wyglądam tedy tego wschodu który i mnie i weselnemu aktowi uczyni sine nube diem. Boć to nie u nieprzyjaznego Tyesta uczta, abyś W. M. Pan drugi Phaebus miał swojej umknąć pręzencyj. Ale u tego który jest.
W. M. Pana N. N. Pan Młody zaprasza krewnych na Wesele.
JUż dalej in Lábyrinto afektów błąkać się przestaję Tezeusz
áktowi náznáczyłem dźień 12. Kwietniá w Wárszáwie. Ze záś to wesele cáłego Domu być powinno Hilaria, uprászam in partem W. M. Páná, bo bez niego miscerentur haec gaudia lictibus, y práwie jáko sine sole dies, ták ten być ledwie może dźień wesela. Wyglądam tedy tego wschodu ktory y mnie y weselnemu áktowi uczyni sine nube diem. Boć to nie u nieprzyjáznego Tyestá ucztá, ábyś W. M. Pan drugi Phaebus miáł swojey umknąć pręzencyi. Ale u tego ktory jest.
W. M. Páná N. N. Pán Młody záprásza krewnych ná Wesele.
JUż dáley in Lábyrinto áffektow błąkáć śię przestáję Thezeusz
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: B8v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
chcąc zaś to dożywotnie vinculum adstringere, tylko przy prezencyj koligacyj mojej, upraszam W. M. W. M. Pana abyś jakoś się nexu sangvinis zjednoczył, i mnie znasz się być bliskim, tak się i prezencją swoją w tej okoliczności nie oddalał, lecz wesela tego chciał cumulare solatia osobą swoją. Aktowi zaś weselnemu dzień jedenasty Kwietnia naznaczyło Rodzicielstwo w Warszawie, na który zapraszając, supplicem przesyłam manum, sam zaś gdy pozyskam łąskę W. M. Pana, całym sobą takiego gościa vestigiae adorabo; a teraz zostaję.
W. M. Pana etc. List którym Ociec zaprasza na obłoczyny Córki swojej.
Prawda, że non omni spiritui
chcąc záś to dożywotnie vinculum adstringere, tylko przy prezencyi kolligácyi mojey, uprászam W. M. W. M. Páná ábyś jákoś śię nexu sangvinis zjednoczył, y mnie znász śię być bliskim, ták śię y prezencyą swoją w tey okolicznośći nie oddálał, lecz wesela tego chćiał cumulare solatia osobą swoją. Aktowi záś weselnemu dźień jedenasty Kwietniá náznáczyło Rodźićielstwo w Wárszáwie, ná ktory zápraszájąc, supplicem przesyłám manum, sam záś gdy pozyskam łąskę W. M. Páná, cáłym sobą tákiego gośćia vestigiae adorabo; á teraz zostáję.
W. M. Páná etc. List którym Oćiec záprásza ná obłoczyny Corki swojey.
Práwdá, że non omni spiritui
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: C
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
słowem bardzo skromnie, ale zaiste z wielkim się ukontentowaniem odprawiło. Znajdzie się wiele takich szlachetnych Dam, które tych dwóch rzeczy pogodzić nie potrafią. Dla czego krótko moje opiszę wesele. Bawiłam się pewnie Tydzień w Szwecyj, i wytchnęłam sobie zupełnie z podroży, gdy mię mój Hrabia prosił o naznaczenie dnia naszemu Aktowi weselnemu. Upewniłam go, lubo nie życzę sobie żadnego do tej czci opoznienia, abym Jego została Małżonką; przecięż mi żaden dzień, nad ten, przyjemniejszy nie bę- dzie, któryby on sam obrał. Naznaczyliśmy bez dalszego naradzenia się dzień następujący. Przyszedł nazajutrz rano do mego Pokoiku, i pytał się
słowem bardzo skromnie, ale zaiste z wielkim śię ukontentowaniem odprawiło. Znaydzie śię wiele takich szlachetnych Dam, ktore tych dwuch rzeczy pogodzić nie potrafią. Dla czego krotko moie opiszę wesele. Bawiłam śię pewnie Tydzień w Szwecyi, y wytchnęłam sobie zupełnie z podroży, gdy mię moy Hrabia prośił o naznaczenie dnia naszemu Aktowi weselnemu. Upewniłam go, lubo nie życzę sobie żadnego do tey czći opoznienia, abym Jego została Małżonką; przecięż mi żaden dzień, nad ten, przyiemnieyszy nie bę- dzie, ktoryby on sam obrał. Naznaczyliśmy bez dalszego naradzenia śię dzień następuiący. Przyszedł nazajutrz rano do mego Pokoiku, i pytał się
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 9
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
kilka mi od Londynu, żeby tym spokojniej nauk przypilnował. Tam się poznał z miłości godną Panną Córką Szlachcica w sąsiedztwie mieszkającego, a to najpierwsze było jego kochanie. Po dwóch latach, po tysiącznych zwyciężonych przeszkodach, i tysiącznych jej wierności dowodach, otrzymał od jej Rodziców deklaracją, a od swego Ojca zezwolenie. Dzień Aktowi weselnemu z Jego ulubioną Antonią był naznaczony. Następującego dnia miał być dokończony w dobrach Jego Ojca, z którym dzień przed tym do niej pojechał, żeby ją wraz z Jej należącymi z sobą zabrał. Przybyli około obiadu, po którym powrót miał nastąpić. Siedział z swoją Antonią w najserdeczniejszej poufałości w chłodniku; jak im oznajmiono,
kilka mi od Londynu, żeby tym spokoyniey nauk przypilnował. Tam śię poznał z miłości godną Panną Corką Szlachćica w sąsiedztwie mieszkaiącego, a to naypierwsze było iego kochanie. Po dwuch latach, po tyśiącznych zwyćiężonych przeszkodach, i tyśiącznych iey wiernośći dowodach, otrzymał od iey Rodzicow deklaracyą, a od swego Oyca zezwolenie. Dzień Aktowi weselnemu z Jego ulubioną Antonią był naznaczony. Następuiącego dnia miał bydź dokończony w dobrach Jego Oyca, z ktorym dzień przed tym do niey poiechał, żeby ią wraz z Jey należącymi z sobą zabrał. Przybyli około obiadu, po ktorym powrot miał nastąpić. Siedział z swoią Antonią w nayserdecznieyszey poufałośći w chłodniku; iak im oznaymiono,
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 94
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
W pierwszej zaraz ze mną rozmowie, takeś mi go WMPan szlachetnym opisał, żem mu się przychylną stała, nimem go widziała. Opatrzność moje nieszczęście przez niego nadgrodziła, a ja mu nieszczęście moją osłodzę miłością. Zostanę u WMPaństwa, a WMPani Dobrodziejka mieć będziesz prawo naszego związku dokończyć, i pewny dzień naszemu weselnemu Aktowi naznaczyć, który tylko zechcesz. Życzę sobie przyszłego mego Męża z rąk Jej odebrać, a ja, rzekł Hrabia, moję Zonę z rąk WMPani. Powtórnie ślubować sobie będziemy, powtórne zaczynając Małżeństwo, a dzień WMPaństwa wesela, będzie także dniem moim weselnym. Amalia, tak się zwała Steleja oblubienica, kazała kielich,
W pierwszey zaraz ze mną rozmowie, takeś mi go WMPan szlachetnym opisał, żem mu śię przychylną stała, nimem go widziała. Opatrzność moie nieszczęśćie przez niego nadgrodziła, a ia mu nieszczęśćie moią osłodzę miłością. Zostanę u WMPaństwa, a WMPani Dobrodzieyka mieć będziesz prawo naszego związku dokończyć, i pewny dzień naszemu weselnemu Aktowi naznaczyć, ktory tylko zechcesz. Zyczę sobie przyszłego mego Męża z rąk Jey odebrać, a ia, rzekł Hrabia, moię Zonę z rąk WMPani. Powtornie ślubować sobie będziemy, powtorne zaczynaiąc Małżeństwo, a dzień WMPaństwa wesela, będzie także dniem moim weselnym. Amalia, tak śię zwała Steleia oblubienica, kazała kielich,
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 147
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
zemścić się swojej klęski invasione tych krajów. Z Okopu Ś. Trójcy i innych miejsc nic w tym tydniu nie było.
Imp. kasztelan krakowski jeszcze tu we Lwowie rezyduje. Im. ks. arcybiskup lwowski zawitał tydnia przeszłego do swojej archidiecezyjej. Spodziewać się wkrótce i innych gości frequentiam ku następującemu in crastino Nowego Lata aktowi weselnemu imp. łowczego kor. z imp. Sieniawską wojewodzianką wołyńską. 24 Ze Lwowa, 30 XII 1694
O gotowaniu się nieprzyjacielskim na Budziaku silnym na zamyśloną imprezę dwojakie w tym ty dniu konfirmacyje były: naprzód do imp. łowczego kor. ludzie imci nadworni koniuszego hospodara wołoskiego ze dwoma ludźmi do paszy kamienieckiego listy niosącego, a
zemścić się swojej klęski invasione tych krajów. Z Okopu Ś. Trójcy i innych miejsc nic w tym tydniu nie było.
Jmp. kasztelan krakowski jeszcze tu we Lwowie rezyduje. Jm. ks. arcybiskup lwowski zawitał tydnia przeszłego do swojej archidiecezyjej. Spodziewać się wkrótce i innych gości frequentiam ku następującemu in crastino Nowego Lata aktowi weselnemu jmp. łowczego kor. z jmp. Sieniawską wojewodzianką wołyńską. 24 Ze Lwowa, 30 XII 1694
O gotowaniu się nieprzyjacielskim na Budziaku silnym na zamyśloną imprezę dwojakie w tym ty dniu konfirmacyje były: naprzód do jmp. łowczego kor. ludzie jmci nadworni koniuszego hospodara wołoskiego ze dwoma ludźmi do paszy kamienieckiego listy niosącego, a
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 363
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
Combinaty i inne Dobra właśnie pod tenże Termin z naznaczeniem
[...] Przyjaciół przypadać mających. Choć jednak na ten Przeswietny Hymeneusz oczami patrzać nie będę, seraem laetator, et oddam Zyczliwie Vota moje, aby Pan Bóg pobłogosławił tej Coniunkcyj, et Thaedis non defectura per aevum sidera concedat. Do ImP^a^ Olędzkiego Kasztel. Chełmskiego.
Nie kwadrujący Weselnemu Aktowi list mój, bo z wstydem i żalem, idzie do WMMPana. Erubesco za słowo, którego dotrzymanie u mnie religionis loco bywać zwykło. Induleo na domowe trudności moje, które mnie z nagła teraz napadszy, niepozwalają cieszyć się zweselącym się de domesticis Solatius WMPanem. Po fatydze podróżnej sturbowany, odpocząc, Syna do
Combinaty y inne Dobra własnie pod tenze Termin z naznaczeniem
[...] Przyiacioł przypadac maiących. Choć iednak na ten Przeswietny Hymeneusz oczami patrzać nie będe, seraem laetator, et oddam Zyczliwie Vota moie, aby Pan Bog pobłogosławił tey Coniunkcyi, et Thaedis non defectura per aevum sidera concedat. Do JmP^a^ Olędzkiego Kasztel. Chełmskiego.
Nie quadruiący Weselnemu Aktowi list moy, bo z wstydem y zalem, idzie do WMMPana. Erubesco za słowo, ktorego dotrzymanie u mnie religionis loco bywać zwykło. Induleo na domowe trudnośći moie, ktore mie z nagła teraz napadszy, niepozwalaią cieszyć się zweselącym się de domesticis Solatius WMPanem. Po fatydze podrozney sturbowany, odpocząc, Syna do
Skrót tekstu: RzewKor
Strona: 38
Tytuł:
Korespondencja
Autor:
Wacław Rzewuski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1720 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1720
Data wydania (nie później niż):
1750
