Verra rzeczony, przed którym się modlono, aby się Agrippae i Agrippinae fatalne Rzymianom nie rodziły. EUROPA. Rzymu starego Delineacja.
Mieli w wielkim poszanowaniu Rzymianie Palladium, to jest Statuę Pallady Bogini z kopią i kądzielą, którą Eneasz z Grecyj do Włoch przywiozł, jakom dopiero opisał, czyniąc descriptionem Kościoła Westy Bogini i Westalnych Panien. Drugą rzecz Divine honore czcili starożytni Rzymianie ANCILE, to jest, Tarczę Okrągłą, za Numy Pompiliusza Króla Rzymskiego, z Nieba spuszczoną, z głosem deklarującym: że poty będzie Miasto nie zwyciężone, póki tej Tarczy, Więc podobnych uformowano wiele, aby ta Niebieska prawdziwa między nie prawdziwemi. od nieprzyjaciół na to czuwających
Verra rzeczony, prźed ktorym się modlono, aby się Agrippae y Agrippinae fatálne Rzymianom nie rodźiły. EUROPA. Rzymu starego Delineacya.
Mieli w wielkim poszanowániu Rzymianie Palladium, to iest Statuę Pallady Bogini z kopią y kądźielą, ktorą Eneasz z Grecyi do Włoch przywiozł, iakom dopiero opisał, czyniąc descriptionem Kościoła Westy Bogini y Westalnych Panien. Drugą rzecz Divine honore czcili starożytni Rzymianie ANCILE, to iest, Tarczę Okrągłą, zá Numy Pompiliusza Krola Rzymskiego, z Nieba spuszczoną, z głosem deklaruiącym: żę poty będźie Miasto nie zwyciężone, poki tey Tarczy, Więc podobnych uformowáno wiele, aby ta Niebieska práwdźiwá między nie práwdźiwemi. od nieprzyiacioł ná to czuwaiących
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 85
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
spiesznie podemknęli jazdę do Włoch, w których znikąd inąd mieli mieć piechoty co potrzeba; że Lentulus ich upewniał, iż on jest trzeci Korneliusz, któremu wyroki Sybill, i odpowiedzi wieszczków obiecały panowanie nad Rzymem, które przedtym było w ręku Cynny i Sylli: że im mówił, iż ten rok dziesiąty od wyzwolenia z winy Westalnych dziewic, a dwudziesty od pogorzenia Kapitolium musi koniec uczynić Rzeczypospolitej, że względem dnia obracania na wycięcie obywatelów, i spalenie miasta, była sprzeczka na tym, że Lentilus i inni chcieli złożyć w Święto Saturnowe, ale Cetegowi zdawało się, iż to było nazbyt odkładać. Jedna z Westalnych Panien nazwana Fabia siostra Terencyj Zony Cycerona
spiesznie podemknęli iazdę do Włoch, w których znikąd inąd mieli mieć piechoty co potrzeba; że Lentulus ich upewniał, iż on iest trzeci Korneliusz, któremu wyroki Sybill, i odpowiedzi wieszczkow obiecały panowanie nad Rzymem, które przedtym było w ręku Cynny i Sylli: że im mówił, iż ten rok dziesiąty od wyzwolenia z winy Westalnych dziewic, a dwudziesty od pogorzenia Kapitolium musi koniec uczynić Rzeczypospolitey, że względem dnia obracania na wycięcie obywatelow, i spalenie miasta, była sprzeczka na tym, że Lentilus i inni chcieli złożyć w Swięto Saturnowe, ale Cetegowi zdawało sie, iż to było nazbyt odkładać. Jedna z Westalnych Panien nazwana Fabia siostra Terencyi Zony Cycerona
Skrót tekstu: CycNagMowy
Strona: 63
Tytuł:
Mowy Cycerona przeciwko Katylinie
Autor:
Marek Tulliusz Cyceron
Tłumacz:
Ignacy Nagurczewski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy polityczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
ten rok dziesiąty od wyzwolenia z winy Westalnych dziewic, a dwudziesty od pogorzenia Kapitolium musi koniec uczynić Rzeczypospolitej, że względem dnia obracania na wycięcie obywatelów, i spalenie miasta, była sprzeczka na tym, że Lentilus i inni chcieli złożyć w Święto Saturnowe, ale Cetegowi zdawało się, iż to było nazbyt odkładać. Jedna z Westalnych Panien nazwana Fabia siostra Terencyj Zony Cycerona była obwiniona, że się zwieść na złe dała Katylinie, ale znalazła sposób zostać uwolnioną. Plutarchus wspomina te rzecz, która według czasu, jako tu widziemy, musiała przypaść w roku 679. od założenia Rzymu. Mowa III. Cycerona Przypadło za Konsulowsta Scypiona Azjatyka i Norbana Flakkusa w
ten rok dziesiąty od wyzwolenia z winy Westalnych dziewic, a dwudziesty od pogorzenia Kapitolium musi koniec uczynić Rzeczypospolitey, że względem dnia obracania na wycięcie obywatelow, i spalenie miasta, była sprzeczka na tym, że Lentilus i inni chcieli złożyć w Swięto Saturnowe, ale Cetegowi zdawało sie, iż to było nazbyt odkładać. Jedna z Westalnych Panien nazwana Fabia siostra Terencyi Zony Cycerona była obwiniona, że się zwieść na złe dała Katylinie, ale znalazła sposob zostać uwolnioną. Plutarchus wspomina te rzecz, która według czasu, iako tu widziemy, musiała przypaść w roku 679. od założenia Rzymu. Mowa III. Cycerona Przypadło za Konsulowsta Scypiona Azyatyka i Norbana Flakkusa w
Skrót tekstu: CycNagMowy
Strona: 64
Tytuł:
Mowy Cycerona przeciwko Katylinie
Autor:
Marek Tulliusz Cyceron
Tłumacz:
Ignacy Nagurczewski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy polityczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
koniec to krzesło godne poważania, na którym szczycę się być posadzonym.
Siła pokrywałem, siła poniosłem, siłam odstąpił, ażebym wam w waszych nieszczęściach dał ratunek mimo wgląd na swój uszczerbek. Niech Bogowie, jeśli koniec mego Konsulatu ma być zaszczycony sławą wybawienia ludu Rzymskiego, żon i dzieci waszych, dziewic Westalnych, Kościołów, otarzów, ojczyzny naszej słynącej, Włochów całych od pożogi, od wojny, od wszelkiej ohydy; niech Bogowie taką rzeczą stanowią o mnie, co sami zechcą, zdaję się na wszystko. A ponieważ Lentulus kryśli sobie uwierzywszy jakimsi wieszczkom, że jego imię nie wiem co za zrządzeniem odwiecznym o waszej zgubie zapowiedziało
koniec to krzesło godne poważania, ná którym szczycę się być posadzonym.
Siła pokrywałem, siła poniosłem, siłam odstąpił, ażebym wam w waszych nieszczęściach dał ratunek mimo wgląd na swoy uszczerbek. Niech Bogowie, ieśli koniec mego Konsulatu ma być zaszczycony sławą wybawienia ludu Rzymskiego, żon i dzieci waszych, dziewic Westalnych, Kosciołow, otarzow, oyczyzny naszey słynącey, Włochow całych od pożogi, od woyny, od wszelkiey ohydy; niech Bogowie taką rzeczą stanowią o mnie, co sami zechcą, zdaię się na wszystko. A ponieważ Lentulus kryśli sobie uwierzywszy iakimsi wieszczkom, że iego imię nie wiem co za zrządzeniem odwiecznym o waszey zgubie zapowiedziało
Skrót tekstu: CycNagMowy
Strona: 83
Tytuł:
Mowy Cycerona przeciwko Katylinie
Autor:
Marek Tulliusz Cyceron
Tłumacz:
Ignacy Nagurczewski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy polityczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
