. Μεϒαλoκοσμ Radość. Kazanie Pierwsze. Elżbiety ś. Radość Zachariasza, i syna jego. Luc: 1. Świat plugawy. Jan: 1. Pokora Bogarodzice. Luc: 1. o Bogarodzicy Bogarodzica pieśń. Naprawa świata przez Bogarodzicę Kazanie Pierwsze. Bern: in Serm: de Natiu. Bonauentura in Speculo. Człowiek wiązanka Lib: de Ekscel: V. c. 10. o Bogarodzicy Cap: 6. Naprawa świata przez Bogarodzicę. Kazanie Pierwsze. Spust winam. Joan: 2. o Bogarodzicy Narodzenie Boże. Luc: 1. Fiat, świat stwarza. Gen: 1. In Genes Kazanie Pierwsze.
to sprawiła/ abowiem ducha
. Μεϒαλòκοσμ Rádość. Kazánie Pierwsze. Elżbiety ś. Rádość Zácharyaszá, y syna iego. Luc: 1. Swiát plugawy. Ian: 1. Pokorá Bogárodźice. Luc: 1. o Bogárodźicy Bogárodźicá pieśń. Nápráwá świátá przez Bogárodźicę Kazánie Pierwsze. Bern: in Serm: de Natiu. Bonauentura in Speculo. Człowiek wiązánká Lib: de Excel: V. c. 10. o Bogárodźicy Cap: 6. Nápráwá świata przez Bogárodźicę. Kazánie Pierwsze. Spust winam. Ioan: 2. o Bogárodźicy Národzenie Boże. Luc: 1. Fiat, świat stwarza. Gen: 1. In Genes Kazánie Pierwsze.
to spráwiłá/ ábowiem duchá
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 10
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
, Hasła.
ZNAKI Nieme zinwentowane są dla dystyngwowania Pułków, dla ruszenia albo wytchnienia Wojska: gdzie bowiem te były ruszone, albo utkwione, tam się Wojsko ruszyło, albo lokowało.
Pierwszy znak AQUILA, Orzeł złoty, lub srebrny na drzewcu z otwartemi siedzący skrzydłami. Był to znak całego Pułku.
Drugi znak MANIPULUS, Wiązanka albo Snopek Siana, znak Manipuli, albo Roty, czyli znacznej Wojska dywizyl.
Trzeci znak HASTA, albo Kopia z krzyżownicą z ręką na wierżchołku, od krzyżownicy wisiały ucha albo kołka, na których obrazy były Wilków, Minotaurów, tojest Ludobyków, Koni, item Bożków, jako to Marsa, Romulusa etc. A Chorązowe
, Hasła.
ZNAKI Nieme zinwentowane są dlâ dystyngwowania Pułkow, dla ruszenia albo wytchnienia Woyska: gdzie bowiem te były ruszone, albo utkwione, tam się Woysko ruszyło, albo lokowało.
Pierwszy znak AQUILA, Orzeł złoty, lub srebrny na drzewcu z otwartemi siedzący skrzydłami. Był to znak całego Pułku.
Drugi znak MANIPULUS, Wiązanka albo Snopek Sianá, znak Manipuli, albo Roty, czyli znaczney Woyska dywizyl.
Trzeci znak HASTA, albo Kopia z krzyżownicą z ręką na wierżchołku, od krzyżownicy wisiały ucha albo kołka, na ktorych obrazy były Wilkow, Minotaurow, toiest Ludobykow, Koni, item Bożkow, iako to Marsa, Romulusa etc. A Chorązowe
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 461
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
robili, królowie wszyscy, co mieli być na świecie, aż do skończenia świata. W tymże płótnie była tablica soli oczkowatej, której gdy kto skosztował, wszytkie języki umiał i rozumiał, ale tylko od godziny do godziny. Wzięto stamtąd tę sól do popa Jana, który tam panuje. Była też w tej skrzyni wiązanka niemała zrzazów, które snadź Adam w raju nałamał, ale ich na świecie nie chciał Szczepic dlatego, że zbyt wielki i słodki owoc z nich miał być i jednym jabłkiem mógł człowiek być nasycony na cały rok i dalej, przetoż by ludzie roboty zaniechali. Był jeszcze tam i kożuch jakiś barani już zbutwiały, wełna
robili, królowie wszyscy, co mieli być na świecie, aż do skończenia świata. W tymże płótnie była tablica soli oczkowatej, której gdy kto skosztował, wszytkie języki umiał i rozumiał, ale tylko od godziny do godziny. Wzięto stamtąd tę sól do popa Jana, który tam panuje. Była też w tej skrzyni wiązanka niemała zrzazów, które snadź Adam w raju nałamał, ale ich na świecie nie chciał Szczepic dlatego, że zbyt wielki i słodki owoc z nich miał być i jednym jabłkiem mógł człowiek być nasycony na cały rok i dalej, przetoż by ludzie roboty zaniechali. Był ieszcze tam i kożuch jakiś barani już zbutwiały, wełna
Skrót tekstu: SzemTorBad
Strona: 317
Tytuł:
Z nowinami torba kursorska
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
wszyscy, a król, zostawszy na koszu: „Nie trzebaż ceremonii zażywać w Mazoszu.” 104 (N). ROZGNIEWANA BABA SZALEJE
Przyjeżdżam do miasteczka, aż chłop trawę siecze. Kupiłbym, lecz z daleka karawan się wlecze. Czas pokarmu, czekam go, przyjdzie, aż na wozie Spora owego siana wiązanka w powrozie. Konie obrok, ja ryby, bo to dzień piątkowy, Je ze mną gospodyni, a stałem u wdowy; Aż baba: „Kto tu stoi?” pijana przypadnie. „Jegomość” — rzecze wdowa. „Nie lada, co kradnie: Szarpacz to, nie jegomość, próżno się tak
wszyscy, a król, zostawszy na koszu: „Nie trzebaż ceremoniej zażywać w Mazoszu.” 104 (N). ROZGNIEWANA BABA SZALEJE
Przyjeżdżam do miasteczka, aż chłop trawę siecze. Kupiłbym, lecz z daleka karawan się wlecze. Czas pokarmu, czekam go, przyjdzie, aż na wozie Spora owego siana wiązanka w powrozie. Konie obrok, ja ryby, bo to dzień piątkowy, Je ze mną gospodyni, a stałem u wdowy; Aż baba: „Kto tu stoi?” pijana przypadnie. „Jegomość” — rzecze wdowa. „Nie leda, co kradnie: Szarpacz to, nie jegomość, próżno się tak
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 278
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
