spokrewnił Okszyców, Wysokich zasług w ojczyźnie dziedziców. Ten tak jest wielki i tak jest wysoki, Że i ten, który buja pod obłoki, (Który z Koronnym, tegoż pokolenia Ptakiem, dosiągł był spowinowacenia) Radziwiłowski orzeł, który gromu Jowiszowego skład mając w swym domu, Zwycięstwo z sławą ma jak na przywięzi, Na tegoż drzewa opadł był gałęzi. Szło i potomstwo przodków swoich śladem, Od których żonę wziął a ta przykładem I onym dawnym mogła być matronom I wszytkim wieku dzisiejszego żonom. Cnotą Zuzannie, gładkością Helenie, Męstwem zrównała Trazeowej żenie. W dobrych uczynkach, jałmużnach bez mała Nie wszytkim wieku swego przodowała. Z
spokrewnił Okszycow, Wysokich zasług w ojczyźnie dziedzicow. Ten tak jest wielki i tak jest wysoki, Że i ten, ktory buja pod obłoki, (Ktory z Koronnym, tegoż pokolenia Ptakiem, dosiągł był spowinowacenia) Radziwiłowski orzeł, ktory gromu Jowiszowego skład mając w swym domu, Zwycięstwo z sławą ma jak na przywięzi, Na tegoż drzewa opadł był gałęzi. Szło i potomstwo przodkow swoich śladem, Od ktorych żonę wziął a ta przykładem I onym dawnym mogła być matronom I wszytkim wieku dzisiejszego żonom. Cnotą Zuzannie, gładkością Helenie, Męstwem zrownała Thrazeowej żenie. W dobrych uczynkach, jałmużnach bez mała Nie wszytkim wieku swego przodowała. Z
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 424
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
,
Krążąc nad wodą kierują lot szybki, Nie spodziewane biorą wgardziel rybki. Wiem żeś ciekawa wiedzieć, co mam w snopku, Wnet ci pokażę z mych zbiorów towary, Obaczysz fanty jakowe w dorobku, Od tych nabyłam, co poszli na mary, Zdziwisz się cudnej Sylwio powieści, Jak wielu w szczupłej więzi snopek mieści. W tym się uwinie, i raźno zakrzątnie, Śmierć koło swojej na czatach zdobyczy, Miejsce do kramu oddmuchnie, uprzątnie, Milionowe skarby miota, liczy, Co od potopu świata do tąd brała, Oczom Sylwij wszystko pokazała. Naprzód troistej Korony dobędzie, Która trzech Królestw rządy znamionuje, Ta na Papieskiej gdy
,
Krążąc nád wodą kieruią lot szybki, Nie spodziewane biorą wgárdziel rybki. Wiem żeś ciekáwa wiedzieć, co mam w snopku, Wnet ći pokażę z mych zbiorow towáry, Obáczysz fanty iákowe w dorobku, Od tych nábyłam, co poszli ná mary, Zdziwisz się cudney Sylwio powieści, Ják wielu w szczupłey więzi snopek mieści. W tym się uwinie, y raźno zákrzątnie, Smierć koło swoiey ná czátach zdobyczy, Mieysce do kramu oddmuchnie, uprzątnie, Milionowe skarby miota, liczy, Co od potopu świata do tąd bráła, Oczom Sylwij wszystko pokázała. Náprzod troistey Korony dobędzie, Ktora trzech Krolestw rządy známionuie, Ta ná Papieskiey gdy
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 251
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
zacnym się domem spokrewnił Okrzyców, Wysokich zasług w Ojczyźnie dziedziców. Który tak wielki i tak jest wysoki, Że i ten, który buja pod obłoki, Który z koronnym tegoż pokolenia Ptakiem dosiągł był spowinowacenia, Radziwiłłowski orzeł, który gromu Jowiszowego skład mając w swym domu Zwycięstwo z sławą ma jak na przywięzi, Na tegoż drzewa upadł był gałęzi. Idzie potomstwo przodków swoich szladem, Od których żonę wziął, a ta przykładem I onym dawnym mogła być matronom, I wszytkim wieku dzisiejszego żonom. Cnotą Zuzannie, gładkością Helenie, Sercem zrównała Traseowej żenie I w wszytkich pięknych przymiotach bez mała Nie wszytkie wieku swego celowała. Z
zacnym się domem spokrewnił Okrzyców, Wysokich zasług w Ojczyźnie dziedziców. Który tak wielki i tak jest wysoki, Że i ten, który buja pod obłoki, Który z koronnym tegoż pokolenia Ptakiem dosiągł był spowinowacenia, Radziwiłłowski orzeł, który gromu Jowiszowego skład mając w swym domu Zwycięstwo z sławą ma jak na przywięzi, Na tegoż drzewa upadł był gałęzi. Idzie potomstwo przodków swoich szladem, Od których żonę wziął, a ta przykładem I onym dawnym mogła być matronom, I wszytkim wieku dziesiejszego żonom. Cnotą Zuzannie, gładkością Helenie, Sercem zrównała Thraseowej żenie I w wszytkich pięknych przymiotach bez mała Nie wszytkie wieku swego celowała. Z
Skrót tekstu: MorszZWybór
Strona: 160
Tytuł:
Wybór wierszy
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1658 a 1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1658
Data wydania (nie później niż):
1680
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1975
