dobrze łaski twoje zgodzą! Ze się przynamniej na pogrzeb przygodzą, Ze krótką twojej gościny bytnością, Grób mi wystawisz, wzruszony litością. Bo nie dopiero we mnie te postrzały, Co mi je zadał twój braciszek mały: Miejsce w jaskini, miejsce w lochu krzywem, Zapaliło mię ogniem nieszczęśliwem. Siostro ma Anno, wszystkiego wiadoma, Ty pomnisz, co się działo między noma; Ty już ostatnie kiedyś moje dary, Zemną podobno włożysz współ na mary. Ani choć będę na popiół spaloną, Niech mię nie piszą Sycheusza Zoną; Ale takową na marmurze prożą, Niechaj pamiętny nagrobek wydrożą. Eneasz, jeśliż rzecz to jest człowiecza, Dawszy
dobrze łáski twoie zgodzą! Ze się przynamniey ná pogrzeb przygodzą, Ze krotką twoiey gośćiny bytnośćią, Grob mi wystáwisz, wzruszony litośćią. Bo nie dopiero we mnie te postrzały, Co mi ie zádał twoy bráćiszek máły: Mieysce w iáskini, mieysce w lochu krzywem, Zápaliło mię ogniem nieszczęśliwem. Siostro ma Anno, wszystkiego wiádomá, Ty pomnisz, co się dźiało między nomá; Ty iuż ostátnie kiedyś moie dáry, Zemną podobno włożysz wspoł ná máry. Ani choć będę ná popioł spaloną, Niech mię nie piszą Sycheuszá Zoną; Ale tákową ná mármurze prożą, Niechay pámiętny nagrobek wydrożą. Eneasz, ieślisz rzecz to iest człowiecza, Dawszy
Skrót tekstu: OvChrośRoz
Strona: 99
Tytuł:
Rozmowy listowne
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Wojciech Stanisław Chrościński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
