na instrumencie części 15; stanie kwadrat krzyżokątny CHED, o równych ścianach przeciwnych CH, DE, i CD, HE: staną także dwa trianguły podobne BHE, i GSE. Zaczym: Jako ES do SG: tak EH do HB. A przeto musi być wiadoma HB. Znowu: że HC jest równa samej ED wiadomej, przydawszy HC, do HB, wynidzie CB. Zaczym wysokość CB, przez załamany cień wymierzona. Nauka XLIV. Wysokość dostępną u spodu inszym sposobem nowym wymierzać. NIech będzie Wysokość CD, dostępna przy C, od miejsca L, z którego ją chcesz wymierzać. Przemierzywszy po prostu odległość LC (niech będzie na
ná instrumenćie częśći 15; stánie kwádrat krzyżokątny CHED, o rownych śćianách przećiwnych CH, DE, y CD, HE: stáną tákże dwá tryánguły podobne BHE, y GSE. Záczym: Iáko ES do SG: ták EH do HB. A przeto muśi bydź wiádoma HB. Znowu: że HC iest rowna sámey ED wiádomey, przydawszy HC, do HB, wynidźie CB. Záczym wysokość CB, przez załamany cień wymierzona. NAVKA XLIV. Wysokość dostępną v spodu inszym sposobem nowym wymierzáć. NIech będźie Wysokość CD, dostępna przy C, od mieyscá L, z ktorego ią chcesz wymierzáć. Przemierzywszy po prostu odległość LC (niech będźie ná
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 43
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
trianguł CDH, którego ściany niewiadome DH, i CH, opowie skala, gdy te linie na nią przeniesiesz. Nauka IV. Dwie ściany triangułu nie krzyżokątnego wystawić i opowiedzieć, z jednej ściany, i ze dwóch angułów wiadomych. NIech będzie dana ściana CD w łokci 100, i anguły dwa C, D, przyległe wiadomej ścianie: a trzeba postawić drugie dwie ściany CH, i HD, i miarę ich wyrachować. Zabawa VIII.
Objąwszy na skali 100 cząstek, postaw je na linii CD; i z punktów C, i D, zrysuj Lunety EF, GK, i na nich postawiwszy liczbę gradusów angułów danych przeniesioną z kwadransa; przez
tryánguł CDH, ktorego śćiány niewiádome DH, y CH, opowie skálá, gdy te liniie ná nię przenieśiesz. NAVKA IV. Dwie śćiány tryángułu nie krzyżokątnego wystáwić y opowiedźieć, z iedney śćiány, y ze dwoch ángułow wiádomych. NIech będźie dána śćiáná CD w łokći 100, y ánguły dwá C, D, przyległe wiádomey śćiánie: á trzebá postáwić drugie dwie śćiány CH, y HD, y miárę ich wyráchowáć. Zábáwá VIII.
Obiąwszy ná skáli 100 cząstek, postaw ie ná linii CD; y z punktow C, y D, zrysuy Lunety EF, GK, y ná nich postáwiwszy liczbę gradusow ángułow dánych przenieśioną z kwádránsá; przez
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 66
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Trogus uczy zawsze hołdowały) i tak wielkiej pobożności/ że ich wszyscy starzy z Homerem zwali iustissimos et sanctissimos vixos: także wynalezienia nauk/ od których Sacre miasto żacy nazwanym potwierdzają tego/ tak przezwisko starych Filozofów Magi ( bo Żydzi Scyty Magogami zowią) jako też i słowa/ scientia soitus: Nuż dzielność wojennej wszytkiemu światu wiadomej: i wszelakiej prócz tych inszej chluby/ którakolwiek by się jeno mogła wymyślić. Ani tedy potrzeba kiedy było Przodkom naszym cokolwiek zmyślać/ ani też mogą być o to światu podejrzani: ponieważ wszystką starożytność zowie ich simplicisssimos et piissimos viros. Zaczym pospolity głos Narodu naszego/ godniejszy jest wiary nad wszystkich inszych/ którzy z jawnych
Trogus vczy záwsze hołdowáły) y ták wielkiey pobożnośći/ że ich wszyscy stárzy z Homerem zwáli iustissimos et sanctissimos vixos: tákże wynáleźienia nauk/ od ktorych Sacrae miásto żacy názwánym potwierdzáią tego/ ták przezwisko stárych Philozophow Magi ( bo Zydźi Scythy Magogámi zowią) iáko też y słowá/ scientia soitus: Nuż dźielność woienney wszytkiemu świátu wiádomey: y wszelákiey procz tych inszey chluby/ ktorakolwiek by się ieno mogłá wymyślić. Ani tedy potrzebá kiedy było Przodkom nászym cokolwiek zmyśláć/ áni też mogą być o to świátu podeyrzáni: poniewasz wszystką stárożytność zowie ich simplicisssimos et piissimos viros. Záczym pospolity głos Narodu nászego/ godnieyszy iest wiáry nád wszystkich inszych/ ktorzy z iáwnych
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 10
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
, Siódmą, Ośmą, Dziewiątą etc: postawić. 123. 36. Na danej linii lunetę cyrkułu doskonałego, wpółcyrkule postawić. Któraby stanąwszy na danej linii, zniżyła wpół wysokość półcyrkułu na linii danej zatoczonego. 124. Drugi spoób. na kar: 124. 37. Na danej linii, by dobrze wsamej liczbie wiadomej, postawić część cyrkułu, któraby przytraciła połowicę wysokości półcyrkułu, gdyby miał być postawiony, na tej linii danej. 124. Drugi sposób. na kar: 125. 38. Znalesć liczbę gradusów w lunecie, postawionej na diametrze półcyrkułu, i przechodzącej przez srzodej promienia tegoż półcyrkułu. 126. Drugi sposób. 126
, Siodmą, Osmą, Dźiewiątą etc: postáwić. 123. 36. Ná daney linii lunetę cyrkułu doskonáłego, wpołcyrkule postáwić. Ktoraby stánąwszy ná dáney linii, zniżyłá wpoł wysokość połcyrkułu ná linii dáney zátoczonego. 124. Drugi spoob. ná kár: 124. 37. Ná dáney linii, by dobrze wsámey liczbie wiádomey, postáwić część cyrkułu, ktoraby przytráciłá połowicę wysokośći połcyrkułu, gdyby miał bydź postáwiony, ná tey linii dáney. 124. Drugi sposob. ná kár: 125. 38. Ználesć liczbę gradusow w lunećie, postawioney ná dyámetrze połcyrkułu, y przechodzącey przez srzodej promięnia tegoż połcyrkułu. 126. Drugi sposob. 126
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 13
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683