zadarli/ oto się go tylko wychodząc z Siewierszczyzny pomusnąć zdarzyło. Najrzeliśmy i do Finlandyej z niepożytkiem w-ludziach i Miasteczkach jego. A iż okazja otworzyła się na Beelemhabora/ który był nieprzyjacielem prawie na oko tych Państw/ że Braci swej mało co wytchnąwszy na Węgierską umyślnie nastąpili ziemię. Nie pobłogosławił P. Bóg Wiarołomcom. Choć o naszym przestrzeżeni w-targnieniu w-ozdobne i liczne zamogszy się posiłki w-uzbrojonym beztwiąc się zaszli na drogę orszaku/ barziej na wiązanie nas rozpasani niż na bitwę zaostrzeni/ jednak za szczęściem twym/ Cesarzu Panie/ wsparci w-swojej krwi ruszli się/ i tył sromotnie podawszy/ z hańbą z-placu uchodząc zwycięstwa
zádárli/ oto się go tylko wychodząc z Siewierszczyzny pomusnąć zdárzyło. Náyrzeliśmy i do Finlándyey z niepożytkiem w-ludźiách i Miasteczkách iego. A iż okazya otworzyłá się ná Beelemháborá/ ktory był nieprzyiaćielem prawie ná oko tych Pánstw/ że Bráći swey máło co wytchnąwszy ná Węgierską umyślnie nástąpili źiemię. Nie pobłogosłáwił P. Bog Wiarołomcom. Choć o nászym przestrzeżeni w-tárgnieniu w-ozdobne i liczne zamogszy się pośiłki w-uzbroionym bestwiąc się zászli ná drogę orszaku/ bárźiey ná wiązánie nas rospasani niż ná bitwę zaostrzeni/ iednak zá szczęśćiem twym/ Cesárzu Pánie/ wspárći w-swoiey krwi ruszli się/ i tył sromotnie podawszy/ z hańbą z-placu uchodząc zwyćięstwá
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 77
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
konferował bohusławskie starostwo; Bydgoszczy mu też ojciec małżonki ustąpił, aleć to podobno w posagu, a upominków, które na weselu dawano temu młodemu państwu, których było pod 70000, umkniono, rem Deus huic palcat! Mając pod regimentem swoim kilkaset ludzi poszedł z królem imcią dzisiejszym przeciwko nieprzyjacielowi krzyża ś. Hanowi tatarskiemu i wiarołomcom Kozakom. Gdy traktaty pod Zborowem stanęły uczynił to dla ojczyzny, co kiedy rzymski patrycijusz dla swej uczynił, wszedł w przepaść tatarską i w niej tak długo był cum discrimine vilae suae, aż się wszystko dosyć stało zborowskiej transakcji. Większa była u niego salus reipublicae, a niżeli zdrowie i charissima pignora w domu pozostałe.
konferował bohusławskie starostwo; Bydgoszczy mu też ojciec małżonki ustąpił, aleć to podobno w posagu, a upominków, które na weselu dawano temu młodemu państwu, których było pod 70000, umkniono, rem Deus huic palcat! Mając pod regimentem swoim kilkaset ludzi poszedł z królem jmcią dzisiejszym przeciwko nieprzyjacielowi krzyża ś. Hanowi tatarskiemu i wiarołomcom Kozakom. Gdy traktaty pod Zborowem stanęły uczynił to dla ojczyzny, co kiedy rzymski patrycijusz dla swej uczynił, wszedł w przepaść tatarską i w niej tak długo był cum discrimine vilae suae, aż się wszystko dosyć stało zborowskiej transakcii. Większa była u niego salus reipublicae, a niżeli zdrowie i charissima pignora w domu pozostałe.
Skrót tekstu: KoniecZRod
Strona: 187
Tytuł:
Rodowód
Autor:
Zygmunt Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
