że i w Mikołaju, kasztelanie oświęcimskim i nowotarskim staroście, do dzieł rycerskich i zarobienia nieśmiertelnej sławy wspaniały znajdował się geniusz. Pomnią i czują dotychczas okryte swawolnych rebelizantów kościami pola, wspominają spustoszone multańskie ruiny, lękają się tym podobnych paroksyzmów moskiewskie i tureckie kraje, obawiając się, by jeszcze bystro płynące Komorowskich rzeki, niezahamowanym na wiarołomnych adwersarzów nie wylały impetem.
Cóż już więcej rzekę o wysokich godnościach, o znamienitych cnotach i o mężnych Twoich przodków dziełach, ponieważ te ich wszytkie wrodzone i dziedziczne Orłowie polscy na widok światu w piersiach swoich wiekopomnym diamentem aż dotąd rysują atrybuta? Jakoż i słusznie, gdyż nic u tych nie obaczymy prywatnego, których dostatki,
że i w Mikołaju, kasztelanie oświęcimskim i nowotarskim staroście, do dzieł rycerskich i zarobienia nieśmiertelnej sławy wspaniały znajdował się geniusz. Pomnią i czują dotychczas okryte swawolnych rebelizantów kościami pola, wspominają spustoszone multańskie ruiny, lękają się tym podobnych paroksyzmów moskiewskie i tureckie kraje, obawiając się, by jeszcze bystro płynące Komorowskich rzeki, niezahamowanym na wiarołomnych adwersarzów nie wylały impetem.
Cóż już więcej rzekę o wysokich godnościach, o znamienitych cnotach i o mężnych Twoich przodków dziełach, ponieważ te ich wszytkie wrodzone i dziedziczne Orłowie polscy na widok światu w piersiach swoich wiekopomnym dyjamentem aż dotąd rysują atrybuta? Jakoż i słusznie, gdyż nic u tych nie obaczymy prywatnego, których dostatki,
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 21
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
przypadku obrony żądała.
Skąd lubo cię nam Parki nieżyczliwe W pułmęskim wieku gwałtownie wydarły, I swoję srogość, ach! nielitościwe Na twą dostojną osobę wywarły, Zasługi jednak twoje świątobliwe I dzieła męskie sprawią, że umarły W wiecznej żyć będziesz sławie i ozdobie, I długo będzie tęskniła po tobie
Ojczyzna miła; która uciśniona Od wiarołomnych nieprzyjaciół srodze, Z przednich dostatków i ozdób złupiona, Dotąd zostawa w niebezpiecznej trwodze, Tak wielu synów straciwszy strapiona, W których nadzieję swą kładła po Bodze, Że ją swą mieli dzielnością zachować, By jej nie przyszło ostatnie szwankować.
Teraz żałosna na smutne mogiły, I na okropne poglądając groby, Które jej mężnych obrońców
przypadku obrony żądała.
Zkąd lubo cię nam Parki nieżyczliwe W pułmęskim wieku gwałtownie wydarły, I swoję srogość, ach! nielitościwe Na twą dostojną osobę wywarły, Zasługi jednak twoje świątobliwe I dzieła męskie sprawią, że umarły W wiecznej żyć będziesz sławie i ozdobie, I długo będzie tęskniła po tobie
Ojczyzna miła; która uciśniona Od wiarołomnych nieprzyjaciół srodze, Z przednich dostatków i ozdób złupiona, Dotąd zostawa w niebespiecznej trwodze, Tak wielu synów straciwszy strapiona, W których nadzieję swą kładła po Bodze, Że ją swą mieli dzielnością zachować, By jej nie przyszło ostatnie szwankować.
Teraz żałosna na smutne mogiły, I na okropne poglądając groby, Które jej mężnych obrońców
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 318
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
. Nagle z Awernu zahuczały trwogi, I Eumenidy wściekłe zaskrzeczały; Zaczem się znowu Zaporożec srogi Burzy do wojny, potęgą zuchwały Przeciwko panu harde wznosząc rogi, Mając jak przedtem z sobą zbraconego Islan Giraja chana tatarskiego.
Wyprawa potem walna nastąpiła Pod Beresteczko powiatów koronnych, W której się znacznie hardość ukróciła Nie tylko onych zdrajców wiarołomnych, Ale też legło bissurmańskich siła Hordynców, do zwad i najazdów skłonnych: Tam przyszło uciec z chanem Chmielnickiemu, I klęskę ponieść wojsku ich spólnemu.
Mijam Batowską bitwę nieszczęśliwą, Gdzie w małej liczbie srogą oblężeni Gromadą czerni, gdy się zapalczywą Odwagą dobić kusili przestrzeni, Bijąc gwałtownie zdrajców ręką mściwą Rycerze zacni i nieustraszeni,
. Nagle z Awernu zahuczały trwogi, I Eumenidy wściekłe zaskrzeczały; Zaczem się znowu Zaporożec srogi Burzy do wojny, potęgą zuchwały Przeciwko panu harde wznosząc rogi, Mając jak przedtém z sobą zbraconego Islan Giraja chana tatarskiego.
Wyprawa potém walna nastąpiła Pod Beresteczko powiatów koronnych, W której się znacznie hardość ukróciła Nie tylko onych zdrajców wiarołomnych, Ale też legło bissurmańskich siła Hordynców, do zwad i najazdów skłonnych: Tam przyszło uciec z chanem Chmielnickiemu, I klęskę ponieść wojsku ich spólnemu.
Mijam Batowską bitwę nieszczęśliwą, Gdzie w małej liczbie srogą oblężeni Gromadą czerni, gdy się zapalczywą Odwagą dobić kusili przestrzeni, Bijąc gwałtownie zdrajców ręką mściwą Rycerze zacni i nieustraszeni,
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 322
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
podsyceni nadzieją, przybrawszy sobie pomocy z pogranicznych pogan, po zgwałconych Kościołach, i miotanych w błoto Sa- kramentach,srogim uporem aż tu zaszli: że wysworowawszy się na własne Pany, gdzie mogąc ich wyrzynali. Rycerze aby tę rebelią (niby Hydrę wzięli) wcześnie zatłumili, po darmo tentowanych łaskawego uspokojenia srzodkach, wstępnym bojem wiarołomnych raz i drugi zniósłszy za sprofanowany świętokradzkim odstąpieniem Chrzest, ostatnie im, ichże krwią pogańską dali pomazanie, na kilkanaście tysięcy trupem położywszy. Tak znaczna porażka do kluby pierwszej wprawiła Liwów, i przez układną rządu i posłuszeństwa symetrią, doskonałe między zwierzchnością, a podbitym poddaństwem sprawiła pomiarkowanie. Dokonał biegu życia Albertus Biskup w Rydze
podsyceni nadźieją, przybrawszy sobie pomocy z pogranicznych pogan, po zgwałconych Kośćiołach, y miotanych w błoto Sa- kramentach,srogim uporem aż tu zaszli: że wysworowawszy śię na własne Pany, gdźie mogąc ich wyrzynali. Rycerze aby tę rebellią (niby Hydrę wźięli) wcześnie zátłumili, po darmo tentowanych łaskawego uspokojenia srzodkach, wstępnym bojem wiarołomnych raz y drugi znioższy zá sprofanowany świętokradzkim odstąpieniem Chrzest, ostatnie im, ichże krwią pogańską dali pomazanie, ná kilkanaśćie tyśięcy trupem położywszy. Tak znaczna porażka do kluby pierwszey wprawiła Liwow, y przez układną rządu y posłuszeństwa symetryą, doskonałe między zwierzchnośćią, á podbitym poddaństwem sprawiła pomiarkowanie. Dokonał biegu żyćia Albertus Biskup w Rydze
Skrót tekstu: HylInf
Strona: 19
Tytuł:
Inflanty w dawnych swych i wielorakich aż do wieku naszego dziejach i rewolucjach
Autor:
Jan August Hylzen
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1750
Data wydania (nie później niż):
1750
