Cassiodorus: Omnis providens consilium quaerit. Monarchowie nie bez defektu i Pasłyj, któremi gdyby się dali powodować, a nie Konsyliarzów, siebie i Królestwa w Szpitale obróciliby: Perirent si non parerent consiliis. Juliusz Cesarz pełen Ambicyj. Aleksander do pijaństwa skłonny, Marcellus prędki, Domician próżniak, Pyrrhus do gniewu, Annibal do Wiarołomstwa, Fabiusz w intentach powolny, o którym Annibal: Plus metuo Fabium Cunctantem, quam Marcellum praeliantem, Teste Plutarcho: Dla tego Konsyliarzów radą hamowani być mają w impetach Ci wszyscy wyliczeni.
KONSYLIARZÓW Ornamenta i Rekwisita te są: Wiek podeszły, ale nie zgrzybiały, wielu Języków i Poloru umiejętność, Jurydyka i Filozofia, osobliwie
Cassiodorus: Omnis providens consilium quaerit. Monarchowie nie bez defektu y Pasłyi, ktoremi gdyby się dali powodować, a nie Konsyliarzow, siebie y Krolestwa w Szpitale obrociliby: Perirent si non parerent consiliis. Iuliusz Cesarz pełen Ambicyi. Alexander do piiaństwa skłonny, Marcellus prędki, Domician prożniak, Pyrrhus do gniewu, Annibal do Wiarołomstwa, Fabiusz w intentach powolny, o ktorym Annibal: Plus metuo Fabium Cunctantem, quam Marcellum praeliantem, Teste Plutarcho: Dla tego Konsyliarzow radą hamowani bydź maią w impetach Ci wszyscy wyliczeni.
KONSYLIARZOW Ornamenta y Requisita te są: Wiek podeszły, ale nie zgrzybiały, wielu Ięzykow y Poloru umieiętność, Iurydyka y Filozofia, osobliwie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 367
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, Thermodonthaei, Tartari: Qui Thanaim bibunt, Meothidem navigant. Zwierciadło Geniuszów. Zwierciadło Geniuszów.
WOŁOSI i MULTANI ad instar Tatarów wojują, ztą jednak dystynkcją, że słabsi, do potyczki, do znoszenia prac i niewygód Marsowych, ani ostróżność równa Tatarskiej, często tchorzami podszyci. Trochę i Kozaków manier zaczepiają, to jest wiarołomstwa. Więcej o Scytach i Tatarach pisałem tu w Peregrynancie Folio 449.
SARRACENI albo SARACENI Nacja Arabii szczęśliwej, w Części Świata Azyj od Krainy Sarraka, albo Saraka nazwani według Stefana. Te ich starożytne były zwyczaje, do tych czasów w wielu rzeczach konserwowane, że są pari sorte Bellatores, od głowy do pasa nago
, Thermodonthaei, Tartari: Qui Thanaim bibunt, Meothidem navigant. Zwierciadło Geniusżow. Zwierciadło Geniuszow.
WOŁOSI y MULTANI ad instar Tátarow woiuią, ztą iednák dystynkcyą, że słabsi, do potyczki, do znoszenia prác y niewygod Marsowych, ani ostrożność rowná Tátarskiey, często tchorzami podszyci. Troche y Kozákow manier záczepiaią, to iest wiarołomstwá. Więcey o Scytach y Tátarach pisałem tu w Peregrynáncie Folio 449.
SARRACENI albo SARACENI Nácya Arabii szczęśliwey, w Części Swiatá Azyi od Kráiny Sarráka, albo Saráka názwáni według Stefaná. Te ich stárożytne były zwyczáie, do tych czasow w wielu rzeczách konserwowáne, że są pari sorte Bellatores, od głowy do pasa nágo
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 717
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
. 1633. Władysław Syn Zygmuntów wprzód Królem obrany Ten poszedszy pod Chocim wybił Bisurmany Potym sławnie w pokoju rządził kraj Sarmacki Po śmierci jego wściekły wszął się bunt Kozacki Zycie Królów
szy w ostatnią prawie wprawił ucisk, gdzie w prasie już się widząc skwierczeć i suplikować o łaskę poczeni, wymawiając się że nie z nich przyczyna, wiarołomstwa, ale z opoznienia przyjazdu jego na czas sobie naznaczony. Więc im wytnienia do czternastu pozwoliwszy lat, dla następującej z Osmanem wojny z Tryimfem do Ojczyzny wrócił, i dla Węgierskich z Cesarzem tumultów, którzy tak go już byli dobrze utrapieli, że w samym Wiedniu już cała z koncentrowana zostawała fortuna, lecz przez Lisowskich naprzód
. 1633. Włádysław Syn Zygmuntow wprzod Królem obrány Ten poszedszy pod Choćim wybił Bisurmany Potym sławnie w pokoiu rządził kray Sarmácki Po śmierći iego wściekły wszął się bunt Kozácki Zycie Krolow
szy w ostatnią prawie wprawił ucisk, gdzie w prasie iuż się widząc skwierczeć y supplikować o łaskę poczęni, wymawiaiąc się że nie z nich przyczyna, wiarołomstwa, ale z opoznienia przyiazdu iego na czas sobie naznaczony. Więc im wythnienia do czternastu pozwoliwszy lat, dla nástępuiącey z Osmanęm woyny z Tryimfem do Oyczyzny wroćił, y dla Węgierskich z Cesarzem tumultow, którzy tak go iuż byli dobrze utrapieli, że w samym Wiedniu iuż cała z koncentrowana zostawała fortuna, lecz przez Lisowskich naprzod
Skrót tekstu: KołTron
Strona: 161
Tytuł:
Tron ojczysty
Autor:
Augustyn Kołudzki
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1707
Data wydania (nie wcześniej niż):
1707
Data wydania (nie później niż):
1707
konfederacji litewskiej był autorem. A Antonowicz nie zastawszy Pocieja w Łęczny, najechał gospodę Pociejowej, chcąc ją kazać rabować, co mu ledwo różne damy wyperswadowały, że poprzestał. Było za co panu Bogu dziękować: już wojsko litewskie wierniejsze i pewniejsze rzeczypospolitej skonfederowanej zostawało, bo już nie było takiego, ktoby go mógł do wiarołomstwa uwieść, gdy Pocicja odstraszono. ROK 1716. ROK 1716. ROK 1716.
§. 34. Właśnie to były natenczas przyszły dies vindictae na hetmanów wielkich obojga narodów, bo prędko po zrzuceniu Pocieja, który ledwo z życiem uciekł, o mało i hetman Sieniawski, już obrany z powagi i honoru, naostatek i
konfederacyi litewskiéj był autorem. A Antonowicz nie zastawszy Pocieja w Łęczny, najechał gospodę Pociejowej, chcąc ją kazać rabować, co mu ledwo różne damy wyperswadowały, że poprzestał. Było za co panu Bogu dziękować: już wojsko litewskie wierniejsze i pewniejsze rzeczypospolitéj skonfederowanéj zostawało, bo już nie było takiego, ktoby go mógł do wiarołomstwa uwieść, gdy Pocicja odstraszono. ROK 1716. ROK 1716. ROK 1716.
§. 34. Właśnie to były natenczas przyszły dies vindictae na hetmanów wielkich obojga narodów, bo prędko po zrzuceniu Pocieja, który ledwo z życiem uciekł, o mało i hetman Sieniawski, już obrany z powagi i honoru, naostatek i
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 286
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
uśmierzyć, zawistne ich zapędy, przez ladajaką, by też nie raz powtórzoną klęskę możno było, która zbyt znamienita w ludziach lekkich i wiatronogim barziej impetem, niż dostojącym w kroku męstwem rozprawujących się być niemogła. Aby też wżdy kiedy dobrze nieprzyjaciela nabito, i do traktatów przymuszono, z tym wszystkim przeświadczone doznanego w nich wiarołomstwa przykłady z poufałego nigdy cieszyć się nie dały pokoju. Ustawiczna zatym i prawie nieśmiertelna od tej ściany wojna samemi zwycięstwy (które jednak bez przeplatanego na obie strony szczęścia nie bywały) wycięczały zwycięzców, i tęskliwie w nich do spokojnego wytchnienia wzbudzały wzdychania. Liwowie mniemając się być barzo od Biskupów I Rycerstwa ściśnieni, upatrowali z pilnością
uśmierzyć, záwistne ich zápędy, przez ladajaką, by też nie raz powtorzoną klęskę możno było, która zbyt znamienita w ludźiach lekkich y wiatronogim barźiey impetem, niż dostojącym w kroku męstwem rosprawujących śię być niemogła. Aby też wżdy kiedy dobrze nieprzyjaćiela nábito, y do traktatow przymuszono, z tym wszystkim przeświadczone doznanego w nich wiarołomstwa przykłady z poufałego nigdy ćieszyć śię nie dały pokoju. Ustawiczna zátym y prawie nieśmiertelna od tey śćiany woyna samemi zwyćięstwy (które jednak bez przeplatanego ná obie strony szczęśćia nie bywały) wyćięczały zwyćieżcow, y tęskliwie w nich do spokoynego wytchnienia wzbudzały wzdychania. Liwowie mniemając śię być barzo od Biskupow Y Rycerstwa śćiśnieni, upatrowali z pilnośćią
Skrót tekstu: HylInf
Strona: 21
Tytuł:
Inflanty w dawnych swych i wielorakich aż do wieku naszego dziejach i rewolucjach
Autor:
Jan August Hylzen
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1750
Data wydania (nie później niż):
1750
