marce, jedno maje, kwietnie: Kiedy chce i kogo chce, bez minuty zetnie. 135 (P). OCCASIO FACIT FUREM
Złym położeniem złodziej, a niewiara druga Przyczyną, że się często psuje wierny sługa. Nie posądzaj, komuś już swych powierzył kluczy. Niejeden, zabiegając zdradzie, zdradzać uczy: Rozliczne wiary jego wymyślając próby, Dotąd mu niewiadome podaje sposoby. Kogo nie rządzi cnota ani bojaźń boża, Choćby miał stookiego Argusa za stróża, Niech ztem kłódek zamyka, jeszcze w większej liczy Złodziej, im co subtelniej ukradnie, zdobyczy. 136 (P). OBIERANIE PRZYJACIÓŁ
Błądzisz, choć nie na jednej doświadczyłeś próbie
marce, jedno maje, kwietnie: Kiedy chce i kogo chce, bez minuty zetnie. 135 (P). OCCASIO FACIT FUREM
Złym położeniem złodziej, a niewiara druga Przyczyną, że się często psuje wierny sługa. Nie posądzaj, komuś już swych powierzył kluczy. Niejeden, zabiegając zdradzie, zdradzać uczy: Rozliczne wiary jego wymyślając próby, Dotąd mu niewiadome podaje sposoby. Kogo nie rządzi cnota ani bojaźń boża, Choćby miał stookiego Argusa za stróża, Niech stem kłódek zamyka, jeszcze w większej liczy Złodziej, im co subtelniej ukradnie, zdobyczy. 136 (P). OBIERANIE PRZYJACIÓŁ
Błądzisz, choć nie na jednej doświadczyłeś próbie
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 66
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Eucharistiae.
Fol. 206. 2 i fol. 5. 1. 3 Tradyciej się naśmiewa.
Opuszczam insze błędy Herezji bluźnierstwa tego miłego Krzywołoga Cerkwie naszej.
Przypatrzże się przezacny narodzie Ruski/ jakie to błędy i Herezie od tych nowo wynikłych naszych Teologów/ w Cerkiew naszę są wprowadzone/ i nam jakoby za prawdziwe wiary dogmata podane/ i przez nas przyjęte i aprobowane. Patrzmy a obaczmy/ jak bluźnierską nauką zarazić siebie dopuścilismy: a tak nieostroźnie/ że przed Zizaniami Filaletami/ Ortologami Antygrafistimi/ Klerykami/ Suraskimi/ Azariami/ i tym podobnymi Mateologami zwodcami naszymi z prawdziwej wiary: mało nam znacznizostali święci nauczyciele nasi Cerkiewni Atanazjuszowe/ Cyrylowie Bazyliusze
Eucharistiae.
Fol. 206. 2 y fol. 5. 1. 3 Trádiciey sie náśmiewa.
Opuszczam insze błędy Haereziey bluźnierstwá tego miłego Krzywołogá Cerkwie nászey.
Przypátrzże sie przezacny narodźie Ruski/ iákie to błędy y Haerezie od tych nowo wynikłych nászych Theologow/ w Cerkiew nászę są wprowádzone/ y nam iákoby zá prawdźiwe wiary dogmátá podáne/ y przez nas przyięte y approbowáne. Pátrzmy á obacżmy/ iák bluźnierską náuką záráźić siebie dopuśćilismy: á ták nieostroźnie/ że przed Zizániámi Philáletámi/ Orthologámi Antigráphistimi/ Klerykámi/ Suráskimi/ Azáriámi/ y tym podobnymi Mátheologámi zwodcámi nászymi z prawdźiwey wiáry: máło nam znácznizostáli święći náucżyćiele náśi Cerkiewni Athánázyuszowe/ Cyryllowie Bázyliusze
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 24
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
od trzech set i ośmnastu świętych Ojców jest uchwalone barziej zmocnili/ obiasniając je/ i jakoby odkryciej wykładając/ dla tych/ którzy je/ i jego dogmata złym wykładanim ku swej niezbożnej opiniej naciągają. Jakim tedy sposobem/ i z jakiej słuszności święty Chalcedoński Synod winujecie/ ponieważ on świętych Ojców słów zażył. i jakoby nowe wiary ograniczenie przywniósł/ Sam i tam przez pismo i przez mowę potwarzacie? Nie sądźcie według widzenia mówi Pan/ że w jednej i tejże Materii Ojcy Synodu Chalcedońskiego winujecie/ a dalsze od tej winy wolne czynicie? Bo jeśli wolno winować Ojcy Synodu Chalcedońskiego/ jak insze wiary ograniczenie przywnoszące/ z tej przyczyny/ że słów
od trzech set y ośmnastu świętych Oycow iest vchwalone bárziey zmocnili/ obiásniáiąc ie/ y iákoby odkryćiey wykładáiąc/ dla tych/ ktorzy ie/ y iego dogmátá złym wykłádánim ku swey niezbożney opiniey náćiągáią. Iákim tedy sposobem/ y z iákiey słusznośći święty Chálcedoński Synod winuiećie/ ponieważ on świętych Oycow słow záżył. y iákoby nowe wiáry ográniczenie przywniosł/ Sam y tám przez pismo y przez mowę potwarzaćie? Nie sądźćie według widzenia mowi Pan/ że w iedney y teyże Máteriey Oycy Synodu Chálcedońskiego winuiećie/ á dalsze od tey winy wolne cżynićie? Bo ieśli wolno winowáć Oycy Synodu Chálcedońskiego/ iák insze wiáry ogránicżenie przywnoszące/ z tey przycżyny/ że słow
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 143
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
wątpliwość przywodzić/ Autorów ich z poważności świątobliwości ich wyzuwać byłoby. Dalsze tej Różnice uważeniu należące dowody/ przełożyłem na przedzie/ gdzie Zyzaniowe błędy i Herezje Cerkwie Wschodniej wyznaniu przeciwne być pokazowałem Skąd każdy znas pojąć może/ że przeciwnym nam w tym wyznaniu Rzymianom być będzie błąd abo całą Herezję w czyste swe wiary wyznanie w wodzić. Przekładam uważenia Różnice Piątej/ z wyznania starszeństwa Rzymskiego Biskupa wziętej. O której uważenie pierwsze niech będzie owe. Konsideratia o Niebie i piekle. KonsIDERATIE, Abo Uwazenia Różnice z wyznania Starszenstvva Biskupa Rzymskiego.
JEśli miedzy Pana Chrystusowymi Uczniami Apostołami Błogosł. Apostoł Piotr/ dla zachowania w Cerkwi porządku/ i dla
wątpliwość przywodźić/ Autorow ich z poważnośći świątobliwośći ich wyzuwáć byłoby. Dálsze tey Roznice vważeniu należące dowody/ przełożyłem ná przedźie/ gdźie Zyzániowe błędy y Hęrezye Cerkwie Wschodniey wyznániu przećiwne bydź pokázowałem Zkąd káżdy znas poiąć może/ że przećiwnym nam w tym wyznániu Rzymiánom bydź będźie błąd ábo cáłą Haerezyę w cżyste swe wiáry wyznánie w wodźić. Przekładam vważenia Rożnice Piątey/ z wyznánia stárszeństwá Rzymskiego Biskupá wźiętey. O ktorey vważenie piersze niech będźie owe. Considerátia o Niebie y piekle. CONSIDERATIAE, Abo Vwazenia Rożnice z wyznánia Stárszenstvvá Biskupá Rzymskiego.
IEśli miedzy Páná Christusowymi Vczniámi Apostołámi Błogosł. Apostoł Piotr/ dla záchowánia w Cerkwi porządku/ y dla
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 157
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
być powinna. Zaczym nie tylo w przyczynę bojaźni ku ochylaniu się jedności z Cerkwią Zachodną Synod Trydeński od nas i od wszytkiej Cerkwie Wschodniej brany być nie ma/ ale przeciwnym sposobem/ w powód jedynomyslności w wierze/ i w przyczynę zgody i miłości i jedności Cerkiewnej wzięty być należy: Jak ten/ który nam te zbawienne wiary Artykuły prawdziwym prawosławnym wyrozumieniem objaśnił. inaczej o tym Synodzie rozumiejąc/ Luterować i Kalwinizować/ to jest/ Heretykować musielibyśmy. Owo zgoła i z umysłu przez nas szukane/ nic takie w Cerkwi Rzymskiej naleźć się nie może/ coby nas od jedności z nią słusznie odrażało. Z którą jeden nam Bóg/ jedna
bydź powinna. Záczym nie tylo w przyczynę boiáźni ku ochylániu sie iednośći z Cerkwią Zachodną Synod Trydeński od nas y od wszytkiey Cerkwie Wschodney brány bydź nie ma/ ále przećiwnym sposobem/ w powod iedynomyslnośći w wierze/ y w przyczynę zgody y miłośći y iednośći Cerkiewney wzięty bydź należy: Iák ten/ ktory nam te zbáwienne wiáry Artykuły prawdźiwym práwosławnym wyrozumieniem obiáśnił. ináczey o tym Synodźie rozumieiąc/ Luterowáć y Kálwinizowáć/ to iest/ Haeretykowáć muśielibysmy. Owo zgołá y z vmysłu przez nas szukáne/ nic tákie w Cerkwi Rzymskiey náleść sie nie może/ coby nas od iednośći z nią słusznie odrażáło. Z ktorą ieden nam Bog/ iedná
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 201
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
przemierzła lubieżnym fortelem pod łóżko zasadzona albo gach za piecem jako pies warujący i wylęgający, albo pohany Janusz, wygodzie kumina przysposobiony, w nieochędożnym garniturze i parkocie mogą przeładować ordynaryjny gust miłości i zabawy małżeńskiej. Tedy bestyja ziemią, powietrzem i lasem w dobrowolnym płci swojej upodobaniu miernie i wiernie żyjąca, zawstydzić może tak straszliwe wiary i miłości poprzysiężonej obligacyje. Jednym samczykiem kontentująca się synogarlica, znakiem nienaruszonej miłości, gdy go przypadkiem utraci, przez żal i żałobę suche, mijając zielone, osiada gałązki. Gołąb samicce własnej, odpędzając insze, gniazdo i społeczeństwo swoje powinien. Insze ptaszątka i zwierzęta w parach swoich statecznie się trzymają i używają. Jeden rozumny
przemierzła lubieżnym fortelem pod łóżko zasadzona albo gach za piecem jako pies warujący i wylęgający, albo pohany Janusz, wygodzie kumina przysposobiony, w nieochędożnym garniturze i parkocie mogą przeładować ordynaryjny gust miłości i zabawy małżeńskiej. Tedy bestyja ziemią, powietrzem i lasem w dobrowolnym płci swojej upodobaniu miernie i wiernie żyjąca, zawstydzić może tak straszliwe wiary i miłości poprzysiężonej obligacyje. Jednym samczykiem kontentująca się synogarlica, znakiem nienaruszonej miłości, gdy go przypadkiem utraci, przez żal i żałobę suche, mijając zielone, osiada gałązki. Gołąb samicce własnej, odpędzając insze, gniazdo i społeczeństwo swoje powinien. Insze ptaszątka i zwierzęta w parach swoich statecznie się trzymają i używają. Jeden rozumny
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 263
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
lekkowiernych, albo przypadkiem na moment postrzeżonych, ale o widzianych przez dni 40, a widzianych od wszystkich obywatelów miasta jednego z największych na świecie, miedy któremi wielu roztropność, i religia wolna od wszelkiej zabobonności: wielu też niewierność, po podeptanych prawach Boskich i ojczystych od podejrzenia o lekkowierność broni. Fałszywe tedy cuda niepowinne wątlić wiary o prawdziwych: owszem wnosić należy, iż ponieważ tak wiele cudów fałszywych rozsiano, więc musiały być i prawdziwe, gdyż to co bieg natury, i pojęcie przechodzi, nigdyby ani wymyślone, ani przyjęte nie było, gdyby żadnego podobieństwa do prawdy nie miało. (d) To jest więcej 250312800 Złł: naszych:
lekkowiernych, albo przypadkiem na moment postrzeżonych, ale o widzianych przez dni 40, a widzianych od wszystkich obywatelow miasta iednego z naywiększych na świecie, miedy ktoremi wielu roztropność, y religia wolna od wszelkiey zabobonności: wielu też niewierność, po podeptanych prawach Boskich y oyczystych od podeyrzenia o lekkowierność broni. Fałszywe tedy cuda niepowinne wątlić wiary o prawdziwych: owszem wnosić należy, iż ponieważ tak wiele cudow fałszywych rozsiano, więc musiały być y prawdziwe, gdyż to co bieg natury, y poięcie przechodzi, nigdyby ani wymyślone, ani przyięte nie było, gdyby żadnego podobieństwa do prawdy nie miało. (d) To iest więcey 250312800 Złł: naszych:
Skrót tekstu: BohJProg_I
Strona: 165
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
na żony i na tychktórzy jem to wgłowy lekkomyślne mocno wbili/ narzekają. Ma tedy być powołanie dobrowolne/ nie zmusu. Acz po takiem powołaniu/ nic mu przedtym nie powiadając/ ma to kwestiami potwierdzić/ a jeśli za się na nich mieni rzeczą/ to znać że spoduszczenia plotek/ plotki plotkom sieją/ wiary niegodne/ chyba u takich jako ona sama. Tak uczy Bartolus i Farynac: q. 43. n. 134. et. 138. Czarownica Powołana Czarownica Powołana. Czarownica Powołana. PYTANIE XII. Jeśliżeby powołana o czary, z nie- Czarownica wczasów, z frasunku i mąk umarła w więzieniu, godzili się ją chować
na żony y na tychktorzy iem to wgłowy lekkomyślne mocno wbili/ narzekaią. Ma tedy bydz powołánie dobrowolne/ nie zmusu. Acż po tákiem powołániu/ nic mu przedtym nie powiádaiąc/ ma to kwestiámi potwierdzić/ á ieśli za się ná nich mieni rzeczą/ to znáć że zpodusczenia plotek/ plotki plotkom sieią/ wiáry niegodne/ chybá v tákich iáko oná samá. Tak vczy Bartolus y Farinac: q. 43. n. 134. et. 138. Czárownicá Powołána Czárownicá Powołána. Czárownicá Powołána. PYTANIE XII. Ieśliżeby powołána o czáry, z nie- Czárownicá wczásow, z frásunku y mąk vmárłá w więźieniu, godzili się ią chowáć
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 102
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
mową! A któż z szaloną kiedy walczy głową?” Tak stawał Arnolf, człowiek niecnotliwy Przy swym występku — jak przy prawdzie żywej. Ale Marynarz, gdy słowa takowe Usłyszał, zaraz wziął to sobie w głowę. Zatym zawołał owej utrapionej Wrzekomo w ten czas Arnolfowej żony I tak rzekł do niej: „Godneli te wiary, Niewiasto, takie o tobie poswary? Mamli ja wierząc, że się tym paracie, A tak nierządnie z sobą przebywacie? Powiedz mi zaraz, abyśmy błagali Boga za ten grzech, bo żeglować dalej Pewnie nie możem dla tych waszych złości, Aż przeprosiemy Boga w społeczności. Inaczej zginiem, jeśli skruszonego Nie
mową! A któż z szaloną kiedy walczy głową?” Tak stawał Arnolf, człowiek niecnotliwy Przy swym występku — jak przy prawdzie żywej. Ale Marynarz, gdy słowa takowe Usłyszał, zaraz wziął to sobie w głowę. Zatym zawołał owej utrapionej Wrzekomo w ten czas Arnolfowej żony I tak rzekł do niej: „Godneli te wiary, Niewiasto, takie o tobie poswary? Mamli ja wierząc, że się tym paracie, A tak nierządnie z sobą przebywacie? Powiedz mi zaraz, abyśmy błagali Boga za ten grzech, bo żeglować dalej Pewnie nie możem dla tych waszych złości, Aż przeprosiemy Boga w społeczności. Inaczej zginiem, jeśli skruszonego Nie
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 181
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
Dziewięć po Miastach pryncypalnych: Przy Madryckim Trybunale jest zawsze Generalissimus Inquisitor. W całej Hiszanii jest 20 tysięcy Familiares albo Posługaczów, szpiegów, którzy wszędzie czuwają, łowią, i sprowadzają Heretyków do tych Trybunałów. Pensja roczna każdego z nich 800, czerwonych złotych. Drugi Trybunał nazwiskiem HERMANDAT, który bezecne, szkaradne akcje przez ludzi wiary godnych wybaduje, sądzi, karze, zbiegłych i pod ziemią szuka.
ARCYBISKUPÓW w Hiszpanii liczą 11. BISKUPÓW 65. OFICJALISTOWMonarcha tutejszy ma tych: Admirała de Castilia, WiceRejów albo Gubernatorów Prowincyj, Grandes Hispaniae, których bywa po 90. i posto. Są dystyngwowani na 3. Clases albo rangi. Pierwsi głowę nakrywają,
Dźiewięć po Miastach pryncypalnych: Przy Madryckim Trybunále iest záwsze Generalissimus Inquisitor. W całey Hiszanii iest 20 tysięcy Familiares albo Posługaczow, szpiegow, ktorzy wszędźie czuwaią, łowią, y sprowádzaią Heretykow do tych Trybunałow. Pensya roczná każdego z nich 800, czerwonych złotych. Drugi Trybunáł názwiskiem HERMANDAT, ktory bezecne, szkarádne akcye przez ludźi wiary godnych wybaduie, sądźi, karze, zbiegłych y pod ziemią szuka.
ARCYBISKUPOW w Hiszpanii liczą 11. BISKUPOW 65. OFFICYALISTOWMonárcha tuteyszy ma tych: Admirała de Castilia, WiceReiow albo Gubernatorow Prowincyi, Grandes Hispaniae, ktorych bywá po 90. y posto. Są dystingwowáni ná 3. Clases álbo rangi. Pierwsi głowę nákrywaią,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 33
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
