i nazwane Antylle podobno dla tego, że są przed wielką machiną Wysp dwoistej Ameryki, Zwane inaczej Caraibes, Carabanes, Cannibales, od Imienia dawnych tamecznych Obywatelów, od innych nazywane, Camercanes. Te Wyspy rozdzielone są na dwie Części: pierwsze się ciągną na Wschodniej Stronie od Pułnocka ku Południowi, i zowią się Barlovento albo Wiatrowe. Drugie się ciągną od Wschodu do Zachodu, zwane Sotavento jakoby Podwiatrowe. Geografowie inni do Antyllów przyszywają Wyspy Lucajes, Porto rico, Hiszpaniola, Cuba, i Jamaica które zowią wielkie Antylle. ANTYLLE WŁASNE albo mniejsze mają grunta obfitujące w wszelaką żywność, osobliwie w Cukry, Tytonie, mrozów nie znają, ciepła mają srednie
y názwáne Antille podobno dlá tego, że są przed wielką máchiną Wysp dwoistey Ameryki, Zwáne inaczey Caraibes, Carabanes, Cánnibales, od Imienia dawnych támecznych Obywátelow, od innych názywáne, Camercanes. Te Wyspy rozdzielone są ná dwie Częśći: pierwsze się ciągną ná Wschodniey Stronie od Pułnocka ku Południowi, y zowią się Barlovento álbo Wiatrowe. Drugie się ciągną od Wschodu do Zachodu, zwáne Sotavento iákoby Podwiatrowe. Geografowie inni do Antyllow przyszywaią Wyspy Lucayes, Porto rico, Hiszpaniola, Cuba, y Jamaica ktore zowią wielkie Antylle. ANTYLLE WŁASNE álbo mnieysze máią grunta obfituiące w wszeláką zywność, osobliwie w Cukry, Tytonie, mrozow nie znáią, ciepła máią srednie
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 651
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
. TO JEST, PRZEOBRAŻENIA Księga Piąta.
To w gromadzie Cefeńskiej gdy Perseus prawi/ Wrzawa jakaś po Carskich pałacach się jawi: Ani ten/ coby święta ogłasał godowne/ Krzyk jest? lecz który boje/ znać dawa gwałtowne. W nagłe obróciła się myśl dobra rozruchy. Przyrównaćby morzu mógł/ które szumne duchy Wiatrowe/ zamieszawszy wodą/ burze rady. Srogiej/ wściekły Fineus/ herst przedniejszy zwady/ Trząsajac jesionowy szeselin stalony/ Owom/ rzekł/ owo mściciel/ ubieżanej żony. Ni skrzydła/ ni Jupiter/ w zdradne przekiniony Złoto/ wybawi mi cię. Mierzył w tym szalony. Co czynisz? krzyknie Cefeus; co za
. TO IEST, PRZEOBRAŻENIA Kśięgá Piąta.
To w gromádźie Cephenskiey gdy Perseus práwi/ Wrzáwá iákaś po Cárskich páłacách się iáwi: Ani ten/ coby świętá ogłasał godowne/ Krzyk iest? lecz ktory boie/ znáć dawa gwałtowne. W nagłe obroćiłá się myśl dobra rozruchy. Przyrownaćby morzu mogł/ ktore szumne duchy Wiátrowe/ zámieszawszy wodą/ burze rády. Srogiey/ wśćiekły Phineus/ herst przednieyszy zwády/ Trząsáiac ieśionowy szeselin stalony/ Owom/ rzekł/ owo mśćićiel/ vbieżáney żony. Ni skrzydłá/ ni Iupiter/ w zdradne przekiniony Złoto/ wybáwi mi ćię. Mierzył w tym szalony. Co czynisz? krzyknie Cepheus; co zá
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 104
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
