, Sulistrowski, wojski oszmiański, i Rokicki.
Był to trybunał prawdziwie z ludzi pierwszych wybrany w Litwie. Marszałkiem skarbowym był Straszewicz, potem starosta starodubowski, duchownym Eperiaszy, starosta szyrwiński, pisarzem kadencji wileńskiej Burzyński, kasztelan teraźniejszy smoleński, pisarzem kadencji mińskiej Gimbut, podkomorzy starodubowski, podskarbim Ukolski, teraźniejszy podkomorzy trocki, a wicemarszałkiem Sosnowski, teraźniejszy pisarz wielki lit.
Tegoż czasu brata mego trzeciego Adolfa, teraźniejszego chorążego petyhorskiego, rekomendowałem do dworu Sapiehy, teraźniejszego podkanclerza lit., i co mogłem aparencji de proprio dałem, także i pieniędzy.
Po ufundowanym trybunale pobiegłem w powiat Wiłkomirski do podsędka Wiłkomirskiego Jeleńskiego, naznaczonego inkwizycora ex
, Sulistrowski, wojski oszmiański, i Rokicki.
Był to trybunał prawdziwie z ludzi pierwszych wybrany w Litwie. Marszałkiem skarbowym był Straszewicz, potem starosta starodubowski, duchownym Eperiaszy, starosta szyrwiński, pisarzem kadencji wileńskiej Burzyński, kasztelan teraźniejszy smoleński, pisarzem kadencji mińskiej Gimbut, podkomorzy starodubowski, podskarbim Ukolski, teraźniejszy podkomorzy trocki, a wicemarszałkiem Sosnowski, teraźniejszy pisarz wielki lit.
Tegoż czasu brata mego trzeciego Adolfa, teraźniejszego chorążego petyhorskiego, rekomendowałem do dworu Sapiehy, teraźniejszego podkanclerza lit., i co mogłem aparencji de proprio dałem, także i pieniędzy.
Po ufundowanym trybunale pobiegłem w powiat Wiłkomirski do podsędka Wiłkomirskiego Jeleńskiego, naznaczonego inkwizytora ex
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 212
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
suplementu.
Wyjechawszy z Rasnej, jechałem do Szeszowy, gdzie matka moja naówczas rezydowała. Tam tak zagniewaną na mnie matkę moją bez żadnej mojej winy zastałem, że mi się widzieć nawet na pisaną moją suplikę nie pozwoliła. Wyjechałem zatem umartwiony z Szeszowy do Mińska i zjechałem się w Winczu z Sosnowskim naówczas wicemarszałkiem trybunalskim, teraźniejszym pisarzem wielkim lit., z którym razem w kompanii jechałem do Mińska. Jakoż przed reasumpcją kilką dniami stanąwszy w Mińsku, o aktorat wysoki postarałem się. Ale że brat mój, teraźniejszy pułkownik, i drugi, Wacław, principalis actor, nieprędko przyjeżdżali,
na których, jako się wyżej namieniło
suplementu.
Wyjechawszy z Rasnej, jechałem do Szeszowy, gdzie matka moja naówczas rezydowała. Tam tak zagniewaną na mnie matkę moją bez żadnej mojej winy zastałem, że mi się widzieć nawet na pisaną moją suplikę nie pozwoliła. Wyjechałem zatem umartwiony z Szeszowy do Mińska i zjechałem się w Winczu z Sosnowskim naówczas wicemarszałkiem trybunalskim, teraźniejszym pisarzem wielkim lit., z którym razem w kompanii jechałem do Mińska. Jakoż przed reasumpcją kilką dniami stanąwszy w Mińsku, o aktorat wysoki postarałem się. Ale że brat mój, teraźniejszy pułkownik, i drugi, Wacław, principalis actor, nieprędko przyjeżdżali,
na których, jako się wyżej namieniło
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 216
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
w województwie płockim leżące po dożywociu Kępskiego między innymi Kryskich konsukcesorami odebrał, jednak jeszcze niesłuszne pretensje do dóbr tegoż kasztelana raciążskiego Goślic, które się matce mojej dostały, formował i sprawę w trybunale piotrkowskim prosekwował. Tedy matka moja pojechała do Piotrkowa, a jako nie umiejąca się prawować, patrona sobie nie obstalowała.
Był naówczas wicemarszałkiem trybunalskim Szydłowski, starosta sękociński, sędzia potem grodzki warszawski, który przedtem o matkę moją konkurował. Kazał przywołać sprawę, a nie wiedział, że matka moja patrona nie miała. Widząc to, wicemarszałek uczynił się chorym. Było to na poobiednich sądach i kazał odwołać sądy, a potem zaprosiwszy mojej matki do siebie i patronów
w województwie płockim leżące po dożywociu Kępskiego między innymi Kryskich konsukcesorami odebrał, jednak jeszcze niesłuszne pretensje do dóbr tegoż kasztelana raciążskiego Goślic, które się matce mojej dostały, formował i sprawę w trybunale piotrkowskim prosekwował. Tedy matka moja pojechała do Piotrkowa, a jako nie umiejąca się prawować, patrona sobie nie obstalowała.
Był naówczas wicemarszałkiem trybunalskim Szydłowski, starosta sękociński, sędzia potem grodzki warszawski, który przedtem o matkę moją konkurował. Kazał przywołać sprawę, a nie wiedział, że matka moja patrona nie miała. Widząc to, wicemarszałek uczynił się chorym. Było to na poobiednich sądach i kazał odwołać sądy, a potem zaprosiwszy mojej matki do siebie i patronów
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 397
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, nie chciał mi go wydać, zapomniawszy tych obligacji, które był mi powinien, nawet go przysłanemu ode mnie Łyszczyńskiemu czytać nie pozwolił. Potem co do trybunału pisał list do Abramowicza, naówczas pisarza ziemskiego wileńskiego, potem kasztelana brzeskiego, którego brat rodzony Jerzy, naówczas podwojewodzy wileński, a teraźniejszy starosta starodubowski, był natenczas wicemarszałkiem trybunalskim i jak książę Radziwiłł, miecznik lit., marszałek trybunalski, nie pilnował sądów, Abramowiczowie trybunałem rządzili. Pisał tedy list książę kanclerz do Abramowicza, pisarza ziemskiego wileńskiego, barzo prosząc, ażeby sprawa nasza przeciwko niemu wołana nie była, a oraz grożąc, iż jeżeliby się inaczej stało, tedy tak wiele sposobów
, nie chciał mi go wydać, zapomniawszy tych obligacji, które był mi powinien, nawet go przysłanemu ode mnie Łyszczyńskiemu czytać nie pozwolił. Potem co do trybunału pisał list do Abramowicza, naówczas pisarza ziemskiego wileńskiego, potem kasztelana brzeskiego, którego brat rodzony Jerzy, naówczas podwojewodzy wileński, a teraźniejszy starosta starodubowski, był natenczas wicemarszałkiem trybunalskim i jak książę Radziwiłł, miecznik lit., marszałek trybunalski, nie pilnował sądów, Abramowiczowie trybunałem rządzili. Pisał tedy list książę kanclerz do Abramowicza, pisarza ziemskiego wileńskiego, barzo prosząc, ażeby sprawa nasza przeciwko niemu wołana nie była, a oraz grożąc, iż jeżeliby się inaczej stało, tedy tak wiele sposobów
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 556
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
ż siódmy aktorat w regestrze incarceratorum z Witanowskimi. Starałem się, ile mogłem, o przywołanie aktoratu, ale siła trudności miałem, bo księcia kanclerza tak do samego księcia hetmana lit., jako też do przyjaciół jego — osobliwie do Abramowicza, pisarza ziemskiego wileńskiego, którego brat rodzony, podwojewodzy wileński, był wicemarszałkiem i Bohusz, regent ziemski wileński, trybunałem rządzili — listy z wielkimi obligacjami pisane, a do Abramowicza z pogróżeniem mu odsądzenia od pisarstwa ziemskiego wileńskiego, wielką mi trudność w przywołaniu aktoratu naszego czyniły.
Interea książę kanclerz in casum przywołania aktoratu naszego przysłał swoich przyjaciół i pieniądze znaczne na kaptowanie deputatów przeciwko nam. Przysłani ci byli
ż siódmy aktorat w regestrze incarceratorum z Witanowskimi. Starałem się, ile mogłem, o przywołanie aktoratu, ale siła trudności miałem, bo księcia kanclerza tak do samego księcia hetmana lit., jako też do przyjaciół jego — osobliwie do Abramowicza, pisarza ziemskiego wileńskiego, którego brat rodzony, podwojewodzy wileński, był wicemarszałkiem i Bohusz, regent ziemski wileński, trybunałem rządzili — listy z wielkimi obligacjami pisane, a do Abramowicza z pogrożeniem mu odsądzenia od pisarstwa ziemskiego wileńskiego, wielką mi trudność w przywołaniu aktoratu naszego czyniły.
Interea książę kanclerz in casum przywołania aktoratu naszego przysłał swoich przyjaciół i pieniądze znaczne na kaptowanie deputatów przeciwko nam. Przysłani ci byli
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 575
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
ultro posyłać ich nie chcę się ważyć.
A gdy piszę curiosa, nie zawadzi do nich przyczynić trybunału piotrkowskiego, który dla alianzy imp. marszałka swego nie chciał przystępować do niczego, lubo laska była zostawiona przy imp. kasztelanie wieluńskim, a to się działo ex occasione imp. chorążego poznańskiego, który się koniecznie chce uczynić wicemarszałkiem. Dla tych tedy dysceptacyj nie sądził się trybunał aż do przeszłego tygodnia od limitacyjej albo raczej odjazdu imp. marszałka. Za przybyciem tedy im. res pro solito currere poczęły z alternaty województwa poznańskiego, przywoławszy nasamprzód sprawę imp. Zamoyskiej podskarbinej przeszłej kor., która dotąd agitatur. Więźniów tam nie ma wieża nad dwóch pro
ultro posyłać ich nie chcę się ważyć.
A gdy piszę curiosa, nie zawadzi do nich przyczynić trybunału piotrkowskiego, który dla alianzy jmp. marszałka swego nie chciał przystępować do niczego, lubo laska była zostawiona przy jmp. kasztelanie wieluńskim, a to się działo ex occasione jmp. chorążego poznańskiego, który się koniecznie chce uczynić wicemarszałkiem. Dla tych tedy dysceptacyj nie sądził się trybunał aż do przeszłego tygodnia od limitacyjej albo raczej odjazdu jmp. marszałka. Za przybyciem tedy jm. res pro solito currere poczęły z alternaty województwa poznańskiego, przywoławszy nasamprzód sprawę jmp. Zamoyskiej podskarbinej przeszłej kor., która dotąd agitatur. Więźniów tam nie ma wieża nad dwóch pro
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 289
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
roku uprowadzić je za Lwów. Nazajutrz ruszyła się przednia straż, a korpus samo wojska, mając konie gotowe do ruszenia się, huknęło i najechali regimentarza, ofiarując mu, aby był marszałkiem związkowym; ale on będąc w oczywistym strachu wymówił się, więc pozwolono mu wolno wyjechać, a tegóż prawie momentu wybrano marszałkiem Górzyńskiego a wicemarszałkiem Branickiego. Tam owa pierwsza akcja novi gubernii zebrawszy wojsko pod swój buńczuk (który mu wojsko z rąk buńczucznego regimentarskiego, z rąk władzy i powagi hetmańskiej wydarłszy, oddało), solenną przysięgę mutui foederis, nie tak dalece o zasługach wspominając, jako de manutuitione legum patriarum, uczyniwszy, ruszyli się z korpusem i gwałtem prawie
roku uprowadzić je za Lwów. Nazajutrz ruszyła się przednia straż, a korpus samo wojska, mając konie gotowe do ruszenia się, huknęło i najechali regimentarza, ofiarując mu, aby był marszałkiem związkowym; ale on będąc w oczywistym strachu wymówił się, więc pozwolono mu wolno wyjechać, a tegóż prawie momentu wybrano marszałkiem Górzyńskiego a wicemarszałkiem Branickiego. Tam owa pierwsza akcya novi gubernii zebrawszy wojsko pod swój buńczuk (który mu wojsko z rąk buńczucznego regimentarskiego, z rąk władzy i powagi hetmańskiéj wydarłszy, oddało), solenną przysięgę mutui foederis, nie tak dalece o zasługach wspominając, jako de manutuitione legum patriarum, uczyniwszy, ruszyli się z korpusem i gwałtem prawie
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 232
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
